ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : ตอนที่ 18 เป็นแฟนกันนะ
Timeless Of Friend หมดเวลาของคำว่าเพื่อน
ตอนที่ 18 เป็นแฟนกันนะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
... วันเสาร์ ...
.
.
"สวัสดีครับคุณน้า" โซ่เอ่ยทักทายแม่ของนิวเสียงดัง หลังจากที่เดินเข้ามาในบ้าน(นิว)
"สวัสดีจ่ะ มาแต่เช้าเลยนะ" แม่ของนิวแซว
"ฮ่าๆๆ นิวตื่นหรือยังครับคุณน้า" โซ่หัวเราะแก้เขินนิดๆ แล้วจึงถามถึงเป้าหมาย
"ยังๆๆ พ่อคนนี้ตื่นสายประจำ โซ่ก็รู้ จะให้น้าขึ้นไปปลุก หรือโซ่จะไปปลุกเองล่ะ"
"เอ่อ. .. เดี๋ยวผมขึ้นไปปลุกเองก็ได้ครับ"
"จ๊ะๆ งั้นน้ารวนกวนหน่อยนะ เออ! ปลุกอย่างเดียวพอนะจ๊ะ ห้ามทำอย่างอื่น เพราะลูกของน้ายังไม่บบรลุนิติภาวะดีพอ ฮ้าๆๆๆ" พูดจบแม่ของนิวก็หัวเราะร่าออกมาอย่างชอบใจ
"เอ่อ .. คะ ครับคุณน้า" โซ่หน้าแดงด้วยความอาย รีบวิ่งขึ้นไปยังห้องนิวทันที คุณน้าพูดออกมาพูดมาได้ไงว่ะเนี่ย
"ก๊อกๆๆ" ขึ้นมาถึง โซ่ก็เคาะประตูหน้าห้องของนิวทันที
"นิว นิว นี่โซ่เองตื่นหรือยัง ??" โซ่พูดดังพอให้คนข้างในได้ยิน
"....." เงียบ
"นิว นิวครับ นิวตื่นหรือยัง ถ้าไม่ตอบโซ่จะเข้าไปแล้วนะ" โซ่เตรียมจะบิดลูกบิดเข้าไป
"....." ยังคงเงียบ
"งั้นโซ่จะเข้าไปแล้วนะครับ กิ๊ก(เลียงลูกบิดนะ) แอ๊ดดดๆๆ(เสียงประตูห้อง)"
ตอนนี้โซ่เข้ามาอยู่ในห้องนิวแล้ว ภายในพอมีแสงสลั่วๆ เนื่องจากผ้าม่านสีฟ้าเข้มได้ถูกรูดปิด เพื่อไม่ให้เสียงตะวันจากภายนอกส่องเข้ามา แสงในห้องจึงกลายเป็นสีฟ้าอ่อนๆ ประกอบกับโทนสีของห้อง ซึ่งตกแต่งให้เป็นสีฟ้าอ่อนให้ความรู้สึกเย็นสบาย เสียงแอร์ที่ทำงานอยู่ เพิ่มความรู้สึกให้คนที่มาเยือนรู้สึกอยากนอนขึ้นมา เตียงขนาด 6 ฟุตที่ปูด้วยผ้าปูที่นอนสีน้ำเงินเรียบถูกตั้งไว้กลางห้องขนาบข้างด้วยโต๊ะโคมไฟ โซ่ทอดสายตาไปยังร่างเล็กนอนหลับตาพริ้มอยู่บนนั้น และค่อยๆเดินไปที่เตียงอย่างช้าๆ เพราะกลัวว่าร่างเล็กจะตื่นเสียก่อน
- SOO’S PART -
ตอนนี้ผมอยู่บนเตียงกับนิวแล้ว เอ่อ ... อย่าคิดอะไรไปไกลนะครับ ผมไม่ทำอะไรอย่างนั้นหรอก นี่คงจะเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่ผมได้อยู่กับนิวสองต่อสองแบบนี้ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหลายนั้น ทำให้ผมแทบจะจำใบหน้าของคนที่อยู่ตรงหน้าไม่ได้เลย เพราะเราต่างก็ห่างกันไกล แต่ในตอนนี้ เวลานี้ ผมได้อยู่ใกล้ๆนิวแล้ว มันทำให้ผมอยากจะอยู่ตรงนี้ไปนานๆ อยู่กับดวงใจดวงนี้ไปตราบนานเท่านาน ผทเริ่มที่จะสังเกตใบหน้าของนิว ซึ่งต่างจากแต่ก่อนมาก จากที่เคยเป็นคนที่มีพวงแก้มน่าหยิกแต่ในตอนนี้กลับดูตอบลงไปเยอะ ขอบตาคล้ำขึ้นจากเดิมมาก คงเป็นเพราะผมคนเดียวที่ทำให้นิวต้องเป็นแบบนี้ ต่อจากนี้ไปผมจะรักษาดวงใจของผมให้อยู่กับผมไปชั่วนิรันดร์
- END SOO’S PART -
ร่างเล็กเริ่มขยับตัว และลืมตาขึ้นช้าๆ และพบว่าข้างๆกายนั้นมีคนที่เขารักที่สุดนอนอยู่ ในวินาทีแรก นิวส่งยิ้มไปและ และไม่นานก็กลับมาทำหน้าเฉยฉาอีกครั้ง
"มาทำไม" นี่คือคำทักทายแรกของร่างแล็กที่มีต่อโซ่
"ก็คิดถึงอ่ะ ตะก่อนมาบ่อยจะตาย ไม่เห็นว่าอะไรเลย" โซ่พูดพร้อมกับทำแก้มพองๆ เหมือนเด็ก
"ปัญญาอ่อน" พูดจบ นิวทำท่าจะลุกขึ้นทันที แต่โซ่ที่เร็วกว่า ดึงนิวกลับมากอดจากด้านหลังและซบหน้าลงทันที
"ขออยู่อย่างนี้แป๊บนึงนะ" นิวไม่ตอบอะไร และก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ทั้งคู่อยู่อย่างนี้นานนับสิบนาที นิวจึงเริ่มสัมผัสได้ถึง น้ำอุ่นๆ ที่แทรกซึมผ่านชุดนอนมายังไหล่ พอนานเข้ามันยิ่งเพิ่มทวีคูณขึ้น และไม่นานร่างสูงที่กอดเขาอยู่จากด้านหลังเริ่มตัวสั่นและมีเสียงสะอื้นออกมาก
"ร้องไห้ทำไม" นี่เป็นคำพูดแรกที่ผุดขึ้น ในระยะเวลาที่เงียบงัน
"ฮึบ .. ขะ ขอโทษนะ ฮือๆๆ " โซ่พูดอย่างตะกุกตะกัก
"ขอโทษเรื่องอะไร " นิวทำสัยงฉงน
"ทุกเรื่อง ขอโทษทุกเรื่อง ฮือๆๆ" โซ่กอดนิวแน่นขึ้น
"อืม พอเถอะโซ่" นิวแกะมือโซ่ที่กอดเอวออก และหันหน้ากลับมาทางโซ่
"ไม่ต้องขอโทษอะไรแล้ว โซ่ก็รู้ว่านิวให้อภัยโซ่ได้เสมอ ไม่ต้องร้องแล้วนะ" มือเล็กๆของนิว บรรจงบาดหยาดน้ำตาที่ดวงตาโซ่ออก
"จะ.. จะ ..จริงนะ นิวพูดจริงๆใช่ไหม ??" โซ่พูดอย่าติดๆขัดๆ
"อืม จริงสิ" พูดจบนิวส่งยิ้มให้โซ่อย่างอ่อนโยน
"ขอโทษนะ ที่ทำให้ต้องเป็นกังวล ขอโทษที่ต้องทำให้ทุกข์ใจ ขอโทษที่ทำตัวเหินห่าง ขอโทษที่พูดไม่ดี ขอโทษทุกๆเรื่องเลย ขอโทษนะโซ่" นิวพูดรัวๆออกมาก เหมือนกับอัดอั้นความรู้สึกเหล่านี้ไว้นาน
"ไม่ต้องขอโทษหรอก โซ่เองที่ผิด ต่อจากนี้ไปเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมนะ" โซ่พูดพลางลูบหัวนิวอย่างที่เคยทำ
"ไม่!" นิวตอบเสียงแข็ง
"ทำไมล่ะ ไหนว่าไม่โกรธโซ่แล้ว"
"ไม่! อยากเป็นแค่เพื่อน 5555 ยังพูดไม่จบเลย" พูดจบ นิวก็ทำหน้าทะเล้นใส่ จนโซ่ทนไม่ไหวดึงกลับเข้ามากอดอีกครั้ง
"ทำให้ตกใจ ต้องทำโทษซะให้เข็ด ฟอดด!!" โซ่หอมแก้มนิวไปฟอดใหญ่
"เหว่ออ .... ><"
"ฟอดดดดดดด!!" ในขณะที่นิวกำลังอาย โซ่หอมอีกข้างทันที
">< ! ไอ้บ้า"
"น่ารักจัง แฟนใครหว่า ??" ในขณะที่โซ่พูด ก็ขยี้หัวนิวเบาๆ
"แฟนโซ่ไง ><" นิวพูดออกมาอย่างเต็มปากเต็มคำ จนทำให้โซ่นั่งอึ้งไปสักพัก
"อะไรกัน แค่นี้ทำเป็นตกใจ" นิวหน้างอๆเล็ก เป็นการบอกร่างสูงว่า ตกใจเกินไปล่ะ
"นิวพูดเองนะ >< " โซ่พูดไปจิ้มนิ้วเล่นไป แก้เขินไปพลางๆ
"ไม่เอาๆๆ ถ้าอยากเป็นแฟนต้องมีข้อแลกเปลี่ยน" นิวเริ่มต่อรอง
"โซ่ต้องเลิกเจ้าชู้"
"ยอม!"
"ห้ามมองผู้หญิงอื่น"
"ยอม!"
"ห้ามกินเหล้า"
"ยอม!"
"ห้ามฉวยโอกาส"
"เอ่อ .. ยะ ยอม (ก็ได้)"
"โซ่ต้องฟังนิวคนเดียว"
"อันนี้โคตรยอม!"
"และสุดท้าย ...." เสียงของนิดูเย็นขึ้นได้ชัด
"ห๊ะ! ยังไม่หมดอีกหรอ" โซ่ทำเสียงโอดครวญ
"ต้องเลี้ยงไอติมนิวทุกๆวันอาทิตย์ด้วย" ข้อสุดท้าย ทำให้โซ่ต้องกลั้นหัวเราะ
"ขำอะไรเล่า ! รึไม่อยากเป็นแฟนกัน" นิวเชิดหน้าใส่ทันที
"อยากสิครับ ที่ขำเพราะ แฟนของโซ่น่ารักยังไงล่ะ" โซ่โผเข้ากอดนิวจากด้านหลัง
">< บ้า !" นิวสบทออกมาเบาๆ
"ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วน้า" โซ่ค่อยๆโยกตัวเขาและนิวไปมา
"อืม" นิวส่งเสียงออกมาเบาๆ ด้วยความเขิน
"อะไรนะ ไม่ได้ยินเลย" โซ่แสร้งทำไม่ได้ยิน
"อื้มมมมม" นิวส่งเสียงดีงขึ้น
"อะไรน๊ะ พูดดังๆหน่อยสิ" โซ่ยังคงกวน
"เอ่อ ... นิวเป็นแฟนกับโซ่แล้วคร๊าบ ><" นิวพูดเสียงดัง
":”) อืม ได้ยินแล้วล่ะ เอ๊ ... ไม่มีอะไรเป็นของขวัญให้แฟนบ้างหรอนิว" โซ่ทำแก้มป่องๆ และใช้นิ้วจิ้มลงไป เป็นการบอกว่าให้หอม ตรงนี้หน่อย
"อะไร" นิวถาม
"ก็ให้ของขวัญโซ่หน่อยสิ"
"หลับตาก่อนดิ เขินอ่ะ" นิวพูดอย่างอายๆ
"อืม..ก็ได้" โซ่รีบหลับตาทันที ในขณะเดียวกันนิวก็รีบวิ่งไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทันที
"เฮ้ย! นิว ขี้โกงอ่ะ อย่าให้เข้าไปได้นะ จะเล่นไม่ยั้งเลย" โซ่ตะโกนอย่างเสียท่า
"แบล่!! ~" ด้วยความทะเล้น นิวเปิดประตูห้องน้ำออกมาแลบบิ้นปลิ้นจาใส่ และกลับเข้าไปในทันที
"เฮ้อ .." โซ่ส่ายหัวเบาๆ ด้วยความระอากับนิสัยเด็กๆ ของนิว
"ในที่สุดก็ลงเอยด้วยดีสินะ เฮ้อ .. ต่อจากนี้จะเจออะไรที่เลวร้ายอีกรึเปล่าน๊า แต่ยังไง โซ่ก็ไม่มีวันเปลี่นยใจไปจากนิวได้หรอก โซ่รักนิวนะครับ" โซ่พูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนที่จะเอนตัวนอนลงบนเตียง และหลับลงไปในที่สุด
.
.
.
.
.
.
.
.
- TBC -
.
.
.
.
.
Talk With Writer
สวัสดีคร๊าบบบบบบบ
คิดถึงกันบ้างรึเปล่า หายไปตั้งนานแหน่ะ ><
ขอโทษด้วยนะครับ ช่วงนี้ไม่สบายจริงๆ เลยแต่งไม่ได้
สัญญาไว้ตอนที่แล้วว่าจะอัพให้ 2 ตอนรวด คงทำไม่ได้แล้วหล่ แต่ยังไงก็จะทยอยแต่ง และอัพให้นะครับ ^^
.
.
.
.
ปล. อ่านแล้วอย่าลืม !! คอมเม้น กดโหวต กด favorite และ วิจารญ์บทความกันด้วยนะครับ มาเป็นกำลังใจให้ไรท์เยอะๆหน่อย เพราะช่วงนี้ใกล้สอบแล้ว ไหนจะแต่งฟิค อ่านหนังสือ ทำการบ้าน ฯลฯ ถ้าขาดกำลังใจไป ไรท์ก็อาจหยุดอัพได้นะครับ ^^ ไม่ได้ขู่นะ
Facebook : https://www.facebook.com/guidetoopm
Twitter : guidetoopm
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น