คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 ผีหลอกคิมจง
Chapter 1 ผีหลอก คิมจง
ในเวลาใกล้ค่ำร่างหนาเดินออกมาจาก se7ven ถือของกินมาเพียบ พลางผิวปากไปอย่างรื่นเริงสบายอารมณ์ แต่แล้วสายตาก็ไปสะดุดกับแมวตัวหนึ่งขนมันสีเทาดำแกมขาวขนยาว ตาของมันมีสีเหลืองโดดเด่น กำลังข้ามถนนไปอย่างช้าๆ แต่ตอนนั้นเองรถยนต์คันหนึ่งกำลังเคลื่อนตัวเข้ามาหาแมวน้อยด้วยความเร็วสูง เนื่องจากตอนนั้นเป็นเวลาที่ไฟเขียวกระพริบเตรียมพร้อมที่จะกลับเป็นสีแดง
แล้วเจ้าแมวที่ข้ามถนนอย่างเชื่องช้า ไม่รู้ร้อนรู้หนาว...
ปรี๊นนนนน น!! เสียงรถที่ขับมาด้วยความเร็ว บีบแตร่ยาวดังลั่น! เมื่ออยู่ดีๆ ก็มีคนกระโจนออกมาจากข้างถนนตัดหน้ารถยนต์ไป แค่อีกนิดเดียวมันก็เกือบจะชนเขาไปแล้ว
“แฮ่กๆ ไม่เป็นอะไรใช่ไหมเจ้าเหมียว!!?” ร่างหนาพูดกับแมวในอ้อมแขน ที่มันเกือบจะชะตาขาดบนท้องถนน
“เมอรรรรร” แมวในอ้อมกอดส่งเสียงขึ้น พลางถูดไถหัวไปมาบนอ้อมกอดจงฮยอน
“นิแกเกือบจะโดนรถชนตาย ไม่รู้บ้างหรือไงเนี่ย - -“ ร่างหนาพูดเสร็จก็ยกมันขึ้นมาให้อยู่ระดับสายตา
“ดูเหมือนแกจะเซงกับชีวิตที่แกไม่ตายนะเนี่ย ดูทำหน้าสิ” เขาพูดเมื่อเห็นหน้าของมันใกล้ๆ
“เมอรรรร” แล้วเจ้าแมวน้อยก็ดิ้นเล็กน้อย เหมือนมันอยากลงแล้ว..
“ซาลาดิน ซาลาดิน ปลอดภัยใช่ไหม” หญิงวัยกลางคนวิ่งมาหาเจ้าแมว ที่ตอนนี้มันก็กระโดดไปอยู่ในอ้อมแขนทันทีที่ร่างหนาปล่อยมันลง
แล้วหญิงชราคนหนึ่งเดินตามผู้หญิงกลางคนเมื่อกี้มาติดๆ พลางกระซิบอะไรกับหญิงกลางคัน.. เสร็จแล้วหญิงกลางคนก็เดินเขามาหาร่างหนา..
“เธอชื่ออะไรเหรอจ้ะ” หญิงกลางคนถาม
“จะ..จงฮยอนครับ คิม จงฮยอน ^^”
“ขอบใจที่ช่วยแมวของฉันนะ ถ้าเจ้านี้เป็นอะไรฉันคงทุกข์แย่...” แล้วหญิงสาววัยกลางคนก็หันไปหาหญิงชรา แล้วก็หันกลับมาพูดต่อ เมื่อหญิงชราคนนั้นพยักหน้าให้
“จงฮยอน ส่งมือมาหน่อยสิ” แล้วหญิงวัยกลางคนก็ยื่นมือออกไปรับมือของจงฮยอน จงฮยอนก็สงสัยการกระทำอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยอมยื่นมือไป
“โอ้ จงฮยอน ดูเหมือนว่าเนื้อคูของนายจะมาแล้วนะ สังเกตง่ายๆ เขาใส่สร้อยคอสีทอง จี้มีรูปร่างเป็นกรอบตา และมี อัญมณีสีเขียวเป็นดวงตา” หญิงคนนั้นปล่อยมือจงฮยอนลงช้าๆ
“เจอเค้าแล้วก็อย่าลืมขอคบกับเขาล้ะ น่ารักใช่ย่อยนะคนๆ นั้นน่ะ ฉันดูแม่นนะบอกให้” แล้วหญิงคนนั้นก็เดินไปหาหญิงชราที่รออยู่ ก่อนจะตะโกนกลับมาว่า
“ฉันดูแม่นนะจะบอกให้”
เธอบอกเสร็จก็หยอกล้อกับเจ้าแมวตัวนั้นที่จงฮยอนช่วยชีวิตไปอย่างสนุกสนาน
เอิ่ม...ผมจะเจอเนื้อคู่เหรอ โว้วว ว! บอกว่าน่ารักด้วยแล้วเขาคนนั้นทำไรอยู่น้ะ เออ! วางของทิ้งไว้นี่หน่า ตายห่า!มีคนเอาไปไหมว้ะน่ะ
จงฮยอนวิ่งออกไปก้าวหนึ่งเตรียมตัวจะข้ามถนน แต่ก็พบกับอะไรหนักๆ ถ่วงมือของเขาอยู่ข้างหนึ่ง
มันมาอยู่ในมือของผมได้กระไร ? จำได้ว่าเอาว่างไว้นิ ตอนช่วยแมวก็จะได้ว่าจะมันอุ้มมาทั้งสองมือนะ ระ..หรือว่า..ผีหลอกกูเข้าให้แล้ว
สายตาจงฮยอนก็ไปพบปะกับบอร์ดข่าวสาร โฆษณา ตามหาของ ต่างๆนาๆ และที่ดึงดูดใจเขามากที่สุดคือแผ่นกระดาษที่เก่าๆ รูปผู้หญิงอุ้มแมวและรูปหญิงชราบุคคลที่เขาเจอเมื่อครู่
หญิงสองคนและแมวอีกหนึ่งตัวถูกชนเมื่อ พ.ศ.253X ชุมชนต่างเสียใจอย่างมากเพราะเป็นหมอดูที่แม่นที่สุดในชุมชนหมู่บ้านแห่งนี้
-_______-; เหงื่อแตกว้ะครับ แล้วผมจะอยู่ทำไมล้ะ หนีครับหนี!
“แทมินๆ เห็นผู้ชายคนนั้นหรือป่าว? ที่วิ่งไปแล้วนั่นอ้ะ”
“หืม..ไมเหรอ”
เห็ดเอ้ย...ทำไมแกต้องพูดตอนตักเอาไอติมลูกใหญ่ๆเข้าปากเสร็จว้ะ เห็ดงามไส้ - -
“ป่าวหรอก ฉันแค่เห็นเขายืนนิ่งมาสักพักแล้ว เหมือนถูกสตอปไว้ แล้วอยู่ดีๆ ก็เหมือนมีคนกดเพลวิ่งเหมือนเห็นผี -0-“
“หืม..? เหรอ แต่แถวนี้มีผีจริงๆ นะ หญิงชรา และก็หญิงอีกคนหนึ่งที่เป็นลูกสาวของเขา กับแมวอีกตัวหนึ่ง เป็นผีที่ชอบทำนายให้กับคนที่ถูกหลอกอ้ะ เพราะเค้ามีอาชีพเป็นหมอดูกัน ฉันล้ะอยากเจอมั้ง จะได้ให้เขาทำยาเสน่ห์ให้พี่มินโฮมาหลงรัก อุว้ะฮ่ะฮ่า! >O<”
“ร้ายกาจ แต่แกหมอดูนะ เขาจะไปเอายามาจากไหน - -* แต่เรื่องนี้ฉันไม่เห็นเคยได้ยินเลย”
“อ่อ...กะจะเล่าให้ฟังตั้งนานแล้วแต่ลืมทุกที ล่าสุดนะ คนที่เจอผีหมอดูคนหนึ่งอ้ะ ไปถามเลขมา ถูกห่วยรางวัลที่สองด้วย หมู่บ้านเรานี่ล้ะ โชคดีเป็นบ้า! “
“เออพรุ่งนี้เขานัดพี่มินโฮมาให้แกชมแล้วนะ คิๆ เขิลอ่า >///< เหมือนนัดแม่ยายให้มาดูตัวลูกเขยเลย”
เอาอีกแล้วครับท่านมันบ้าไปแล้ว บิดไปบิดมาอยู่นั่นล้ะ -________-
==========R0MANTIC=========
โปรดติดตามตอนต่อไป ^^+
สร้อยคีย์ อยากได้! คิๆ >w<
คีย์ถกแขนเสื้อเตรียมหาเรื่องใคร ?
ดิทแก้คำผิด 2010/10/03
ความคิดเห็น