คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Will Love, So I Love[Part 0]=บทนำ
บทนำ
“ฮยอก! นี่ของฝาก” ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรับรู้การมาถึงของเพื่อนตัวแสบที่เล่นผลักหัวกันอย่างไม่สงสาร เจ้าของมือยื่นถุงขนมมาหวังจะล่อให้หายโกรธก่อนจะนั่งลงข้างๆกัน
“วันนี้นายดูแปลกๆนะ เป็นอะไรรึเปล่า” ผู้มาใหม่ถามด้วยน้ำเสียงสงสัยก่อนจะจับหน้าเพื่อนชายให้หันมามองหน้ากัน ฮยอกแจส่ายหัวอย่างลนๆก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง เพื่อไม่ให้เพื่อนสนิทไม่สบายใจ
“ไม่ๆ แล้วเมื่อวานเป็นไงบ้าง สนุกมั้ย”
“สนุกสิ!! นายน่าจะไปด้วยกัน ฉันได้ถีบพี่ฮีชอลด้วยล่ะ แต่กว่าจะรอดมาได้ก็เกือบตายเหมือนกัน”
“ทงเฮ........”
“ว่าไง เฮ้~ วันนี้นายแปลกไปจริงๆนะ”
“นายให้สัญญากับฉันได้ใช่มั้ยว่านายจะไม่ลืมฉัน”
“ฉันสัญญา”
“นายให้สัญญากับฉันได้ใช่มั้ย ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามนายจะไม่ทิ้งฉัน”
“ได้สิ ตกลงนายมีเรื่องอะไรฮยอก”
“นายได้ย้ายเข้าไปเรียนที่มัธยมฮันวอง ทงเฮ อาจารย์เพิ่งบอกกับฉันเมื่อเช้า”
“ถ้าอย่างนั้น ก็หมายความว่าเรื่องที่ฉันส่งไปได้รับอนุมัติจากท่านผอ.แล้วอย่างนั้นหรอ!!”
ทงเฮหันไปเขย่าตัวเพื่อนรักเพื่อความแน่ใจ แววตาคู่สวยเป็นประกายด้วยความดีใจเพราะเรื่องที่ได้ยินมาเป็นเรื่องน่ายินดีไม่น้อย แต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนรักของตัวเองยังคงนั่งนิ่งพลางยิ้มเศร้า หมายความว่ายังไง?? ไม่ได้ไปด้วยกันหรอกหรอ
“ท่านผอ. อนุมัติแล้ว ดีใจด้วยนะ”
“เดี๋ยวๆ แล้วนายล่ะฮยอก? ฉันได้ย้ายไปคนเดียวหรอ! ทำไมกันล่ะ”
“ฉันต้องเรียนที่นี่ต่อ สู้ค่าเทอมที่นู่นไม่ไหวหรอก”
“งั้นฉันก็ไม่ไป!!”
“ไม่ได้นะ! นี่อาจจะเป็นโอกาสสุดท้ายที่นายจะได้ย้าย”
“แต่ที่นั่นไม่มีนาย......มันก็ไม่มีความหมายสำหรับฉันหรอก”
“ทงเฮ! ฟังฉันให้ดีๆนะ นายต้องไปเรียนที่นั่นเพื่อฉัน เพื่อนโรงเรียน เพื่อแม่ของนาย นายเป็นคนดีนายจะอยู่ที่นั่นได้โดยไม่เสียศักดิ์ศรี อย่าทำให้พวกนั้นต้องดูถูกเด็กโรงเรียนมัธยมซองจินอย่างเราอีกเป็นอันขาด”
“ฮยอกแจ........”
“ฉันรักนายนะอีทงเฮ”
เมื่อพูดจบก็คว้าเพื่อนสนิทมากอดแนบตัว พลางภาวนาขออย่าให้การไปของเพื่อนครั้งนี้มีอะไรเกิดขึ้น มีเพียงเค้า ท่านผอ.และผู้ต้องการตัวทงเฮนั้นรู้ว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงในการย้ายทงเฮไปนั้นคืออะไร
Talk กับ ไรเตอร์
ก็ถือซะว่าอ่านกันแก้เครียดกับเรื่องยุ่งๆในตอนนี้ละกันนะ^^
ในตอนบทนำนี้อุวะฮะฮ่า^O^ภูมิใจนำเสนออย่างแรง
เรื่องนี้ดองไว้นานแล้วเหมือนกัน แต่เพิ่งจะได้ฤกษ์เอาลงก็เมื่อกี้นี้เอง
ยังไงก็เถอะนะ>O< ฝากติดตามด้วยละกันนะคะ
ส่วนเรื่องเก่านั้น เป็นของพี่สาวข้าพเจ้าอีกทีหนึ่ง
ซึ่งตอนนี้ได้ทำการเซ็นมอบ(=_=) มายไอดีนี้ไว้ให้ทำการชั่วคราว
นิยายเรื่องนั้นเลยจำเป็นจะต้องดองไว้ก่อนจริงๆ
เรื่องใหม่นี้ตังค์ก็ขอฝากเข้าไปในอ้อมอกอ้อมใจชาววายทุกคนด้วยเน้อ><
ทั้งป๋า ทึก เย่ ด๊อง หมีคังแล้วก็ไก่ฮยอก
ยังไงก็คงไม่มีทางทิ้งเราไปแน่ๆ
เชื่อใจและเชื่อมั่น คือสิ่งที่เราต้องทำในตอนนี้
เคารพในการตัดสินใจของพี่ชาย
เพราะเราเองก็ไม่อยากให้พี่ชายต้องทนตรากตรำทำงานจนป่วยหนักแบบนั้น
ฉะนั้น......หากมีใครไป ก็คงถึงวัน Super Junior ต้องดับสูญ
ถึงวันนั้น...เราเองก็คงจะต้องยอม สลายไปพร้อมๆกับชื่อ Super Junior เช่นกัน
แต่วันนั้นคงจะไม่มีจริง ถ้าหากว่าเอสเอ็มนั้นกลับมามีจิตใจมนุษย์เหมือนเดิมซักที
ให้โอปป้าได้พักผ่อน
ให้พี่ชายได้พักซะบ้าง
พี่ชายก็คือคน มีจิตใจ มีความรู้สึก
เหนื่อยเป็น.........
ท้อเป็น..........
คำคำนี้จะตราตรึงอยู่ในหัวใจของพวกเราชาวเอลฟ์ตลอดไป
슈퍼 주니어를 사랑하는 동생 파이팅.
ซุปเปอร์จูเนียร์สู้ๆ รักพี่ชายนะ!!
ความคิดเห็น