คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : hunks' ; 2 รุก ! ♥
hunks’ ; 2 รุก ! ♥
ks
“โอเค วันนี้พอแค่นี้ อย่าลืมค่ายอาทิตย์หน้านะครับ รวมกันที่นี่เจ็ดโมงเช้า สายไม่รอนะ ใครไม่ไปก็รู้ดีใช่มั้ยครับว่าจะเจออะไร J โอเค เลิกได้” สิ้นเสียงพี่โดม นักศึกษาทุกคนก็ลุกขึ้นเดินแตกกันไปเป็นกลุ่มๆ เพื่อจะไปเที่ยวต่อกับเพื่อนตัวเอง แล้วผมล่ะ ? เห็นแบบนี้ผมก็มีเพื่อนเหมือนกันนะครับ ! มีเยอะด้วยเหอะ -3-
“ฮัทตี้ แกงส้วม ไปเที่ยวกันนน” นั่นไง พูดไม่ทันขาดคำ เพื่อนผมมาละ นั่นเฟรม สาวห้าวหน้าเรียบร้อย ผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม กับผม แกงส้ม ไม่ใช่แกงส้วมนะครับ -____- แล้วก็ไอ้ฮัท(ตี้)ด้วยอีกคน เฟรมน่ะ เห็นสวยๆ อย่างงี้ ห้าวอย่าบอกใคร ถึงจะชอบแต่งตัวเปรี้ยวๆ ก็เถอะ มือเล็กๆ นั่นน่ะ ตบทีระบมไปสองวันเลยนะ !
“ไอ้เฟรม บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกฮัทตี้ มันตุ๊ด ไม่ชอบโว้ยยย”
“ถ้าแกชอบฉันจะเรียกมั้ยล่ะ ไปไป ไปเที่ยวกันดีกว่า” เฟรมพูดกวนฮัทกลับไป แล้วเดินมาคล้องแขนผมกับฮัทพร้อมออกเดินลากให้พวกผมเดินตาม นี่แหละครับเพื่อนผม ที่บอกว่ามีเยอะนั่นแหละ สองคนนี้แหละ
เยอะนะครับ ! ถ้ารวมผมด้วยมีกันตั้งสามคน เยอะจะตาย -3-
“เที่ยวไหนอีกเนี่ย แกนี่กะจะเที่ยวทุกวันเลยรึไงฮะไอ้เฟรม” ผมบ่นเฟรมเบาๆ มันเที่ยวทุกวันจริงๆ นะ ! ขนาดผมไม่ค่อยชอบออกจากบ้านเท่าไหร่ ยังโดนมันลากไปเที่ยวได้ทุกวัน
คนหล่อ(?)เอือม -____-
“โห่ยยยย นิดหน่อยน่า เดี๋ยวพอเปิดเทอมเริ่มเรียนจริงก็จะไม่ได้เที่ยวแล้วนะ แกอย่ามาบ่นมาเลยแกงส้วม” แกงส้วมอีกละ ! ผมเริ่มจะชินกับมันแล้วจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ ทำทุกอย่างที่รู้ว่าเพื่อนไม่ชอบ ไม่เข้าใจว่าทำไมพวกผมถึงทนคบมันมาได้เนี่ย
“วันนี้ไม่เอาอ่ะ แค่กิจกรรมวันนี้ก็จะแย่ละเนี่ย ขอบาย กลับบ้านก่อนดีกว่า”
“แกงส้วมไม่ใจเลอ ! ไปกับฮัทตี้ก็ได้ ไปนะไปนะ *-*” ว่าแล้วเฟรมมันก็หันไปอ้อนไอ้ฮัทต่อ คึคึ ผมรอดแล้ว -..-
“เดี๋ยวครับน้อง น้องเนื้อคู่” เนื้อคู่ ? มาจีบเฟรมอีกแน่ๆ ไอ้เฟรมอ่ะเสน่ห์แรง มีแต่คนมาจีบ แล้วมันก็ชอบมาใช้ผมกับไอ้ฮัทเป็นไม้กันหมา ผมล่ะเซ็ง = =’
เซ็งจริงๆ นะ ! ไม่ได้อิจฉาซักหน่อย !
“คะ ?” เฟรมหันไปขานรับ ผมเองก็เตรียมตัวจะชิ่ง ถ้าไม่ติดว่าเฟรมมันคล้องแขนผมไว้น่ะนะ = = เดี๋ยวนะ นี่มันพี่ฮั่นนี่หว่า ? ชอบเฟรม ? โถโถ น่าสงสารจริงๆ พี่เลือกทางเดินผิดซะแล้วล่ะ -w-
“ไม่ใช่น้องครับ พี่หมายถึง น้องแกงส้มน่ะ” แกงส้ม ?
ผมนี่หว่า ....
“ฮะ... ผม ?”
“อื้อ น้องนั่นแหละ ให้พี่ไปส่งนะ” ตายล่ะวา ก็นึกว่าจะมาจีบเฟรม ตกลงนี่จีบผมเหรอเนี่ย
“อ๋ออ ดีเลยค่ะพี่ แกงส้วมมันบ่นอยากกลับบ้านอยู่พอดี ยังไงก็ฝากพี่ด้วยนะคะ” ว่าแล้วเฟรมก็ผลักไสไล่ส่งผมไปให้พี่ฮั่นทันที
“อะไรของแกเนี่ยเฟรม” ผมกระซิบกับเฟรมเบาๆ
“ก็แกบ่นว่ารำคาญพวกผู้หญิงแรดๆ ที่มาอ่อยไม่ใช่เหรอ คนนี้แหละ ตอบทุกโจทย์ของแก พี่เค้าไม่แรดแน่นอน และที่สำคัญเค้าไม่ใช่ผู้หญิง ไปเถอะ จะได้มีแฟนกับเค้าซักที” เฟรมกระซิบตอบผม แล้วผลักผมไปหาพี่ฮั่น พร้อมหัวเราะคิกคักกับไอ้ฮัทสองคนแล้วคุณเธอก็เดินหนีไป
รักผมกันจังแต่ละคน -____-
“ตกลงกลับบ้านเลยมั้ยครับน้องเนื้อคู่” นี่ก็อีกหนึ่งปัญหา ผมจะทำไงกับพี่เค้าดีวะครับเนี่ย UU
“พี่ ผม...ผมไม่ใช่เกย์นะ ผมคงไม่มีวันชอบพี่อ่ะ”
“พี่ก็ไม่ใช่เกย์”
“อ้าว ก็พี่เป็นผู้ชาย ผมเป็นผู้ชาย พี่มาจีบผม ถ้าไม่เกย์แล้วจะเรียกว่าอะไรล่ะครับ”
“พี่ชอบน้องไม่ได้หมายความว่าพี่จะเป็นเกย์ซะหน่อย เกย์น่ะหมายความว่าผู้ชายชอบ ผู้ชาย แต่พี่น่ะชอบน้องคนเดียว ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่น้อง... พี่ก็ไม่ชอบ”
“ -/////- “
“ฮ่าๆ ว่าไง ตกลงจะกลับบ้านเลยมั้ยครับ”
“อะ อื้อ กลับสิ”
ไม่นะ นี่ไม่ใช่ผม ปกติผมต้องควบคุมตัวเองได้ดีกว่านี้นี่ -/////-
---
“เอ้า ทำไมไม่ออกรถล่ะพี่” ผมถามหลังจากขึ้นมานั่งบนรถพี่ฮั่นเรียบร้อย อ๊ะๆ อย่าคิดว่าผมจะได้นั่ง รถเบนซ์ รถสปอร์ตสุดหรูนะครับ ที่ผมนั่งอยู่นี่ มันคือ
มอเตอร์ไซค์ -_____-
แต่ก็ไม่ใช่พวกฟีโน่ไรงั้นนะครับ มอเตอร์ไซค์ผู้ดีอ่ะครับ ที่แบบคันใหญ่ๆ ขึ้นคร่อมทีนี่ขาฉีกอ่ะ = =’
“ก็บ้านน้องอยู่ที่ไหนล่ะครับ พี่ไม่รู้นี่นา”
“อ๋อ พี่ก็ขับไปเรื่อยๆ อ่ะ เดี๋ยวผมบอกเอง” จริงๆ ผมก็ไม่ได้อยากจะยอมพี่เค้าหรอกนะครับ แต่ว่าผมไม่ชอบกลับบ้านคนเดียวนี่นา ถ้าเกิดมีใครมาฉุดผมขึ้นมาจะทำไงล่ะ = w =
“รับทราบครับที่รัก” พี่ฮั่นหันมาทำท่าตะเบ๊ะใส่ผมที่ซ้อนท้ายอยู่ แล้วหันกลับไปสตาร์ตเครื่องออกรถ อ่า... เอาอีกแล้วนะพี่ฮั่น !
ที่รักอะไรกันเล่า -//////-
---
“จอดเลยพี่ หลังสวยๆ นั่นอ่ะ” ผมตะโกนบอกพี่ฮั่นให้จอดรถ ณ จุดนี้ต้องใช้คำว่าตะโกนแล้วล่ะ ผมตะโกนจริงๆ พี่ฮั่นแกขับซิ่งมากแม้ว่าเราจะอยู่ในหมู่บ้านกันแล้ว ลมงี้พัดตีหน้าผมจนเต่งตึงกระชับไม่มีหย่อนยาน -_____-
เอี๊ยดดด !
“ผมว่าผมบอกพี่ถูกหลังนะ ทำไมพี่ถึงมาจอดหน้าบ้านนี้เนี่ย” พอผมบอกให้จอดปุ๊บ พี่ฮั่นก็เบรคปั๊บ แต่ด้วยความที่รถมันมาเร็วๆ อยู่ พอเบรกทีมันก็เลยไหลจากบ้านผมมาบ้านข้างๆ เจริญพรจริงๆ -____-
“ขอโทษครับที่รัก พอดีรถมันแรง” รถหรือคนกันแน่ = =’
“น้องแกงงง กลับมาแล้วเหรอเนี่ย วันนี้พี่ทำแกงส้มของโปรดน้องแกงไว้ให้ด้วยน้า” นี่พี่สต็อปครับ J พี่ต็อปเป็นสาวยสวยใจดีที่อยู่บ้านข้างๆ ผม ผมชอบมาทานข้าวฝีมือพี่ต็อปบ่อยๆ เรียกได้ว่าแทบทุกวัน เพราะผมเองก็ทำอาหารไม่ค่อยเก่ง ขี้เกียจทำด้วยแหละ พี่ต็อปก็เลยอาสาทำให้ ผมกับพี่ต็อปน่ะ สนิทกันอย่างกับพี่น้องแท้ๆ เลยนะ J
“จริงมั้ยเนี่ย งั้นน้องแกงขอไปเก็บของแล้วเดี๋ยวมากินข้าวบ้านพี่ต็อปนะครับ”
“จ้า ตามสบาย” ผมยิ้มให้พี่ต็อปแล้วเดินเข้าบ้านตัวเอง บ้านนี้ผมอยู่กับพี่โดมครับ พี่โดมที่โหดๆ ที่คณะนั่นล่ะ ผมรู้จักพี่เค้าตั้งแต่เด็กแล้ว มาอยู่บ้านเดียวกันตั้งแต่ผมเริ่มขึ้นมอปลาย พี่โดมน่ะเจ๋งมากเลยนะ ทำงานเป็นนักร้องอิสระ มีร้องประจำในร้านอาหารแถวหน้าหมู่บ้าน แล้วก็มีรับจ็อบร้องตามงานด้วย ได้เงินมาเช่าบ้าน แถมยังให้ผมอยู่ฟรีด้วย ใจดีชะมัด J
“นั่นสต็อปนี่ ?” พี่ฮั่นพูดขึ้น
“ก็ใช่ดิพี่ พี่ต็อปเค้าอยู่มหาลัยเดียวกับเราคณะเดียวกับเรา ปีสองเหมือนพี่อ่ะ”
“จริงดิ แล้วนี่ที่รักอยู่บ้านนี้คนเดียวเหรอเนี่ย”
“เปล่าหรอก ผมอยู่กับพี่โดม”
“โดม ?! อย่าบอกนะว่าไอ้โดมเพื่อนพี่อีกอ่ะ”
“อื้อ คนนั้นแหละ”
“โหยยย แล้วทำไมพี่ไม่รู้เลยเนี่ย”
“ก็แหม พี่น่ะมัวแต่ขลุกอยู่กับสาวๆ เคยมาเยี่ยมบ้านเพื่อนซะที่ไหนล่ะ”
“เออเนอะ เฮ้ย แล้วนี่เรารู้ได้ไงเนี่ย”
“พี่โดมเล่าให้ฟัง”
“อ้าว งั้นก็แปลว่า เรารู้จักพี่ตั้งแต่ก่อนจะเข้ามหาลัยแล้วดิ”
“ก็ประมานนั้น”
พี่ฮั่นทำหน้าเหมือนไม่ค่อยจะเชื่อ แล้วเดินสำรวจบ้านผมไปทั่ว ทำอย่างกับไม่เคยเห็นบ้านงั้นแหละ :p
“พี่จะกลับเลยป่ะเนี่ย เดี๋ยวผมจะขึ้นไปเก็บของอาบน้ำแล้วไปกินข้าวบ้านพี่ต็อปนะ”
“ไม่อ่ะ จะอยู่รอที่รัก J”
“แหวะ ! แล้วแต่พี่ละกัน อย่าทำบ้านผมรกนะพี่” ผมพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ผมว่า...
ผมชักจะเริ่มชินกับคำพูดหวานๆ ของพี่ฮั่นแล้วล่ะ
มั้ง -/-
---
“พี่ฮั่นนนน ผมมาแล้ววว อ้าว หายไปไหนของเค้าเนี่ย” ผมมองซ้ายมองขวาหาพี่ฮั่น กลับไปแล้วเหรอ ? แล้วไหนบอกจะรอ ชิ เก็บของอายน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ชั่วโมงครึ่งเอง แค่นี้ก็รอไม่ได้ -3-
“พี่ต็อปครับบบ น้องแกงมาแล้ววว” ผมเดินออกจากบ้านตัวเองไปบ้านพี่ต็อป
“มาเลยน้องแกง มาช้านี่กับข้าวจะหมดแล้วนะเนี่ย”
“แล้วใครมาขโมยกับข้าวผมล่ะครับ เฮ้ย พี่ฮั่น !”
“ว่าไงครับที่รัก J” พี่ฮั่นเงยหน้าจากจานข้าวขึ้นมายิ้มทักทายผม อ้าว ไม่ได้กลับบ้านไปแล้วหรอกเหรอ ?
“เอ้อ น้องแกง นี่ฮั่นเพื่อนพี่ รู้จักกันแล้วใช่มั้ย ต่อไปนี้ฮั่นมันจะมาอยู่บ้านพี่นะ อยู่ห้องที่มันตรงข้ามห้องน้องแกงอ่ะ”
“เฮ้ยยย พี่ต็อปให้พี่ฮั่นมาอยู่ได้ไงอ่ะ” ผมโวยวาย ห้องตรงข้ามห้องผมที่พี่ต็อปบอกนั่นระเบียงห้องมันแทบจะติดกันเลยนะ ชนิดที่ว่า ปีนข้ามไปข้ามมาได้สบายอ่ะ ปกติห้องนั้นจะเป็นห้องไว้เวลาเพื่อนพี่ต็อปมาบ้านก็จะมานอนชั่วคราว ก็มีแต่เพื่อนผู้หญิงทั้งนั้น แล้วนี่ถ้าพี่ฮั่นมาอยู่ ....
ไม่อยากจะคิด ._____.
“ไม่เห็นเป็นไรเลย ก็ฮั่นมันอยากจะอยู่ ห้องมันก็ว่าง พี่ก็เลยอนุญาต”
“แต่ว่าพี่ฮั่นเป็นผู้ชาย พี่ต็อปเป็นผู้หญิงมาอยู่บ้านเดียวกัน มันไม่ดีนะพี่” ผมพยายามจะเอาเหตุผลความเป็นไทยเข้าสู้ -..- ไม่ยอมหรอก !
“โอ๊ย ฮั่นมันไม่ทำอะไรกับพี่หรอก เห็นธาตุแท้กันมาหมดแล้ว” ไม่ทำพี่ต็อป แต่เค้าอาจจะทำผมนี่ครับ Y0Y
“อีกอย่างนะ ฮั่นมันก็ชอบน้องแกงอยู่นี่ งี้มันยิ่งไม่ทำอะไรพี่ใหญ่เลย เพราะพี่มีน้องแกงคุ้มครองอยู่ไง J” พี่ต็อปพูดแล้วหันมายิ้มให้ผม หารู้ไม่ว่าทั้งคำพูดและรอยยิ้มนั่นเชือดเฉือนหัวใจผมยิ่งนัก T0T
โฮกกกก ตกลงนี่พี่ฮั่นจะมาอยู่ห้องนั้นจริงๆ เหรอเนี่ย UU
-------------------------------------------------------------
แชปสองสำเร็จ โว้วเย่ -..- มันดูไม่ค่อยยาวกว่าเดิมเท่าไหร่เลย Y0Y
มีคนอยากให้พี่ฮั่นเสี่ยว เอมพยายามแล้วจริงๆ 555555
จริงๆ เอมก็วางพล็อตไว้ให้พี่ฮั่นเสี่ยวนะ มันเสี่ยวมั้ยอ่ะ ?
แชปหน้าจะพยายามให้มันเสี่ยวขึ้นกว่านี้ เท่าที่จะทำได้ 5555
จริงๆ อยากให้น้องแกงมันดูกวนๆ แต่ทำไมยิ่งแต่งมันยิ่งโมเอ้ TwT
อีกเรื่อง ค่อนข้างพอใจโจทย์พี่ฮั่นน้องแกงวีคนี้มาก -..-
เหมือนเค้าร้องให้กันและกัน (เอ๊ะ !)
ถูกใจแกงจนได้ -..- , มันเกิดอะไรกับหัวใจ <3
เข้ากับฟิคมากนะเนี่ย 555555
#. เหมือนเดิม อย่าลืมโหวต *49308 *49302
#. รักพี่ฮั่น รักน้องแกง <3 รักคนอ่าน แอร้ยยย -/-
28.03.2555
ความคิดเห็น