Going CrAZy อยากจะบ้านักรักมึงเนี้ย (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #2 : ×Chaos× ;;1 Intro

×Chaos× ;;1 Intro

::Cloud Talk::


             เช้าวันนี้มันเกิดอะไรขึ้น......ทำไมผมถึงมีอาการเขม่นตาแบบแปลกๆ อืม....เหมือนเคยอ่านในอินเตอร์เน็ตมาว่าตากระตุกข้างไหนเวลาไหนมันก็มีความหมาย...  ตาซ้ายผมกระตุกยิกๆๆๆ จนผมรำคาญ ทำไมมันกระตุกเยอะจังวะ!!!มึงจะเตือนอะไรกู   โบราณว่า ขวาร้ายซ้ายดี  วันนี้จะมีเรื่องดีเหรือวะ แต่ทำไม....ผมว่าเหมือนมันเป็นลางร้ายมากกว่า....


             ทุกๆคนคงกำลังสงสัยว่า ไอ้เชี่ยนี่มันพล่ามอะไรวะเนี้ย แล้ว....ไอ้เชี่ยนี่ ใคร?!  งั้นผมของแนะนำตัว ผมชื่อ คลาวด์ครับ เออ ที่แปลว่าเมฆอะ ไม่ได้เหม็น คาว เหมือนที่เพื่อนผมมันชอบล้อนะครับ       วันนี้เป็นวันเสาร์....วันหยุดที่ผมสมควรจะได้นอนเหยียดยาวอยู่บนที่นอนไปจนเที่ยงแต่ไม่รู้ทำไมเวลาแบบนี้ผมกลับตื่นเช้าซะได้  แถมไอ้อาการตาเขม่นมันก็รบกวนผมซะหงุดหงิดหัวใจ      เอาวะ!! ลงไปหาอะไรกินดีกว่าไม่นงไม่นอนแล้ว


"อ้าว คลาวด์ลงมาพอดีเลยลูก วันนี้ตื่นเช้าจัง นี่ป้าพร เพื่อนแม่เอง"


             พอผมเดินมาที่ห้องนั่งเล่น ก็พบแม่ของผมกำลังนั่งคุยอยู่กับผู้หญิงวัยกลางคนอีกคนหนึงกับผู้ชายอีกคนที่ดูอายุไล่เลี่ยกับผม   ผมมองแม่อย่างมึนๆเพราะยังตื่นไม่เต็มที่ก่อนจะไหว้ป้าพรที่แม่บอกว่าเป็นเพื่อนของแม่

"สวัสดีครับป้าพร"

"แหม  สวัสดีจ๊ะลูก โตเป็นหนุ่มป้าจำไม่ได้เลยนะเนี้ย" ....เอาจริงปะครับ...ผมก็จำไม่ได้ว่าป้าเป็นใคร!?

"ฮะฮะ เหรอครับ" ผมได้แต่ตอบแบบนั้นแล้วยิ้มแหยๆอย่าไม่รู้จะทำอะไรต่อ

            ผมเหลือบมองผู้ชายอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆป้าพร...ไอ้นี่มันใครวะ จ้องหน้ากูอยู่ได้   เหมือนมันจะรู้ครับว่าผมคิดอะไร มันยักคิ้วกวนใส่ผมด้วย !!! ไอ้สัสนี่  ถ้าผู้ใหญ๋ไม่อยู่กูจะกระโจนไปตบหัวมันแล้วแน่ๆ

"อ้อ! นี่ลูกป้าเอง อายุเท่าเราเลย ชื่อไซโคลน" ป้าพรยิ้มแล้วอธิบายเมื่อเห็นว่าผมกัน ไอ้ โคลน(?)นั่นกำลังฟาดเนตรกันอยู่

"ครับ"

    นี่สรุปว่า.....มีเรื่องอะไรกัน คนหล่อ งง ไปหมดแล้ว(ถุย!)

"คลาวด์ตื่นมาก็ดีแล้ว  แม่มีเรื่องจะบอก"

"ครับ?"

"อาทิตย์หน้า แม่จะให้คลาวด์ย้ายออกไปอยู่ข้างนอกนะลูก"

"ห๊ะ!!!!!?" ผมตาเหลือกตื่นเต็มที่ขึ้นมาทันที  

             ผมอยากออกไปอยู่พวกคอนโดคนเดียวอะไรแบบนั้นนานแล้วแต่ว่าแม่ไม่เคยให้ครับ ผมเลยตกใจมาไปหน่อย

"แม่กับพ่อมีแพลนว่าจะต่อเติมบ้านครั้งใหญ่เลย  แม่คิดว่าเราต้องออกไปอยู่บ้านข้างนอกซักพัก"

โถ่ที่แท้ก็แค่นี้  ความฝันของผมมมมมมม

"คลาวด์ก็ไปอยู่กับไซโคลนเค้านะลูก"

"อ้าว  แล้วแม่ละครับ ละ แล้วมันไม่รบกวนบ้านป้าพรเหรอครับ" ผมไม่ใช่คนดีขี้เกรงอกเกรงใจอะไรหรอก แค่ไม่อยากอยู่ร่วมชายคากับไอ้ตาขวางนั่นเท่านั้นแหละ



"ไม่หรอกจ๊ะ บ้านที่คลาวด์จะมาอยู่กับลูกป้านะ เป็นบ้านที่ป้าเคยซื้อไว้มานานแล้ว ป้าไม่ได้อยู่บ้านนั้นหรอก บ้านนั้นมีไซโคลนอยู่แค่คนเดียวจ๊ะ"

           อะไรนะ  บังอาจมาก!!! อายุแค่นี้ได้อยู่คนเดียวแถมได้บ้านเดี่ยวอีก แก....... อิจฉาเว้ย!!!

"บ้านนั่นอยู่ใกล้โรงเรียนลูกด้วยนะ"

"เหรอครับ"ไม่รู้จะพูดอะไร...

"สองคนนี้ต่อไปก็เป็นเพื่อนกันไว้นะลูก อยู่กันแค่สองคน ต้องช่วยเหลือกัน"

"ห๊ะ...แม่ครับ....แค่สองคน?"

"จ๊ะ..... โฮะๆๆ เพราะว่าแม่กับพ่อ จะไปฮันนีมูนรอบที่สามกัน โฮะๆๆๆ" ว่าแล้วแม่ผมก็บิดตัวขวยเขินเหมือนสาวน้อยวัยแรกแย้ม.....แม่ครับ.....

"........"แม่ทิ้งผมไว้!???  ให้อยู่คนเดียว??? แถมทิ้งไปเที่ยวด้วย????

"อย่าทำหน้าแบบนั้นสิจ๊ะ... ก็ลูกต้องเรียนนี่หน่า แม่พาไปเที่ยวด้วยไม่ได้หรอก"

"แม่~~~~ อย่างน้อยขออยู่คอนโดคนเดียวไม่ได้เหรอคร้าบบบบบ"ผมรีบอ้อน

"เหอะ! "แล้วผมก็ต้องชะงักเพราะเสียง [เหอะ] ที่ดังมาจากไอ้มนุษย์โคลนนั่น

"เหอะ อะไรของแก "

"ไม่มีอะไร แค่สงสัยว่าแกจะอยู่คนเดียวได้เหรอ"ไซโคลน....มึงชื่อนี้ใช่มะ...กูจะได้หาโคลนยัดปากมึงให้สมชื่อ

"อยู่ได้เด่ะ โด่"

"ถึงอยู่ได้ แม่ก็ไม่ให้อยู่จ๊ะ  อยู่คนเดียวอันตรายจะตาย นี่คำขาดนะลูก อยู่บ้านป้าพรเค้าซะ"แม่มองผมด้วยสายตาพิฆาต

         ผมไม่ได้กลัวสายตาแบบนั้นของแม่นะ....ผมมันเด็กดีอยู่แล้ว...ฟังแม่บอกอยู่แล้ว...อย่าใช้สายตาแบบนั้นกับผมนะผมไม่ได้กลัวจริงๆนะ!!

"ครับ"  ยอมรับโดยสดุดี  โว้ยยยยยย ไม่เข้าใจทำไมป้าพรถึงไม่มีลูกสาวแทนลูกชายฟร้าาาาา #คร่ำครวญ


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

จบตอนนึงสั้นๆ  ไรท์เตอร์พึงเคยแต่งครั้งแรก แหะๆๆ