ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1
Chapter 1
หลังจากฟังไอ้ดำ เอ้ย!! ไอ้กันบ่นมาตลอดทางเรื่องที่ผมหล่นทับตัวมันทำให้มันหลังเจ็บ (เออ!! ลืมบอกลีดเดอร์ไปว่าวันนี้มันเป็นวันเปิดเทอมวัน
แรกน้ะ!! น่าตื่นเต้นชะมัดยาก) เพียงไม่กี่วิจากนั้นผมกับไอ้ดำก็ถึงรั้วโรงเรียนของเรา เห้อ!! นั่นไงๆมันมาแล้ว..."มัน" มันที่ผมวาหมายถึงพวกผู้หญิง
ทั้งหลายที่ปลื้มไอ้กันมันอ่ะ แม่งมีตั้งแต่รุ่นน้องยันรุ่นพี่ น่าน~พวกนั้นมันดันผมออกมาเหมือนผมเป็นหัวหลักหัวตอเลย แล้วพวกมันก็เอาของมาให้
ไอ้ดำ พอไอ้ดำได้ของขวัญต่างๆเสร็จ ที่พวกนั้นเอาให้ไอ้กัน มันก็รีบฝ่าพายุทอร์นาโดลูกนั้นออกมาเลย (เว่อร์ไปมั้ยริท :ไรท์เตอร์ ) มันรีบวิ่งมา
ทางผมแล้วจับมือผมเพื่อเข้าห้องเรียน ...แต่เดี๊ยว!! กรอ กรอ กรอ ~!! 'มันจับมือผม' อยู่ดีๆผมก็เผลอยิ้มออกมา "เห้ย!! มึงเป็นไข้หรอว่ะไอ้เตี่ย
หน้ามึงโคตแดงเลยอ่ะ!! แถมยังยิ้มคนเดียวอีก"ไอ้กันพูด "พ่องมึงดิเชี่ยกัน!! กูสบายดีเว้ย~!!" ริทน้อยหมดฟิวเลย - -!! พออยู่ในห้องมันก็จัดแจง
ยัดผมลงเก้าอี้ข้างๆมัน โดยไม่ถามความเต็มใจของผมเลย!! (แล้วเต็มใจป่ะล่ะ :ไรท์เตอร์ / เต็มดิ <เขิล> :ริท) แต่มันก็ไม่แปลกหรอกเพราะผมกับ
ไอกันก็นั่งข้างกันตั้งแต่จำความได้และ 555+ พอถึงคาบแรกเป็นของอาจารย์วันดีหรือที่เราเรียกว่าครูวัน ครูวันก็ให้เราแนะนำชื่อเพราะว่าห้องเรามี
นักเรียนใหม่ เออ~!!จริง...ผมยังไม่เห็นนักเรียนใหม่เลยเพราะตั้งแต่มาผมคุยกับไอกันคนเดียวเอง นั่นเคาเริ่มแนะนำชื่อกันแล้วแถมยังเริ่มจากนัก
เรียนใหม่ก่อนอีกด้วย "สวัสดีครับ!! ผมชื่อยุทธนา ชื่อเล่นชื่อตูมตามครับ หรือจะเรียกสั้นๆว่าตามก็ได้ครับ:))" แล้วก็ไล่แนะนำชื่อกันเรื่อยๆจน
มาถึงคิวของผม "สวัสดีครับผมชื่อเรืองฤทธิ์ หรือเรียกสั้นว่าริทก็ได้ครับ:D ทุกคนคงรู้จักผมดีอยู่แล้วแหละ~" "หรือเรียกว่าไอ้เตี้ยก็ได้ครับ"
เสียงข้างหลังไม่ใช่ของผม แต่เป็นของไอ้ดำตางหาก และเด็กทั้งห้องก็หัวเราะผม <ริทน้อยอาย> ยกเว้นแต่.."เด็กใหม่" (ผมคิดว่ามันคงจะ
เป็นคนดีน่าดู เดี๊ยวตอนกินข้าวผมจะได้ชวนไปกินด้วยกันซะหน่อย เพราะตั้งแต่มาผมเห้นเค้ายังไม่คุยกับใครเลยซักคน~~!!)
และแล้วก็ถึงตอนกลางวันซะทีผมหิวไส้จะขาดอยู่แล้ว ผมไปกินข้าวกับไอ้กันแต่ระหว่างทางที่ผมกำลังออกจากห้องผมก้ได้เอ่ยให้เด็กใหม่ไปกิน
ข้าวด้วยกัน "ตูมตามไปกินข้าวกัน:D"ผมชวน "เออ.."ตูมตามลังเล "ไม่ต้องเกรงใจหรอกเราเป็นคนชิวๆน่ะ"ผมพูดต่อ "ก็ได้ครับ~"ตูมตามตอบ
ตกลง ตั้งแต่ผมเดินลงมายันโรงอาหารไอ้กันก็ไม่ยอมพูดกับผมสักคำหรือเพราะผมมัวแต่คุยอยู่กับตามอยู่ก็ไม่รู้ ระหว่างที่ตามแยกไปซื้อข้าวก็
เหลือผมกับไอ้กันเพียง 2 คน ผมเริ่มเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนเพราะเห็นว่าสถานการณ์ตอนนี้มันวังเวงเกินไป "ไอ้กันมึงเป็นรัยไม่พูดไม่จา" ไอ้กันก็ยัง
นั้งเงียบเหมือนเดิม ผมหันกลับไปพูดกับมันอีกครั้ง "มึงเป็นห่าอะไรว่ะกูพูดด้วยมึงก็ไม่พูดกับกู" ไอ้กันมันนั่งนิ่งเหมือนเดิม แต่มันกำมือจนหน้า
แดง แต่ไม่นานนักตูมตามก็กลับมาถึงโต๊ะ ผมก็หันมาพูดกับตูมตามแทน <#@123~ abc...> เราพูดไปหัวเราะไปจนลืมไอ้กันไปสนิทเลย แต่
อยู่ดีๆมันก็ลุก พรวด~!! พร้อมกับถือจานข้าวแล้วเดินออกจากโต๊ะไปเลย ด้วยความสงสัยผมจึงบอกให้ตูมตามกินข้าวแล้วขึ้นห้องไปเลยไม่ต้องรอ
ผม ซึ่งตามก็ก็พยักหน้ารับทราบ หลังจากผมพูดกับตูมตามแป๊ปนึงผมก็วิ่งตามหาไอ้กัน เพราะผมอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร ผมวิ่งหามันไปเรื่อยๆจน
เจอมัน แต่มันไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะสิ มันอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง..ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเกรซห้อง 3 ทันทีที่ผมเห็นแบบนั้นในใจของผมมันก็จุกจนพูด
อะไรไม่ออก ในหัวของผมสั่งให้ผมวิ่ง วิ่งออกไปจากตรงนี้ และผมก็วิ่งออกไปทันที จนมาถึงห้องเรียนตัวเอง ผมไม่รู้จะทำอะไรผมจึงเข้าไปนั่ง
คุยกับตูมตามไปพลางๆ ขณะที่ผมคุยกับตูมคามอยู่ ไอ้กันก็เดินเข้าห้องมาแบบไม่พูดไม่จา แต่ผมไม่สนใจมันหรอกเพราะตอนนี้ผมกำลังโกรธมัน
อยู่ ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมโกรธมันเรื่องอะไร แต่ใจมันสั่งให้ผมทำแบบนี้ <หึง!! ชัวร์ :ไรท์เตอร์ / ไม่!! จะหึงทำไม เมื่อเป็นแค่เพื่อนกันน่ะ :ริ
ท / เออๆเชื่อก็ได้ อิอิ>//< :ไรท์เตอร์> มันนั่งอยู่กับที่ของมันโดยไม่ทำอะไร แต่ผมรู้แววตาของมันจ้องมาทางผมอยู่แบบโกรธๆ ชิร์~ ผมไม่
แคร์มันหรอกเพราะอยู่ดีๆมันก็ไม่คุยกับผมเองหนิ หลังจากนั้นผมก็หันไปคุยกับตูมตามต่อ
ระหว่างทางกลับบ้านที่ผมกับไอ้กันมัวแต่อ่ำๆอึ่งๆกันอยู่ แต่อยู่ดีๆไอ้กันก็โพล่งออกมา "ไอ้ริทเมิงอย่าไปยุ่ง ไปพูดคุยกับเด็กใหม่นั่นอีกไม้
ยว่ะ!!" งงๆๆ(- -!!) ?? <สภาวะริทน้อยงง> "ทำไมกูจะคุยกับตามไม่ได้ว่ะ ขนาดเมิงยังคุยกับ..อุ๊ปป"ผมเอามืออุดปากตัวเอง "ทำไมกูคุยกับ
ใคร??"กันถาม "ป๊าว~"ริทน้อยแถ "ต่อไปนี้ห้ามคุยกับมันอีกน้ะ"ไอ้กันมันพูดใช้น้ำเสียงเชิงสั่ง และทั้งสองก็เถียงกันอยู่อย่างนี้จนถึงบ้าน~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ณ บ้านริท
"ริทตกลงเมิงจะเลิกยุ่งกับไอ้เด็กใหม่มั้ย"กันถามผมด้วยน้ำเสียงเหลืออด "แล้วทำไม...อุ๊ปป!!!" ตอนนี้อยู่ในสภาวะอยากไปกองกับพื้น ไอ้กัน
กำลังจูบผมอยู่ "หยุด!!"ริทครางออกมา ไอ้กันค่อยๆปล่อยผมออก "มึงอย่าทำอย่างนั้กับกูได้มั้ยไอ้กัน กูเป็นคน กูมีหัใจน้ะเมิง กูไม่ใช่ของ
เล่นของใคร" หลังจากผมพูดจบผมก็วิ่งหนีขึ้นบ้านไปทั้งน้ำตา ความจริงผมไม่ได้รู้สึกโกรธที่ไอ้กันมันจูบผม แต่ผมโกรธมันที่ไอกันมีคนอื่นอยู่
แล้ว แล้วมันยังมาทำกับผมแบบนี้อีก ส่วนฝ่ายของคนจูน่ะหรอ ถึงกับซึมแล้วเดินเหม่อกลับบ้านกันเลยทีเดียว
Gun's Part
ตอนนี้ผมรู้สึกตื่อครับ งงไปหมด งงแม้กระทั่งผมไปจูบไอ้ริทมันทำไม ผมงง ผมงง?? แต่ผมรู้สึกผิดที่ผมทำอย่างนั้นลงไปกับไอ้ริท ผมไม่น่า
อารมณ์ร้อนเลย "โธ่เว้ย!!"ผมสบถกับตัวเอง และคืนนี้ทั้งคืนผมก็นอนคิดแต่เรื่องของไอ้ริทมัน~ zzZ
หลังจากฟังไอ้ดำ เอ้ย!! ไอ้กันบ่นมาตลอดทางเรื่องที่ผมหล่นทับตัวมันทำให้มันหลังเจ็บ (เออ!! ลืมบอกลีดเดอร์ไปว่าวันนี้มันเป็นวันเปิดเทอมวัน
แรกน้ะ!! น่าตื่นเต้นชะมัดยาก) เพียงไม่กี่วิจากนั้นผมกับไอ้ดำก็ถึงรั้วโรงเรียนของเรา เห้อ!! นั่นไงๆมันมาแล้ว..."มัน" มันที่ผมวาหมายถึงพวกผู้หญิง
ทั้งหลายที่ปลื้มไอ้กันมันอ่ะ แม่งมีตั้งแต่รุ่นน้องยันรุ่นพี่ น่าน~พวกนั้นมันดันผมออกมาเหมือนผมเป็นหัวหลักหัวตอเลย แล้วพวกมันก็เอาของมาให้
ไอ้ดำ พอไอ้ดำได้ของขวัญต่างๆเสร็จ ที่พวกนั้นเอาให้ไอ้กัน มันก็รีบฝ่าพายุทอร์นาโดลูกนั้นออกมาเลย (เว่อร์ไปมั้ยริท :ไรท์เตอร์ ) มันรีบวิ่งมา
ทางผมแล้วจับมือผมเพื่อเข้าห้องเรียน ...แต่เดี๊ยว!! กรอ กรอ กรอ ~!! 'มันจับมือผม' อยู่ดีๆผมก็เผลอยิ้มออกมา "เห้ย!! มึงเป็นไข้หรอว่ะไอ้เตี่ย
หน้ามึงโคตแดงเลยอ่ะ!! แถมยังยิ้มคนเดียวอีก"ไอ้กันพูด "พ่องมึงดิเชี่ยกัน!! กูสบายดีเว้ย~!!" ริทน้อยหมดฟิวเลย - -!! พออยู่ในห้องมันก็จัดแจง
ยัดผมลงเก้าอี้ข้างๆมัน โดยไม่ถามความเต็มใจของผมเลย!! (แล้วเต็มใจป่ะล่ะ :ไรท์เตอร์ / เต็มดิ <เขิล> :ริท) แต่มันก็ไม่แปลกหรอกเพราะผมกับ
ไอกันก็นั่งข้างกันตั้งแต่จำความได้และ 555+ พอถึงคาบแรกเป็นของอาจารย์วันดีหรือที่เราเรียกว่าครูวัน ครูวันก็ให้เราแนะนำชื่อเพราะว่าห้องเรามี
นักเรียนใหม่ เออ~!!จริง...ผมยังไม่เห็นนักเรียนใหม่เลยเพราะตั้งแต่มาผมคุยกับไอกันคนเดียวเอง นั่นเคาเริ่มแนะนำชื่อกันแล้วแถมยังเริ่มจากนัก
เรียนใหม่ก่อนอีกด้วย "สวัสดีครับ!! ผมชื่อยุทธนา ชื่อเล่นชื่อตูมตามครับ หรือจะเรียกสั้นๆว่าตามก็ได้ครับ:))" แล้วก็ไล่แนะนำชื่อกันเรื่อยๆจน
มาถึงคิวของผม "สวัสดีครับผมชื่อเรืองฤทธิ์ หรือเรียกสั้นว่าริทก็ได้ครับ:D ทุกคนคงรู้จักผมดีอยู่แล้วแหละ~" "หรือเรียกว่าไอ้เตี้ยก็ได้ครับ"
เสียงข้างหลังไม่ใช่ของผม แต่เป็นของไอ้ดำตางหาก และเด็กทั้งห้องก็หัวเราะผม <ริทน้อยอาย> ยกเว้นแต่.."เด็กใหม่" (ผมคิดว่ามันคงจะ
เป็นคนดีน่าดู เดี๊ยวตอนกินข้าวผมจะได้ชวนไปกินด้วยกันซะหน่อย เพราะตั้งแต่มาผมเห้นเค้ายังไม่คุยกับใครเลยซักคน~~!!)
และแล้วก็ถึงตอนกลางวันซะทีผมหิวไส้จะขาดอยู่แล้ว ผมไปกินข้าวกับไอ้กันแต่ระหว่างทางที่ผมกำลังออกจากห้องผมก้ได้เอ่ยให้เด็กใหม่ไปกิน
ข้าวด้วยกัน "ตูมตามไปกินข้าวกัน:D"ผมชวน "เออ.."ตูมตามลังเล "ไม่ต้องเกรงใจหรอกเราเป็นคนชิวๆน่ะ"ผมพูดต่อ "ก็ได้ครับ~"ตูมตามตอบ
ตกลง ตั้งแต่ผมเดินลงมายันโรงอาหารไอ้กันก็ไม่ยอมพูดกับผมสักคำหรือเพราะผมมัวแต่คุยอยู่กับตามอยู่ก็ไม่รู้ ระหว่างที่ตามแยกไปซื้อข้าวก็
เหลือผมกับไอ้กันเพียง 2 คน ผมเริ่มเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อนเพราะเห็นว่าสถานการณ์ตอนนี้มันวังเวงเกินไป "ไอ้กันมึงเป็นรัยไม่พูดไม่จา" ไอ้กันก็ยัง
นั้งเงียบเหมือนเดิม ผมหันกลับไปพูดกับมันอีกครั้ง "มึงเป็นห่าอะไรว่ะกูพูดด้วยมึงก็ไม่พูดกับกู" ไอ้กันมันนั่งนิ่งเหมือนเดิม แต่มันกำมือจนหน้า
แดง แต่ไม่นานนักตูมตามก็กลับมาถึงโต๊ะ ผมก็หันมาพูดกับตูมตามแทน <#@123~ abc...> เราพูดไปหัวเราะไปจนลืมไอ้กันไปสนิทเลย แต่
อยู่ดีๆมันก็ลุก พรวด~!! พร้อมกับถือจานข้าวแล้วเดินออกจากโต๊ะไปเลย ด้วยความสงสัยผมจึงบอกให้ตูมตามกินข้าวแล้วขึ้นห้องไปเลยไม่ต้องรอ
ผม ซึ่งตามก็ก็พยักหน้ารับทราบ หลังจากผมพูดกับตูมตามแป๊ปนึงผมก็วิ่งตามหาไอ้กัน เพราะผมอยากรู้ว่ามันเป็นอะไร ผมวิ่งหามันไปเรื่อยๆจน
เจอมัน แต่มันไม่ได้อยู่คนเดียวน่ะสิ มันอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่ง..ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นเกรซห้อง 3 ทันทีที่ผมเห็นแบบนั้นในใจของผมมันก็จุกจนพูด
อะไรไม่ออก ในหัวของผมสั่งให้ผมวิ่ง วิ่งออกไปจากตรงนี้ และผมก็วิ่งออกไปทันที จนมาถึงห้องเรียนตัวเอง ผมไม่รู้จะทำอะไรผมจึงเข้าไปนั่ง
คุยกับตูมตามไปพลางๆ ขณะที่ผมคุยกับตูมคามอยู่ ไอ้กันก็เดินเข้าห้องมาแบบไม่พูดไม่จา แต่ผมไม่สนใจมันหรอกเพราะตอนนี้ผมกำลังโกรธมัน
อยู่ ทั้งๆที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าผมโกรธมันเรื่องอะไร แต่ใจมันสั่งให้ผมทำแบบนี้ <หึง!! ชัวร์ :ไรท์เตอร์ / ไม่!! จะหึงทำไม เมื่อเป็นแค่เพื่อนกันน่ะ :ริ
ท / เออๆเชื่อก็ได้ อิอิ>//< :ไรท์เตอร์> มันนั่งอยู่กับที่ของมันโดยไม่ทำอะไร แต่ผมรู้แววตาของมันจ้องมาทางผมอยู่แบบโกรธๆ ชิร์~ ผมไม่
แคร์มันหรอกเพราะอยู่ดีๆมันก็ไม่คุยกับผมเองหนิ หลังจากนั้นผมก็หันไปคุยกับตูมตามต่อ
ระหว่างทางกลับบ้านที่ผมกับไอ้กันมัวแต่อ่ำๆอึ่งๆกันอยู่ แต่อยู่ดีๆไอ้กันก็โพล่งออกมา "ไอ้ริทเมิงอย่าไปยุ่ง ไปพูดคุยกับเด็กใหม่นั่นอีกไม้
ยว่ะ!!" งงๆๆ(- -!!) ?? <สภาวะริทน้อยงง> "ทำไมกูจะคุยกับตามไม่ได้ว่ะ ขนาดเมิงยังคุยกับ..อุ๊ปป"ผมเอามืออุดปากตัวเอง "ทำไมกูคุยกับ
ใคร??"กันถาม "ป๊าว~"ริทน้อยแถ "ต่อไปนี้ห้ามคุยกับมันอีกน้ะ"ไอ้กันมันพูดใช้น้ำเสียงเชิงสั่ง และทั้งสองก็เถียงกันอยู่อย่างนี้จนถึงบ้าน~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ณ บ้านริท
"ริทตกลงเมิงจะเลิกยุ่งกับไอ้เด็กใหม่มั้ย"กันถามผมด้วยน้ำเสียงเหลืออด "แล้วทำไม...อุ๊ปป!!!" ตอนนี้อยู่ในสภาวะอยากไปกองกับพื้น ไอ้กัน
กำลังจูบผมอยู่ "หยุด!!"ริทครางออกมา ไอ้กันค่อยๆปล่อยผมออก "มึงอย่าทำอย่างนั้กับกูได้มั้ยไอ้กัน กูเป็นคน กูมีหัใจน้ะเมิง กูไม่ใช่ของ
เล่นของใคร" หลังจากผมพูดจบผมก็วิ่งหนีขึ้นบ้านไปทั้งน้ำตา ความจริงผมไม่ได้รู้สึกโกรธที่ไอ้กันมันจูบผม แต่ผมโกรธมันที่ไอกันมีคนอื่นอยู่
แล้ว แล้วมันยังมาทำกับผมแบบนี้อีก ส่วนฝ่ายของคนจูน่ะหรอ ถึงกับซึมแล้วเดินเหม่อกลับบ้านกันเลยทีเดียว
Gun's Part
ตอนนี้ผมรู้สึกตื่อครับ งงไปหมด งงแม้กระทั่งผมไปจูบไอ้ริทมันทำไม ผมงง ผมงง?? แต่ผมรู้สึกผิดที่ผมทำอย่างนั้นลงไปกับไอ้ริท ผมไม่น่า
อารมณ์ร้อนเลย "โธ่เว้ย!!"ผมสบถกับตัวเอง และคืนนี้ทั้งคืนผมก็นอนคิดแต่เรื่องของไอ้ริทมัน~ zzZ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น