ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Lesson II : มหาลัยคน.. ใช่ไหม?? 100%
"สวัดดีจ้ะ เอม"ซันนี่ลากกระเป๋าสีชมพูอ่อนเดินมาทางฉันเเล้วยิ้มหวาน ใบหน้าเธอในตอนนี้ยิ้มเจื่อนๆเมื่อเจอรั้วหน้ามหาลัย เธอก็คงมีความคิดเดียวกับฉัน
จะเอายังไงกับชีวิตดี.. เเละจะมีคนมารับจริงหรือเปล่า
"เธอก็คิดเหมือนฉันใช่ไหม"
"(- -)(_ _)(- -)"
"เฮ้อ" ตบท้ายด้วยซันนี่หาว ให้ตายสิมาตรงเวลาเเต่กลับไม่มีใครใาซะงั้น อยากกลับเเล้วนะ
" สวัดดีครับน้องๆ..น้องเอม!" ผู้ชายส่วนสูงกำลังจะเตี้ยมองฉันเเล้วยิ้มหวาน พูดเหมือนรู้จักชื่อ หมอนี่ใครฟะ
"เอ่อ.. รุ่นพี่่เป็นใครค่ะ"
"พี่ก็พี่โซลข้างบ้านเธอไง" พี่โซลเอ่ยยิ้มๆ มือหนาคว้ากระเป๋าเดินทางทั้งสองใบถืออย่างสบายๆกอนจะหันมาพูดไปฉันเเละซันนี่
"ก่อนเข้ามหาลัยก็ห้อยบัตรนักศึกษาซะนะ"
"ค่ะ"ฉันกับซันนี่พร้อมใจกันหยิบสายบัตรออกมาจากกระเป๋าสพาย ทำไมต้องให้สวมด้วยนะ อย่างกะเด็กเลยคิก... เเล้วฉันก็ต้องฉงน
หอคอยสี่หอคอยที่ล้อมที่ล้อมตึกมหาลัยมันมาจากไหนเนี่ย?!!? ซันนี่ก็ดูจะอึ้งไม่เเพ้กัน
"ไปเถอะ เดี๋ยวจะไม่ได้ไปที่หอพักกันพอดี"พี่โซลเดินนำลิ่วเลาะตึกผ่านไปที่หอคอยด้านหลังตึกมหาลัยอยู่ด้านซ้าย มีป้ายเป็นเเนวตั้งเขียนว่า 'Science's Major' พี่โซลเดินเข้าไป โอ้ ข้างในหยั่งกะรีเซปชั่นเลยเเฮะ ! ไฮโซมว๊ากกก
"ยามชิน เดี๋ยวช่วยเอากระเป๋าของนักศึกษาสองคนที่ไปไว้ห้อง1120ด้วยนะ"
"ได้ครับคุณโซล"ยามชินยิ้มรับเเล้วถือกระเป๋าสองใบเข้าลิพต์อย่างง่ายดาย
"เดี๋ยวไปหาอะไรกินดีกว่า พวกเธอก็ไปด้วยกันสิ"
"ค่ะ"ฉันพยักหน้ารับแทบจะทันที ก็กระเพาะมันจวนจะร้องขออาหารอยู่รอมร่อเเล้ว เห้อ ที่นี้จะมีอะไรให้กินบ้างเนี่ย คงไม่ใช่พวกโรงอาหารเเบบเรียงร้านจ่ายคูปองหรอกนะ เอียน - -
"ว่าเเต่เอม"
"ค่ะ"
"เธอจำพี่ไม่ได้เลยเหรอ?"พี่โซลถามด้วยเสียงเศร้าเล็กน้อย"
"ก็ปกติ..พี่ต้อง..ตัวสูงกว่าหนูมากๆ..เเต่ตอนนี้"
"พี่หยั่งเด็กรุ่นเดียวกันเธองั้นสิ"
"ไม่ใช่อย่างงั้นนะค่ะ!..คือว่าพี่โซลน่ะ..หล่อมากขึ้นด้วยค่ะ _ _ " โอย..เขินเเทน พูดเเบบนี้พี่โซลจะว่าไงเนี่ย
"งั้นเหรอ..ยังไงก็ขอบใจล่ะกันที่ไม่ลืมพี่"
"ค่ะ"
"เฮ้ๆ อย่าลืมฉันสิค่ะทุกคน"ซันนี่เเทรกด้วยเสียงงอนๆ
"ฮ่าๆโทดทีนะ ซันนี่ "
"ชิ งอนเเล้ว งอนทั้งคู่เลย"
- - - - - - - - - ++++++++ - - - - - - - - - - ++++++++ - - - - - - - - - - - - - -
@WHATs'UP CaFe n' Resterant
"พี่โซลค่ะฉันอิ่มเเล้วค่ะ"ฉันพูดเเล้ววางช้อนกับซ้อมลง ซันนี่ก็เช่นกัน พี่โซลเรียกพนักงานทันที มือหนายื่นเเบงก์พันเเล้วเดินปลิวออกไปรอนอกร้าน.. ซะงั้น?
"อ้อ.. พี่นึกได้ว่ามีนัด เดี๋ยวจะไปส่งเอมกับซันนี่หอนะ เเเล้วเดี๋ยวพี่กับเพื่อนพี่จะมารับไปดูบรรยกาศในโรงเรียน โอเคนะ?"
"โอเคเลยค่ะ กำลังเมื่อยพอดี"ฉันบิดคอเล็กน้อย ตลอดทางที่่เดินกลับหอ ระยะทางดูไม่ค่อยไกลเเต่เหมือนเดินเป็นกิโล เหนื่อย..ที่สุด - -
"พี่ไปก่อนนะ กระเป๋าน้องๆอยู่ห้อง1120"
"ค่ะ ไปดีมาดีนะค่ะ"
"เจอกันตอนเย็นนะ"
"ค้าาา "หลังจากที่ฉันโบกมือลาพี่โซลเป็นอันเรียบร้อยก็มาอยู่ที่เเผงผังหอพัก อืม.. 11คือชั้นสินะ นับจากขวาสุดมา20ห้องจะเป็น1120 ลิพต์เเก้วเปิดประตูเหมือนเชิญให้เข้าเต็มที่ ฉันกดปุ่ม11 ไม่ถึงนาทีจากชั้น1ก็วิ่งขึ้นมาชั้น11จนเเทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง
นี่มันรถไฟเหาะชัดๆ - * -
"ลิพต์ที่นี่น่ากลัว"
"มากเลยล่ะ"ฉันเสริมซันนี่ ภาวนาประมาณ3วิ ประตูลิพต์ก็เปิดออกด้วยความเร็วสูงจนอยากจะกระโดดออกจากลิพต์นั่นทันที บรื๋อ !! น่ากลัวชะมัด - --
"เอ๋? นั่นห้องเรานี่ เอม"
"อ่า.. ใช่จริงๆด้วย"สายตาฉันพิจราณาหน้าบานประตูสีครีมสด ก่อนจะผลักมันเบาๆ ข้างในคือเตียงสองอันข้างกันโดยมีโต๊ะไม้เเก่สองอันที่ห่างกัน2เมตรได้ ห้องน้ำ ตู้เสื้อผ้า โต๊ะทำงาน โน้ตบุ๊คสองเครื่อง ครบเลยเยี่ยม!
"เหนียวตัวจัง เอมจ้ะฉันไปอาบน้ำก่อนนะ^^" ซันนี่พูดเเล้วหายเข้าไปในห้องน้ำ ฉันกระเเทกตัวบนเตียงเดี่ยวสีครีม น่าเเปลกที่หอพักดูเรียบๆ เเต่กลับหรูชะมัด เพราะอะไรน่ะเหรอ?? ก็จอเเบนLCD รุ่น LG ล่ะมั้งที่ตระหง่านอยู่กับ โซฟาสำหรับสามคนหนังเสือโคร่งไงเฮือก ! - * -
เเบบนี้มัน... ไฮโซไปเเล้วนะ เเล้วไม่นับไอ้ระเบียงหลังห้องอีก โน้ตบุ๊คที่ปกติสุดก็IMAC เชียวเเหละค่ะ โอ้พระเจ้า ที่นี้มันช่าง
"เอมจ๋า ทำไรอยู่"ซันนี่ในชุดเสื้อสีขาวกระโปรงบานสีชมพูเกือบถึงเข้า ดูเเล้วน่ารักกว่าตอนใส่กางเกงขาสั้นอีกเเฮะ
"สำรวจไปทั่วน่ะ เฮ้อ...พี่โซลมาอยู่ในที่เเบบนี้ตลอดสามปีเลยเหรอ"
"คงงั้นมั้ง"
"สบายน่าดูเลย.."
"อื้อ นี่! ฉันว่าพี่โซลต้องไปหลี่สาวเเน่เลย ถึงไม่ยอมมาอยู่กับพวกเราอ่ะ ^ ^ "
"เอ๋?.." หลี่ สาวเหรอ... พี่โซลเนี่ยนะ! ได้ข่าวว่าตอนอยู่บ้านฉัน พี่โซลเค้าเอาเเต่เเกล้งพี่ยี่หร่าทุกวันเลยนะ หรือว่านั่น....คือวิธีการจีบของพี่เค้า(?)
"เธอว่างั้นปะ??"
"ก็คงงั้น..เเหมเดี๋ยวนี้พี่โซลเสน่ห์เเรงเเฮะ"
"นินทาผู้ใหญ่มันไม่ดีนะครับ " เสียงทุ้มดังมาจากหลังประตู ชายสองคนเดินเข้าประตูมา ร่างสูงคนหนึ่งเดินมาทางฉัน ผมสีนิล เกรียนเหมือนย้อนรอยไปตอนม.ต้น ส่วนสูงขนาดพอดีกับดวงตาคมกริบ ดวงหน้าเรียว ทำไมรุ่นพี่คนนี้มองเผินๆดูมีเสน่ห์เเฮะ
"ตกหลุมรักพี่เเล้วเหรอครับน้องเอม?" ถ้าไม่ติดที่ปากเรียวๆเเละดูเหมือนเลี้ยงหมาไว้ในปาก
"ฉัน..เปล่านะคะรุ่น.."
"อย่าเเกล้งน้องเอมสิไอ้อังกอร์"ร่างสูงอีกคนเดินเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มสว่างเจิดจ้า รุ่นพี่ยิ้มยังไงไม่รู้เเต่น่าร้ากอ่า><
"อ้อ! พี่ลืมเเนะนำตัว พี่ชื่อซันชายน์นะครับ ส่วนนี่'อังกอร์' อังกอร์มันอยู่ปี4คณะด้านการเวลา ส่วนพี่อยู่ด้านการสร้างสรรค์ครับ ^^" ชักอยากอยู่กับซันนี่เเล้วสิ พี่ซันชายน์น่ารักอ่ะ!
ดูเป็นรุ่นพี่ที่อบอุ่นจัง..
"ฉัน ซันนี่ค่ะ อยู่ด้านการสร้างสรรค์ ยินดีที่รู้จักค่ะ"
"ยินดีที่รู้จักเช่นกันครับ" ทั้งสองคนพูดอย่างพร้อมเพรียง
"ซันนี่..ซันชายน์ ชื่อเรานี่เข้ากันดีจังเนอะ^ ^"
"ก็ว่าอย่างงั้นเเหละค่ะ^^"
"จะยืนอีกนานมั้ย อัง ซัน ฉันรอจนรากงอกเเล้วนะ - -"เสียงพี่โซลอยู่หน้าประตูทำให้ทั้ง
สองคนสะดุ้ง รุ่นพี่อังกอร์ผายมืออกเเล้วยิ้มที่มุมปาก
"เชิญครับ น้องเอม น้องซันนี่"
"ค่ะ" ฉันผงกหัวเเล้วลากซันนี่ออกมา อยู่กับรุ่นพี่อังกอร์ชักรู้สึกห่วงความปลอดภัยตัวเองพิกล - * -
- - - - - - - - - ++++++++ - - - - - - - - - - ++++++++ - - - - - - - - - - - - - -
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น