SF SHINee 2min หวานนักรักนี้

ลำดับตอนที่ #2 : Sweet love หวานนักรักนี้ ตอนพิเศษ

มาแล้วจร้า ครบแล้ว ^^

     Sweet love  หวานนักรักนี้

         เสียงกระดิ่งกังวานใสดังขึ้นเมื่อมีลูกค้าเปิดประตูเข้าอุดหนุน มินโฮที่ยืนอยู่หลังเคาน์เตอร์สีขาวส่งยิ้มทักทายเมื่อเห็นว่าคนที่เข้ามาเป็นลูกค้าประจำ

 

        “สวัสดีครับคุณจงฮยอน มาแต่เช้าเชียวนะครับ” มินโฮเอ่ยขึ้นต้อนรับอย่างอารมณ์ดี ลูกค้าประจำเดินมุ่งตรงมายังร่างสูงอย่างไม่ลังเล

 

        “สวัสดีครับคุณมินโฮ คุณแทมินไม่อยู่เหรอครับ” จงฮยอนสอดส่ายสายตามองหาทั่วร้านพร้อมรอยยิ้ม

 

        “เมื่อคืนพวกเราลองสิ้นค้าตัวใหม่กันหนักไปหน่อย ว่าแต่เค้กสตอเบอร์รี่ได้ผลไหมครับ” มินโฮถามพร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

 

 

คำถามของมินโฮเรียกเสียงหัวเราะจากจงฮยอน

 

“สุดยอดเลยละครับ วันนี้ผมว่าจะมาดูขนมใหม่ๆ เสียหน่อย ว่าแต่มีอะไรใหม่ๆ บ้างไหมครับ” จงฮยอนถามแต่สายตากับจ้องมองไปยังหลังร้าน

 

“ยังไม่เรียบร้อยเลยครับ คาดว่าพรุ่งนี้คงเสร็จเอาเป็นว่าผมจะโทรบอกแล้วกันนะครับ” มินโฮบอกพลางจัดเค้กหลากหลายชนิดเข้าไปยังตู้รักษาอุณหภูมิ

 

“ตามนั่นก็ได้ครับ งั้นวันนี้ผมอุดหนุนเค้กธรรมดาก่อนละกัน” รอยยิ้มกริ่มถูกส่งมอบให้อีกครั้ง ก่อนที่นิ้วเรียวจะชี้ผ่านกระจกใสไปยังเค้กชนิดต่างๆ

 

 

ไม่นานนักมินโฮก็จัดการให้เค้กแสนอร่อยลงไปอยู่ในกล่อง จงฮยอนจัดการจ่ายเงินก่อนเอ่ยลา

 

“ลูกค้ามาแต่เช้าเลยเหรอ” แทมินออกมาจากหลังร้านช้าๆ หน้าตายังคงอิดโรย มินโฮพยักหน้ารับมองตามไปยังลูกค้าประจำที่เพิ่งออกไปจากร้านไม่กี่วินาที

 

“คุณจงฮยอนมา เขาอยากได้เค้กของใหม่” มินโฮตอบเสียงเรียบพลางเดินเข้าไปประคองร่างบางให้นั่งลงบนโต๊ะ

 

“ไม่ต้องเอาคัพเค้กบ้าๆ นั่นไปขายเลยนะ วันนี้นายอยู่หน้าร้านเดี๋ยวฉันอยู่หลังร้านคิดสูตรใหม่เอง” แทมินหันไปบ่นมินโฮที่กำลังชงกาแฟให้เขา

 

“ได้ครับครับที่รัก” มินโฮหัวเราะเสียงดัง พลางยกกาแฟที่ชงเสร็จส่งให้ร่างบาง

 

“ขอบใจนะ” แทมินส่งยิ้มหวานให้พลางยกกาแฟขึ้นจิบ ใบหน้าหวานกำลังครุ่นคิดถึงสินค้าตัวใหม่ที่จะขายให้ลูกค้าวีไอพีที่รู้เรื่องเบื้องหลังของร้านเท่านั้น

 

“ทำช็อกโกแลตบ้างดีไหมมินโฮ” แทมินหันไปถามร่างสูงที่ยังวุ่นวายอยู่กับการจัดร้านให้เข้าที่เข้าทาง มินโฮหันมาพยักหน้าเห็นด้วยกับความคิดของร่างบาง

 

“อืม ก็ดีนะ แทมินลองทำดูก่อนละกันเดี๋ยวฉันลองเอง” มินโฮเดินกลับมาทิ้งตัวลงนั่งตรงข้างร่างบาง มือหนาเลื่อนไปปัดปอยผมที่ตกลงมาให้ปิดหน้าของร่างบาง

 

“มินโฮลองหรือฉันลองก็มีค่าเท่ากันไม่ใช่หรือไง ไม่ต้องมาพูดดีเลย” แทมินว่าอย่างค่อนขอด ยังไงเขาก็เป็นฝ่ายโดนกระทำทั้งอยู่ดี

 

“เออก็จริงแฮะ งั้นแทมินลองเองละกันเพราะถ้าฉันลองอาจคึกจนกดนายถึงเช้าก็ได้ แต่ถ้าแทมินเป็นคนลองถ้ามันหมดฤทธิ์แทมินไม่ต้องการฉันก็ไม่ฝืนใจแทมินแน่นอน” คำพูดของมินโฮเรียกเลือดฝาดให้กับร่างบาง

 

“ทำเป็นพูดดีไปถึงฉันจะกินไม่กินก็เห็นมินโฮต้องการทุกที ไม่เอาแล้วมินโฮดูหน้าร้านไปเลย” แทมินลุกขึ้นเดินกลับไปยังหลังร้านทันที มินโฮเพียงแต่ยืนยิ้มขำๆ กับคำพูดของคนรัก

 

“ก็นายอยากนายน่ารักน่าฟัดเองนี่น่า” มินโฮได้แต่บ่นเบาๆ ด้วยความสุขใจก่อนจะหันหน้าไปยังหน้าร้านเมื่อได้ยินเสียงกระดิ่ง

 

“ยินดีต้อนรับครับ” เสียงทุ่มและใบหน้าหล่อเหลายังคงต้องใจเหล่าลูกค้าสาวๆ เหมือนเช่นเคย

 

 

 

วันนี้ดูจะเป็นอีกวันที่แสนจะวุ่นวายของมินโฮและแทมิน ร่างสูงต้องคอยต้อนรับลูกค้าอยู่คนเดียวหน้าร้าน แล้วแถววันนี้ยังมีกองทัพนักเรียนหญิงเข้ามาถึงสี่โต๊ะเสียงดังเจี๊ยวจ๊าววุ่นวาย ไม่ว่ามินโฮจะหยิบจับอะไรก็ต้องมีเสียงกรี๊ดเสียงฮือฮาดังขึ้นเป็นระยะ นึกว่าเขาเป็นดาราดังหรือไงกัน

 

ด้านแทมินก็ดูจะวุ่นวายกับช็อกโกแลตสูตรใหม่เสียจนลืมหน้าร้านไปซะสนิท ช็อกโกแลตรูปหัวใจดวงเล็กหลากสีถูกวางเรียงรายบนกระดาษไขบนโต๊ะกลางห้องครัว ร่างบางเพลิดเพลินไปกับการแต่งหน้าช็อกโกแลตสีต่างๆ ให้ดูมีสีสันสดใสที่ดูน่ากิน

 

เสียงเปิดประตูห้องครัวดังขึ้น แต่แทมินก็ยังคงไม่สนใจ มินโฮเดินเอื่อยๆ อย่างหมดแรงมาทิ้งตัวลงที่เก้าอี้ไม่ไกลจากแทมิน

 

“เหนื่อยจังเลย” เสียงทุ่มว่าอย่างออดอ้อนคนรักที่ยังไม่สนใจจะหันมามอง

 

“แทมิน สนใจฉันบางสิ” มินโฮยังคงพยายามอ้อนเหมือนเด็กๆ

 

“รู้แล้วน่า ถาดนี้ถาดสุดท้ายแล้ว” แทมินยิ้มหวานส่งให้ร่างสูง

 

“ปิดร้านเรียบร้อยแล้วเหรอ” แทมินชวนคุยเมื่อเห็นร่างสูงเงียบไป

 

“อืม เรียบร้อยแล้วครับปม ว่าแต่ช็อกโกแลตพวกนี้น่ารักจัง” มินโฮอออกปากชมผลงานของแทมินอย่างชื่นชม

 

 

ช็อกโกแลตรูปหัวใจสามสีถูกแต่งแต้มด้วยตัวอักษรสีทองสวยงาม “Pure”ถูกเขียนไว้บนช็อกโกแลตสีขาว “Love” ถูกเขียนไว้บนช็อกโกแลตสีชมพู “Passion”ถูกเขียนไว้ช็อกโกแลตสีดำ

 

“น่ารักเหมือนคนทำไง” แทมินบอกอย่างหน้าตาย มินโฮหัวเราะออกมาพลางส่ายหน้าไม่เห็นด้วย

 

“คนทำน่ารักกว่าต่างหาก” มินโฮว่าพลางคว้าช็อกโกแลตสีขาวเข้าปากไปหนึ่งก้อน

 

“ยังไม่เสร็จเลยนะมินโฮ”แทมินว่าพลางค้อนส่งให้

 

“ฉันมันใจว่าสีขาวนี่มันต้องอ่อนที่สุดใช่ไหม” มินโฮยิ้มยิงฟันขาวทุกซี่อย่างยียวน ทำให้แทมินต้องหยุดมือหันมาค้อนร่างสูงอีกรอบ

 

“รู้ดีนักไม่มาทำเองล่ะ ว่าแต่รู้สึกอะไรรึยัง” แทมินถามพลางค่อยๆ จรดวางตัวหนังสือคำว่า Passion ตัวสุดท้ายลงไปยังช็อกโกแลต ก่อนจะหันมามองร่างสูงที่กำลังนั่งส่งสายตัวหยาดเยิ้มมาให้

 

“รู้สึกว่าอยากจูบนายขึ้นมาแล้วล่ะ” คำพูดของร่างสูงเรียกรอยยิ้มจากใบหน้าสวยอีกครั้ง

 

แทมินเดินเข้าไปหามินโฮก่อนที่จะก้มลงมอบจูบหวานๆ ให้ร่างสูง ลิ้นเรียวเล็กค่อยๆ แทะเล็มครอบครองโพรงปากของร่างสูงอย่างเอาอกเอาใจ มือหนาดึงรั้งร่างบางให้ลงมานั่งอยู่บนตัก

 

ใบหน้าแนบชิดกำลังเปลี่ยนองศาไปมาไม่ต่างจากลิ้นที่ยังตวัดรัดกันอยู่ในโพรงปาก ลมหายใจร้อนๆ ถูกส่งออกมาแลกไล้กัน

 

“อืม ส่วนผสมลงตัวมากๆ” มินโฮละจูบออกมาช้าๆ มือหนาเลื่อนขึ้นมาลูบไล้ยังร่องรอยแดงช้ำที่ริมฝีปากแดงสดของแทมิน ความหวานของช็อกโกแลตแผ่ซ่านเผื่อแผ่มาถึงร่างบางที่รู้สึกดีในรสสัมผัส

 

“หมดฤทธิ์แล้วเหรอ” แทมินเอียงคอถามอย่างน่ารัก มินโฮเลยโน้มคอร่างบางเข้าใกล้  กดจูบเร่าร้อนอีกครั้ง สองร่างบดเบียดเข้าหากันตามสัญชาติญาณ ลิ้นร้อนๆ เกี่ยวรัดเข้าหากันอย่างโหยหา ลมหายใจถูกดูดกลืนขาดหายเป็นช่วงๆ

 

“พะ...พอแล้ว” ร่างบางเป็นฝ่ายถอนจูบออกเสียงเอง เมื่อเห็นว่ากำลังจะโดนมินโฮกลืนกินเข้าไป มินโฮยิ้มกว้างนัยน์ตาคมฉ่ำปรือหวานซึ้งจนแทมินเริ่มเขินอาย

 

“นายลองสีชมพูสิ” มินโฮหยิบช็อกโกแลตสีชมพูหวานใกล้มือมาจ่อที่ปากแดงช้ำของแทมิน

 

แทมินค่อยๆ กัดช้าๆ ก่อนจะกินช็อกโกแลตเข้าไปทั้งก้อนเข้าไปจนหมด

 

“อร่อยไหม” มินโฮถามเสียงอบอุ่น มือหนายังคงลูบไล้แขนที่มีผิวนุ่มลื่นของแทมินไปมาอย่างเพลิดเพลิน

 

“อร่อยสิ ก็ฉันเป็นคนทำเองกับมือ” ร่างบางหัวเราะเสียงใส

 

“งั้นสีดำนี่ก็ตกเป็นของฉัน” มินโฮโยนก้อนช็อกโกแลตสีดำเข้าไปในปากอย่างรวดเร็ว แทมินอ้าปากค้างร้องห้ามไม่ทัน

 

ภาพร่างสูงที่กำลังเคี้ยวช็อกโกแลตก้อนสีดำอย่างเอร็ดอร่อยทำเอาร่างบางแผดเสียงร้องลั่น

 

“มินโฮฮฮฮฮฮ นายจะกินอะไรทำไมไม่ถามก่อน สีดำมันแรงเท่าๆ กับคัพเค้กเมื่อวานเลยนะ” สิ้นเสียงแทมิน ร่างสูงกลืนน้ำลายอึดใหญ่ ตายล่ะหว่ากลืนลงไปแล้วด้วย

 

“งั้นนายก็ซวยไป” สิ้นเสียงร่างสูงว่า ฝ่ามือพิฆาตของแทมินก็ส่งให้ร่างดังอั๊กๆ ไม่ยั้ง

 

หนอย มีหน้ามาโยนบาป ฉันซวยเพราะนายทุกวันนั่นแหละ แต่วันนี้ดันมาซวยหนัก

 

 

กดเลยจ้า