คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : สมาชิกใหม่...คอสเพลย์ ?
แฮก แฮก
เสียงแฮก แฮกที่ได้ยินนี้ของใครเหรอ ? ของผมเองแหละฮะ ตอนนี้ผมกำลังมาราธอนไปโรงเรียนแหละฮะ ก็เมื่อวานผมนึกถึงความทรงจำตอนเด็กที่จะเรียกว่าหายไปก็ได้ ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ามันหายไปได้ยังไง เอ๊ะ ! แต่มันไม่ใช่เวลามาเล่านี้นะ นารูโตะสู้ตายยยยย !
“นารูโตะ ! นายมาสายน่ะ !!!!”เสียงครูทาคาชิตากุ้งยิงตะโกนบอกผม
“ไม่สายหรอกครู อีกตั้ง 1 นาทีโรงเรียนจะขึ้น”พูดจบผมก็รีบวิ่งปรู๊ดเข้าไปในโรงเรียนทันที
“เธอนี้จริงๆเลยน่ะนารูโตะ แล้วนั้นเธอเข้าชมรมดนตรีเหรอ ?”ครูทาคาชิชี้มาทางกีต้าร์ที่แสนจะหนักของผม
“ถั่วต้มฮะครู ! นี้รุ่นพิเศษเลยนะฮะ…”จากนั้นผมก็บรรยายสรรพคุณของกีต้าร์ผมเองให้ครูฟัง
“ตกลงว่าที่ได้มาเพราะเพนเมาแล้วทุบยาอิของเธอพัง ? แล้วก็ตอนซื้อก็ดันเกินเมาเกมส์เลยเออๆมากับเธอ ?”ครูทาคาชิถาม
“ถามอีกก็ถูกอีกแหละฮะ งั้นผมไปก่อนน่ะฮะ”
“อ่า ๆ ดีมาดีละกัน”เหมือนครูแกจะแช่งผมเบาๆ
พอผมเดินเฉิดฉายเข้ามาในโรงเรียน (?) เสียงเด็กผู้หญิงก็เริ่มกรี๊ดดังขึ้น ผมพอจะเดาไม่ยากว่าไอ้พวกวงควายขวิดที่ผมอยู่เสด็จมากันแล้ว
ตามที่ผมพูดเป๊ะ ! นำหน้ามาโดยไอ้เป็ดนรก ต่อมาก็ซาอิ แล้วก็กาอาระ ไอ้เป็ดนรกคงเป็นคนเดียวที่ผมไม่พูดชื่อจริงในใจแน่นอน ผมไม่ค่อยถูกขี้หน้ามันซักเท่าไรเลยแฮะ เหมือนจะแค้นกันมาแต่ชาติที่แล้วเลยแฮะ !
หลังจากที่พวกนั้นเดินกันมาสักพักก็มาหยุดที่หน้าผม มาทำไหมว่ะ ? ยังไม่ทันที่จะถาม ซาอิก็หันหลังไปพูดกับบรรดาเด็กผู้หญิงของโรงเรียน
“เอาล่ะฮะ วันนี้พวกเรามีเรื่องจะบอกกับทุกคนน่ะครับ”ซาอิพูด
“อะไรกันค่ะท่านซาอิ ???”ท่านซาอิ ได้ยินแล้วอยากอ้วก !
“คือพวกเราจะมีสมาชิกใหม่แทนรุ่นพี่อิทาจิฮะทุกคน”ซาอิทำเหมือนไม่สนใจคำพูดของยัยเด็กผู้หญิงพวกนั้น
“อะไรกันค่ะ พวกเราไม่ยอมน่ะค่ะ !”ว่าแล้วพวกเด็กผู้หญิงพวกนั้นก็ประท้วงกัน(ไม่)เบา
“ฮ่าๆๆ สงสัยคงจะไม่ได้หรอกน่ะฮะ เพราะเราไม่มีนักร้องนำ แถมยังมีสมาชิกแค่ 3 คนอีก แบบนี้ชมรมก็ถูกยุบซิครับ”ซาอิพูดแล้วก็ยิ้ม ยิ้มแบบแสร้แสร้งอ่ะน่ะ !
“ไม่ได้น่ะค่ะ ไม่ยอมให้ Devil ยุบวงๆ”ว่าแล้วพวกเธอก็ร้องไห้แถบจะเป็นสายเลือด
“งั้นผมจะแนะนำสมาชิกใหม่น่ะฮะ...สมาชิกใหม่ของเราชื่อ ‘อุซึมากิ นารูโตะ’ ม.6/1 คนที่ยืนอยู่ข้างหลังผมนี้แหละฮะ”พูดจบซาอิก็ชี้นิ้วมาที่ผมที่เงียบดุจเป็นแค่ตัวประกอบ ย้ำว่าตัวประกอบน่ะฮะ !
และเสียงซุบซิบก็ตามมา ถ้าพวกหล่อนจะไปนินทาฉันให้ใกล้ๆจะดีมากเลยน่ะ ! ดูแต่คำที่นินทาซิฮะ !
“เด็กผู้หญิงเปล่าว่ะ ? แต่ใส่กางเกงผู้ชาย โอ๊ยยย ไม่รู้อ่ะแต่โคตรน่ารัก”ผู้หญิงคนผมสีแดงพูด ผมน่ารักขนาดนั้นเลยเหรอ ! ผมผู้ชายน่ะ แถมหล่ออีกด้วย !
“เออใช่ๆ เสป็คฉันเลยอ่ะแก ดูซิๆ”ผู้ชายผมสีทองพูด ผมนี้เสน่ห์แรงไปถึงผู้ชายเลยเหรอฮะ ?
“ไม่รู้ไม่สน ตูจองคนนี้”เด็กผู้หญิงตัดผมสั้น ออกจะดูเหมือนผู้ชายพูด เอากันเข้าไป ถามผมสักคำไหมว่ารู้สึกยังไง !?
“อย่ามั่วยืนเอ๋อดิ่ แนะนำตัวสักที่ดิ่”ไอ้เป็ดนรกพูดกับผม
“อะ อืม สวัสดีฮะ ผมอุซึมากิ นารูโตะ ผมอยู่ม.6/1 น่ะฮะ จะมาเป็นมือกีต้าร์แล้วก็นักร้องนำฝากตัวด้วยน่ะฮะ ~”พูดจบผมก็ยิ้มให้ 1 ที หลังจากที่ผมยิ้มเป็นแบบไหนน่ะเหรอ ? ก็เป็นแบบนี้ไงฮะ
“อร๊ายยยยยยย ยิ้มละลาย”เด็กผู้หญิงผมแดงเจ้าเก่าพูด
“งั้นพวกเราขอตัวก่อนน่ะฮะ อีก 2 วันพวกเราจะไปเล่นที่งานโรงเรียนน่ะฮะ ขอให้ทุกคนไปดูพวกเราด้วยน่ะครับ ~”ซาอิยิ้มแสร้แสร้งตามฉบับ แต่...งานโรงเรียน ?...ห๊า ! งานโรงเรียน ผมลืมไปสนิดเลย !!!!
แต่ผมยังไม่ทันถามตอนนี้ทั้งหมดก็สลายโจ๋กันเป็นที่เรียบร้อย ส่วนผมน่ะเหรอ ? ทั้งเด็กผู้หญิงเด็กผู้ชายกำลังมองมาที่ผม มาผมทำม้ายยยยยยยย ? รึว่า ?
ยังไม่ทันจะคิดออกทั้งหมดที่ผมกล่าวมาก็วิ่งเข้ามาหาผม แว้กกกกกกกกกก จะวิ่งตามผมทำลิงอะรายยยยย !?
--- ณ ห้องเรียน ---
และแล้วผมก็ผ่านมรสุมนักเรียนตีกัน เอ้ย ! ไม่ใช่ๆ นักเรียนรุมผมออกมาได้ ผมก็กลับมาที่ห้องเรียนในสภาพผมมีแต่เหงื่อ เสื้อยับยู่ยี้ ท่าเดินแทบจะไม่เป็นคน กีต้าร์เหรอ ? ไม่ต้องถามผมกำลังจะทำมันหักสัก 2 รอบได้ของเช้านี้
“เฮ้ยไปวิ่งหนีลิงที่ไหนมาว่ะ ?”ชิกามารุถามผม
“นี้แฟนคลับไอ้วงควายขวิดมา”ผมพูดแบบจะบอกไอ้ชิกามารุว่า ตูเหนื่อย อย่าเพิ่งถาม !
“โหยยย ! แล้วตกลงนายเข้าชมรมดนตรีซิน่ะ”โถ่ไอ้ชิกามารุมันได้ไอคิว 200 มาได้ไงว่ะครับ ? ทำเสียงประมาณว่าอย่าเพิ่งถามแล้วน่ะ !
“เออ อย่าเพิ่งถามฉันตอนนี้ได้ป่ะ เหนื่อยว่ะ”ผมพูดออกไป
“ค๊าบๆ อ๊ะ ! ครูมาแล้ว”ชิกามารุพูดแล้วก็กลับไปนั่งที่
วันครึ่งวันผมแทบไม่ต้องทำอะไรเลย ตอนกลางวันผมก็วิ่งหนีนักเรียนหญิงปนชายเกือบตาย แถมยังต้องขึ่นบรรไดมาชั้น 5 เพื่อที่จะไปซ้อมดนตรี
แอ๊ดดดดด
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องก็เจอกับไอ้เป็ดนรกพกสตางค์ (?) นั่งเล่นเบสอยู่
“มาแล้วเหรอ ?”ไอ้เป็ดถาม
“ก็ถ้ายังไม่มาก็ไม่เห็นอ่ะดิ่ !”ผมตอบออกไป
“หึ ! กวนประสาทดีน่ะนาย”มาหงมาหึอะไรกับผมอีกน่ะหมอนี้ !
“เรื่องของฉัน ! ว่าแต่งานโรงเรียนนายจะทำไง ?”ผมถามไป ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะรู้อะไรมากมายหรอกน่ะ ปีที่แล้วพวกนี้ก็ขึ้นไปเล่นดนตรีกันธรรมดา แต่เสียงงกรี๊ดมันไม่ธรรมดาเท่านั้นแหละ !
“ไม่รู้ซิ กาอาระกำลังไปหาเพลงที่จะเล่น แล้วก็ซาอิกำลังไปรูปแบบการแสดง ฉันไม่ถนัดเรื่องพวกนี้ก็เลยมานั่งซ้อมเบสอยู่นี้”ว้าววว ! เป็นครั้งแรกที่เห็นหมอนี้พูดอะไรออกมายาวๆ พอพูดจบก็มามองหน้าผม
“เหรอ ? งั้นนายก็ซ้อมไปซิจะมามองหน้าฉันทำลิงอะไร ?”
“เปล่า หน้านายแค่เหมือนเพื่อนฉันตอนเด็กเท่านั้นแหละ”ไอ้เป็ดนี้มีเพื่อนด้วยเหรอเนี้ย ? แถมยังหล่อเหมือนผมอีก ไม่อยากจะเชื่อ !
“งั้นเหรอ ? แต่หน้าฉันก็มีคนที่หน้าเหมือนฉันเป็นโหล อาจจะไม่ใช่ฉันก็ได้”
“คงจะยังงั้น ว่าแต่กีต้าร์นายสวยดีน่ะ”แน่นอนซิน้องเป็ด กีต้าร์ที่พี่โตะคนนี้เลือกต้องสวยอยู่แล้ว !
“แน่นอน !”ผมตอบแบบภูมิใจ
“แล้วทำไหมนายถึงเล่นกีต้าร์อ่ะ ?”มันจะอยากรู้ไปทำกินตับบุ๊คส์แข่งกับผมรึไง ?
“อืมมม...ที่จริงเมื่อเกินฉันเล่นพวกดนตรีคลาสสิคแบบไวโอลินอะไรพวกนี้แหละ แต่ว่าเหมือนมีช่วงนึงที่มีคนแนะนำฉันให้เล่นกีต้าร์มั้ง ฉันรู้สึกว่าคนคนนั้นมีอิทพลต่อความคิดฉันมากเลยแหละ ฉันเลยลองเล่นดู แต่ฉันก็นึกหน้าคนคนนั้นไม่ออก ไม่รู้ว่าทำไหมด้วยซิ”ถึงไม่อยากบอก แต่ผมก็บอกหมดเปลือกเลยนี้หวา
“แล้วนั้นกีต้าร์ตัวแรกของนายเหรอ ?”แน๊ะ ! มีถามต่อ
“เปล่าหรอก กีต้าร์ตัวที่ 2 นะ ตัวแรกฉันห่วงมันม๊ากมาก แต่พี่ชายฉันดันเมาแล้วเอาไปทุบเล่นหลังบ้านดิ่ ฉันล่ะโกรธพี่ไปสัก 10 วันเห็นจะได้”ทั้งที่ผมไม่อยากตอบ แต่พอหมอนี้ถามแล้วปากมันก็ไปก็ความคิดทุกทีซิให้ตาย
“ฮ่าๆๆ พี่นายนี้เจ๋งไปเลยว่ะ”
“ขอบใจที่ชมพี่ฉัน !”ผมกระแทกเสียงใส่ไอ้เป็ดเวรนี้ ว่าแต่ไอ้เป็ดหัวเราะ โอ้พระเจ้าวันนี้ฝนต้องตกที่ทะเลทรายแน่นอน !
“นายนึกหน้าเด็กคนนั้นไม่ออกจริงๆเหรอ ?”
“อ่าฮะ ไม่ออกเลย แต่จำได้ว่ามีผมสีดำน่ะ ถ้าจำไม่ผิด”ผมตอบไป
“งั้นเหรอ งั้นซ้อมเถอะ เอาเพลงเมื่อวานน่ะ”สั่งเหมือนเป็นพ่อ !
“ค๊าบๆ”ว่าแล้วพวกเราก็เล่นเพลงที่ผมเล่นเมื่อวานไป ไม่น่าเชื่อว่าเวลาอยู่กับหมอนี้สองคนแล้วรู้สึกสบายใจเป็นบ้าเลยแฮะ
สายลมเย็นสบายๆพัดเข้ามาในห้อง เป็นสัญญาณบอกว่าหน้าหน้าหนาวกำลังจะมาเยือน เวลาแห่งการจากลาเริ่มต้นขึ้น จากลา ? ผมนึกถึงคำพูดของใครคนหนึ่งขึ้นมาเลยแฮะ
‘ถ้ามีพบเจอ ก็ต้องมีการจากลาจริงไหมนารูโตะ ?’
เสียงนั้นยังกังวานอยู่ในหัวของผม มันดังมากขึ้นจนผมเริ่มปวดหัวจี๊ดจึงหยุดเล่นกะทันหัน
“เป็นอะไรหรือเปล่านารูโตะ ?”ไอ้เป็ดถามผม
“ไม่...ไม่เป็นไร นั่งอีกสักพักก็หายเองแหละ”
ผมจึงนั่งอยู่สักพัก หมอนั้นก็เอายาแก้ปวดหัวแล้วก็น้ำมาให้ผม นึกแล้วหมอนี้ก็เป็นคนดีกว่าที่คิดอีกน่ะเนี้ย ผมจะอคิติกับหมอนนี้เกินไปรึเปล่าน่ะ...ซาสึเกะ ?
“ขอบใจน่ะ แต่ฉันดีขึ้นแล้ว”ผมพูดแต่ที่จริงผมเกลียดการกินยามากเลยตั้งหากล่ะ !
“งั้นก็ดี...”ซาสึเกะยังไม่ทันพูดจบ ประตูก็เปิดออก
ผ้างงงงง
“รูปแบบงานมาแล้วน่ะฮะ”ซาอิเดินเข้ามาพร้อมยิ้มแบบแสร้แสร้งตามเคย
“งั้นเหรอ ? แล้วเป็นแบบไหนล่ะ ?”ผมถาม
“ปีนี้เราจะจัดคอสเพลย์ฮะ พวกผมได้รูปแบบวงเคองมาน่ะฮะ”คะ เคองงงงงงง ! อนิเมะเด็กผู้หญิงน่ารักๆนั้นน่ะเหรออออ ? โตะจะบ้าตาย !
“เฮ้ยยยย ! แต่นั้นมันของเด็กผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ?”ผมถาม
“ถูกต้อง เราก็เลยต้องร้องเพลงของผู้หญิง 1 เพลง นอกนั้นวงผู้ชาย ฉันจึงไปหาเพลงมาเรียบร้อย”กาอาระที่เข้ามาจากทางไหนก็ไม่รู้โยนคอร์ดเนื้อเพลงพร้อมตารางการแสดงดัง โครม ! ใส่โต๊ะที่ผมนั่ง
“และเพราะฉะนั้น คุณ ! คุณนารูโตะ ตั้งใจซ้อมน่ะฮะ”ซาอิพูด
จากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกลับห้องเรียน จนถึงตอนเย็นพวกเราก็ซ้อมกันปกติ แต่คำพูดนึงที่ติดหูผมก่อนกลับบ้านคือ
“ดูแลตัวเองด้วยน่ะนารูโตะ”ซาสึเกะบอกผม จะบอกผมหาลิงนายเหรออออ ? เอ๊ะ ! หรือเป็ด ?
--- ร้านดนตรีอุซึมากิ ---
“ฮ่าๆๆ แกต้องร้องเพลงเด็กผู้หญิงซิน่ะไอ้น้องชายย”พี่เพนพูดกับผม
“ใช่แล้วๆ”ผมตอบพร้อมกินมาม่าในมือ
“อยากเห็นว่ะๆ งั้นสู้ๆน่ะไอ้น้องงง พี่คนนี้จะคอยถีบ เอ้ยเชียร์ ๆ”มีพูดผิดด้วย ?
“ค๊าบๆ”ว่าแล้วผมก็รับซัดมาม่าแล้วขึ้นไปนอน
จะว่าไป อย่างน้อยๆซาสึเกะไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่ผมคิดเลยแฮะ แม้จะดูขี้เก๊กแถมฟอร์มจัดแต่ก็เป็นห่วงชาวบ้านดีแฮะ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
นั้นแน่ ! รู้น่ะว่าอ่านอยู่ (วันนี้มาแปลกๆ)
เอาตอนสองมาอัพแล้วน่ะ สั้นไปหรือเปล่าไม่รู้ ><
ขอบคุณที่ติดตามน่ะค่ะ นอสคนนี้จะพยายามเขียนให้ดีที่สุดเลยย ^^
รักทุกคนที่เม้นท์และไม่เม้นท์น่ะค่าาา :'D
ปล.บทของอาเพนมีน้อยแท้ล่ะ 5555
ปล2. ขอบคุณที่แอดแฟบน่ะที่ฮัก จุ๊บบ >3<~
ความคิดเห็น