M E S S A F T E R S T O R M "

ลำดับตอนที่ #21 : Hannibal เรื่องย่อ

Hannibal

ความเมตตาสุดท้ายของพระเจ้า

คุณรู้จักตำนานเทพตกสวรรค์รึเปล่า?

เมื่อหนึ่งในอัครเทวทูต ‘ลูซิเฟอร์’

ได้ถูกซาตานล่อลวงให้หลงผิด จนทำการหักหลังพระเจ้า

แต่กระนั้น ลูซิเฟอร์ก็เป็นฝ่ายปราชัย

และถูกสำเร็จโทษโดยหัวหน้าอัครเทวทูตและผู้นำทัพ รวมถึงสหาย อย่าง ‘มิคาเอล’

สุดท้าย ผู้นำมาซึ่งแสงสว่าง ก็ตกลงสู่ความมืดตลอดกาล...

ในที่สุด ทั้งนรกและสวรรค์ ก็ได้ส่งตัวแทนมายังโลกมนุษย์

‘ผู้ได้รับพรจากสวรรค์’ และ ‘แสงสว่างที่แปดเปื้อน’

ทั้งสองอยู่ในร่างของมนุษย์ปุถุชน ใช้ชีวิตเฉกเช่นคนทั่วไป

แต่กระนั้น เมื่อซาตานไม่ได้อยู่เฉย เพราะมันสั่งมวลปีศาจ ให้ไปทำลายความบริสุทธิ์ ‘ผู้ได้พรจากสวรรค์’ จนยืนอยู่ปากเหวแห่งความมืด!

เรื่องราวมากมายเกิดขึ้นภายในหุบเขาแห่งปริศนาและปัญญา ที่ตั้งสามวิทยาในตำนาน

แต่สิ่งที่น่าสนใจมากที่สุดสำหรับ ‘ฮันนิบาล’ คงไม่พ้น

มาเกีย

กีฬาประลองเวทที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในซินเนีย

แต่แล้วฮันนิบาลจะทำอย่างไร ในเมื่อหลังจากที่ได้เข้าเรียนอย่างใจอยากทั้งที แทนที่จะได้จับทีมกับเด็กปีหนึ่งคนอื่นๆ กลับโดนมัดมือชกให้ไปร่วมทีมปีสองเสียอย่างนั้น?!

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­

    PROLOGUE ปฐมบท

            คุณรู้จักเรื่อง ‘เทพเจ้าผู้ตกลงสู่ความมืด’ รึเปล่า?

            อา... ไม่งั้นรึ?

            มันคือเรื่องราวของอัครเทวทูตองค์แรก ซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยพระเยโฮวาร์ หรือก็คือพระเจ้าผู้ดำรงตำแหน่งสูงสุด

            นามของอัครเทวทูตองค์นั้นคือ ‘ลูซิเฟอร์’

            ซึ่งแปลว่า ผู้นำมาซึ่งแสงสว่าง

            ลูซิเฟอร์ครอบครองปีกถึงสิบสองปีกและส่องแสงเรืองรองไม่มีวันดับดั่งนามแสงสว่าง เป็นเทวทูตที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในขณะนั้น

            และเพราะมีอำนาจมาก จึงเป็นเป้าหมายในการกำจัดทิ้งเพื่อไม่ให้เป็นเสี้ยนหนาม โดยเจ้าแห่งความมืด ผู้นำของปีศาจ หรือที่เรารู้กันดี

            ซาตาน....

            ซาตานล่อลวงบุตรแห่งแสงสว่างให้กระทำการหักหลังสวรรค์ ลูซิเฟอร์คงไม่ตกหลุมพรางนั้นโดยง่าย หากพระเจ้าไม่สร้าง ‘มนุษย์’ ซึ่งมีรูปร่างงดงามไม่ผิดไปจากเหล่าเทวทูต จนภายในใจที่ขาวสะอาดของแสงสว่าง มีจุดความมืดถือกำเนิด

            จนสุดท้าย... บุตรแห่งแสงสว่าง ก็ถูกเจ้าแห่งปีศาจสิงสู่ร่างเพราะช่องโหว่นั้น จนกลายเป็นชนวนแห่งสงคราม

            แต่กระไร ลูซิเฟอร์ก็ยังไม่ได้ไร้สติ พยายามที่จะชิงร่างของตนกลับและอธิบายทุกอย่างให้เข้าใจ ว่าตนนั้นไม่เคยมีเจตนาที่จะก่อกบฏ แต่ทว่า...

            “แสงสว่างที่มัวหมองปล่อยให้ความมืดครอบงำ ไม่สมควรจะอยู่บนสวรรค์ที่บริสุทธิ์”

            คำนั้นดุจอัสนีบาตรผ่าลงมากลางใจ เมื่อมันออกมาจากปากสหายที่สนิทกันที่สุด สหายที่ถูกสร้างมาในเวลาใกล้เคียงกัน

            เวลานับร้อยนับพันปีที่ร่วมทุกข์ร่วมสุข รบเคียงบ่าเคียงไหล่กันมา สิ่งที่เรียกว่าความเชื่อใจนั้นไม่เคยมีให้กันเลยใช่ไหม?

            ลูซิเฟอร์ถูกสำเร็จโทษ ถูกขับไล่ออกจากถิ่นกำเนิด

            จากจุดสูงสุด... ตกลงมาอยู่จุดต่ำสุด....

            ผู้นำพาแสงสว่าง... บุตรแห่งรุ่งอรุณ... กลับต้องจมลงสู่ความมืดมิดที่ไร้ทางออกและไม่มีวันหวนกลับ

            ทิ้งไว้เพียงเสียงกร้าวกังวานทั่วสวรรค์

            “สักวันพวกเจ้าจะรู้! ว่าคนที่ก่อกบฏมันไม่ใช่ข้า! แต่เป็นพวกมนุษย์ที่พวกเจ้าเฝ้าทะนุถนอม! พวกเขาจักตกลงสู่ความมืดเพราะความโง่เขลา! พวกเขาจะเสื่อมศรัทธาในตัวพระเจ้า! สายเลือดสวรรค์ที่พวกเจ้าจะส่งลงไปยังโลกมนุษย์จักแปดเปื้อนเช่นข้า! และจำเอาไว้ สายเลือดแห่งข้าจะช่วยมนุษย์ ไม่ใช่เจ้า!”

            และนั่น... คือจุดเริ่มต้นของลำนำบทใหม่

            ยุคสมัยที่มนุษย์เริ่มไม่เชื่อในสวรรค์ จิตใจที่เต็มไปด้วยบาปทำให้พวกเขาตกลงสู่ความมืดทีละคน...ทีละคน...

            สุดท้าย สวรรค์จึงเลือกเด็กคนหนึ่ง โดยเรียกขานว่า ‘ผู้ได้รับพรจากสวรรค์’

            ให้ดึงความแสงสว่างกลับมาสู่โลกมนุษย์

            แต่กระนั้นก็เกิดความผิดพลาด เพราะซาตานได้รู้เท่าทัน และทำการสิงร่างเด็กคนนั้น เด็กน้อยที่ขาวบริสุทธิ์ถูกทำให้แปดเปื้อน โดยที่เหล่าอัครเทวทูตทั้งเจ็ดผู้มีหน้าที่คุ้มครองเด็กคนนี้ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะเด็กคนนั้นเป็น ‘มนุษย์’

            การเข้าไปยุ่งกับโลกมนุษย์โดยตรง และบิดเบือนกงล้อชะตากรรม เป็นความผิดมหันต์ ต่อให้เด็กคนนั้นจะเป็น ‘ผู้ได้รับพรจากสวรรค์’ ก็ตาม

            และความมืดที่ครอบงำ ทำให้ ‘ผู้ได้รับพรจากสวรรค์’ ไม่ต่างอะไรกับเด็กมนุษย์ธรรมดา ความมืดกลายเป็นเงาบางๆป้องกันสายตาของเหล่าอัครเทวทูต ไม่ให้ล่วงรู้ว่าเด็กคนนั้นเป็นใคร

            และเมื่อไร้หนทางตามหา จึงเหลือทางเดียวคือ รอคอย...

            หากเด็กคนนั้นอายุครบสิบเจ็ดปี ... พวกเขาจักตามหาได้จากดวงใจของเด็กคนนั้น เพราะมันถึงจุดเชื่อมเวลาของมนุษย์ที่จะเติบโต และมันก็ถึงเวลาที่เด็กคนนั้นต้องเลือก

            ว่าจะถูกกำจัดในฐานะที่ตกลงสู่ความมืด... หรือว่าจะสามารถกลับคืนสู่แสงสว่างได้

            โดยที่พวกเขาไม่รู้ตัว ว่าอาจเป็นการตัดสินใจผิดพลาด ที่เลือกจะไม่สน ‘สายเลือดลูซิเฟอร์’ ซึ่งถือกำเนิดในเวลาเดียวกัน และมันก็สายเกินไปเพราะเด็กคนนั้นก็หายไปกับเงา กลายเป็นเด็กทารกธรรมดาที่ไม่อาจรู้ได้ว่าเป็นสายเลือดของลูซิเฟอร์หรือไม่

            และเวลาก็ได้ใกล้เข้ามา...

            จนในที่สุด.... ก็ผ่านไปสิบหกปีจากวันที่เด็กทั้งสองถือกำเนิด

            สงคราม... จะบังเกิดขึ้นอีกครั้งหรือไม่ ทุกอย่างอยู่ในมือของผู้ได้รับพรจากสวรรค์