คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ★ ' SUBJECT 01 : Intro
★ ' SUBJECT 01 : Intro
Story :: LOVE SUBJECT ♥วิชารัก รู้จักไหมคะคุณครู♥
Auther :: ' praewpraeww .
Date :: 16/04/53
Subject Chapter :: 01**Intro
“อะไรนะ!!! อาจารย์โอนิยามะลาออกอีกแล้วเหรอ”เสียงของผอ.สาวดังลั่นห้องพักครู น้ำเสียงแสดงความหนักใจอย่างเห็นได้ชัด
“ครับ”
“ห้องสามจีอีกแล้วสินะ”ปกติโรงเรียนส่วนใหญ่จะมีห้องเอถึงห้องเอฟแต่ไม่ใช่โรงเรียนนี้ โรงเรียนดังอย่าง EVOLUTION INTERNATIONNAL SCHOOL ชื่อโรงเรียนอาจจะแปลกสักหน่อย แต่นี่แหละคือโรงเรียนที่นักศึกษาเกือบทุกคนใฝ่ฝันที่จะเข้ามาเรียน มันเป็นโรงเรียนที่ดีพอสมควร มีการเรียนการสอนที่เข้มงวด ใครที่จบจากโรงเรียนนี้ พากันได้ดิบได้ดีกันทุกคน ดังนั้นจึงไม่มีใครไม่รู้จักโรงเรียนนี้ แต่... ก็ใช่ว่าจะไม่มีเรื่องไม่ดี
ห้องสามจีถูกสร้างขึ้นมาเป็นพิเศษสำหรับนักเรียนที่เป็นตัวก่อกวนประจำสายชั้น แต่ไม่ใช่ธรรมดา เพราะทุกคนที่จะมาอยู่ในห้องนี้ได้ ล้วนสร้างวีรกรรมให้โรงเรียนปวดหัวมาแล้วเกือบทุกคน ไม่แปลกที่อาจารย์และนักเรียนส่วนใหญ่จะไม่อยากเข้าใกล้ห้องนี้ และห้องนี้จะมีคาบว่างมากกว่าห้องอื่น เพราะอาจารย์ส่วนใหญ่จะหลีกเลี่ยงการเข้าสอนห้องนี้ นอกจากห้องสามจีแล้วยังมีห้องสองจีและหนึ่งจี
“E-DRAGON???”
“ไม่ใช่ครับ K.C. GIRL ครับ”ผอ.สาวขมวดคิ้วมุ่น เหมือนติดใจอะไรสักอย่าง
ห้องสามจีจะแบ่งเป็นกลุ่มๆ แต่ละกลุ่มจะมีความอันตรายไม่เท่ากัน กลุ่มไหนที่อันตรายที่สุดจะถูกยกให้เป็นหัวหน้าห้อง เมื่อมีอาจารย์ใหม่เข้ามา หัวหน้าห้องจะเป็นคนเลือกกลุ่มทีจะ‘จัดการ’กับอาจารย์ใหม่ ซึ่งมีโอกาสน้อยมากที่หัวหน้าจะเป็นคนจัดการเอง
K.C. Girl หัวหน้าห้องสามจี กลุ่มที่มีผู้หญิงทั้งหมด ดูภายนอกอาจเห็นเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา 7 คน แต่ถ้ารู้จักตัวตนของพวกเธอจริงๆแล้ว จะรู้ว่าการกระทำของเธอที่ทำต่อคนภายนอก เป็นแค่หน้ากากเท่านั้น คนในห้องสามจีรู้พิษสงของพวกเธอดี ใครที่กล้าลองดีกับพวกเธอ ไม่เคยได้กลับมาในสภาพปกติเลยสักราย!
“เฮ้อ ฉันละกลุ้มกับห้องนี้จริงๆ นายพอรู้จักใครที่จะจัดการกับเด็กพวกนี้ได้ไหม เรกาซาว่า”
“จะว่าไปแล้ว ผมรู้จักอยู่คนหนึ่งนะครับ เขาคงจะจัดการให้กับเราได้”
“ดีๆๆ เรากาซาว่า นายรีบติดต่อให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ”
“ได้ครับ”หลังจากคุยกับผอ.เสร็จอาจารย์เรกาซาว่าก็ขอตัวไปโทรศัพท์สักครู่
“สวัสดีครับคุณรีบอร์น”
‘ไง เรกาซาว่า’
“ผมมีอะไรอยากให้คุณช่วยหน่อยครับ”
‘อะไรเหรอ’
“คือผมอยากให้%#^*^&)+__+”
‘อย่างนั้นเหรอ หึ น่าสนุกดีนี่ ตกลง เดี๋ยวฉันจะบอกพวกนั้นให้แล้วกัน”
“ครับ ขอบคุณมากครับ”หลังจากสนทนาจบ อาจารย์เรกาซาว่าก็เดินกลับเข้าไปในห้องพักครูอีกครั้ง
“เป็นยังไงบ้าง เรกาซาว่า”
“เรียบร้อยแล้วครับผอ. รับรองว่าเด็กพวกนั้นสิ้นฤทธิ์แน่นอนครับ ”
“ดีมาก K.C. Girl ดูสิพวกเธอจะทำยังไง หึหึ”ผอ. สาวดันแว่นที่ตกลงมาขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์
สนามบิน เวลา 12.30 น.
“อะไรนะครับคุณรีบอร์น!!!!!”ชายหนุ่มผมสีขี้ม้า นัยน์ตาสีมรกตร้องตะโกนดังลั่นสนามบิน
“อย่างที่ได้ยินนั่นแหละ”
“ตะ..แต่ แต่”ชายคนเดิมร้องท้วงติง แต่เหมือนจะไม่เป็นผล
“เอาน่าๆโกคุเทระคุง ถือว่าเล่นฆ่าเวลาก็ได้นี่ อีกอย่างฉันชักอยากจะรู้จักK.C. Girlซะแล้วสิ เนอะ ฮิบะคุง”ผู้ชายสวมชุดไปรเวทสบายๆ เรือนผมสีน้ำตาลไหม้ถูกเซตเป็นทรงอย่างดีพูดขึ้น นัยน์ตาคมฉายแววขี้เล่น แต่ไม่วายหันไปแขวะเพื่อนร่วมทีมทั้งๆที่รู้ว่าคนๆนั้นความอดทนต่ำ....มาก
“กะ..แก!!!!! เจ้าสัตว์กินพืชชั้นต่ำ”มือหนาหมายจะคว้าทอนฟามาขย้ำคนตรงหน้าให้แหลกคามือแต่ถูกมือเรียวดุจหญิงสาวจับไว้ก่อนที่จะยกอาวุธขึ้นมา
“จุ๊จุ๊จุ๊ ไม่ดีนะไม่ดี ฮิบะคุง อย่าลืมสิฉันไม่ใช่สึนะจอมห่วยแบบเมื่อก่อนแล้วนะ ถ้ามีเรื่องกันตรงนี้ ฉันว่านายจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบเอานะ แล้วนายก็คงไม่อยากขายหน้าต่อคนเป็นพันหรอกใช่ไหม”นัยน์ตาสีนิลปรากฏแววขัดเคืองอยู่ไม่น้อย แต่ถึงกระนั้นก็ยอมปล่อยมือจากอาวุธแต่โดยดี โดยมีดวงตาคมมองการกระทำของคนตรงหน้าด้วยความขบขัน
“หึยยย ก็ได้ แต่แกเลิกเรียกฉันว่า ‘ฮิบะคุง’ สักทีฟังแล้วมันขัดหูชะมัด!!!!”
“ก็ได้ๆ”
“คุฟุฟุ ยังเจ้าเล่ห์ไม่เปลี่ยนเลยนะครับวองโกเล่”จู่ๆก็มีหมอกควันหนามาปกคลุมทั่วบริเวณ เสียงผู้คนในสนามบินวี้ดว้ายด้วยความตกใจ แต่แล้วก็จางหายไปปรากฏร่างสูงโปร่งขึ้นแทน ชายผู้มีดวงตาสองสีลึกลับ น่าค้นหาแต่ก็เจ้าเล่ห์ไปในเวลาเดียวกัน
“ฮะๆ มุคุโร่อย่าโผล่มาแบบนี้สิ คนอื่นเขาตกใจนะ”ชายร่างนักกีฬาสูงโปร่งปรามผู้ที่มีทรงผมไม่เหมือนใครเบาๆ
“คุฟุฟุ ขอโทษครับ”
“ฮ้าว รีบอร์นเรียกมาทำไมอ่ะ คุณแรมโบ้ง่วงน้า~~”หนุ่มอายุน้อยที่สุดในกลุ่มเดินลงมาจากเครื่องบิน นัยน์ตาสีเขียวมรกตปรือขึ้นมาเล็กน้อยพอให้เห็นทางเดิน
“นี่มันเที่ยงแล้วนะเจ้าวัวบ้า!!!!”
“ฮะๆๆ ใจเย็นๆสิโกคุเทระ”เสียงโหวกเหวกโวยวายทั้งหลายเรียกให้ผู้คนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมามอง และเสียงต่างๆก็คงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยไม่สนใจเจ้าหน้าที่สนามบินที่เข้ามาห้าม
“K.C. Girl เหรอ น่าสนใจแหะ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน”บุคคลผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลไหม้พึมพำกับตัวเองเบาๆดวงตาคมคู่นั้นฉายแววเจ้าเล่ห์แวบเดียวก่อนจะขี้เล่นเหมือนเดิม
Talk of the town~♥
Hello ไงจ้ะทุกๆคน
แพรวเจ้าเก่ากลับมาแล้วจ้า
และแพรวได้เปลี่ยนบทบรรยายใหม่ หวังว่าคงดีกว่าเดิมนะ
และสุดท้ายนี้ ฝากเรื่องใหม่ด้วยนะจ้ะ เรื่องเก่ายังไม่จบมาเปิดเรื่องใหม่ซะแล้ว แต่ยังไงก็ตามเรื่องเก่าแพรวไม่ดอง(ซะเมื่อไร)แน่นอนจ้า
อ้อ แล้วก็แพรวไม่ค่อยถนัดบทบรรยายแบบนี้สักเท่าไร แต่ก็พอจะแต่งได้อ่ะนะ
ยังไงก็เม้นๆๆๆๆ
:)
Shalunla
ความคิดเห็น