คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [>]
[<< Lesson 1 >>]
“เฮ้! ปาจี มองอะไรอยู่น่ะ?” โรมาริโอ้ถามปาจีหรือชื่อที่รู้กันทั่วเมืองคือ’จีจี้’ ซึ่งกำลังจ้องมองใครคหนึ่ง
“อ๊ะ? เปล่าๆไม่มีอะไร” จีจี้ปฏิเสธอย่างลนลาน แต่ถึงไม่บอก โรมาริโอ้ก็รู้ว่าปาจีกำลังจ้องมองชูตรัล หนุ่มน้อยน่ารักของเมืองอยู่ล่ะซี๊~
ณ พระราชวังหรู
“ ’เด็จแม่ กำลังมองอะไรอยู่หรือเพคะ?” โรซ่า ซอสมะเขือเทศ เอ๊ย.... โรซ่า สวอนพระธิดาองค์เดียวของเมืองนี้ถามราชินีไดอาน่า สวอนเนื่องจากเห็นพระนางกำลังจ้องมองไปทางกลุ่มผู้ชายที่เล่นสเก็ตบอร์ด
“แม่แค่ตรวจตราความเรียบร้อยของบ้านเมืองเท่านั้นเอง”
“แต่ลูกเห็นเด็จแม่มองแต่ตรงที่ผู้ชายมาเล่นสเก็ตบอร์ดกันนะ ไม่เห็นมองไปทางที่ผู้หญิงนั่งจัดดอกไม้กันเลย” จบคำพูดลูกสาวสุดที่รักผู้เป็นแม่ถึงกับเหงื่อตกทันที “ก็ตรงนั้นความปลอดภัยมันสูงนี่ลูก” เป็นที่รู้ๆกันอยู่ว่าขณะนี้พระราชินีไดอาน่าขาดราชาอยู่เคียงข้าง มันก็ต้องมีแอบมองหนุ่มๆกันบ้างล่ะน่า
ณ บ้านคาร์ปูเลต
“ นี่พ่อจะออกไปหลีสาวอีกแล้วเหรอ ไม่คิดจะดูลูกบ้างเลยหรอฮะ ” เสียงโวยวายของชายหนุ่มนาม ว่า ร๊อบบี้ คาร์ปูเลต ดังขึ้น ก็จะไม่ให้วีนได้ไงล่ะ บ้านช่องอยู่ไม่เคยติด เอาแต่ไปหลีสาวคงลืมไปแล้วมั้งว่าตัวเองมีลูกมีเมียแล้วน่ะ เพราะอย่างงี้ไงแม่ถึงได้หนีไปมีผัวน้อยย ก๊าซซซซซ
“ แหมก้อพ่อยังหนุ่มยังแน่นมันก้อต้องมีกันบ้างล่ะนะ ” บิลเบิร์ด คาร์ปูเลต ขุนนางใหญ่ที่ขึ้นชื่อว่าชอบหลีหญิงเป็นอันดับ1 ตอบลูกชาย
“ พ่อจะไปไหนหรอคะ ” ลิซ่า คาร์ปูเลตผู้เป็นลูกสาวของบิลเบิร์ด และเป็นเสาหลักของบ้านคาร์ปูเลต พูดขึ้นขณะกำลังเดินลงบันไดมา เห็นว่าพ่อกับพี่ชายของตนกำลังทะเลาะกันอยู่
“ อ๋อ คือวันนี้พ่อต้องเข้ากรมน่ะลูก พอดีมีงานด่วนเข้ามาน่ะ ” บิลเบิร์ด โกหกคำโตเพราะรู้ว่าถ้าเกิดพูดความจริงขึ้นมา อาจจะโดนลูกสาวปาดคอโดยไม่รู้ตัวก็เป็นได้
“ พ่อคะ พ่อไม่ได้ดูข่าวหรอวันนี้เสื้อแดงเค้าชุมนุมกันที่ท้องสนามหลวงเค้าเลยประกาศให้เป็นวันหยุดราชการไม่ใช่หรอคะ อีกอย่างพ่อเป็นเจ้ากรมคลังนะคะไม่เห็นเกี่ยวกับการทหารสักหน่อย ” ลิซ่า คาร์ปูเลต ชี้ไปที่ทีวีของบ้านคาร์ปูเลตที่มีขนาดใหญ่เกือบครึ่งบ้านให้ผู้เป็นพ่อดู
“ เอ่อ...คือ...” บิลเบิร์ดเริ่มปั้นหน้าไม่ถูกเมื่อลูกสาวจับทางของตัวเองได้ ข่าวทีวีอะไรเค้าไม่เคยสนหรอก รู้แต่ว่า วันนี้ที่คลับที่เค้าเป็นสมาชิกอยู่มีเด็กใหม่เข้ามา กะว่าจะไปดูหน้าสักหน่อย เสร็จกันตรู
“ พ่อจะอยู่บ้านดีๆหรือจะอยู่แบบพิการคะ ^^+” ชิ้งๆ(สายตาทิ่มแทง) สายตาที่ลิซ่ากำลังมองบิลเบิร์ดอยู่ตอนนี้ ไม่ว่าใครดูก็รู้ว่าถ้าหากบิลเบิร์ดก้าวออกจากบ้านแม้แต่ก้าวเดี๋ยวนรกก็เตรียมเปิดประตูรอเลยล่ะ
“ จะ...จ๊ะ...พะ...พ่ออยู่บ้านก็ได้ลูก ” บิลเบิร์ดพูดพร้อมกับยกมือขึ้นเหมือนตอนที่ตำรวจจับผู้ร้ายได้ก็ไม่ปาน
“ พี่ร๊อบบี้จัดการ” ลิซ่าที่ตอนนี้กำลังเล่นบทนางร้ายกับพ่อตัวเอง เรียกให้พี่ชายร่วมสายเลือด มาจัดการกับผู้เป็นพ่อ แม้จะเป็นเรื่องที่ผิดศีลธรรมแต่ร๊อบบี้ก็ต้องทำ ทำยังไงได้ล่ะ ในเมื่อเสาหลักของบ้านคาร์ปูเลตสั่งทั้งทีขัดใจก็ตายหมู่อ่ะดิ
“ ว๊าก ร๊อบบี้ ไอ้ลูกเลว ปล่อยก๊อนนนนน” ปัง! หลังจากที่ร๊อบบี้จัดการโยนพ่อตัวเองเข้าห้องไปแล้ว เค้าก็ทำการล๊อกกุญแจ แล้วส่งให้ลิซ่า เมื่อลิซ่าได้รับกุญแจก็เอามือลูบหัวพี่ชายตัวเอง 2- 3 ที( รู้สึกเหมือนเป็นตัวอะไรสักอย่าง – ร๊อบบี้ )
“ เออพี่ชายวันนี้น้องจะเข้าตลาดจะไปด้วยกันหรือป่าว ” แม้วันนี้จะเป็นวันหยุดราชการ แต่ก็ใช่ว่าท้องของคนเราจะหยุดเดินซะเมื่อไหร่ล่ะ ลิซ่าคงเข้าใจความหมายของมันดีถึงได้ชวนพี่ชายไปเดินตลาดแต่แล้วร๊อบบี้ก็สร้างความตกใจให้กับลิซ่า
“ อือ ไปซิ พี่ก็ขี้เกียจฟังตาแก่บ่นเหมือนกัน ” นี่เป็นครั้งแรกที่ร๊อบบี้ตอบตกลงอย่างไม่คิด ก็ธรรมดาเคยออกจากบ้านไปไหนบ้างไหมล่ะ ขนาดนัดเพื่อนไว้ยังต้องนัดที่บ้านเลย ถามว่าออกจากบ้านบ่อยขนาดไหนหรอก็ลองคิดถึงช่วงเวลาที่ ดาวหางวิ่งชนดาวลูกไก่สิ นั่นแหละ
“ ไอ้ลูกชั่วจะออกไปไหนกานนนนน เอาฉ๊านออกปายยยก๊อนนน” เสียงของบิลเบิร์ดดังขึ้นมาจากห้องเก็บของ แต่ร๊อบบี้กับลิซ่าจะสนใจทำไมเล่า มันก็แต่ตาแก่ขี้หลีคนนึง ปล่อยมันไปเหอะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
M ag ic
ความคิดเห็น