คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter 21
เวลาผ่านไปถึงตอนเย็นโดยมิเซล มิโอ
เรนนิโค
อาจายร์สอนวิชาป้องกันตวจากศาสตร์มืดนั้นได้เปิดชุมชนขึ้นมานั้นทำให้ตอนนี้ในห้องอาหารนั้นกลายเป็นเวทีการประลองที่อยู่ตรงหน้าของพวกเด็กชาย
ผู้คนที่เริ่มจะมาเยอะขึ้นนั้นทำให้เด็กชายอารมณ์เสียเป็นอย่างมากเพราะตัวของเด็กชายนั้นไม่ค่อยชอบเสียงที่ดังนั้นจึงทำให้เด็กชายหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านโดยข้างข้างนั้นมีเบลล่าอยู่แต่สายตาของเธอนั้นจ้องมองไปยังหนังสือทีเด็กชายอ่านและข้างซ้ายของเด็กชายคือนิโคและพวกเวลอยู่
“สวัสดีนักเรียนทุกคน
วันนี้ห้องอาหารแห่งนี้ได้กลายเป็นเวทีแห่งการประลองเวทย์มนตร์
การประลองเวทย์นั้นเป็นสิ่งที่พิเศษและงดงาม...”
มิเซลกล่าวออกมาจนเด็กชายที่ฟังอยู่นั้นหาวออกมาด้วยท่าทีเบื่อหนาเป็นอย่างมากจนนิโคที่อยู่ข้างๆมอง
“ง่วงเหรอ
เซน”
“ตานายก็มีนิ
ผมเบื่อสิ่งที่อาจายร์เขาพูดจะแย่อยู่แล้ว”
“หลับเลยไหมละย่ะ
เซน”
เบลล่ากล่าวออกมาเพราะตัวของเธอก็เบื่อยิ่งเบื่อใหญ่เพราะข้างๆกลุ่มเธอนั้นเป็นเด็กจากบ้านกริฟฟินดอลอีกด้วย
เบลล่าอยากให้ชุมนมนี้จบเร็วๆเป็นอย่างมาก
แต่ไม่เป็นอย่างที่เธอหวังไว้เพราะมีเด็กจากบ้านกรินฟินดอลที่พึ่งย้ายมาใหม่นั้นเดินเข้ามาข้างๆตัวของเด็กชายแล้วทำการผลักเด็กชายไว้ทำให้เด็กชายเซไปโดนเบลล่าสภาพนี้ทำให้เด็กชายที่ไม่ได้ระวังตัวเพราะความเบื่อนั้นล้มลงไปทับเบลล่าอย่างจัง
เสียงที่ดังของมิเซลนั้นทำให้ทุกคนไม่ได้มองมาทางพวกของเด็กชาย
“อ่อนแอจังว่ะ
พวกบ้านสลิธลิน ไม่เห็นน่ากลัวเลย”
เด็กชายผมสีทอง
ดวงตาสีเขียวนามว่า เอเลน โอวี พาเรเลีย กล่าวออกมาพร้อมกับจ้องภาพตรงหน้าเด็กชายที่กำลังจะลุกนั้นโดนดีดผมจากเอเลนอย่างแรงแต่ก็ไร้เสียงร้องออกมานั้นจึงทำให้เอเลนที่เห็นอย่างนั้นใส่นิ้วจับไปที่ใบหูของเด็กชายเบาๆจนทำให้เด็กชายนั้นมีอาการหน้าแดง
นิโค เวลและไวท์ที่ตอนนี้มาช่วยเบลล่าลุกหันไปมองหน้าเอเลนอย่างโกธรและโมโหอย่างมาก
“ปล่อยน็อคเดียวนี้นะ”
“แกจะทำอะไรเซนหะ”
ไวท์และนิโคกล่าวออกมาถึงทั้งสองจะเสียงดังยังไงก็ไม่มีทางที่มิเซลจะได้ยินเพราะพวกของตนนั้นไม่ได้อยู่ด้านหน้าอยู่แล้วแต่อยู่ด้านหลังที่ดันไปมีกลุ่มของเอเลนอยู่ก็เท่านั้น
“ปล่อยฉัน..เดียวนี้.พาเรเลีย”
เด็กชายพยายามดิ้นให้หลุดออกไปจากแขนของอีกฝ่ายแต่พยายามเท่าไรก็ไม่เป็นผลแทนยังไม่มีแรงที่ดิ้นอีกด้วยเอเลนที่เห็นแบบนั้นก็ยิ้มและเอาตัวของเด็กชายเข้ามาใกล้ๆพร้อมกับเอานิ้วเข้าไปในปากของเด็กชายและละเลงเล่นในปากของเด็กชายนั้นทำให้เบลล่าที่เห็นกำมือแน่นเป็นอย่างมาก
“นาย
ควรปล่อยเซนนะย่ะ อีกอย่างแกเป็นคนที่เลวสมชื่อกรินฟินดอลมากเลยนะ ไอเลือดชั้นต่ำ”
เบลล่ากล่าวออกมาอย่างอารมณ์เสียแต่รู้สึกแปลกๆที่เห็นเด็กชายโดนทำแบบนั้นต่อหน้าต้วเอง
เด็กชายที่ตอนนี้เริ่มมีน้ำลายที่ไหลออกมา ใบหน้าที่แดงเหมือนไข้
สติเริ่มที่จะไม่อยู่กับตัวแล้วนั้นยิ่งทำให้เบลล่านั้นอารมณ์เสียไปใหญ่
“ก็แค่อยากเห็นคนที่ในชั้นปีกลัวกันก็เท่านั้นแต่ไม่คิดว่าจะเป็นคนรู้จักกันนิ
อีกอย่างพยายามดิ้นไปก็ไม่มีประโยนช์เหรอนะเซน..”
เอเลนกล่าวออกมาพร้อมกับมองใบหน้าของเด็กชายที่กำลังจะเสียสติพร้อมกับเอานิ้วมือออกมาจากปากของเด็กชายจากนั้นก็กัดไปที่ใบหูของเด็กชายไปหนึ่งทีนั้นทำให้เด็กชายเสียสติไปเลย
“อ.อ่า..”
“อย่างที่คิดเลยยานี่ทำให้นายหมดแรงเซน”
“แกเป็นใครกันแน่”
เบลล่ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวออกมาเพราะคนตรงหน้านั้นทำให้ตัวเองโมโหเป็นอย่างมาก
ตัวของเบลล่าไม่รู้เลยว่าทำไหมแต่พอเห็นเด็กชายโดนแบบนั้นแล้วจิตใจอยู่ไม่เป็นสุขเลย
“คนอย่างเบลล่าทริกซ์
แบล็กจะสนใจอะไรก็เซนคนนี้ด้วยเหรอ คิดว่าแค่ใช่ประโยนช์จากหมอนี่เท่านั้น”
เอเลนกล่าวออกมาโดนที่มือนั้นยังลูบไปที่ใบหูของเด็กชายอย่างแผ่วเบาใบหน้าที่แดงของเด็กชายนั้นทำให้เอเลนยิ้มออกมาอย่างคนบ้า
แต่เสียงของมิเซลนั้นก็ได้ดังจนมาถึงพวกเบลล่า
“ใครสนใจออกมาประลองหรือไหม”
นั้นทำให้เบลล่าที่ได้ยินอย่างนั้นมองไปที่เอเลนด้วยสายตาเจ้าเล่ห์หน่อยๆแล้วมองไปที่หน้าของเด็กชาย
“ถ้าฉันชนะคุกเข่าขอโทษพวกเราและเลิกยุ่งกับหมอนี่”
“หึ
ถ้าฉันชนะเธอแบล็ก เธอต้องกุมหัวให้ฉันแล้วเรียกตัวเองว่า ยัยหมู โอเคไหม”
“ได้”
จากนั้นเบบล่าก็ยกมือขึ้นพร้อมกับเอเลนนั้นทำให้ทุกคนหันมามองแปปหนี่งก็เลิกมองไปเพราะตอนนี้เบลล่าทำหน้าบุญไม่รับเป็นอย่างมากและเอเลนก็ปล่อยเด็กชายเป็นอิสระตัวของเด็กชายนั้นร่วงลงไปนอนกับพื้นโชคดีที่เวลนั้นเร็วเลยวิ่งไปรับทัน
เสียงหายใจลำบากของเด็กชายและสีหน้าแดงนั้นทำให้เบบล่ามองไปที่เอเลนดวงสายตาที่อย่างเห็นคนตรงหน้าทรมาณ
“พวกเธอพร้อมกันแล้วนะ”
มิเซลกล่าวออกมาทั้งเบลล่าและเอเลนนั้นอยู่บนเวทีเรียบร้อยแล้วต่างพยักหน้าให้กับมอเซลจากนั้นทั้งสองก็ทำความเคารพต่อกันจนเดินออกไปห่างกันไปไกลจนมิเซลนั้น
“1”
“2”
“3”
“สตูเปพาย”
“ลาคาร์นัม
อินฟลามาเร”
เบลล่าและเอเลนกล่าวออกมาพร้อมกันหลังเลขตัวที่สามถูกกล่าวออกมานั้นแต่ทั้งสองหลบการโจนตีของคาถาได้แต่ดูเหมือนว่าเอเลนนั้นจะหลบช้าไปหน่อยทำให้เสื้อไหม้แต่ดูเหมือนเบลล่าจะไม่สนใจใช้สตูเปพายอีกรอบแต่ก็ไม่เป็นผม
“อีเวอร์เต
สตาตัม”
เอเลนกล่าวออกมาแต่คาถาดันไปโดนเพื่อนที่ดูอยู่ข้างล่างเพราะเบลล่าหลบได้การโจนตีของคาถานั้นรุนแรงและน่าดูเป็นอย่างมากและสายตาของเบลล่าก็ไปเห็นเด็กชายมองมาที่ตัวเองนั้นทำให้เบลล่าต้องการที่จะได้ยิ้นเสียงร้องของเอเลนให้ได้
“อาร์เรสโต
โมเม็นตัม”
ร่างของเอเลนนั้นลอยเพราะแรงโน้มถ่วงถึงจะเป็นของปีการศึกษาอื่นแต่เบลล่าก็จำมันได้และเธอไม่หยุดอยู่แค่นั้น
“เอ็นกอร์จิโอ”
ตัวของเอเลนนั้นพองขึ้นแต่ตัวของเบลล่าอยากทำมากกว่านี้อีกแต่ติดอยู่ที่มิเซลบอกให้หยุดและให้เธอเป็นฝ่ายชนะนั้นจึงทำให้เอเลนอารมณ์เสียหน่อยๆหลังจากที่มิเซลคลายคาถาให้เอเลนเบลล่าก็มองดูว่าคนตรงหน้าจะทำตามไหม
“ไม่ทำเหรอ
ไม่คิดว่านายจะผิดคำพูดเหรอนะ”
เบลล่ากล่าวออกมานั้นทำให้เอเลนจำใจคุกเข่าตรงเวทีจึงทำให้มุกคนนั้นสงสัยว่าเดิเอะไรขึ้น
“ขอโทษด้วย
หลังจากนี้จะไม่ยุ่งกับหมอนั้นแล้ว”
เอเลนกล่าวออกมาพร้อมกับกุมลงไปที่เท้าของเบลล่านั้นทำให้เบลล่า
นิโค เวลและไวท์ที่อยู่ข้างๆเด็กชายยิ้มออกมาหลังจากนั้นเอเลนก็ลุกขึ้นแล้วเดินกลับไปที่พร้อมกับเบลล่าถึงทุกคนจะสงสัยกันว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ก็ไม่กล้าที่จะถามเพราคุณเธอนั้นมองกลับด้วยสายตาที่น่ากลัวแต่ก่อนที่จะไปเอเลนก็เดินมากล่าวต่อหน้าเด็กชาย
“เซน
ถึงฉันจะยุ่งกับนายไม่ได้แล้วแต่เอลซ่ายัยนั้นถึงนายจะทำให้แบบนั้นไปครั้งก่อน
ยัยนั้นก็ยังอยากได้นาย ถึงนายจะหนีไปยังไง
นายก็ยังเป็นตุ๊กตาที่ไร้ชีวิตของยัยนั้นอยู่ดี ฮ่าๆๆๆๆๆ”
เอเลนกล่าวออกมาพร้อมกับมองไปที่เด็กชายด้วยสายตาที่แปลกประหลาดหน่อยๆแล้วเดินจากไป
สวัสดีค่ะชินะค่ะ ตอนนี้กลายเป็นว่าเบลล่าปกป้องหนูเซนเหรอเนี่ย เบลล่าเธอชอบเซนใช่ไหม!!!! เซนนายจะให้เบลล่าปกป้องนายไม่ได้นะ นายเป็นผู้ชายต้องปกป้องเขาสิ
ความคิดเห็น