คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter1::น้ำตาหลั่งไหล/น่ ะนาย=O=^
Chapter1
จากตอนเดิมที่แล้ว.........
ข้าถามชินจิว่าทำไมเจ้าถึงต้องช่วยข้ามาตลอดล่ะ แต่ชินจิยังไม่ตอบ ทำไมกันนะ ทำไมคนไร้ค่าอย่างข้าถึงเจ้าได้มาช่วย ช่วยบอกที ข้าแกล้งเจ้าทุกวันทุกทีเลยนะ เจ้าไม่รู้สึกโกรธถึงขั้นไม่อยากเข้าใกล้ด้วยบ้างเหรอ แต่เจ้ายิ่งช่วยข้า เป็นเรื่องที่...........แปลกดีจังเลย
ชินจิยังพันแผลให้ข้าอยู่ แต่ก็ยังไม่ตอบสักที ข้ารอคำตอบนั้นแล้วนะ ช่วยตอบทีสิ= =
“ฉันก็แค่ห่วงเธอเท่านั้นแหละ”
ชินจิพูดอย่างเย็นชา จะ เจ้าห่วงฉันงั้นเหรอ(เริ่มหน้าแดง) ผิดคาด! ผิดคาดเลยจริงๆ ดูเหมือนแค่ข้าฝันเท่านั้นแหละมั้ง แต่ตอนนี้ข้าไม่ได้ฝันนี่ มันคือความจริงสินะ ข้าอยากบอกว่าไม่น่าเชื่อเลย อะไรประมาณนี้ เจ้าห่วงข้านั้นเหรอ...........
“ติ๊บ!”
นะ น้ำตาฉันไหล ข้าไม่อยากให้น้ำตาข้าในเวลาแบบนี้นะ ข้าคิดมาอะไรขนาดนั้นเนี่ย ทำไมกัน ทำไมกัน!!!! ไม่เข้าใจเลยจริงๆ ขะ ข้าน้ำตายิ่งไหลขึ้นมากแล้ว ถ้าชินจิเห็นสภาพนี้ล่ะก็ ต้องถามแน่ๆ ข้าจะตอบอย่างไรดี ข้าจะตอบอย่างไรดี!!!
“เธอน้ำตาไหลนี่ เป็นอะไรรึเปล่า”
ชินจิเห็นจริงๆด้วย ข้าจะตอบอย่างไรดีเนี่ย จะตอบยังไง แต่ว่าข้าคงต้องปลดปล่อยความรู้สึกของตนเองได้แล้วล่ะนะ ปลดปล่อยนั้นเหรอ? ปลดปล่อย.....
“ชินจิ……”
ข้าเรียกชินจิขณะตอนที่น้ำตาไหลและร้องไห้ไปแล้วด้วย ข้านี่เด็กจังเลยเนอะ ข้ามันเด็กอยู่แล้วอย่าไปสนใจเลยนะ ขอแค่ปลดปล่อยอารมณ์
“หืม? มีอะไรแหรอ”
“ชินจิ! ฮือๆ”
ข้าพูดแล้วเข้าไปกอดชินจิ ดูเหมือนข้าขาดความอบอุ่นยังไงไม่รู้ ตั้งแต่ท่านฮิคิฟุเนะ คิริโอะ เกษียณอายุราชการแล้ว ท่านคิริโอะน่ะอบอุ่นมาข้านับถือว่าท่านเป็นแม่ของข้าเลยล่ะ
ชินจิข้าขอโทษนะที่ปลดปล่อยอารมณ์แบบนี้ หวังว่าเจ้าคงไม่โกรธนะ ข้ามันไร้ค่านี่นา อย่าไปสนการกระทำของข้าเลย
“ฮิโยริ...เธอไม่ต้องห่วงหรอกนะ ไม่ต้องคิดมาอะไรหรอก”
ชินจิพูดอย่างสุภาพกับข้า ชินจิเข้าใจข้าสินะ ขอบคุณนะชินจิ ^ ^ ตั้งแต่ตอนที่ท่านคิริโอะไปอยู่หน่วยที่0 ข้าก็ไม่เคยเจอคนที่อบอุ่นอย่างเจ้า
“งั้นขอบคุณนะ ไป่ก่อนล่ะ”
ข้ารีบไปที่หน่วย12ต่อ ไปส่งงาน~~~
ดูเหมือนข้าไม่ไปไหนเลยนะ ทั้งๆที่ข้าเรารีบวิ่งไปแท้ๆ สายตาก็ยังใกล้ๆ อยู่เลย แต่ว่าข้าเริ่มมีความเป็นผู้หญิงแล้วนะ ทำไมล่ะเนี่ย!
ณ ที่หน่วย12
“คิสึเกะ!”
ช้าเดินมาหาคิสึเกะแล้วก็โยรุอิจิอยู่ด้วยล่ะพร้อมซุยฟง(มันมาเป็นชุด)
“ข้ารู้แล้วๆว่าฮิโยริส่งงานล่ะ”
อ่า...ดีแฮะที่รู้ ว่าแต่2คนนี้มาทำอะไรเหรอเนี่ย
“ว่าแต่ฮิโยริ เธอลองสูงหน่อยสิ อิอิ”
สงสัยหาว่าข้าเตี้ยมาเลยล่ะเนี่ยโยรุอิจิ
“อีกอย่างสิ จอต้องนูนๆบ้าง อิอิ”
ยิ่งเข้าไปกันใหญ่ แล้วข้าจอแบนแล้วจะทำไมง่า TT^TT
“ฮะๆ ฮิโยริโยรุอิจิกับซุยฟงแค่เที่ยวหน่วย12เฉยๆน่ะ”
แน่ใจนะว่ามาเที่ยว ถ้าข้าไม่อยู่ แล้วซุยฟงไม่อยู่ล่ะ หึหึ พวกท่านทั้ง2คน= =
“อื้มๆ เข้าใจแล้วๆ แค่มาเที่ยวสินะ”
“จะว่าไปนะซุยฟงกับฮิโยริออกไปข้างนอกได้ไหมล่ะนะ ไปคุยกันข้างเถอะทั้ง2คน”
ว่าแล้วเชียว ข้าเดาถูก ท่าทางคิสึเกะกับโยรุอิจิอาจจะ เฮ้ย!! ไม่นะๆ ข้าคิดอะไรออกไปเนี่ย= = เฮ้อเวลาใกล้2ทุ่มซะด้วย ฮะๆหนาวๆ= = ทำอย่างไรให้ไม่หนาวเนี่ยTT^TT ช่วยบอกทีค่าT0T
“ทะ ท่านโยรุอิจิให้เรา2คนออกไปข้างนอก อย่าขัดขืนเลยนะคะ เอาเป็นว่าพวกเรา2คนออกข้างนอกกันค่ะ”
ท่าทางจะฟังคำสั่งของโยรุอิจิดีแฮะคนนี้ ท่าทางเห็นโยรุอิจิจะหน้าอาย เขินอะไรพวเกเนี่ย หา! แล้วข้ากับฮิราในตอนนั้น เอ่อ.....=__= ไม่พูดดีกว่า
ในข้างนอกหน่วย12
“นี่ฮิโยริ ทำไมถึงไม่ค่อยชอบหน้าคุณคิสึเกะล่ะ?”
คำถามนี่ข้าจะตอบก็ได้ คำถามนี้ข้ามีเหตุผลอยู่แล้วล่ะ
“ก็คิสึเกะน่ะดูแล้วทำงานแบบกระด้างๆ ดูไม่ค่อยตั้งใจเหมือน.....ฮิคิฟุเนะ คิริโอะน่ะ ข้านับถือท่านคิริโอะเหมือนแม่เลย”
“นั่นเหรอ อื้มข้าเข้าใจล่ะ^ ^”
“ฟรึ้บ!!”
เสียงจากพุ่มไม้ที่หนึ่ง คะ ใครอยู่ในนั้นน่ะ นะ น่ากลัวจริงๆ
“ใครน่ะฮิโยริ”
“ข้าก็ไม่รู้”
“อุ้ย!! เจ็บจังเลย”
เสียงผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากพุ่มไม้
“เจ็บจังเลยง่า”
“เจ้าคือใครเหรอ”
“อ่ะ แหะๆฉันชื่อซายะ เป็นสมาชิกในหน่วยที่5น่ะ แค่สมาชิกน่ะ=w=”
อะไรนะ! หน่วยที่5เหรอ เจ้ามาที่นี่ทำไมงั้นเหรอ หรือฮิราโกะเขาอาจจะ............
“เธอชื่อซารุงากิ ฮิโยริใช่มั้ย?”
ซายะถามอยากที่รู้มาแล้ว รู้จากใครน่ะเนี่ย
“อื้ม ใช่ๆทำไมเหรอ”
“หัวหน้าฮิราโกะ ชินจิตามหาคุณน่า>0<”
ตะ ตามหา! เรื่องอะไรเหรอ ไม่มีเรื่องนี่ เรื่องอะไรฟะ=O=^
“หัวหน้าฮิราโกะเหรอ”
ซุยฟงถามขึ้นมา อ่ะใช่ ก็เรา2คนมันคู่ทะเลาะกันนี่นา นะ ฮ่าๆๆๆ
“ตามมาสิ”
“ข้าขอไม่ตามได้มั้ย?”
“ไม่ได้น้า!! ต้องตามๆๆๆๆๆ”
เออๆ= = ตามก็ตาม ไหนๆแล้วอ่ะนะ
ณ.......ร้านหนึ่ง
“ท่านฮิราโกะอยู่นี่!”
ซายะชี้ทางฮิราโกะ ประ ปรากฏว่า.................
จะ เจ้า เป็นแบบนี้ด้วยเร้อออ= =
อย่าคิดมากว่าฮิราโกะเป็นอะไร ไม่ได้NCซะหน่อย ยังไงก็ติดตามตอนต่อไปเหอะ= =
ความคิดเห็น