คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Gift ด้วยรัก...และอาฆาต Prolouge (นิยายชุมนุม พล๊อตที่1)
“Happy Birthday to you….”เสียงเพลงที่ใช้แพร่หลายในวันเกิดดังขึ้น พร้อมๆกับไฟฟ้าที่ถูกดับลงอย่างกะทันหัน ทำให้เหลือเพียงแสงเทียนสีส้มอ่อนสว่างจากเทียนที่ปักอยู่บนเค้กก้อนโตขึ้นภายใต้ความมืด มันทำให้หญิงสาวยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก่อนเค้กก้อนนั้นจะถูกวางไว้บนโต๊ะอย่างนิ่มนวล พร้อมๆกับกล่องของขวัญสีแดงโตที่ถูกวางลงบนโต๊ะพร้อมๆกัน
“สุขสันต์วันเกิดนะ ปิ่น”เอมพูดขึ้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอมองปิ่นที่กำลังมองเค้กแล้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข หญิงสาวนึกย้อนไปถึงวันที่เธอได้เห็นรอยยิ้มของเพื่อนคนนี้เป็นครั้งสุดท้าย....ซึ่งมันก็ผ่านมานานมากแล้ว
เนื่องจากปิ่นนั้นมีร่างกายที่อ่อนแอแต่สวย ขี้อาย แถมไม่ค่อยจะพูด จึงทำให้เธอถูกอิจฉาและแกล้งอยู่เสมอๆ ยกเว้นแต่เธอที่ไม่เคยแกล้งเด็กสาวเลย ทำให้ปิ่นนั้นเชื่อใจและสนิทกับเอมมากที่สุด
ทันใดนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของเด็กสาวก็ได้จางหายไป ก่อนเธอจะรีบพลิกกล่องของขวัญไปมาอย่างเร่งรีบ ก่อนจะถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเมื่อพลิกไปที่ด้านข้างของกล่อง
“ไม่ต้องห่วงหรอก เพื่อนๆในห้องเค้าฝากมาให้เธอน่ะ ไม่ต้องกลัว”เอมพยายามปลอบใจปิ่นให้เลิกระแวง มือของเธอลูบหัวผู้เป็นเพื่อนเบาๆ มันทำให้ปิ่นค่อยๆคลายความเกรงลงอย่างช้าๆจนหายเกรงไปในที่สุด ก่อนจะเธอมองหน้าเอมอย่างลังเลราวกับรอสัญญาณเพื่อแกะกล่องของขวัญจากเพื่อนสาว
“แกะเลยสิ”เอมพูดเบาๆ ก่อนจะยืนดูเพื่อนสาวแกะห่อของขวัญอย่างช้าๆ...
ตูม!!!
ปิ่นถูกแรงระเบิดจากระเบิดขวดที่บรรจุไว้ในกล่องของขวัญอัดเข้าเต็มๆจนเด็กสาวถึงกับหงายหลังลงไปกับพื้น เลือดสีแดงลดไหลออกมาจากใบหน้าที่ถูกแรงระเบิดจนเห็นกล้ามเนื้อสีแดงสดเต้นตุบๆอยู่ภายใน เลือดไหลนองออกมาเต็มพื้น ทำให้หญิงสาวดิ้นพลานพร้อมกรีดร้องเสียงดังลั่นท่ามกลางสายตาของเอมที่มองมาที่เธออย่างตกใจ
“ปิ่น ทำใจดีๆไว้นะปิ่น!!”เอมรีบนั่งลงที่ข้างๆร่างของปิ่นทันที ก่อนจะกุมมือของปิ่นไว้แน่นราวกับต้องการเรียกสติที่กำลังจะหลุดลอยของเด็กสาวให้กลับคืนมา แต่ทว่าร่างของหญิงสาวกลับค่อยๆสั่นน้อยลงช้าๆ ก่อนจะหยุดลงไปในที่สุด....
“ไม่จริง ไม่จริง ไม่....”เอมพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา น้ำตาของเธอเริ่มคลอออกมาด้วยความหวาดกลัวระคนกับตกใจ ขาของหญิงสาวรู้สึกไร้ซึ่งเรี่ยวแรงที่จะขยับ ก่อนเสียงกริ่งของบ้านจะดังขึ้น พร้อมๆกับร่างของพ่อกับแม่ของปิ่นที่เดินเข้าบ้านมา
“กรี้ด!! ปิ่นลูกแม่!!”ผู้เป็นแม่ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นร่างไร้ชีวิตของลูกสาวที่นอนแผ่หลาอยู่บนพื้น ก่อนจะทรุดลงไปกับพื้นบ้านอย่างไร้เรี่ยวแรง น้ำตาของผู้เป็นแม่ค่อยๆไหลออกมาอย่างช้าๆ พร้อมๆกับสายตาอาฆาตแค้นที่จ้องมองไปยังเอมที่ทรุดอยู่บนพื้น
“หนู....ไม่ได้ทำ....”
“..........ศาลจึงขอตัดสินว่า นางสาวกรรณนิการ์ ไม่มีความผิด เลิกศาล”
เสียงค้อนกระทบกับวัตถุดังขึ้น ก่อนผู้คนที่มารับชมการพิพากศาจะค่อยๆทยอยออกจากศาลเช่นเดียวกับเอมที่เดินออกมาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อยกับการตายของปิ่น และอีกใจหนึ่งเธอก็นึกแค้นเพื่อนๆในห้อง ที่ทำแบบนี้กับปิ่น....
และสุดท้าย....เธอแค้นตัวเอง...ที่ไม่รอบคอบกว่านี้....
“เธอมันเพื่อนทรยศ......”
เอมถึงกับชะงักกึกเมื่อได้ยินเสียงใครบางคนกระซิบที่ข้างหู หญิงสาวจึงรีบหันหน้ากลับไปมองทันที แต่ทว่ากลับไม่มีใครยืนอยู่ตรงนั้นเลย....
“ทรยศ...ทรยศ...”
“สะ เสียงใครน่ะ”เอมพูดขึ้นพลางมองไปรอบๆตัวอย่างหวาดระแวง ใจของหญิงสาวเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะเนื่องจากความกลัว ก่อนสายตาของเธอจะไปเห็นใครบางคน..ใครบางคนที่กำลังเข้าใกล้เธออย่างช้าๆ
“ปิ่น....เธอ...”เอมพูดเมื่อเห็นร่างของปิ่นที่กำลังยืนอยู่ที่สุดทางเดิน ใบหน้าของหญิงสาวปรากฎกล้ามเนื้อสีแดงสด หนอนตัวเขื่องชอนไชออกมาจากลูกตาที่หลุดถลนออกมาจากเบ้า ทำให้หญิงสาวถอยหลังช้าๆด้วยความกลัว
“เธอมันทรยศ!!”ปิ่นตะโกนลั่น ก่อนจะพุ่งเข้ามาหาเอมอย่างรวดเร็ว มือขวาของเธอบีบที่ลำคอของเอมอย่างรุนแรงจนหญิงสาวหายใจไม่ออก มือทั้งสองข้างของเธอพยายามแกะสิ่งที่พันธนาการลำคอของเธอไปแต่ทว่าก็ไร้ผล
“ชะ ช่วยด้วย ช่วยด้วย!!”เอมตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเนื่องจากขาดอากาศหายใจ ใบหน้าของหญิงสาวค่อยๆซีเลงเรื่อยๆ สติสัมปชัญญะค่อยๆหลุดลอยไปช้าๆ
“คุณ!! เป็นอะไรรึเปล่าครับ”เสียงนั้นช่วยเอมจากความตายมาได้อย่างหวุดหวิด เธอทรุดไปกองกับพื้นพร้อมไอค่อกแค่กเนื่องจากถูกบีบคอ ชายผู้นั้นเห็นท่าไม่ดีจึงรีบวิ่งเข้าไปช่วยเอมทันที
“ไหวไหม”เขาถามพลางยื่นมือมาให้เอม พร้อมๆกับภาพที่ค่อยๆชัดเจนขึ้นเนื่องจากมีอ๊อกซิเจนไปเลี้ยงสมอง ทำให้เธอเห็นชุดรปภ.ของผู้ที่มาช่วยอย่างชัดเจน เด็กสาวจึงยิ้มบางๆเชิงขอบคุณ ก่อนจะจับมือของเขาแล้วฉุดตัวลุกขึ้นทันที แล้วเดินจากไปเงียบๆ ทำให้ปิ่นที่มองเอมจากมุมมืดได้แต่มองเด็กสาวอย่างอาฆาตแค้น
“รอดไปนะ....อีเพื่อนสารเลว”
ความคิดเห็น