คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แนะนำตัวละคร
แนะนำตัวละคร
"นพ"
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน ผมมีชื่อว่านพกรณ์ หรือเรียกสั้นๆว่า นพ ผมคือเด็กนักเรียนชายธรรมดาที่เรียนอยู่โรงเรียนชายล้วน ปัจจุบันเรียนอยู่ ม.4 ไม่เคยมีแม้กระทั่งเพื่อนหญิง แถมบ้านจนอีกต่างหาก เรียกได้ว่า ไม่หล่อ ไม่รวย สาวไม่หลงนั่นแหละ แต่ใช่ว่าผมจะไม่มองผู้หญิงเลยนะครับ
ผมแอบมองผู้หญิงคนนึง เป็นนักเรียนที่เรียนอยู่โรงเรียนสหเอกชนแห่งหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ นั่นคือโรงเรียนคิงฟอร์ด ผมแอบเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่ผมเห็น ผมเลยไปแอบมองดูเธอทุกวันหลังเลิกเรียน เพียงแต่วันหนึ่ง เธอหันกลับมามองผม ซึ่งทำให้ผมทำตัวไม่ถูก จนทำให้ผมมัวแต่คิดถึงเรื่องของเธอจนขึ้นรถเมล์ผิดสาย และเมื่อผมลงจากรถเมลล์ ผมเดินเข้าซอยแห่งหนึ่งเพื่อที่จะดูว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหน แต่กลับมีนํ้าประหลาดหกใส่มาโดนตัวผม ทำให้ผมกลับขยับตัวไม่ได้จนหมดสติไป พอรู้สึกตัวอีกที
"มิ้น"
ร่างของผมก็กลายเป็นผู้หญิงไปแล้ว
ดอกเตอร์พีระพงษ์บอกกับผมว่าที่ผมโดนไปก็คือนํ้ายาฮอร์โมนเพศชนิดเข้มข้น ทำให้มันแทรกซึมผ่านเข้าไปในร่างกายของผมจนไปสร้างฮอร์โมนเพศหญิงแทนที่ฮอร์โมนเพศชาย ส่งผลโดยตรงต่ออวัยวะร่างกายผมทำให้ผมกลายเป็นผู้หญิงโดยสมบูรณ์ยกเว้นจิตใจ ดอกเตอร์อธิบายว่าเขาเป็นหน่วยปฏิบัติการพิเศษ P.I.A.T. ที่แอบลอบแทรกซึมเข้าไปในองค์กรก่อการร้ายที่คิดที่พยายามคิดค้นสร้างกองทัพมนุษย์กลายพันธุ์ขึ้นมา ดอกเตอร์เลยแอบแทรกซึมเข้าไปและใช้ยาตัวนี้อ้างว่าเป็นยากลายพันธุ์ แต่มันรู้ตัวแล้วและกลับเทนํ้ายาทิ้งจนมาโดนผมโดยบังเอิญ ทีแรกผมก็ไม่เชื่อหรอก แต่พอเห็นบัตรประจำตัวของเขาที่มีทั้งลายเซ็นนายกเอย ตราพญาครุฑเอยที่ไม่น่าจะเป็นของปลอมแปลง แถมที่ผมกลายร่างเป็นหญิงนี่อีก ทำให้ผมเชื่อแทบ 100 % 
"พี่เฟิร์น"
ดอกเตอร์ให้พี่เฟิร์น ผู้ช่วยของเขาที่โดนยาแบบเดียวกับผม ทำให้เขากลายร่างจากหญิงเป็นชายเป็นคนดูแลผมในเรื่องของการดำเนินชีวิตแบบผู้หญิง และรับผิดชอบผมโดยการให้ผมมาพักที่โรงพยาบาลคิงฟอร์ดฟรีๆ และก็โอนย้ายหน่วยกิตไปเรียนที่โรงเรียนคิงฟอร์ดฟรีๆด้วย และที่นั่น ผมก็ได้พบกับ ฝน นักเรียนสาวที่ผมแอบมองเธออยู่ทุกวัน
ใช่ว่าชีวิตประจำวันผมจะเรียบง่าย ทางกลับกันผมกลับวุ่นวายมาก ไหนกับร่างกายที่ต้องกลายเป็นหญิง อกตูมขึ้น ก้นงอนขึ้น โดนเพื่อนชายในห้องมาหลงปิ๋งๆอีก จะบ้าตาย แถมพวกองค์กรนั้นยังพยายามมาตามล่าผมอีกด้วย ผมไม่เข้าใจสาเหตุของพวกมันจริงๆว่ามันจะมาตามล่าอะไรผม 
"ต้า"
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่าน ผมชื่อต้าครับ ผมเป็นหนุ่มหล่อเท่เฟี้ยวที่สุดในห้อง ม. 4 / 2 ของโรงเรียงคิงฟอร์ดแล้ว เมื่อกี้นี้ที่ท่านผู้อ่านได้อ่านเรื่องราวของผมไปแล้วว่าผมหื่นขนาดไหน แน่นอนครับว่าผมยอมรับว่าหื่น แต่ที่ผมหื่นลามกไปแบบนี้ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกครับ ผมแค่อยากมีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาบ้างเสียที จนกระทั่งผมมาเจอ มิ้นจัง เนี่ยแหละครับ ผมบอกตามตรงเลยว่าเธอเป็นสาวที่น่ารักมากๆ ถึงจะห้าวหรือจะรุนแรงกับผมบ้างก็ตาม ผมกล้าบอกเลยครับว่า ผมปิ๋งเธอ
"ชาย"
ผมมีชื่อว่า ชาย ครับ เป็นอดีตเพื่อนร่วมชมรมกับนพตอนเรียนอยู่โรงเรียนชายล้วน จนกระทั่งมีคำสั่งของปู่ผมให้ผมย้ายมาเรียนที่โรงเรียนคิงฟอร์ด แน่นอนว่านพไม่รู้เรื่องนี้ แต่ผมกลับรู้ความจริงว่านักเรียนสาวที่มาเรียนใหม่ก็คือ นพ นั่นเอง ถ้าอยากรู้ว่าทำไมผมถึงรู้ได้ว่านพก็คือมิ้นนั้น ยังไงติดตามซื้อหนังสือ Help I am a Girl อ่านด้วยนะครับ พอดีคนเขียนสั่งมาว่าห้ามบอกนะครับ แหะๆ แต่สรุปก็คือ ผมเป็นคนเดียวที่รู้ความลับของนพว่าตัวตนที่แท้จริงของเด็กสาวน่ารักไร้เดียงสานั้น ก็คือผู้ชายครับ
"แมน"
ดีครับผู้อ่านทุกคน ผมมีชื่อว่า แมน ครับ ผมกับต้าเป็นเพื่อนร่วมชั้นมาตั้งแต่สมัยประถม เลยซี้กันมากๆ แต่เรื่องความหื่นนี่ต้องยกให้ไอ้ต้ามัน เพราะมันหื่นขั้นเทพ ผมรู้จักกับมิ้นก็วันที่เธอเข้ามาเรียนนั่นแหละครับ จริงๆผมไม่รู้หรอกครับว่าทำไมมิ้นถึงชอบหลุดออกมาอยู่เรื่อยว่าพูด ครับ บ้าง ผม บ้าง แต่ก็ช่างเต๊อะ ผมมันตัวประกอบนี่นา
"ฝน"
ดีจ้าท่านผู้อ่าน เรามีชื่อว่า ฝน นะ เราเป็นนักเรียนสาวธรรมดาๆแหละที่อยากจะมีความรักกับเขาบ้าง จริงๆแล้วฉันยอมรับนะว่าอิจฉามิ้นมากๆ เพราะว่าเธอมีเสน่ห์มากมาย เผลอแปบเดียวล่อให้มีคนหลงเสน่ห์เธอไปแล้ว แต่ฉันก็รู้สึกแปลกๆนะ เหมือนกับว่ามิ้นเป็นคนที่ฉันเคยเห็นยังไงก็ไม่รู้สิ เหมือนกับผู้ชายที่แอบมองฉันทุกวันตอนเลิกเรียนมาตั้ง 3 ปีแล้ว
"แมว"
ดีค่า ท่านผู้อ่าน เรามีชื่อว่า แมว น้า เราเป็นเพื่อนกับฝนด้วยแหละ ด้วยที่ผู้อ่านที่เห็นพฤติกรรมของฉันเมื่อตอนบทนำนี้ไม่ต้องตกใจนะคะ ว้าย เค้าอ้ายอาย คือ ฉันกับต้าไม่ถูกกันมาตั้งแต่ประถมแล้วหละคะ เพราะไอ้บ้านั่นทะลึ่งมาตั้งแต่สมัยประถมแล้ว และฉันเองก็ไม่ค่อยถูกกับผู้ชายด้วย เพราะว่าผู้ชายมันเป็นพวกชอบเห็นผู้หญิงเป็นของเล่น ฉันเลยเกลียดผู้ชายเอามากๆ แต่น่าแปลกนะ มิ้นโดนต้ากับแมนเห็นตัวเธอตอนที่เธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอกลับไม่ฟ้องครูเลยสักนิด ชิ เป็นฉันนะ จะฟ้องครูด้วย ด่ามันด้วย กรี๊ดดดด *&(&%%&)@@$@#%_%@ ฯลฯ
"หัวหน้าห้อง"
สวัสดีครับคุณผู้อ่าน ผมมีชื่อว่าพงษ์ เอาจริงๆทุกคนเรียกผมว่าหัวหน้าห้องกันทั้งนั้น รวมทั้งคนเขียนด้วย แรกๆผมยอมรับนะครับว่าผมเห็นมิ้นแล้วอยากจับเธอมาแกล้งยังไงก็ไม่รู้ แหงหละครับ ทั้งน่ารัก น่ากอด น่าแกล้ง น่าสงสารยังไงก็ไม่รู้ แต่หลังๆผมมีแต่งานช่วยเหลือคนในห้อง ผมเลยไม่ค่อยมีเวลามาจีบเธอเหมือนไอ้ต้ามันหรอก ผมมันผู้ชายที่บ้าแต่งานครับ (หัวเราะ)
"ซาระ"
คอนนิจิวะ ! วาตาซิมีชื่อว่า ซาระ นะคะ ซาระเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นค่า ที่มาที่ไปของซาระนั้น ถ้าอยากรู้ก็ต้องอุดหนุนหนังสือ "Help I am a Girl" ที่จะวางขายปีหน้านะค่า ว้า คนเขียนบอกไม่ให้บอกรายละเอียดคนอ่านซะด้วยสิ เสียดายจังเลย ฮิๆ
"เทรน"
สวัสดีขอรับท่านผู้อ่าน ข้าน้อยมีนามว่า เทรน ตอนแรกๆตอนที่นักเขียนเขียนนิยายลงเวบแรกๆ ได้จับผมไปในเนื้อเรื่องหลัก แต่กลับตัดแยกผมให้มาอยู่ในตอนพิเศษซะงั้น ไม่เป็นไรครับ ศิลปินหนุ่มอย่างผมทนได้ ผมเป็นคนที่ชอบวาดรูปครับ บอกตามตรงว่าผมมองทุกอย่างเป็นศิลปะหมด แม้กระทั่งเรือนร่างของผู้หญิงผมก็ไม่มีวันคิดอคติครับ ยังไงก็ฝากเนื้อฝากตัวกับตอนพิเศษนี้ด้วยนะครับ
"จ๋า"
ดีค่า ผู้อ่าน หนูมีชื่อว่า จ๋า นะคะ เรียนอยู่ห้องเดียวกับมิ้นจัง อยู่ชมรมทำคุกกี้ค่า โดนเด้งมาอยู่ตอนพิเศษเหมือนเทรนเลย แง้ๆ คนเขียนใจร้าย แต่ไม่เป็นไร หนูขอฉากกุ๊กกิ๊กกับมิ้นจังเยอะๆนะคะ ใช่แล้วคร่า หนูชอบมิ้นจังคร่า อยากไปเป็นภรรยาของมิ้นจังจังเลย ว้าย เขินง่า
และแน่นอนครับว่า สักวันนึง ผมจะต้องกลับไปเป็นผู้ชายให้ได้ ดอกเตอร์พยายามทุกวันเพื่อคิดค้นยาแก้ให้ผม เพราะยังไงจิตใจผมก็คือผู้ชายอยู่เช่นเดิม และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ผมก็คือ ผู้ชาย !!
ความคิดเห็น