ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Form For

    ลำดับตอนที่ #2 : Carmel GaleForce [Sissela] มิติคนตาย

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ค. 64


    [เริ่มเขียนตั้งแต่ตรงนี้นะเอ่อ]

    ………!!

    ตอนนั้นเอง เมล ก็ได้ลืมตาตื่นขึ้นก็พบว่าตัวเองมาอยู่ที่ไหนนั้นก็ไม่ทราบทั้งๆที่น่าจะ(ตาย(จะเขียนสาเหตุมาด้วยก็ได้นะ)/หรือกำลังทำอะไรบ้างอย่าง(สำหรับอันหลังเขียนด้วยว่าเจออะไรเช่นเดินๆอยู่ก็มีหมอกสีฟ้าปกคลุม))แต่พอรู้สึกตัวก็พบว่า(ตัวคุณ)มาอยู่ที่นี่แล้วเมื่อหันซ้ายขวาก็พบว่าที่นี่เหมือนห้องพยาบารจากยุคอนาคตเนื่องด้วยเตียงเหล่านี้ลอยบนอากาศได้แถมห้องๆยังสว่างได้ทั้งๆที่ไม่เห็นตัวกำเนิดแสงเลยด้วยซ้ำแต่ทันใดนั้น…..

    “ห้วย จะหันไปหันมาอะไรนักหนาละนั้น"

    เสียงๆหนึ่งดันขึ้นเมื่อฉันจึงเงยหน้ามองตามเสียงจน(ความรู้สึกในตอนที่เห็น)ก็คือมีไอบ้าที่ไหนไม่รู้กำลังนั่งสบายๆห้อยหัวอยู่บนเพดาน!!



    “อา….อะไรเนี่ย ???? ”



    “โฮ้ยๆ มองงี้ทำไมเล่า ไม่เคยเห็นคนนัั่งบนเพดานหรือไง?”



    “ มันก็เเน่อยู่เเล้ว ! ”



    “อืมก็จริงเหะ เอาเถอะๆช่างมันละกันฉันชื่อเคเบิล ไม่ได้หมายถึงสายเคเบิลนะเอ่อ”

     

    (อ่า…หมอนี่มันเเปลกชะมัด) 



    “เอาละ งั้นตามฉันมาหน่อยละกันเรื่องที่ว่าที่นี่ที่ไหนค่อยคุยกันระหว่างทางละกันนะ”

    เคเบิลกล่าวก่อนจะหมุนลงกลับมาลงพื้นพร้อมตัวคุณที่ลงจากเตียงก่อนจะเดินตามเขาไประหว่างนั้นเคเบิลก็หันมาอธิบาย

    “เอาละ ที่นี่เรียกว่ามิติแห่งคนตาย มักจะดึงคนตายบางคนให้มายังที่นี่นะแต่บางครั้งก็ดึงคนเป็นมามิตินี้ได้เหมือนกัน”



    “ !? (เออเท่าที่จำได้ฉันกำลังกินข้าวกับเเม่นี่…..เเม่)


    “โอ้! รีแอ๊กชั่นน่าสนใจดีนี้ ซึ่งคนตายอย่างพวกเราจะเรียกว่าผู้ได้รับโอกาศละนะและเหล่าคนเป็นจะถูกเรียกว่าผู้ที่มีชีวิต”



    " งั้นฉันก็คือผู้ได้รับโอกาศซินะ งั้นตามที่เดามันต้องมีอะไรเเลกเปลี่ยนใช่ไหม ? "


      เมลถามเคเบิลอย่างสงสัยก่อนที่เขาจะหันกลับมาตอบ

    “เพราะว่าถ้านาย/เธอเก็บแต้มมากพอ จะคืนชีพหรือไม่ก็เกิดใหม่ได้ยังไงละแม้จะมีบางคนไม่อยากเกิดใหม่หรือคืนชีพเพราะชอบที่นี่มากกว่าละนะ”

    “ งั้นฉันจะเก็บเเต้มยังไงละ ? ”


    “ส่วนวิธีนั้นค่อยอธิบายที่หลังดีกว่านะ พอดีฉันค่อยข้างขี้เกียจพูดด้วยสิ อะ! ถึงแล้วละ!”

    เคเบิลกล่าวพร้อมกับเข้าห้องๆหนึ่งที่มีชายคนหนึ่งนั่งอยู่

    “ไงเคเบิล พาเด็กใหม่มาแล้วหรอ?”

    “พามาแล้วลูกเพ่!”

    “เรียกหัวหน้าสิฟะ……”

    ชายคนนั้นกับเคเบิลนั้นได้ทักทายและพูดคุยกันเล็กน้อย

    “ เออ…… " // เมลยืนนิ่งเอ๋อไม่รู้จะทำอะไร

    “เอาละ นาย/เธอ คงจะเป็นเด็กใหม่ที่มายังมิตินี้สินะ ฉันเอลเวอร์ ผู้ดูแลฐานแห่งนี้ยินดีที่ได้รู้จักละ”
     

    “ อา….ใช่คะ ”



    “เอาละ เรื่องอธิบายต่างๆนะเอาไว้ที่หลังจากนายกรอกแบบฟอร์มนี้แล้วเข้าสัมภาษณ์ซึ่งมันจะส่งผลแต่การส่งเข้าหน่วยงายต่างๆละนะ และไม่ต้องถามอะไรมากด้วยละ”

    เอลเวอร์กล่าวพร้อมยื่นแบบฟอร์มก่อนที่เมลจะรับมาและทำการกรอกแบบฟอร์ม




    [ชื่อ] คาราเมล เกลฟอรซ์  / Caramel Galeforce


     

    https://www.pinterest.com/pin/675117800386265661/


    " ขอให้โชคดีนะทุกคน….คุณเเม่ด้วย ”

     

    [เผ่า] คนเหนือมนุษย์


    [อายุ] 21


    [เป็นผู้ได้รับโอกาศหรือผู้ที่มีชีวิต] ผู้ได้รับโอกาศ


    [ส่วนสูง/น้ำหนัก] ? / ?


    [นิสัย] 

    -รักเพื่อน : คาราเมลเป็นคนรักเพื่อนรักมนุษย์

    -โลกสวย +100 : เป็นคนโลกสวย โลกสวยจนน่ารำคาญในบางที

    -ใจกล้า : ถึงหน้าตาเธอจะดูบอบบางเเต่เธอนั้นทำทุกอย่างเพื่อความอยู่รอดเเละภารกิจ

    -นักวางเเผน : เป็นคนที่ดูสถาณการ์ณล่วงหน้า วางเเผน หรือ สถาณการ์ณเฉพาะได้เป็นอย่างดี

    -อบอุ่น : ใครที่อยู่ใกล้เธอจะรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก 

    -รอยยิ้ม 24 ชั่วโมง : เป็นคนที่ยิ้มได้เเทบตลอดเวลา (รึเปล่า?)

    -ใจเย็น : ค่อนข้างใจเย็นดูสถาณการ์ณไม่ทำอะไรรีบร้อน

    -อารมณ์เเปรปรวน: เวลาหล่อนโกรธหรือเเค้นจัดจะระเบิดอารมณ์เเละความเทพอันไร้จีดจำกัด


    [ลักษณะการพูด] 

    ข้างบนเป็นเเค่น้ำเสียงนะครับอย่าไปโฟกัสกับคำพูดเเค่ “น้ำเสียง” ครับ

    นางเป็นคนที่พูดเพราะสุภาพไพเราะชวนน่าฟังเสียงจะเเเหลมนิดๆ

    เเทนคนอื่นว่า คุณ เสมอ สนิทๆ หน่อยอาจจะลงท้ายด้วย “จัง” 

    เรียกตัวเองว่าฉัน 


    [พลังพิเศษ] 

    Destiny: เธอจะเกิดภาพหลอนเมื่อกำลังจะเกิดเรื่องอันตรายประมาณ 5-10 นาที ก่อนเกิดเหตุ

    เเละภาพหลอนนั้นจะเกิดขึ้นจริงเสมอนอกจากจะมีคนไปเปลี่ยนมัน (ทุกคนเปลี่ยนได้นะจะ :D )


    [รูปแบบอาวุธที่ถนัด] อาวุธปา / ปืน


    [ประวัติ] สาวน้อยจากประเทศนิวซีเเลนด์เธอมีครอบครัที่สงบสุข

    พ่อใจดี เเม่น่ารัก น้องอายุ 7 ปี เธอเกิดอาการภาพหลอนบ่อยครั้งเเละภาพหลอนนั้นจะเป็นจริงเเทบจะตลอด

    วันสงบสุข วันหนึ่ง ของครอบครับเกล ทานอาหารเย็นอย่างสงบสุขเเต่หลังจากนั้นไม่ใช่นะสิ…….

    ภาพหลอนของเธอกลับ ไม่ทำงานอย่างไร้ซึ่งเหตุผล (เอาตามตรงก็คือภาพหลอนต้องการให้เมลมาที่มิติเเห่งนี้)

    เกิดไฟไหม้บ้านตายยกบ้านมีเพียงน้องชายคนเดียวที่รอดชีวิตมาได้ เธอจำเหตุการ์ณที่เธอตายไม่ได้เลย

    รู้เเค่ว่าเธอโดนไฟคลอกตาย เธอยังโลกสวยอยู่ตลอดว่าเเม่ พ่อ ยังอยู่สงบสุข ทั้งๆ ไม่จริงเเม้เเต่น้อย…….


    [สาเหตุการตาย] ไฟคลอกขาดอากาศหายใจตาย มีรอยเเผลอยู่ตรงคอทำให้ต้องหาอะไรปิดไว้


    [สิ่งที่ชอบ] ดอกไม้ / ครอบครัว


    [สิ่งที่เกลียด] การฆ่าฟันโดยไรซึ่งเหตุผล



    หลังจากที่คุณกรอกเสร็จก็ยิ่นให้กับเอลเวอร์ก่อนที่จะทำการเริ่มสัมภาษณ์

    [สำหรับผู้ได้รับโอกาศ]

    “เป็นผู้ได้รับโอกาศสินะ คำถามแรกต้องการจะคืนชีพหรือเกิดใหม่ไหม?”

    “ อยากคืนชีพคะ อยากเจอทุกคนมากเลยตอนนี้ "

    “เหตุละ?”

    “อา….ฉันรักครอบมากเลยละรักทุกคนเลย” 


    “งั้นเองสินะ คำถามที่สอง รู้สึกยังไงกับการโผล่มาที่นี่”

    “ ใจหาย…..มากๆเลยละ "

    “เข้าใจแล้วคำถามที่สาม เคยฆ่าคนมาก่อนไหม”

    “…..ขอไม่ตอบ  ”

    “งั้นเองสินะ…..งั้นคำถามสุดท้าย กลัวความตายไหม”

    “ ใครจะไม่กลัวกันละ…. ”

    “เพราะอะไรละ?”

    “ ต้องจากทุกคนไป ไม่สามรถทำอะไรที่อยากทำได้อีกนอกจากว่า จะทำเสร็จไปหมดเเล้ว ”


    “เข้าใจแล้วละ เอาละหมดคำถามเดียวรอผลสักพักนะ ตอนนี้ให้เคเบิลพาไปยังห้องพักให้”

    “ อาเค….. ”

    -----พูดคุยกับคนเขียนกันจ้า-----

    “สวัดดี ข้าซีโร่”

    “ เดฮะ OwO ”


    “ความรู้สึกระหว่างเขียนเป็นยังไงบ้างละ?”

    “ เป็นฟอร์มดิบที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยเห็นมาเลยฮะ  OwO "

    “โอ้ งั้นเองสินะ งั้นมาเริ่มคำถามสักเล็กน้อย 1 ข้าไม่เก่งเรื่องเขียนให้ตรงคาแรกเตอร์เท่าไหรอาจจะมีหลุดๆบ้างไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”

    “เเล้วเเต่คาร์ยังเมลไม่ได้อยากเท่าไหรสู้ๆละกัน :P ”


    “แต่ถ้าเกิดนิสัยไม่ตรงตามที่คิดก็บอกได้จะแก้เนื้อเรื่องส่วนที่ผิดให้ทันทีเลยคำถามต่อไป ที่นี้ตายเกิดยับแน่นอน เพราะงั้นตัวละครคุณได้ตายกันเผลินแน่นอนรับประกันได้จะว่าอะไรไหม?”

    “ เจ็บๆนิดเเต่เพื่อเนื้อเรื่องเราทนได้ :D ”

    “งั้นคำถามสุดท้ายอยากให้ตัวละครของท่านเจออะไรเดียวจัดให้”

    “ ขอให้นางพึ่งรู้ว่าเเม่ตายไปเเล้ว จากนั้นก้จะเปลี่ยนใจไปเกิดใหม่ไปเลอ”

    “เข้าใจแล้ว งั้นลาก่อนนะขอให้โชคดีมีชัย”

    “ เชา เจอกัน OwO ” 

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×