ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เฮ้ย! นั่นมัน....
   
      \"เรย์ทางนี้\"เสียงเรียกจากเด็กสาวผิวขาว ผมสีดำยาวถึงเอว ถักเป็นเปียสองข้าง  กำลังโบกไม้โบกมือเรียก ข้างๆมีเก้าอี้ว่าง 2 ตัว
  เด็กสาวเดินกึ่งวิ่งไปที่ที่นั่ง  ใบหน้าบึ้งก้อเปลี่ยนเป็นยิ้มเเย้มเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสนิท  เธอโยนกระเป๋าลงบนเก้าอี้ข้างตัว ก่อนหันกลับมา
สนทนากับเพื่อน ด้วยจิตใจปลอดโปร่ง เเทบจะลืมเรื่องเมื่อเช้าสนิท
      \"เป็นไงบ้าง เรย์ทำไมมาสาย\"ฮิเดโกะเป็นฝ่ายเริ่มสนทนา
      \"เจอเรื่องนิดหน่อยอะ ไม่มีอะไรหรอก เอ้อ เเล้วนี่ใครนั่งตรงนี้อะ\"เรย์ถามขณะเคาะเก้าอี้ข้างตัว
      \"ผู้ชาย ไม่รู้ชื่ออะไร ผมสีน้ำตาลท่าจะฝรั่ง\"ฮิเดโกะตอบ
            เเละเเล้วสิ่งที่มาหยุดการสนทนาของทั้งสองก้อคือ........
      \"นี่เธอเหรอนี่\"มันเป็นคำพูดที่หลุดมาจากปากของ.....ไอ้บ้า
      \"อ๊าย  ไอ้บ้า  เรียนที่นี้ด้วยหรอเนี่ย\"เรย์เถียงกลับ ใบหน้าบึ้งอย่างไม่สบอารมณ์ 
      \"ใครกันเเน่ที่บ้า ไม่ใช่เธอหรอกเรอะ\" 
 
      \"นายนั่นเเหละ ที่บ้า\"
      \"เธอเเหละ\"
      \"นายเเหละ\"
            ทั้งสองยังเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร  จนต้องเรียกอาจารย์มาห้ามทัพ
        \"นี่ๆ หยุดเดี๋ยวนี้นะสองคน  กลับไปนั่งที่\"
              ทั้งคู่ยอมกลับไปนั่งที่เเต่ก็มิวายหันมาทะเลาะกันอีก  จนอาจารย์ยอมเเพ้ออกไปเอง
        \"นายหนะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะ\"
        \"เธอหละ เหมือนผู้หญิงตายหละ\"
        \"ไอ้บ้า\"
        \"ยายปากไม่อยู่กับที่\"
      \"หนอย อีตาบ้า กล้าดียังไงมาเรียกชั้นหยั่งงี้\"
      \"อ้าว ไม่ได้ติดไว้นี่ ว่าห้ามเรียก\"
      \"ไอ้....\"
              เรย์ไม่ทันได้ด่ากลับเพราะอาจารย์เค้ามาซะก่อน  ที่เธอทำได้ก็คือทิ้งตัวลงอย่างขัดใจ อารมณ์ของเรย์เริ่มเดือดขึ้นมาอีกเเล้ว
     
      เมื่อ \'ไอ้บ้า\' หันมาเเลบลิ้นเเละยักคิ้วให้
      \'หนอย ไอ้บ้า ถ้าไม่ติดว่านายเคยช่วยชั้นไว้นะ นายตายเเน่\'เรย์คิดขณะสะกดใจนับหนึ่งถึงสิบไมให้เเลกหมัดกับไอ้บ้า
      \"นักเรียนเเนะนำตัวกันหน่อยนะ  จะได้รู้จักกันไว้\"อาจารย์โทมากะ พูดด้วยใบหน้ายิ้มเเย้มใจดี ทำให้เด็กนักเรียนใจชื้นขึ้น
                ทุกคนเเนะนำตัวไปจนถึง...........
        \"มาซาโตะ  โทมิยะ ครับ\"
        \'โห ชื่อหรูเเห๊ะ ไม่เหมาะสมกับใบหน้าเอาซะเลย\' เธอคิด เเละเเล้วก้อถึงตาเธอบ้าง
        \"โฟตายะ  มาริโกะ ค่ะ\" เธอเสริม \"อ้อ เรียกเล่นๆว่า เรย์นะค่ะ\"
        \"เอาหละเราก้อรู้จักเพื่อนกันดีเล้ว ถ้างั้นทุกคนหันไปหาเพื่อนข้างๆค่ะ ครูมีกิจกรรมให้ทำ\"
              ห๊า  ถ้างั้นชั้นก้อต้องหันไปเจอไอ้บ้านั่นนะสิ 
                                                     
       
      \"เรย์ทางนี้\"เสียงเรียกจากเด็กสาวผิวขาว ผมสีดำยาวถึงเอว ถักเป็นเปียสองข้าง  กำลังโบกไม้โบกมือเรียก ข้างๆมีเก้าอี้ว่าง 2 ตัว
  เด็กสาวเดินกึ่งวิ่งไปที่ที่นั่ง  ใบหน้าบึ้งก้อเปลี่ยนเป็นยิ้มเเย้มเมื่อเห็นเพื่อนสาวคนสนิท  เธอโยนกระเป๋าลงบนเก้าอี้ข้างตัว ก่อนหันกลับมา
สนทนากับเพื่อน ด้วยจิตใจปลอดโปร่ง เเทบจะลืมเรื่องเมื่อเช้าสนิท
      \"เป็นไงบ้าง เรย์ทำไมมาสาย\"ฮิเดโกะเป็นฝ่ายเริ่มสนทนา
      \"เจอเรื่องนิดหน่อยอะ ไม่มีอะไรหรอก เอ้อ เเล้วนี่ใครนั่งตรงนี้อะ\"เรย์ถามขณะเคาะเก้าอี้ข้างตัว
      \"ผู้ชาย ไม่รู้ชื่ออะไร ผมสีน้ำตาลท่าจะฝรั่ง\"ฮิเดโกะตอบ
            เเละเเล้วสิ่งที่มาหยุดการสนทนาของทั้งสองก้อคือ........
      \"นี่เธอเหรอนี่\"มันเป็นคำพูดที่หลุดมาจากปากของ.....ไอ้บ้า
      \"อ๊าย  ไอ้บ้า  เรียนที่นี้ด้วยหรอเนี่ย\"เรย์เถียงกลับ ใบหน้าบึ้งอย่างไม่สบอารมณ์ 
      \"ใครกันเเน่ที่บ้า ไม่ใช่เธอหรอกเรอะ\" 
 
      \"นายนั่นเเหละ ที่บ้า\"
      \"เธอเเหละ\"
      \"นายเเหละ\"
            ทั้งสองยังเถียงกันอย่างไม่มีใครยอมใคร  จนต้องเรียกอาจารย์มาห้ามทัพ
        \"นี่ๆ หยุดเดี๋ยวนี้นะสองคน  กลับไปนั่งที่\"
              ทั้งคู่ยอมกลับไปนั่งที่เเต่ก็มิวายหันมาทะเลาะกันอีก  จนอาจารย์ยอมเเพ้ออกไปเอง
        \"นายหนะ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยนะ\"
        \"เธอหละ เหมือนผู้หญิงตายหละ\"
        \"ไอ้บ้า\"
        \"ยายปากไม่อยู่กับที่\"
      \"หนอย อีตาบ้า กล้าดียังไงมาเรียกชั้นหยั่งงี้\"
      \"อ้าว ไม่ได้ติดไว้นี่ ว่าห้ามเรียก\"
      \"ไอ้....\"
              เรย์ไม่ทันได้ด่ากลับเพราะอาจารย์เค้ามาซะก่อน  ที่เธอทำได้ก็คือทิ้งตัวลงอย่างขัดใจ อารมณ์ของเรย์เริ่มเดือดขึ้นมาอีกเเล้ว
     
      เมื่อ \'ไอ้บ้า\' หันมาเเลบลิ้นเเละยักคิ้วให้
      \'หนอย ไอ้บ้า ถ้าไม่ติดว่านายเคยช่วยชั้นไว้นะ นายตายเเน่\'เรย์คิดขณะสะกดใจนับหนึ่งถึงสิบไมให้เเลกหมัดกับไอ้บ้า
      \"นักเรียนเเนะนำตัวกันหน่อยนะ  จะได้รู้จักกันไว้\"อาจารย์โทมากะ พูดด้วยใบหน้ายิ้มเเย้มใจดี ทำให้เด็กนักเรียนใจชื้นขึ้น
                ทุกคนเเนะนำตัวไปจนถึง...........
        \"มาซาโตะ  โทมิยะ ครับ\"
        \'โห ชื่อหรูเเห๊ะ ไม่เหมาะสมกับใบหน้าเอาซะเลย\' เธอคิด เเละเเล้วก้อถึงตาเธอบ้าง
        \"โฟตายะ  มาริโกะ ค่ะ\" เธอเสริม \"อ้อ เรียกเล่นๆว่า เรย์นะค่ะ\"
        \"เอาหละเราก้อรู้จักเพื่อนกันดีเล้ว ถ้างั้นทุกคนหันไปหาเพื่อนข้างๆค่ะ ครูมีกิจกรรมให้ทำ\"
              ห๊า  ถ้างั้นชั้นก้อต้องหันไปเจอไอ้บ้านั่นนะสิ 
                                                     
       
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น