ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fhobia's Living room

    ลำดับตอนที่ #21 : เวก้า

    • อัปเดตล่าสุด 21 พ.ค. 59


    ใบสมัคร

    บท ; แม่มดขาว

    รูป ;

    ลักษณะภายนอก ; "ขาวโพลน" คงเป็นคำจำกัดความที่ดีที่สุดของตัวเธอ ในเมื่อตัวเธอมีทั้งเรือนผมยาวสีขาวสะอาด แพขนตางอนงามสีขาว ผิวเนียนที่ขาวราวกระดาษ แม้แต่อาภรณ์ของเธอนั้นก็ล้วนเป็นสีขาว อาจจะมีบางครั้งที่แซมสีทองหรือสีแดงมาบ้างแต่ก็เห็นจะน้อยครั้งนัก เว้นแต่ที่เกล้าผมและดวงตาของเธอที่ต่างออกไป ที่เกล้าผมของเธอนั้นเป็นสีแดงสดตัดกับทุกสิ่งบนร่างเธอชัดเจน ดวงตากลมโตคู่งามมีสีสันของทองล้ำค่าพาดผ่าน ส่วนสูงของเธอนั้นนับว่าอยู่ในเกณฑ์ปกติของผู้หญิง ไม่มากไปไม่น้อยไป เธอเป็นคนค่อนข้างผอม อันอาจจะเป็นเพราะวันๆเอาแต่ศึกษาหาความรู้ไม่ค่อยทานอะไรนักก็เป็นได้

    ชื่อ - นามสกุล ; เวก้า | Vega [ กลุ่มดาวแทนตัวของสาวทอผ้าในตำนานวันฮานาบาตะ ]

    อายุ ; -----

    เพศ ; หญิง

    อุปนิสัย ; ค่อนข้างเป็นคนรักสงบ.. รักสงบจนได้เรื่องปลีกวิเวกไปอยู่ในป่าที่มีสัตว์อาศัยอยู่น้อยยิ่งนัก ใฝ่รู้ใฝ่เรียนเหมือนกับแม่มดขาวทั่วไป อะไรที่ธรรมชาติสามารถสอนเธอได้เธอก็สามารถรู้มันได้ทั้งหมด เป็นคนที่ค่อนข้างจะหัวไว ฉลาดเฉียบคม สามารถประติดประต่อเรื่องต่างๆได้อย่างง่ายดายเสียยิ่งกว่าต่อจิ๊กซอว์ แต่เนื่องจากเธอเข้าไปอาศัยอยู่ในป่ามาซักพักแล้วเธอจึงไม่ค่อยรู้เรื่องราวภายนอกมากนักเพราะเธอก็ไม่ค่อยจะนิยมใช้เวทย์มนต์ประเภทสอดรู้สอดเห็นเรื่องคนอื่นเสียด้วย นอกเสียจากว่าเหล่าภูติตัวน้อยจะมาบอกเธอ..

    เธอเป็นคนที่จิตใจดี มีเมตตา แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะใจดีจนโง่ หากใครมีปัญหาอะไรเธอก็ยินยอมที่จะออกตัวช่วยเหลือ จนเป็นที่รักและที่รู้จักของชาวบ้านบริเวณชานเมืองที่มักให้เธอช่วยเหลืออยู่บ่อยๆ แต่เธอจะเหลือในส่วนที่ชาวบ้านต้องทำกันเองไว้ด้วย เพราะเธอไม่ต้องการให้ชาวบ้านพึ่งเธอมากเกินไปจนทำอะไรเองไม่เป็น อย่างเช่นช่วงแล้งเธอก็ร่ายเวทย์ให้ความชุ่มชื้น แต่ไม่ช่วยร่ายเวทย์ให้พืชผลโตเร็วเพื่อให้ชาวบ้านได้ลงมือกันเอง ไม่เอาเปรียบพื้นที่อื่นมากเกินไป หากขาดแคลนอาหาร เธอก็จะชี้ทางบอกว่าในป่าบริเวณไหนมีอะไรบ้าง โดยแอบไปร่ายเวทย์เพิ่มจำนวนของสิ่งนั้นๆไว้ก่อนที่พวกชาวบ้านจะเข้าไป โดยให้พอดีกับความต้องการของชาวบ้าน ไม่เพิ่มมากเกินไปจนชาวบ้านสามารถเก็บไปขายได้ เพราะหากทำอย่างนั้นชาวบ้านก็จะโลภ เข้ามาเก็บบ่อยจนไม่เหลืออะไร..

    ประวัติ ; -----

    อาวุธ ; ไม้เท้าที่ถักทอจากเถาวัลย์แปลกชนิดมีสีขาว ส่วนหัวของมันคดเข้าหากันเป็นรูปวงกลม กลางวงกลมนั้นมีระฆังทองอันเล็กห้อยอยู่ จากปลายของไม้เท้านั้น เถาวัลย์สามารถเลื้อยลดคดเคี้ยวไปให้เธอได้ตามที่เธอปรารถนา ซ้ำยังสามารถสร้างอัศวินขาวให้เธอได้ แต่เธอก็ไม่นิยมใช้นัก

    อื่นๆ ; ถ้ามีคู่อยากให้เป็นประเภทเด็กแสบซน แต่ใฝ่รู้ใฝ่เรียน คอยให้เธอสอน , อยากให้ถนัดเรื่องการทำนาย และเวทย์ชีวิต

    ถ้าไม่ติดบทที่ต้องการจะให้เปลี่ยนบทหรือรับกลับคะ ; เปลี่ยนบทค่ะ เป็นพวกภูติก็ได้
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×