Free zone 2

ลำดับตอนที่ #208 : Avenger

B
E
R
L
I
N
❀

(เพลงเปิดก็ดีครับ ทำเล่นออโต้ไม่เป็น 5555)

◣Application◥

◣Profile◥

“ไม่ต้องเป็นห่วงไปนะ แองเจลิก้า...ตัวฉันจะแก้แค้นให้เธอเอง...เริ่มจากแกก่อนเลยแล้วกัน”

“หนึ่ง..สอง...เจ็ด….สิบหก...จำไม่ค่อยได้แล้วว่าฆ่าไปกี่คนกันนะ~”

“ฮ่ะ...ฮ่ะๆ...ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็สมควรตายกันให้หมดนั่นแหละ เพื่อที่จะได้ไปทำเรื่องแบบนี้กับคนอื่นไม่ได้ยังไงล่ะ”

“ทำไมกันล่ะ? ตัวฉันก็ไม่ได้ทำผิดอะไรนี่นา กำจัดความชั่วก็คือความดี ถูกต้องแล้วไม่ใช่หรอ?”

บทบาท : สมุนปีศาจ 2

ชื่อ/นามสกุล : บีน่าห์ ออร์เวลล์ มีเยอร์ || Binah Orwell Meyer (Binah O. Meyer)

เชื้อชาติ : อเมริกัน-ยิว

ชื่อเล่น : บีน่าห์ || Binah

ความหมายของชื่อ : บีน่าห์ - ความเข้าใจ

มีเยอร์ - ผู้นำพาแสงสว่าง

ออร์เวลล์ - แม่น้ำที่แตกแขนออกไปหลายสาย

สัญชาติ : อเมริกัน

เพศ : หญิง

ลักษณะภายนอก : ลักษณะหน้าตาเธอยังคงเป็นเหมือนเดิม ยกเว้นเสียเพียงแต่ว่ารอยยิ้มอันสดใสของเธอนั้นได้แปรเปลี่ยนกลายเป็นรอยยิ้มอันบิดเบี้ยวและเต็มไปด้วยความแค้นเคืองจนคนที่ได้เห็นเป็นต้องผวา ดวงตาสีแดงสดราวกับเลือดได้เบิกกว้างออกมา รวมทั้งเธอยังคงไว้ซึ่งอารมณ์สุนทรีย์เวลาสังหารได้เหมือนกับกำลังเล่นดนตรีหรือสร้างสรรค์ผลงานศิลปะอยู่ และแน่นอนว่าเสื้อผ้าของเธอนั้นจะต้องเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดของผู้เคราะห์ร้ายที่เผชิญกับเธอ

จุดที่มีตราผู้วิเศษปรากฏ : หลังมือซ้าย

จุดที่มีตราปีศาจปรากฏ : บริเวณท้องน้อย 

ปีศาจที่ถวายตัวให้ : ซาตาน ปีศาจแห่งโทสะ - เธอนั้นต้องการที่จะแก้แค้นให้กับแองเจลิก้าและเอลล่า ที่ต่างก็ได้รับผลมาจากผู้วิเศษทั้งนั้น ดังนั้นเธอเลยต้องการพลังที่มากขึ้น เพื่อที่จะได้ล้างแค้นอย่างสาสมกับสิ่งที่มันทำเอาไว้

อายุ : 20 ปี 

อุปนิสัย : [นิสัยที่ไม่ได้ปกปิดไว้]

[ร่าเริง...เกินปกติ] [มุ่งมั่น...เกินธรรมดา] [ฉลาดล้ำ...เกินคนทั่วไป]

[โหยหาความรัก...เกินพอดี] [เกลียดผู้ชาย..เกินกว่าที่คิด] [ยึดติด...เกินกว่าที่ควร]

[เจ้าคิดเจ้าแค้น....เกินที่จะหยุดยั้ง] [เก็บไว้ในใจ...เกินกว่าจะปล่อยออกมาหมด]

[ทำร้ายตัวเอง...เกินรับไหว] [นิสัยภายใน...เกินหยั่งถึง]

[นิสัยที่ปกปิดไว้]

[เกลียดชัง]

ตัวของบีน่าห์นั้นเกลียดชังตัวตนของสิ่งที่เรียกว่าผู้วิเศษเป็นอย่างมาก เนื่องด้วยเรื่องราวต่างๆ ที่เธอเคยถูกกระทำโดยพวกมันในอดีต ทั้งการที่พี่สาวต้องนอนเป็นผักในโรงพยาบาล หรือการที่แองเจลิก้าตายนั้นก็เป็นฝีมือของผู้วิเศษล้วนๆ เมื่อเป็นดังนั้น เธอจึงเริ่มที่จะเกลียดคนเหล่านั้นเป็นอย่างมาก มีพลังเหนือกว่าใครแล้วคิดว่าจะทำอะไรก็ได้อย่างนั้นหรอ? ตัวประหลาดอย่างพวกนั้นตายๆ ไปซะให้หมดก็ดี และรวมถึงเธอด้วยเช่นกัน

เธอเกลียดผู้วิเศษมากจนถึงขนาดพลอยเกลียดตัวเองไปด้วย และเธอสาบานไว้ว่าผู้วิเศษคนสุดท้ายที่จะเธอจะปลิดชีพคือตัวของเธอเอง นอกเหนือไปจากผู้วิเศษแล้วเธอยังเกลียดเหล่าคนที่ชอบกลั่นแกล้งในโรงเรียนด้วยเช่นกัน นั่นเป็นสิ่งที่เธอเกลียดรองๆ ลงมา แต่ก็พอที่จะฆ่าให้ตายได้เหมือนกัน เพราะนี่ก็เหมือนเป็นอีกต้นเหตุที่ทำให้แองเจลิก้าต้องตาย ดังนั้นเหยื่อของเธอที่เธอจะฆ่ามีสองประเภท หนึ่งคือผู้วิเศษและคนที่เกี่ยวข้อง เช่น ครอบครัว เพื่อน หรือคนรัก และสองคือคนที่ชอบกลั่นแกล้ง แม้ว่าคนๆ นั้นจะเลิกไปแล้วก็ตาม

[แค้นเคือง]

ความแค้นนั้นเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอปลดปล่อยความบ้าคลั่งออกมาได้มากถึงเพียงนี้ บีน่าห์นั้นโกรธแค้นทั้งเหล่าผู้วิเศษที่ใช้พลังของตนกดขี่คนอื่นและมนุษย์ธรรมดาที่คิดว่าตัวเองสูงส่งจนเหยียบหัวผู้อื่นไว้ได้ ทำให้เธอพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นคนเหล่านั้น และในเมื่อวิธีการธรรมดาใช้ไม่ได้ผล เธอจึงเลือกวิธีที่ทำให้เห็นผลได้เร็วที่สุด การฆ่าทิ้ง และไม่เพียงแค่กับผู้วิเศษหรือคนนั้นๆ แต่รวมไปถึงคนใกล้ชิดอย่างพ่อ แม่ ลูก คนรัก หรือเพื่อนด้วย

บีน่าห์คิดว่าหากคนเหล่านั้นรู้ถึงการกระทำของคนสนิทตน และได้ห้ามไว้ มันคงไม่เกิดอะไรแบบนี้ ผลตอบแทนของการเมินเฉยคือการเป็นแบบเดียวกัน กลายเป็นศพน่ะนะ แต่ว่าเธอไม่เคยคิดเลยว่าบางคนนั้นไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรด้วยและไม่รู้อะไรเลยกับเรื่องชั่วช้าที่คนๆ นั้นทำ เพราะเธอเห็นมาครั้งหนึ่งแล้ว และด้วยการยึดติดของเธอ เธอจึงคิดว่าทุกๆ คนมันก็เป็นแบบนี้ไปซะหมด

[เหมารวม]

การเหมารวมนั้นเป็นเหมือนสิ่งที่เกิดจากความแค้นเคืองอีกอย่างหนึ่งของเธอ เธอคิดไว้ว่าผู้วิเศษทุกคนนั้นคือคนชั่วทั้งหมด ไม่ได้มองลึกลงไปเลยว่าใครชั่วบ้างดีบ้าง และนั่นทำให้เธอไม่ใช่ศาลเตี้ยผู้ผดุงความยุติธรรม แต่เป็นเพียงแค่ฆาตกรโรคจิตคนหนึ่งเท่านั้น เมื่อเจอผู้วิเศษ ภายใต้ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอแล้ว ในใจของเธอก็มีแค่คิดว่าจะฆ่าเขา/เธอคนนั้นยังไงให้สาสมกับสิ่งที่เธอถูกกระทำเอาไว้ 

และส่วนมาก นอกจากที่จะทำร้ายเพียงแค่ผู้วิเศษคนนั้นๆ แล้ว ครอบครัวของคนเหล่านั้นก็จะถูกคุกคามด้วยเช่นกัน เธอชื่นชอบเป็นอย่างยิ่งในยามที่ผู้วิเศษเหล่านั้นได้สิ้นหวัง เหมือนกับตัวเธอในตอนนั้นที่ได้สิ้นหวังจนถึงขีดสุดเหมือนหมดสิ้นไปเสียทุกอย่างในชีวิตแล้ว  

[บ้าคลั่ง]

นี่เป็นเสมือนการแก้แค้นของเธอต่อสิ่งที่เธอได้เผชิญมาในชีวิตของเธอ บีน่าห์นั้นได้กลายเป็นฆาตกรที่พร้อมจะฆ่าผู้วิเศษ เหล่าอันธพาลที่ชอบกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า และทุกคนที่เกี่ยวข้องกับคนพวกนั้น เธอไม่สนใจอีกแล้วว่าเธอจะเป็นยังไง จะถูกจับไหม คนอื่นๆ จะคิดยังไง คนเหล่านั้นจะเป็นคนดีไหม เธอไม่ได้สนใจมันอีกแล้ว แค่เป็นการปลดปล่อยความบ้าคลั่งที่สุมตัวขึ้นจากความแค้นเคืองของเธอ และที่สำคัญที่สุดก็คือ จะไม่มีใครได้ปลิดชีพเธอ เพราะเธอคนนี้จะเป็นคนจบมันด้วยมือของเธอเอง

เสียงหัวเราะอันวิปลาส ดวงตาสีแดงฉานที่ส่องประกายในเงามืด และรอยยิ้มที่จะตราตรึงหัวใจของหลายๆ คนที่เห็นมันด้วยความหวาดกลัว นั่นคือสิ่งที่อธิบายตัวเธอในตอนนี้ได้ชัดเจนที่สุดสำหรับตัวเธอในตอนนี้ บีน่าห์คนนั้นได้ตายไปพร้อมกับแองเจลิก้าแล้ว บีน่าห์ที่ยังคงมีเหตุผล เชื่อว่ายังมีสิง่ที่ดีในหลายๆ สิ่งที่ชั่วร้าย เธอคนนั้นไม่มีอีกแล้ว เหลือเพียงแค่หญิงสาวผู้เสียสติจากการเสียคนรักไปเท่านั้นเอง

[ไม่รู้สึกผิด]

บีน่าห์นั้นไม่เคยมีความรู้สึกผิดปรากฏขึ้นมาเลยแม้เพียงเสี้ยวของจิตใจ เธอคิดเสมอว่าสิ่งที่เธอทำนั้นถูกต้องและชอบธรรมแล้ว คนชั่วก็ต้องถูกกำจัด สิ่งที่กำจัดความชั่วก็คือความดี ทำให้เธอเชื่ออย่างสนิทใจว่าเธอนั้นคือคนดี ที่ได้พิพากษาเหล่าคนชั่วผู้ซึ่งกฎหมายไม่สามารถเอาผิดได้ เพียงแต่นั่นออกจะเกินไป เพราะเธอใช้การเหมารวมในการตัดสิน ไม่ได้มาพิจารณาว่าใครดี ใครชั่ว และเธอยังสามารถฆ่าทุกคนที่มาขวางได้โดยที่ไม่สนใจว่าเขา/เธอคนนั้นจะเป็นใคร เพราะหนึ่ง เธอไม่มีใครเหลือแล้ว และสอง ใครก็ตามที่ช่วยคนชั่วก็คือคนชั่วนั่นแหละ

[สุนทรีย์ยามฆ่าฟัน]

บีน่าห์ไม่เลยเลยที่จะเกลียดชังการฆ่าฟัน นั่นเป็นเหมือนสิ่งที่สร้างความสุนทรีย์ให้กับเธออย่างมหาศาล ยิ่งฆ่าไปเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น มันเหมือนกับได้ปลดปล่อยความทุกข์ในใจของเธอออกมา ความเครียดจากการแบกรับเรื่องราวต่างๆ ก็พลันจางหายไป และมันเป็นราวกับยาเสพติดชั้นดี เธอแทบจะอดใจไม่ไหวเวลามีผู้วิเศษหรือพวกแก๊งนางฟ้าในโรงเรียนมาอยู่ใกล้ๆ แต่ก็จำต้องกดมันไว้จนกว่าเธอจะออกล่าอีกครั้ง

ดังนั้นไม่แปลกใจเลยที่เวลาทำอะไรแบบนั้นแล้วเธอมักจะฮัมเพลงอย่าง “Mack the Kinfe” ไปด้วย ใช้มีดฟันร่างชาวบ้านไปด้วยล่ะนะ

ประวัติ :  [Revenge]

ลักษณะการพูด : เมื่อเธออยู่ในโหมดนี้แล้ว ถึงเธอจะใช้คำแทนตัวว่า “ตัวฉัน” เหมือนเดิม แต่คำที่เธอใช้เรียกคนอื่นนั้นจะเปลี่ยนเป็นคำว่า “แก” แทน โดยไม่สนว่าจะเป็นใคร หากเป็นคนที่เธอเกลียดหรือแค้น เธอจะเรียกด้วยคำนี้หมด และไม่ต้องหวังคำลงท้ายแล้วล่ะ ไม่มีแน่นอน

เสียงของเธอนั้นจะเป็นเสียงที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังและแค้นเคืองอัดแน่นอยู่ภายในจนใครก็ตามที่ได้ฟังนั้นก็ต่างต้องขนลุก รวมทั้งเสียงหัวเราะโทนต่ำและค่อยๆ ไล่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ เหมือนกับพวกฆาตกรตามหนังสยองอีกต่างหาก และหากอยู่ในแดนสนธยาแล้ว เมื่อใช้เสียงนี้ คนอื่นๆ จะเห็นเธอในสภาพที่โชกไปด้วยเลือดทั้งตัว

[ตัวอย่างที่ 1]

“ทำไมต้องทำอะไรแบบนี้ด้วยล่ะ! ต้องการอะไรกันแน่!” ชายหนุ่มคนหนึ่งตะโกนถามเธอด้วยความสงสัยและโกรธแค้นในสิ่งที่เธอทำลงไป 

“เหตุผลที่ตัวฉันไล่ล่าแกอย่างนั้นหรอ...ง่ายๆ นะ แกเป็นผู้วิเศษไง” รอยยิ้มของเธอกว้างมากขึ้นกว่าเดิมจนน่ากลัว ดวงตาสีเลือดกำลังจ้องไปยังชายคนนั้นราวกับนักล่าจ้องมองไปยังเหยื่อ

“และสอง...ก็ต้องการแก้แค้นในสิ่งที่พวกแกทำไว้ยังไงล่ะ!” นี่คือเสียงสุดท้ายที่เขาได้ยิน ก่อนที่ลมหายใจของเขาจะสิ้นสุดลง

[ตัวอย่างที่ 2]

“ฮ่ะๆ..ฮ่ะๆ..ฮ่าๆๆๆ อยากจะหัวเราะให้ขาดอากาศหายใจเลยล่ะ” บีน่าห์นั้นหัวเราะขึ้นมาขณะมองไปยังร่างไร้แขนขาที่นอนจมกองเลือดอยู่ต่อหน้าเธอ

“เพราะว่าคนที่ช่วยคนชั่ว ก็คือคนชั่วไม่ใช่หรอ?”

พลังพิเศษ :  [Kamikakushi : Keijou] - เทพลักซ่อน : ลานประหาร

-เป็นพลังส่วนเสริมของเทพลักซ่อนที่ได้มาจากการทำสัญญากับปีศาจ

-ทำให้ทุกคนที่อยู่ในแดนสนธยายกเว้นเธอไม่สามารถขยับหรือแม้แต่ใช้พลังได้ ได้เพียงแต่อยู่นิ่งๆ รอรับคามตายเท่านั้น 

-แต่การกระทำเช่นนั้นต้องใช้พลังชีวิตของเธอ และจะเสียเป็นต่อวินาที ง่ายๆ คือยิ่งใช้เยอะ ยิ่งอ่อนแอและตายไว

ความสามารถพิเศษ : การมองอนาโตมี่ของมนุษย์ - รู้ได้เลยว่าแทงตรงไหนจะทำให้ตายทรมาณที่สุด

คราฟ มาก้า - ศิลปะการป้องกันตัวของอิสราเอล แต่เธอฝึกมาเพื่อใช้ฆ่าโดยเฉพาะ

การใช้มีดและปืน - ก็ใช้ได้อยู่

สิ่งที่ชอบ : แองเจลิก้า - รักที่สุดเลยล่ะ อยากจะอยู่ด้วยกันตลอดไปจัง

เอลล่า - เมื่อไหร่พี่จะตื่นขึ้นมาคุยกับหนูสักทีนะ หนูรักพี่นะ

ป๊อกกี้รสสตอเบอร์รี่ - ใช้แทนบุหรี่ก็ดีนะ 

สปาเก็ตตี้ซอสเนื้อ - รสชาติเข้มข้น แถมสีแดงอีกต่างหาก

การได้รับความสนใจ - เป็นสิ่งที่ทำให้รู้สึกเหมือนมีตัวตนขึ้นมา

การฆ่า - โดยเฉพาะผู้วิเศษและคนที่ชอบกลั่นแกล้งคนอื่น

สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่โลภมาก - ไม่ชอบเลย เห็นทีไรนึกถึงพวกเวรนั่นทุกที

อาหารจำพวกข้าวต้มหรือรีซ็อตโต้ - แหยะๆ ยังไงไม่รู้

สิ่งที่เกลียด : ผู้ชาย - จากเรื่องราวในอดีตของเธอ ที่แทบจะทำให้อยู่ร่วมโลกกันไม่ได้ ตอนนี้เริ่มดีขึ้นมาหน่อยที่ปกปิดอาการเก่งขึ้น

ผู้วิเศษ - เกลียดจนอยากจะล้างให้หมดโลก

คนที่ชอบแกล้งคนอื่น - เหมือนข้างบน

สิ่งที่แพ้ : เกสรดอกไม้ - ทำให้เกิดอาการจาม น้ำมูกไหล ไม่ก็คันตาได้

สิ่งที่กลัว : การถูกทอดทิ้ง - เมื่อใดก็ตามที่เอลล่าจากไป หรือแองเจลิก้าหายไปจากสายตาเธอ มันก็คงเหมือนโลกดับสลายไปแล้ว

การไม่ได้รับความสนใจ - เหมือนกลับกลายมาเป็นอากาศ ไร้ค่าอีกครั้ง

เพิ่มเติม : - แม้จะไม่ได้มีปัญหากับปีศาจ แต่ก็ไม่ได้ชอบพออะไรนัก เหมือนเป็นกลางต่อกัน ตีมาก็ตีกลับ

- วิธีการเลือกเหยื่อก็คือ ผู้วิเศษ คนที่เกี่ยวข้อง และยอดนักบูลลี่ทั้งหลาย โดยเธอจะค่อยๆ ฆ่าครั้งละคนโดยการดึงเข้าแดนของเธอและแหวกที่บริเวณทรวงอก แต่จะนำออกมาเพียงสิ่งเดียวคือหัวใจ ราวจะสื่อกลายๆ ว่าพวกนี้ไร้หัวใจ รวมทั้งยังมีการกดดันแบบฆ่าคนที่รู้จักก่อน แล้วค่อยฆ่าเป้าหมายหลักทีหลังด้วย

- ส่วนหัวใจที่ได้มาก็นำไปให้ปีศาจที่ต้องการ ถ้าไม่มีก็โยนทิ้งให้ปีศาจชั้นล่างๆ กิน

- ออโต้-ไอค่อนของแองเจลิก้ายังอยู่หลังชั้นหนังสือลับในคอนโดใจกลางวอชิงตันของเธอ

【Interview】

∆ สวัสดีครับ ก่อนอื่นก็คงต้องทำความรู้จักกันก่อน...คุณชื่ออะไรเหรอ?

: “ชื่องั้นหรอ บีน่าห์ ออร์เวล มีเยอร์ไง จำได้ว่าเคยบอกไปแล้วนะ” 

∆ เป็นชื่อที่ดีนะครับ แล้ว...คุณรู้สึกยังไงบ้างที่พบว่าตัวเองเป็นผู้วิเศษ?

: “เกลียดสุดๆ ไปเลยล่ะ เกลียดจนอยากฆ่าตัวตายเลย แต่ตอนนี้ยังตายไม่ได้หรอก”

∆ งั้นเหรอครับ แล้วคุณคิดว่าตัวเองจะเป็นประโยชน์แก่มวลมนุษย์มากแค่ไหนกัน?

: “มีสิ ตัวฉันจะได้กำจัดคนชั่วให้หมดไปจากโลกนี้ยังไงล่ะ”

∆ โอ้... แล้วคุณคิดยังไงกับพวกปีศาจล่ะ?

: “พวกนั้นก็ไม่ต่างอะไรหรอก บางพวกก็เลว บางพวกก็ดี แต่ที่เลวๆ มีให้เห็นมากกว่าแค่นั้นแหละ”

∆ ฮะๆ โอเคครับ สำหรับคำถามในวันนี้ก็หมดลงเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีครับ :)

: “จะขอรับไว้ด้วยความยินดีแล้วกัน”

【Talk with parents】

∆ แฮะะ นานๆทีจะหาเรื่องคุย//เขินตัวบิด—เอาเป็นว่าสวัสดีค่ะ ทางนี้ชื่อสโนว์หรือโนนะคะ ทางนู้นชื่ออะไรเอ่ยย

: ด้าครับผม

∆ อาจจะเวิ่นเว้อพล่ามเยอะเรื่องพล็อตไปหน่อย... แต่คิดยังไงถึงมาเรื่องนี้คะ ;;w;;

: เปลี่ยนคำถามเหมือนเดิมครับ ก็อยากจะสร้างตลค.สายเนียนขึ้นมาน่ะครับ 5555

∆ โนไม่ใช่คนขยันหรือเก่งอะไรนะคะ อาจมีการเงียบหายไปบ้างไม่ว่ากันนะคะ จะไม่เรียกว่าดองให้ใจเสียหรอกค่ะ พยายามจะไม่ทำแบบนั้น5555 (ไม่นานนู๋จิกลับมา—)

: ครับผม

∆ โนไม่ค่อยถนัดฉากหวานๆเท่าไหร่ และเนื้อเรื่องอาจไม่ได้เน้นความรักอย่างเดียว มันอาจมีอะไรดาร์คๆมานิดนึง ซึ่งอาจลามไปถึงตัวละครด้วยที่อาจจะโดนย่ำยี(?) และถูกโนกระทำชำเรา(?)บ้างนะคะ อาจมีตายด้วย ไม่ว่ากันนะคะ แจ้งไว้ก่อนเนอะ ;;w;;

: โอเคครับ

∆ ถ้าหากว่าตัวละครนี้ไม่ติดตามบทบาทที่ต้องการ จะอนุญาตให้เปลี่ยนบทบาทหรือรับกลับคะ

: เปลี่ยนบทเลยครับ

∆ มีอะไรจะบอกโนไหมคะ อย่างเช่นอยากให้โนข่มขืนตัวละค—แค่ก เช่น อยากได้ฉากไหนเป็นพิเศษไหมอ่ะค่ะ ถ้าทำได้จะจัดให้เน้อ! =w=

: ก็ อยากจะให้น้องตายด้วยมือตัวเองเนาะ อาจจะมีพร่ำเพ้อถึงคนรักบ้างก็ดี~

ขอบคุณที่สมัครนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ!//เตรียมของเซ่นไหว้ให้(?)