คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 ; พี่รหัส (แก้ชื่อตอน)
“กูบอกว่า แนะ-นำ-พี่-เค้า-ให้-กู-รู้-จัก-หน่อย-ดิ !!!!”
“ไอ้คชา! มึงบ้าหรอวะ มึงเพิ่งเห็นพี่เค้าแค่แว๊บๆมึงอยากรู้จักพี่เค้าละ”
“ทำไม? หรือว่ามึงชอบพี่เค้าวะ ! โด่ววววว”
“มึงใช้สมองส่วนไหนคิดวะห๊ะ? สมองเป็ดรึไงควาย!!!” พูดไม่พอเฟรมยังประเคนมือน้อยๆ ลงบนหัวของคชาอย่างจัง
“สัสเจ็บ!! นะนะ มึงแนะนำให้กูรู้จักหน่อยเถอะ” คชาเอามือขึ้นมาลูบหัวตัวเองป้อยๆ แต่ก็ยังไม่วายจะส่งสายตาอ้อนวอนไปให้เพื่อนรักอย่างเฟรม
“ได้อะไรตอบแทน?”
“มึงนี่..หวังผลตลอด เดี๋ยวกูจะยกน้องสาวให้มึงเอาป่ะ ยูกิอ่ะ กูเห็นมึงเหล่อยู่บ่อยๆ หึ!” คชาพูดอย่างรู้ทัน น้องสาวคชาน่ะเต้นก็เก่ง น่ารัก มีรึอย่างไอเฟรมจะไม่ชอบ
“อะ..เอ่อ แล้วแต่มึงก็แล้วกัน -//-”
“มึงก็อย่าลืมแนะนำพี่เต๋าให้กูก็แล้วกันนะจ๊ะสุดหล่อ J” คชาค่อยๆลุกขึ้นบิดขี้เกียจแล้วเดินไปที่ตึกคณะ
“เห้ยยย!! รอกูด้วยดิ”
“เร็วๆ มึงนี่ช้าจริงๆ”
(ต่อ)
จ้อกแจ้ก จ้อกแจ้ก
“น้องครับน้อง เงียบๆกันหน่อยสิครับ!!!” ต้น รุ่นพี่ปีสองแหกปากบอกให้เด็กๆปีหนึ่งหยุดการคุยไว้ แต่...ทำไมมันถึงไม่หยุดคุยกันวะ =____=;;
“นี่พวกน้อง!!!! หยุดคุยก๊อนนนนนนนนนนนนนนน!!!!” ต้นแหกปากเป็นรอบที่สอง ด้วยพลังเสียง 910 เดซิเบล จึงทำให้เด็กๆสงบปากสงบคำลงได้
“พี่คนนั้นโคตรโหดเลยว่ะคชามึงว่าป่ะ”
“เออๆ มึงหยุดพูดก่อน กูจะฟังพี่เค้าพูด” คชาหันไปแหว ใส่เพื่อนรักแล้วรีบหันกลับมาฟังรุ่นพี่อย่างตั้งใจ
“คชา ๆๆ ไอ้คชา”
“อะไรเล่า!! มึงนี่ก็!!”
“พี่เต๋าอ่ะพี่เต๋า!!”
“พี่เต๋าทำไม? ใครคือพี่เต๋า? กูไม่เห็นรู้จัก?”
“เก๊าะ..พี่คนนั้นไง”
“อ๋อ เออๆ ทำไมวะ?”
“พี่เค้าอยู่คณะเดียวกับเราอ่ะ! กูเพิ่งนึกออกว่ะ”
“อ้าวว จริงงง?”
“ไม่จริงมั้ง!!? นั่นไง พี่เค้ายืนหล่ออยู่ตรงนั้นอ่ะ”
เมื่อเฟรมพูดจบเฟรมเลยดันหน้าของคชาให้หันไปทางที่พี่เต๋าสุดหล่อยืนอยู่ เมื่อคชามองเห็นพี่เต๋าจึงไม่เป็นอันฟังเสียงที่ต้นแหกปากกันเลยทีเดียว
“เอาหล่ะน้องๆ ทั้งหมดที่พี่เริ่มพูดมาน้องๆลืมมันไปซะนะ เพราะ ตอนนี้มันถึงไคลแม็กซ์ของเนื้อหาแล้ว....ในวันนี้
พวกพี่จะให้น้องๆจับเบอร์หาพี่รหัสกัน น้องคนไหนได้เบอร์ไหนก็เดินไปหาพี่รหัสเบอร์นั้น เข้าใจใช่มั้ย?”
“ครับ/ค่ะ”
“เอาล่ะ! น้องๆ เดินมาทีละแถวนะ อย่าแย่งกัน โอเค้? ”
เมื่อต้นพูดจบ แถวที่หนึ่งก็ค่อยๆทยอยกันลุกขึ้น ไปจับฉลากในกล่องทึบ ลุกกันไปเรื่อยๆจนมาถึงแถวสุดท้าย แถวของคชาและเฟรม คชาเลือกที่จะหยิบเป็นคนสุดท้ายของแถว หวังว่าจะได้พี่เต๋าสุดหล่อ เป็นพี่รหัส -//- ส่วนเฟรม คชายกให้จับก่อนหน้าคชา
“คชาๆ มึงได้เบอร์ไรวะ กูได้เบอร์ 21 ว่ะ” เฟรมชูกระดาษใบเล็กๆสีขาว ที่เขียนว่า ‘21’ ให้คชาดู
“กูได้เบอร์......”
“เอาล่ะน้องๆ!! อย่าเพิ่งถามเบอร์กัน ตอนนี้พี่อยากให้น้องๆเดินไปหา รุ่นพี่ตามเบอร์ของตัวเอง สังเกตจากป้ายที่คล้องคอพวกพี่อยู่นะ โอเคโก!!”
ยังไม่ทันที่คชาจะบอกเบอร์กับเฟรม ต้นก็พูดแทรกซะก่อน คชากับเฟรมเลยเดินหาพี่รหัสกันให้ทั่ว ตึกคณะ ไม่นานนัก เฟรมก็หาพี่รหัสเจอ แต่คชานี่สิ เดินหาเป็นรอบที่สิบแล้วยังไม่นักจะเจอ เห้อ....พี่รหัสเค้าแม่งไปจมน้ำตายที่ไหนแล้ววะ!!!
“น้องๆ เจอพี่รหัสกันแล้วใช่มั้ย? พี่ลืมบอกไปว่า น้องในนี้คนนึงจะไม่เจอพี่รหัสนะ เพราะ ไอ่เบอร์ที่น้องได้อ่ะ มันเป็นเบอร์พิเศษ ไอนั่นมันขี้เก๊กน่ะเลยต้องทำอะไรไม่เหมือนคนอื่น น้องๆอย่าไปสนใจมันเลย = =” ต้นพูดแบบไม่ใส่ใจ เหมือนกับว่ามันเป็นปกติของกลุ่มเค้าแล้วซะอย่างงั้น แต่เด็กๆนี่สิ ทำตาโตแอ๊บแบ๊ว ร้องหูวหาว เหมือนไม่เคยร้องซะอย่างงั้นแหละ
“หูวววววววว OwO”
บ้างก็บอกว่า
‘ใครได้อ่ะโชคดีจังเลยเนอะแก’
บ้างก็
‘พี่รหัสคนนั้นต้องหล่อแน่แน่เลยอ่ะแก’
“เอาล่ะ! น้องคนไหนไม่มีพี่รหัสขอให้ลุกแล้วเดินออกมาข้างหน้านี่นะ”
---------------- This Love Muts To Risk ---------------
ใคร ใคร๊ ใครจะเป็นพี่รหัสคขาชาหนออออ? ใครหนอใคร? ไรเตอร์ก็ไม่รู้ แฮ่ /โดนตบ
ปล.เม้นน่ารัก น่าหยิก(?) กันลุกคนเลอออออ ขอบคุณมากนะคะที่อ่านกันนน
ปล2.ไรเตอร์จะขยันอับนะ ฮึบฮึบ
ความคิดเห็น