ตู้เก็บของ

ลำดับตอนที่ #21 : the Academia ll Story ZERO

‘ the end & beginning ‘

            วันนี้มอสโควหิมะตกแล้ว และมันยังเป็นหิมะแรกของฤดูหนาว

            วลาดดิเมียร์กระชับเสื้อคลุมของตนเอง ลมหายใจที่พ่นออกไปกลายเป็นไอ

            เขายังไม่อยากกลับบ้านตอนนี้ ในเมื่อ เมื่อเขากลับไป ก็มีเพียงการฝึกแสนทรหดและใบหน้าที่มองมาทางเขาอย่างไม่ชอบใจตลอดเวลาของพ่อเลี้ยงชาวรัสเซียคนนั้น

            เขารู้ดีว่าพ่อเลี้ยงคาดหวังจะให้เขาเข้ากองทัพ เขามีความสามารถในด้านนี้มากกว่าพี่ชายของเขา ในขณะที่ลูกแท้ๆ ของพ่อเลี้ยงก็ดันเป็นลูกสาว –ความหวังทั้งมวลเลยตกมาอยู่ที่เขา แต่ไม่เคยหรอก— ไม่เคยมีใครจะถามว่าเขาอยากเป็นอะไรกันแน่ หรือว่าเขาชอบอะไร

          น่าเศร้า

            ..

            วลาดถอนหายใจอีกรอบ กระชับเสื้อคลุมให้มันแน่นขึ้นอีกสักที

            ****

            พระอาทิตย์เริ่มลาลับขอบฟ้าทั้งๆ ที่เข็มนาฬิกายังไม่ทันแตะเลขห้า

            อากาศตอนกลางคืนจะเย็นมากขึ้น และแน่นอนว่าเขาจะเดินย่ำฝ่าหิมะแบบนี้ไปตลอดทั้งคืนไม่ได้หรอก แต่ว่าแน่นอน— เขายังไม่อยากกลับบ้าน

            กระดาษแผ่นนึงปลิวมาตกที่แทบเท้าเขา

            วลาดเลิกขึ้น หยิบกระดาษขึ้นมาอ่านดู –มันคือใบปลิวของ the Academia

            นัยน์ตาสีอะเมทิสต์ของเขาวาวพร้อมรอยยิ้มมุมปากอย่างถูกใจ พับกระดาษพวกนั้นใส่กระเป๋าเสื้อโค้ทหนาลงไป ก่อนจะเดินย่ำฝ่าหิมะกลับไปยังบ้าน

            ******

'ยินดีต้อนรับสู่สนามบินเดอะ อคาเดเมีย

ขอให้ผู้โดยสารทุกท่านมีความสุขกับโรงเรียนของเราค่ะ'

            เสียงของแอร์โฮสเตสสาวดังลอดผ่านลำโพงไปทั่วเครื่องบินที่จอดนิ่งสนิท ณ ท่าอากาศยานโรงเรียนเดอะ อคาเดเมีย

            วลาดก้าวลงมาจากเครื่องบิน รู้สึกร้อนอ้าวๆ จากอากาศรอบตัวที่ดูเหมือนจะสูงกว่าที่บ้านเขาไปสักหน่อย แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไรมากมาย –ขอแค่อย่างน้อย เขาได้ออกจากรัสเซียมา นั้นก็เพียงพอแล้วล่ะ

 

THANK YOU (c)  Porcelain theme