Prince Snowman&Wolf Heaven. เจ้าชายเย็นชา&หมาป่าสวรรค์ [18??]

ลำดับตอนที่ #2 : บทที่1 เรื่องราวของบ้านเคียวยะ

มาถึงเหมือนแจกรูปแหะ=_=
v
v
v
v

 

 

   

ไม่เคยอัพเลย~

[เข้าเรื่อง!!]
 
บ่ายวันเสาร์....
"ท่านประมุข ท่านประมุ้ข ท่านประมูขขขขขขขขขขขข~~~!!เงี้ยวว"เสียงเทพีแมวที่ตะโกนใส่หูของผู้ที่นอน(ตื่นสายจริง//K)

"อะไรกันนักกันหนาาาาาาาาาาาาา"ชายร่างบางโวยวาย(ทั้งๆที่ยังนอนอยู่//K)
"ตื่นสิๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"เทพีแมวก็ยังไม่เลิกที่จะปลุก
"อะไรของเธอเนี่ย!!!!!!!!!"ท่านประมุขที่กำลังนอนอยู่ลุกขึ้นมานั่งจ้องแมวที่นั่งทับตัว
"ตื่นแล้วหรอคร้า~ "เทพีแมวทำเสียงสดใส
"ยัยอุมิกะ จะมาปลุกฉันทำไมแต่งเช้าเนี่ย= =* "
"พาเค้าไปเที่ยวหน่อยจิ~~~!!!"
'ตลอดอ่ะ....ตลอดดดดด มาปลุกทีไรต้องขอให้พาไปเที่ยวทุกครั้ง- -* น่าจับส่งเทศบาล'ท่านประมุขบ่น
"ไม่!"ตะคอก
"พาไปหน่อยน้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"อ้อน
"โอคุมิ!!!!"คนที่นั่งอยู่ยนเตียงตะโกนเรียกใครบางคน
เสียงประตูดังขึ้นพร้อมกับร่างหญิงสาวผมขาวเทา มีหูที่ไม่ใช่หูของมนุษณ์ อยู่ในชุดกระโปรงบานผูกโบที่คอ
"เรียกข้าหรอท่านฮิบาริ"หญิงสาวผู้แสนน่ารักจ้องไปที่เทพีแมว
"ช่วยเอายัยนี้ออกไปที"พูดด้วยเสียงเย็นชา เอานิ้วชี้ไปที่เทพีแมวแต่ตายังคนจ้องมองโอคุมิ(คิดไรอยู่=_=//K/ป่าวคิดดดดดดดด//ฮิ)
"ค่ะ"โอคุมิเดินไปหาเทพีแมวพร้อมกับอุ้ม(ลาก)ออกนอกห้อง
"หมดปัญหาการใช้เงิน....."ฮิบาริล้มตัวลงนอนต่อ(นอนกินบ้านกินเมืองงงงง//K)
3ชม.ผ่านไป...
คุณฮิก็ยังไม่ตื่น...(ฮิกินยานอนหลับ=_=//K)
ติ่ง~
เสียงกริ่งหน้าบ้านดัง(โดยไม่ต้องสงสัยว่าใครมา-_-")
"มีธุระอะไรคะ"สาวน้อยเดินมาเปิดประตูบ้าน
"โอคุมิจัง~ เคียวยะอยู่ไหม~"มักคุรั่วเอร้ยย มุคุโร่ผู้ที่อยู่ๆก็พูดเพราะสะยังงั้น(จะมาเปงเมะให้เคียว??//K/ไม่ใช่โว้ยยย//มุคุโร่)
"นอนอยู่ค่ะ"โอคุมิหันไปมองห้องประมุขตระกูลเคียวยะ(มันแปลกๆว่ะ=A=//K)
"งั้น...ขอเข้าไปข้างในหน่อยสิ~"ได้อยู่กับโอคุมิโดยไม่มีใครขวาง(และ5นาทีให้หลัง)
ฟิ้ววว~โปํกกก!!! สิงของยาว+แข็งกระทบโดนหัวของมุคุโร่อย่างจัง
"โทดที..หลุดมือว่ะ"ถึงจะพูดงี้แต่ในใจพี่แกแอบขำอยู่
"อู้ยยย...ไอ้...!!"
เด็กสาวที่ยืนหน้าประตูเดินไปที่ห้องครัวประมาณ20นาทีเธอเดินออกมาพร้อมกับถาด
แล้วยกขึ้นไปที่ห้องท่านประมุข
"นี้ค่ะ ท่านฮิบาริ"โอคุมิวางถาดที่ใส่(ของระะบุอาหารต่อไปนี้//คงไม่มีใครน้ำลยหก=A=)1.หูฉลามน้ำแดง 2.ข้าวผัดปลาเซลม่อน 3.ผลไม้แกะสลัก(ลวดลายตระการตา=_=) ตบท้ายด้วย น้ำส้มตกแต่งด้วยการปักส้ม(เนื้อ+เปลือก)ไว้ปากแก้ว บอกคำเดี๋ยว..(เลิศศ!!!//โอคุมิ)
อาหารหลากหลายที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ(ที่เต็มไปด้วยสมุดตำรานาๆชนิด)
"เมี้ยวววววววววววววว~!!!"เทพีแมวที่ไม่ใช่ใครไปได้นอกจาก....อุมิกะ
"( - -)"ฮิบาริมองอย่างเคืองๆ
"( - -);"มุคุโร่ที่กำลังคิดว่า...-บ้านนี้มันอะไรกันฟระเนี่ย-ภายในจิตใจ
อุมิคุที่กำลังเดินออกมาจากห้องครัวก็รีบถอยหลังกลับทันที
ที่ต้องถอยหลังกลับคือ...คุณฮิแกปล่อยรังศีอาฆาตใส่อุมิกะ
"ท...ท่าน...ท่านฮิ...ท่านฮิบาริ..ค..ค่ะ"ขนาดโอคุมิยังไม่กล้า=_=
ชิ่ง! ( - -) ฮิบาริหันไปทางโอคุมิที่ืยืนเกาะอยู่หลังบันใด
"ข..ขอโทษค่ะที่ขัด=[]=!!"อุ้มอุมิคุร่างแมวแล้ววิ่งไปที่สวน
มุคุโร่ที่เห็นโอคุมิเดินออกไปแล้วและก็หันมาดูฮิ(สลับกัน)
"เมี้ยวววOwO"
อุมิกะทำหน้าแบบนี้ท่านฮิก็ฟิวขาดอ่ะดิ=_=
"ยัย..อุ..มิ..กะ"
"OwO?"
"ไปตายสะเถอะ!!"
สงครามก็เกิดขึ้น//บ้านเละครับท่านน
ณ นอกบ้าน(สวนหย่อมขนาดเล็ก)
"โอคุมิจัง~"เจ้าของเียงปริศนาดังขึ้น(ทำไมทำกับผมเหมือนเป็นส่วนเกินยังงี้Q-Q//มุคุโร่/ฉันไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น//Kc.)
"ค..คะ"โอคุมิละสายตาจากแมวน้อยข้างหน้าแล้วหันไปตามเสียง
"ผมขออะไรอยากนึงได้มั้ย~"มุคุโร่พูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม(แต่แฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์สินะ หึหึ//Kc./ไม่ใช่สะหน่อยคร้าบ!//มุคุโร่)
"จะขออะไรหรอคะ"สาวน้อยลุกขึ้นยืนแล้วมองหน้าชายตรงหน้า
"ผมขอ.."มุคุโร่กระโดดเข้ากอดเด็กสาวตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
"ท...ทำอะไรนะท่านมุคุโร่"โอคุมิพยายามดันตัวสัปปะรดพูดได้ออก(สัปปะรดพูดได้ - -//Kc.)
มุคุโร่ไม่พูดอะไรแต่กับ..กับๆๆๆๆ..ก้าบบ~ (ลีลาว่ะ) กับจูบโอคุมิ
"OxO"โอคุมิซึ่งเคลิ้ม(ตายๆๆ=[]=นางเอกฉ้านนน//Kc./เสร็จผมละเฮีย//มุคุโร่)ไปกับการที่มุคุโร่ประกบปาก
:ร่างกายขยับไม่ด้ายยยยย=[]= ใครก็ด้ายย ช่วยนู๋ด้วยคร้าา:โอคุมิพยายามขยับตัว(แต่หากกายทรยศไม่ยอมทำตามสมองสั่ง- -")
มุคุโร่ถอนจูบออกแล้วจุ๊บหน้าผากโอคุมิ
"เป็นไงละโอคุมิ รู้สึกดีมั้ย?"(ซวยละแก พระ(เอก)มาแล้ว หึหึ//Kc./พระที่ไหนมาครับเฮีย- -//มุคุโร่)
"ไอ้สัปปะรดพูดได้...แกทำอะไรโอคุมิ- -*"คุณท่านเดือดอีกรอบ
"ป้าวววววววว"
โอคุมิซึ่งตอนนี้ลงไปนั่งกองกับพื้นเรียบร้อย(พร้อมกับสติหายไป)
"- - แกทำอะไรสัตว์เลี้ยงของผม"ฮิบาริอุ้มสัตว์เลี้ยง(โอคุมิ)ที่หมดสติ
"ฮะๆผมบอกคูรแล้วไงว่าผม..."สัตว์4ขาขนสีขาวนวลเหมือนก้อนเมฆวิ่งมายืนประชิดกับท่านประมุขอย่างรวดเร็ว
"ครั้งนี้ผมจะไม่เอาเรื่องคุณละกัน...แต่ครั้งหน้าคุณตายแน่"ฮิบาริเน้นคำสุดท้ายด้วยหน้าตาเรียบเฉย ก่อนจะเดินเข้าไปที่คฤหาสหลังใหญ่
19.30
แกว้ก แกว้ก แกว้ก 1ทุ่มแล้วแกว้กก 1ทุ่มแล้ว 1ทุ่มแล้ว แกว้กก
นกแก้วสีเทา(แล้วนกประจำตัวแกหายไปไหน=A=//Kc.)ร้องขึ้น
"ชิ..ยัยนี้โดนขโมยจูบแรกไปแล้ว- -"(ภายในจิตใจ:ทำไมไอ้สัปปะรดพูดได้ึถึงขโมยจูบแรกของยัยนี้ไป ทำไมผมถึงไม่ได้เป็นคนจูบยัยนี้)
ฟรี้~
"แต่ยังไงก็เถอะ..."ฮิบาริมองหน้าโอคุมิแล้วเอามือลูบหัวเบาๆ
"ยัยนี้ก็ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น...หึหึหึ"พูดจบก็ล้มตัวลงนอนก(อ)ดโอคุมิ

จะไม่มีใครแย่งยัยนี้ไปจากผมได้ หึหึหึ
 
จบสะทีโว้ยยย


โอคุมิ:เฮียใจร้าย ทำไมให้หนูโดนจูบกลางสวนแบบนั้นอ่ะT^T
เฮีย:แล้วจะให้ไปจูบกันที่ไหนล่ะ?
สัปปะรดพูดได้:ม่านรูด!!//โดนถีบ
ฮิบาริ:แกน่ะเงียบไปเลยไอ้สัปปะรดพูดได้- -
เฮีย:คราวหน้าเอามันเป็นตัวประกอบดีกว่า
พวกที่ยังไม่ได้ออก:แล้วพวกผมจะได้ออกตอนไหนครับเฮีย!!
เฮีย:เดี๋ยวก็ได้ออกเองแหละเว้ย!!
ยามะ:เอาเป็นว่า..ทุกคนไปพักผ่อนกันเถอะ พรุ้งนี้ต้องเตรียมตัว(ตาย)ที่บ่อ(?)อีก
เฮีย:ฉันจะจับแกถ่วงน้ำคนแรกเลยยามะ แฮ่~ ไปนอนกันซะไอ้พวกนี้!!
วองโกเล่+คนอื่นๆ:ครับ/ค่ะเฮีย


เอาเป็นว่า..ไว้รอดูชะตากรรมของโอคุมิตอนหน้าก็แล้วกัน หุหุ(ค่อยๆทรมาณพวกมัน)