พื้นที่ตัวละคร (ไม่มีอะไรไม่ต้องกดเข้ามา)

ลำดับตอนที่ #2 : [FIC KHR] The Seven Deadly Sins # irina matayuuki

"...น่าเบื่อ..."

ชื่อ : อิริน่า มาตายูกิ (irina matayuuki)

        อิริน่า (รัสเซีย)  แปลว่า ความสงบสุข

        มาตา (ญี่ปุ่น) แปลว่า ด้วย

        ยูกิ (ญี่ปุ่น) แปลว่า หิมะ

        รวมเป็นสงบสุขด้วยหิมะ(?) ความหมายมันก็จะงงๆหน่อยๆนะคะ แหะๆ

ชื่อเล่น : อิริน่า (สำหรับคนอยากเรียกแบบยุโรป)

              ยูกิจัง (สำหรับคนอยากเรียกแบบญี่ปุ่น)

อายุ : 15

ชั้นปี : ม.4 ห้อง A

สัญชาติ : ญี่ปุ่น-รัสเซีย

ลักษณะรูปร่าง : น้ำหนัก 45 สูง 165 มีดวงตาสีเทาอมเขียว กับผมสีเทาหม่นมีไฮไลท์สีน้ำเงินตรงปลาย (จริงๆผมนางสีเทาหม่นนั่นแหละ แต่ไปทำไฮไลท์ผมมา) ผิวขาวอมชมพูแบบคนสุขภาพดีกับหุ่นที่แม้จะไม่ได้เซกซี่แต่ก็น่าหลงไหล จนดูเหมือนเป็นตุ๊กตาเดินได้ เมื่อบวกกับชุดก๊อธโลลิสีดำที่เธอชอบใส่ และตุ๊กตากระต่ายสีขาวตัวโปรดที่เธอมักจะอุ้มไปไหนมาไหนด้วยเสมอๆ ทำให้ผู้คนคิดว่าเธอเป็นผีที่หลุดออกมาจากหนังแนวยุโรปโบราณ และไม่กล้าเข้าใกล้จนเธอเป็นคนไม่มีสังคม =_=

บาป/คู่ : SLOTH(เกียจคร้าน) / ดีโน่ (ไม่รู้ว่าคู่ที่คุณเรนพูดถึงนี่หมายถึงคนในวาเรีย นในวองโกเล่หรืออะไร แต่เค้าชอบคนนี้ที่สุดแล้ว >_<)

นิสัย : หลายๆคนมักจะบ่นว่าใบหน้าเธอนิ่งเกินไปจนไม่น่าคบหา หรือไม่ก็เบื่อกับอาการหยิ่งแบบถามคำตอบคำของเธอสะเหลือเกิน แต่พวกเขาเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าเธอเพียงแค่กำลังง่วงนอนอยู่ก็เท่านั้นเอง (อา... ก็มันช่วยไม่ได้นี่นา ไม่มีสิ่งไหนบนโลกใบนี้น่าสนใจเลยสักนิดเดียว//อิริน่า)

ประวัติ : ตระกูลฝ่ายพ่อของอิริน่านั้นเป็นตระกูลขุนนางชนชั้นสูงในยุโรปแห่งหนึ่ง ซึ่งมีทรัพย์สินจำนวนมหาศาล แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่งตระกูลของเธอกลับพังทะลายลง ไม่ใช่เพราะใครที่ไหน แต่เป็นเพราะน้ำมือของเธอเอง... เพราะความเก่งกาจเกินไปของเธอ มันไปขัดแข้งขัดขาคุณหนูจากตระกูลที่สูงส่งกว่าเธอเข้า ทุกๆคนจึงถูกกำจัด มันดูเหมือนจะเป็นโชคดีที่เธอรอดมาจากความตายได้ แต่ความจริงแล้วมันไม่ใช่ เพราะฝ่ายนั้นจงใจให้เธอใช้ชีวิตอยู่กับความทรมานทางจิตใจ และความรู้สึกผิดในยามที่เห็นพ่อแม่ตายต่อหน้าต่อตา นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้อิริน่าที่เคยร่าเริงสดใสกลายเป็นเด็กขี้เบื่อที่ไม่อยากจะทำอะไรสักอย่าง

     จนกระทั่งวันหนึ่ง ในยามที่เธอกำลังนั่งเล่นเผาผลาญเงินมรดกไปวันๆอยู่นั้น ใบปลิวของโรงเรียนเครซิเมอร์ ก็ร่อนลงมาตกบนใบหน้าของเธอพอดิบพอดี อา... บางที คนบาปแบบเธออาจเหมาะกับโรงเรียนนี้ก็ได้นะ...

ชอบ : ความสงบสุข เพราะที่ไหนมีความสงบสุข ที่นั่นก็มีที่ให้นอนหลับ

เกลียด /ไม่ชอบ : เกลียดทุกอย่างที่ทำให้ความสงบสุขหายไป ...ทำไมน่ะเหรอ ก็เธอขี้เกียจจะเสียพลังงานไปกับการหาความสงบสุขมาใส่ตัวเธอน่ะสิ

งานอดิเรก : นั่งเล่นกับบันนี่ (ตุ๊กตากระต่าย) / นอนตีพุงไม่ต้องทำอะไร

ลักษณะคำพูด :

     เมื่อมีคนแปลกหน้ามาคุยด้วย

     "อืม..." มองหน้าคนพูดเพียงผ่านๆ พยักหน้ารับรู้ แล้วเดินหนีไป

     เมื่อต้องออกแรงทำอะไรสักอย่าง

     "...น่าเบื่อ..."

     เมื่อต้องออกจากบ้าน

     "อยากกลับบ้านแล้ว" พูดออกมาทั้งๆที่ออกจากบ้านมาได้ไม่ถึงนาที

     เมื่อเจอของที่ชอบ

     "''งืออ~" ดวงตาสีเทาอมเขียวลุกวาว พลางจับจ้องสิ่งนั้นไม่ไปไหน

     เมื่อต้องขอโทษใครสักคน

     "ขะ... ขอโทษนะ =////=" พูดด้วยน้ำเสียงอ้อมแอ้ม

เพิ่มเติม : แม้ว่าอิริน่าจะเป็นคนนิ่งๆเงียบๆแบบนี้แต่ความจริงแล้วเธอก็อ่อนต่อโลกมากเลยนะ แถมไม่เคยคิดร้ายต่อใครเลยด้วย (หรือว่าเป็นเพราะขี้เกียจเลยไม่ได้คิดหว่า)

มุมสัมภาษณ์นักเรียน

ไงผู้สมัครใหม่...ฉัน'อีฟ'ยินดีที่(ไม่)รู้จัก

= "อิริน่า มาตายูกิ"

ฉันคือผู้บงการเหล่า7บาปเธอทำใจแล้วสินะที่จะให้ฉันบงการเธอ

= "อืม..."

ถ้าเตรียมใจแล้วก็อย่าเอางานน่ารำคาญมาให้ฉันทำละกันเพราะฉันมีหน้าที่สั่งส่วนเธอแค่ทำตามเท่านั่น:)

= "งาน?... น่าเบื่อ..."

อ้อ!ฉันขอถามอะไรอีกสักนิดก่อนที่จะจากไป

= "?"

'บาปไหนให้อภัยไม่ได้' และเธอคิดว่าบาปของเธอนั่นเหมาะสมกับการให้อภัยหรือไม่

= "เป็นคำถามที่ยุ่งยากจังนะคะ" ถึงอิริน่าจะบ่นไปแบบนั้นแต่เธอก็ยอมตอบอยู่ดี

"ตัณหาไม่น่าให้อภัยที่สุด ส่วนบาปของฉัน...ก็ปล่อยมันเอาไว้แบบนี้เถอะค่ะ"

หึ!งั้นเหรอ...งั้นเจอกันนะหลังจากที่เธอผ่านการสมัครนี้ไปได้

= "สาธุ"

มุมสนทนา

สวัสดีค่ะ เราชื่อชูวิ้งชูวับชูวับชูวิ้งชาลาล่า~จะเรียกเราสั้นๆว่า 'เรน' ก็ได้นะคะไม่ทราบว่าคุณคือ??

= มิยูกิค่ะ เรียกเค้าสั้นๆว่ามิยูกิ(?)ก็ได้นะคะ

ถ้าไม่ติดจะตามล่าเรามั้ยอ่า??

= ไม่หรอกค่ะ เพราะเค้ารู้ที่อยู่คุณแล้วก็เลยไม่จำเป็นต้องตามล่า...// ผิดๆ

ถ้าเราดองจะไม่ฆ่าเราใช่มั้ยคะ!

= ไม่หรอกค่ะ //ทำหน้าโหด

งั้นสุดท้ายก่อนจากขอนิยามหรือไม่ก็บอกความรู้สึกให้บุตรสาวของท่านได้มั้ยคะเอาแบบตามที่ท่านสบายใจเลยคะ!

= สู้ๆนะลูก ติดให้ได้นะ ไม่งั้น... // ถือมีดเตรียมชำแหละ

*ปล. ถ้าหากคำตอบไหนที่เค้าตอบไป ทำให้คุณเรนไม่พอใจก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ