ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Twin Brother รับรักพวกเราเถอะ พี่ชายหน้าหวาน [Yaoi 3P]

    ลำดับตอนที่ #2 : ฝาแฝดขี้แกล้ง :(

    • อัปเดตล่าสุด 5 เม.ย. 57



    ไบโอ อายุ8ขวบ
    ฟิสิกส์-เคมี อายุ5ขวบ


    "มาม๊าาา ฟิสิกส์กับเคมีแกล้งไบโออีกแล้ว"

    เด็กน้อยวิ่งร้องไห้มาหาผู้เป็นแม่ ผู้เป็นแม่สวบกอดลูกน้อยที่ร้องไห้ของตน

    "ไหนบอกมาม๊าสิว่าโดนแกล้งอะไรบ้าง"
    "ฮึก..จิ้งจกกับหนอนน้อย.."

    ร่างบางตอบด้วยเสียงอู้อี้

    "ฟิสิกส์ เคมี มาหามาม๊าเร็ว"

    ผู้เป็นแม่ร้องเรียกฝาแฝดทั้งสองให้มาหา ถึงแม้ฝาแฝดทั้งสองคนนี้จะไม่ได้เป็นลูกแท้ๆของเธอ แต่เธอก็รักเหมือนลูกเเท้ๆ

    "ไหนบอกมาม๊าสิว่าเราทำอะไรพี่ไบโอ"
    "ฟิสิกส์เอาจิ้งจกมาให้พี่ไบโอเองนะ"
    "เคมีก็เอาหนอนมาให้พี่ไบโอเหมือนกัน"
    "แล้วทำไมถึงเอามาให้พี่เขาละจ๊ะ"
    "ก็เห็นมันน่ารักดี"

    ฝาแฝดตอบพร้อมกัน

    "แต่ฟิสิกส์กับเคมีก็รู้นี่ว่าพี่ไบโอเขาไม่ชอบ ทำไมถึงไปแกล้งละครับ"
    "อยากหอมแก้มพี่ไบโอ"

    ฝาแฝดตอบพร้อมกันอีกครั้ง

    "หือ? อยากง้อพี่เขาด้วยการหอมแก้มสินะ"
    "ก็แก้มพี่ไบโอหอม"
    "แถมยังนุ่มด้วย เคมีเลยชอบ"
    "แล้วทำไมไม่ขอพี่เขาดีๆละ"
    "กลัวพี่ไบโอไม่ให้"

    ฝาแฝดตอบพร้อมกันอีกครั้ง

    "งั้นตอนนี้ไปง้อพี่เขาก่อนเร็ว"
    "ครับ!!"

    จึกๆ

    ฝาแฝดสะกิดไหล่ทั้งสองข้างของไบโอ

    "มีอะไร!!"
    "พี่ไบโอ ฟิสิกส์ขอโทษ"
    "เคมีก็ขอโทษเหมือนกัน"
    "ขอโทษเรื่องอะไรกันละ!!"
    "เรื่องที่แกล้งพี่ไบโอ"
    "พี่ไบโอหายโกธรเคมีกับฟิสิกส์นะ"

    ฟอดดด ฟอดดด

    ฝาแฝดลงมือหอมแก้มใสของไบโอ เพื่อเป็นการง้อ

    "อ๊ะ!! พี่ไม่ได้โกธรแล้ว เลิกหอมได้แล้วน่า"
    "เย่ๆ พี่ไบโอหาโกธรแล้ว"

    ฝาแฝดพูดขึ้นพร้อมกับกระโดดกอดไบโอ โดนมีสายตาของพูดเป็นแม่มองดูอย่างหน่ายๆ

    "ถ้าอยากหอมก็ขอกันตรงๆเลยก็ได้นี่นา เฮ้ออ"




    ไบโอ อายุ 13ปี
    ฟิสิกส์-เคมี อายุ10ปี


    "ไบโอ ไม่ปลุกเจ้าแฝดลงมาทานข้าวเร็ว ถ้าช้าอดไปเที่ยวนะ"
    "มาม๊าอาา ถ้าไบโอไปปลุกแล้วโดนแกล้งละ"
    "น่าๆ ไปปลุกให้มาม๊าหน่อยสิ ถ้าช้าเดี๋ยวปะป๊าโกธรเอาน้าา"
    "งาา ไอโอไปปลุกก็ได้"

    ก๊อกๆ

    "ฟิสิกส์ เคมี พี่เข้าไปละนะ"

    เมื่อร่างบางเปิดประตูเข้าไปในห้องของฝาแฝดก็พบว่า...
    เจ้าแฝดนรกสองตัวนี่ยังไม่ตื่นกันเลย 'นี่มัน8โมงแล้วนะโว้ยยย' ร่างบางได้แต่คิดในใจ และเดินไปปลุกฝาแฝด

    "ฟิสิกส์ เคมี ตื่นได้แล้ว"
    "..."
    "ชิ!! ตื่นยากกันจริง - -"

    ร่างบางสบถเบาๆ แล้วกระโดดขึ้นไปบนที่นอน พร้อมกับกำหมัด...
    ต่อยไปที่ท้องของเจ้าฝาแฝดนรก

    "อ๊อกกก!!!! เจ็บโคตรรรร"

    ฝาแฝดตะโกนพร้อมกันและกระเด้งตัวขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

    "พี่ไบโอ มันเจ็บนะ ถ้าปลุกแบบนี้ฟิสิกส์จะทำโทษพี่ไบโอ"
    "ช่ายๆ จะทำโทษให้หนักเลย ดูสิ เคมีจุกหมดแล้วเนี่ย"
    "เลิกบ่นแล้วลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเลย"
    "ไม่เอา!!ไบโอต้องง้อเราก่อน"

    ฟิสิกส์ว่าพรางดึงแขนไบโอไว้

    "ห่ะ!!? ง้อยังไงละ"
    "ก็ง้อแบบที่เราชอบง้อไบโอไง"
    "แบบไหนละ?"
    "แบบนี้ไง"

    ฝาแฝดพูดขึ้นพร้อมกันแล้วก้มลงหอมแก้มร่างบางคนละฟอดใหญ่

    "แบบนี้ไง"
    "ไบโอก็ทำให้พวกเราบ้างสิ"
    "...."
    ร่างบางเงียบด้วยความตกใจ ถึงแม้ตอนเด็กๆจะโดนหอมบ่อยๆก็เถอะ แต่แบบนี้มันแบบ..
    ให้ไปหอมเจ้าแฝดนรกเลยนะ น่าอายออก -///-

    "ไม่เอาอา เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอ?"
    "ไม่เอา!! ถ้าพี่ไบโอไม่ทำ พวกเราก็ไม่ไปอาบน้ำ"
    "ทำไมมันดื้อกันจังวะ - -"
    "เคมีได้ยินนะพี่ไบโอ"
    "ฟิสิกส์ด้วย -3-"
    "อะไรๆ พูดมากงะ หันแก้มมาเดะ"

    ฟอดด ฟอดด

    ไบโอจำใจหลับตาหอมแก้มแฝดนรกทั้งสอง

    "ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวได้แล้ว ปะป๊ารออยู่ข้างล่างแล้วด้วย รีบๆด้วยละ"

    ร่างบางรีบพูดจนลิ้นเกือบพันกันแล้สวิ่งออกจากห้องทันที

    "ฟิสิกส์ว่าพี่ไบโอจะโกธรเราไหม?"
    "ไม่รู้สิ เราอาบน้ำก่อนละกัน"
    "อืม อาบเร็วๆละ เดี๋ยวปะป๊าโกธร"

    อ๊ากกกกก เขินโว้ยยยย ถึงปกติจะหอมแก้มกันบ่อยก็เถอะ แต่เขาไม่เคยเป็นฝ่ายหอมแก้มเจ้าแฝดนรกเองเลยสักครั้ง น่าอายจริงๆ แถมฝ่ายนั้นยังเป็นผู้ชายอีก ถึงจะเป็นพี่น้องกันแต่ก็คนละสายเลือด....

    ร่างบางที่วิ่งกลับเข้าห้องตัวเองบ่นว่าตัวเองในใจก่อนจะไปเตรียมของไปเที่ยวแล้วลงไปรอเจ้าแฝดข้างล่าง

    "มาม๊าา พวกเราเสร็จแล้ว"

    สักพักเจ้าฝาแฝดก็เดินลงมาข้างล่าง เมื่อครบแล้วเราก็ออกเดินทางไปทะเลกัน

    ทะเลแห่งหนึ่ง

    "ไบโอมาเล่นน้ำกัน"

    เสียงสองแฝดเรียกให้ร่างบางลงมาเล่นน้ำกับพวกเขา

    "แปปนะ เดี๋ยวพี่ตามไป"

    ร่างบางขานตอบพร้อมกับเร่งมาม๊าให้รีบทานครีมกันแดด

    "เสร็จแล้วจ๊ะ เล่นกันระวังๆหน่อยนะ"
    "ฮะ งั้นไบโอไปก่อนนะฮะ"

    เด็กสามคนเล่นน้ำด้วยกันสนุกสนานจนเวลาล่วงเลยมา2ชั่วโมงแล้ว เด็กๆจึงตกลงกันให้ว่ายกลับเข้าฝั่ง
    ว่ายน้ำมาได้สักพักก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น เมื่อร่างบางที่ว่ายตามหลังเป็นคนสุดท้าย อยู่ๆก็เป็นตะคริวขึ้นมา

    "เคมี พี่เป็น..แค่กๆ ตะคริว"

    เมื่อเคมีได้ยินก็ตะโกนบอกให้ฟิสิกส์ไปตามผู้ใหญ่มาช่วย ส่วนตัวเองก็ว่ายไปช่วยร่างบาง

    "พี่รออยู่ตรงนั้นนะ เดี๋ยวเคมีไปหา"

    เคมีรีบว่ายไปหาไบโอ แต่ก่อนจะไปถึงตัวร่างบางก็จมน้ำไปชะแล้ว เคมีจึงดำน้ำลงไปพาร่างบางขึ้นมา แต่ด้วยขนาดตัวที่ต่างกันจึงทำให้ลำบากต่อการว่ายเข้าฝั่ง ตอนนี้ก็ได้แต่พยุงไม่ให้จมไปอีกรอบ แต่ตอนนี้ร่างบางได้สลบไปแล้ว

    "ไบโอๆ อย่าพึ่งเป็นอะไร"

    เคมีตบหน้าไบโอเบาๆเพื่อเรียกสติ แต่ร่างบางก็ไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมาเลย

    บรึ้นนน บรึ้นนน

    เสียงเจ็ทสกีดังขึ้นเรียกให้เคมีเงยหน้าขึ้นไปก็พบกับปะป๊าที่ขี่เจ็ทสกีมา

    "ส่งไบโอมาเร็วเคมี"

    ปะป๊าพูดพร้อมกับอุ้มไบโอขึ้นมาตามด้วยดึงเคมีขึ้นมาอีกคน

    "ปะป๊า ไบโอจมน้ำด้วย"

    "ปะป๊าเห็นแล้ว ไม่ร้องนะ ไบโอต้องไม่เป็นไร"

    ปะป๊าปลอบเด็กน้อยขี้แยที่ร้องไห้พร่ำเรียกชื่อพี่ชายตัวเองตลอดทาง เมื่อขึ้นฝั่งเรียบร้อยแล้ว ปะป๊ากับมาม๊าช่วยปั้มหัวใจและผายปอดไบโอจนร่างบางฟื้นขึ้นมา ตั้งแต่เหตุการณ์วันนั้นจึงทำให้ร่างบางว่ายน้ำไม่เป็นอีกเลย




    ไบโอ อายุ18ปี
    ฟิสิกส์-เคมี อายุ15ปี



    ปัง!!!

    "ไอแฝดนรก ตื่นได้แล้วโว้ยย จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนวะ"

    ร่างบางตะโกนเสียงดังเรียกให้เจ้าแฝดนรกสองตัวที่นอนอยู่ใต้ผ้าห่มผืนหนาให้ตื่นจากนิรทา แต่ปรากฎว่า...เลขหมายที่ท่านเรียก ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้...

    "อ๊ากกกก ไอแฝดบ้า ลุกเดี๋ยวนี้น้าา"

    ร่างบางกระโดดขึ้นไปบนเตียงพร้อมยกเท้าขึ้นเตรียม...ถีบ

    ตุบ ตึง ตุบ

    "เชี่ย!!!!ใครถีบกุวะ"


    ร่างสูงของฟิสิกส์เงยหน้าขึ้นมามองเจ้าตัวที่ถีบเค้าตกเตียง แต่เมื่อหันไปมองก็บรรลุละครัช พี่ชายตัวเล็กของเขานั้นเอง - -

    "ลุกแล้วก็ไปอาบน้ำชะฟิสิกส์"
    "เออๆ"

    เมื่อร่างสูงของฟิสิกส์เข้าห้องน้ำไปเรียบร้อยแล้ว ก็เหลือร่างสูงที่นอนอืดอยู่บนพื้นอีกหนึ่งตัว

    "เคมี เมื่อไรจะตื่นเนี่ย ขนาดกุถีบแล้วยังไม่ตื่นอีก - -"
    "อือออ...ไบโอเองหรอ= ="
    "ผีมั้ง ถามแปลกๆก็เห็นอยู่ว่าเป็นฉัน - -"
    "ไบโอกวนทีน ต้องทำโทษ"
    "เห้ย!!!"

    ฟอดดด

    "ชื่นใจจัง เคมีไปอาบน้ำก่อนนะไบโอ"
    "อะ..ไอบ้าา!!!"

    หอมแก้มเสร็จเคมีก็ชิ่งหนีไปอาบน้ำข้างล่างทันที

    แกร๊ก แอ๊ดดด

    "โดนเคมีแกล้งมาหรอไบโอ"
    "ไอแฝดนรก ทำไมไม่รู้จักแต่งตัวในห้องน้ำวะ- -"
    "อ่าวว ก็ปกติกุก็ออกมาแต่งข้างนอกนะ"
    "ไม่รู้ละ วันหลังก็แต่งตัวในห้องน้ำละ"
    "เฮ้อ!! ไบโอมานี่ๆ"

    ถอนหายใจเสร็จ ฟิสิกส์ก็เรียกไบโอให้มาใกล้ๆ แต่เจ้าตัวไม่ยอมเดินไปหา ฟิสิกส์เลยเดินเข้าไปหาเอง

    "มะ..มีอะไร"
    "เป็นฝาแฝดก็ต้องเหมือนกันใช่ป่ะ?"
    "น่าจะมั้ง ทำไม?"
    "ก็ไม่ทำไม แค่..."

    ฟอดดด

    "เห้ย!!! ไอแฝดนรก"

    ร่างบางยกมือกุมแก้มที่ขึ้นสีแดงระเรื่อ

    "ก็เคมียังหอมแก้มไบโอได้เลยนะ กุก็ต้องหอมได้บ้างสิ"
    "เออๆๆๆ พวกเมิงแม่ง ไม่คุยด้วยและ แต่งตัวเร็วๆละ อย่าลืมจัดกระเป๋าให้เรียบร้อยนะ"

    ร่างบางบ่นเสร็จก็รีบวิ่งกลับห้องตัวเอง

    "เฮ้ออ!!! ทำไมไอแฝดนรกยิ่งโตยิ่งหล่อยิ่งสูงกว่ากุวะ - -"

    ร่างบางบ่นพร้อมกับตรวจดูของที่จัดเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะลงมารอสองแฝดข้างล่าง

    "มาม๊า มีอะไรให้ไบโอช่วยไหม?"
    "มาก็ดีละ เอาขอพวกนี้ไปจัดใส่ตะกร้าให้มาม๊าทีสิ"
    "ฮะ แล้วพวกนี้คือข้าวกลางวันหรอฮะ?"
    "ใช่จ๊ะ น่ากินใช่ไหมละ"
    "มาม๊าทำอะไรก็น่ากินอยู่แล้ว"

    ฟอดดด

    ร่างบางเดินไปหอมแก้มผู้เป็นแม่

    "แอ่มมๆ มาหอมแก้มภรรยาปะป๊าได้ไงหะ"
    "งาา ปะป๊าอาา ภรรยาปะป๊าแต่มาม๊าของไบโอน้าา"
    "อยากให้ไบโอหอมแก้มก็บอกไปสิค่ะคุณ"
    "อะไรๆ ไม่ได้อยากให้ตัวแสบมาหอมหรอกนะ"
    "ปะป๊าอา มาๆเดี๋ยวไบโอหอมให้"

    ฟอดดด

    "ทำไมไบโอไม่หอมพวกเราบ้างละ"

    ฝาแฝดที่เดินลงมาพูดพร้อมกันอย่างงอนๆ

    "หมั่นไส้ แบร่ๆ
    "
    "มาม๊าไบโอไม่ยอมหอมแก้มฟิสิกส์"
    "ปะป๊าจัดการให้เคมีหน่อย"
    "ได้ทีนี่รีบฟ้องเลยนะไอแฝดนรก - -"
    "ไปๆ ไปหอมแก้มเจ้าแฝด ออกจากบ้านช้าเดี๋ยวอดเล่นน้ำนะ"
    "ก็ได้ฮะ หันแก้มมาเดะ"

    ฟอดดด ฟอดดด

    "ไบโอน่ารัก
    "

    สองแฝดพูดขึ้นพร้อมกันแล้วลากไบโอไปขึ้นรถ


    ภายในรถตู้

    สองแฝดที่ลากร่างบางมานั่งข้างหลังด้วยกันโดยที่ให้ร่างบางนั่งตรงกลางแล้วมีสองแฝดนั่งขนาบข้าง ระหว่างเดินทางไปทะเลไบโอก็ถูกเจ้าแฝดนรกแกล้งตลอดการเดินทาง

    "ไบโอๆ เคมีง่วง"

    ร่างสูงของเคมีสะกิดเรียกร่างบางให้หันมาสนใจตน
    "ง่วงก็นอนสิ - -"
    "งั้นยืมไหล่หน่อยนะ"
    "งั้นกุยืมด้วย"
    "เห้ยย!!!มันหนักนะ"
    "ก็พวกเราง่วงนิ"
    "ก็พิงกระจกสิ"
    "มันแข็ง - -"
    "ทะเลาะอะไรกินอีกจ๊ะเด็กๆ"
    "มาม๊าดูเจ้าแฝดสองตัวนี้สิ มันแกล้งไบโออา"
    "น่าๆ ให้น้องยืมไหล่หน่อยสิ"
    "งื้อออ แต่ไบโอหนักนี่"
    "เอาน่าทนหน่อยนะจ๊ะ เดี๋ยวก็แวะพักทานข้าวกลางวันละ"
    "ชิ!! ก็ได้"

    สักพักร่างบางก็หลับตามเจ้าแฝดนรกไป

    "ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิ เห็นทะเลาะกันทุกวันแต่ก็สนิทกันดีนิ"
    "ยิ่งทะเลาะก็ยิ่งสนิทกันไงค่ะ"

    เสียงปะป๊ากับมาม๊าคุยกันเรื่องเด็กๆที่นอนกอดกันกลมดิ๊ก

    "เด็กๆ ตื่นมาทานข้าวได้แล้วน้าา"

    ผู้เป็นแม่ขึ้นมาปลุกเด็กๆที่นอนกันอยู่เบาะหลังสุดของรถตู้

    "อะ..อืมม ถึงที่พักรถแล้วหรอฮะ"

    ร่างบางงัวเงียตื่นขึ้นมาเป็นคนแรก

    "ใช่จ๊ะ มาม๊าฝากไบโอปลุกเจ้าแฝดด้วยนะจ๊ะ"
    "ก็ได้ฮะ"

    เมื่อร่างบางรับคำก็หันไปเขย่าแขนเจ้าแฝดทั้งสองตัว แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นขึ้นเลย ร่างบางจึงยิกไปที่แขนของฟิสิกส์และเคมี

    "เชี่ย!!!"
    "โอ๊ยยย เจ็บอา"

    เสียงสบถของฟิสิกส์ดังขึ้นตามด้วยเสียงของเคมีที่บ่นพรางลูบแขนตัวเองเบาๆ

    "ตื่นแล้วก็ลงไปทานข้าว"

    ร่างบางที่ทำท่าจะลุกแต่ก็ลุกไม่ได้เพราะเจ้าแฝดทั้งสองตัวจับมือเขาอยู่
    "ปล่อยสิ จะลงไปทานข้าว"
    "เดี๋ยวค่อยลง"
    "มาให้พวกเราทำโทษไบโอก่อนสิ"
    ว่าจบเจ้าสองแฝดก็เลื่อนหน้าเข้ามาใกล้

    ฟอดดดด ฟอดดดด

    "หอมแหะ -.,-"
    "ชื่นใจจัง แก้มนิ่มด้วย
    "

    ว่าจบเจ้าสองแฝดก็เดินลงไปข้างล่าง ทิ้งให้ร่างบางนั่งหน้าแดงอยู่บนรถคนเดียว

    "อ๊ากกกก ไอแฝดนรก!!!!"

    บ้านพักต่างอากาศติดทะเล

    "โอเย่!! ในที่สุดก็ถึงชะที"

    เสียงของร่างบางที่ตะโกนด้วยความดีใจ

    "ไบโอมาช่วยขนของหน่อยสิจ๊ะ"
    "ได้ฮะ"

    เมื่อขนของเข้าบ้านเรียบร้อยตอนนี้ก็เป็นเวลาพักของปะป๊าและมาม๊า ส่วนเด็กๆก็ไปเล่นน้ำกัน

    "ไบโอ!!!"

    เสียงของเคมีเรียกให้ร่างบางที่วิ่งไปเล่นน้ำหยุดชะงักแล้วหันมาถาม

    "มีอะไร?"
    "ทาครีมกันแดดยัง?"
    "ยังอา ไม่ต้องทาหรอกเนอะ -3-"
    "ไม่ได้ๆ มานี่ๆ"
    "เออๆ"

    เคมีเรียกร่างบางให้เดินกลับมาหาเขา

    "แล้วฟิสิกส์ละ"
    "ไปเอาเสื้อให้ไบโออา"
    "เอามาทำไม?" "
    เอาน่าๆ มาๆเดี๋ยวทาครีมให้"
    "เห้ย!!ไม่ต้องๆ เดี๋ยวทาเอง"

    ร่างสูงของเคมีไม่ฟังเสียงค้านของร่างบาง และดึงให้ร่างบางนั่งบนตักของตน

    "ทำไมต้องนั่งตักด้วย?"
    "จะได้ทาง่ายๆไง"
    "ตอแหล - -"

    ร่างสูงเริ่มทาครีมกันแดดบริเวณเเขนก่อนจะค่อยๆทานบริเวณตัวและขา

    "อะ..เย็นจัง"

    ร่างบางร้องเสียงแปลกๆออกมาทำให้มือที่ทาอยู่หยุดชะงัก ก่อนจะทาต่อจนเสร็จ

    "ปะ..ปล่อยได้แล้วเคมี"
    "ไบโอเป็นอะไรอา ทำไมหน้าแดง
    "

    ไบโอไม่ตอบ เคมียื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าแดงๆนั้นแทน

    "ก็มัน..ร้อนไง"
    "ไอเคมี กุได้เสื้อมาแล้ว"

    เสียงตะโกนของฟิสิกส์ทำให้ทั้งคู่หันไปมอง

    "อะ ใส่ซะ"

    ร่างสูงของฟิสิกส์ยื่นเสื้อให้ร่างบาง

    "ไม่ใส่ไม่ได้หรอ"
    "ใส่ไปเถอะน่า - -"
    "มันร้อนนิ- -"
    "อย่าเรื่องมาสิไบโอ"
    "แล้วทำไมต้องใส่ด้วยละ"

    ร่างบางตอบกลับมาทำให้ร่างสูงทั้งสองหันมองหน้ากัน ความจริงที่ให้ใส่ก็เพราะกลัวว่าจะมีคนอื่นนอกจากพวกเขาเข้ามาบริเวณบ้านพักแล้วมาเห็นร่างบางที่เปลือยท่อนบน แค่นึกก็อยากจะฆ่าไอพวกนั้นละ ถึงจะเป็นหาดส่วนตัวแต่ก็ไว้ใจไม่ได้

    "เอาน่าๆ ไบโอใส่เสื้อเถอะ ถ้าไบโอใส่จะได้ไม่ดำไง ฟิสิกส์มันก็หวังดีไง"

    เคมีเริ่มเกลี่ยกล่อมร่างบางให้ยอมใส่เสื้อดีๆ

    "จริงหรอฟิสิกส์?"
    "เออๆ ใส่ไปได้ละ จะได้ไปเล่นน้ำ"
    "โอเคค้าบบ"

    เมื่อร่างบางใส่เสื้อเรียบร้อยแล้วทั้งสามก็วิ่งลงไปเล่นน้ำกัน

    "เคมี เอาห่วงยางมานี่นะ"

    ร่างบางเริ่มกลัวเพราะตอนนี้ตนไม่มีห่วงยางให้เกาะ จึงไปเกาะคอฟิสิกส์แทน

    "ว่ายน้ำไม่เป็นแล้วยังจะเล่นอีกนะ"
    "ก็อยากเล่นนี่ เห้ยย!!!"

    ร่างบางร้องด้วยความตกใจเมื่อร่างสูงของฟิสิกส์เริ่มว่ายไปที่ที่ขาของร่างบางไม่สามารถแตะถึงพื้นได้

    "ฮึก..อย่าแกล้ง..กันสิ"

    ร่างบางเริ่มร้องไห้พร้อมกับกอดคอฟสิกส์แน่น เมื่อฟิสิกส์เห็นร่างบางร้องไห้จึงหยุดเดินและเรียกให้เคมีเอาห่วงยางมาให้ร่างบาง เมื่อร่างบางได้ห่วงยางมาแล้วจึงผละจากลำคอแกร่งของฟิสิกส์

    "พากลับเข้าฝั่งด้วยเคมีฟิสิกส์"
    "ค้าบบ"

    ทั้งสองขานรับพร้อมกันและพาร่างบางว่ายกลับเข้าฝั่ง เมื่อถึงฝั่งแล้วร่างบางก็เทศน์เจ้าแฝดสองตัว แล้ววิ่งเข้าบ้านไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

    ตกเย็นก็ได้เวลาทานข้าวกันแล้ว ทุกคนตกลงกันว่าจะไปทานที่ร้านอาหารใกล้ๆบ้านพักกัน เนื่องจากเดินทางมาเหนื่อยๆปะป๊าเลยอยากให้มาม๊าพัก

    ขับรถมาสักพักก็มาถึงร้านอาหาร เป็นร้านอาหารติดชายหาด ภายในร้านตกแต่งด้วยรูปภาพปลาและวิวของทะเลที่นี่

    "อ๊ะ!!!นั้นฟิสิกส์ใช่ไหม?"

    เมื่อเดินเข้ามาในร้านอาหารแล้วก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาทักฟิสิกส์

    "เราฟ้าไง จำได้ป่าว"

    เสียงของหญิงสาวพูดอย่างสดใส แต่มันก็เป็นเพียงการเสแสร้ง

    "อืม แล้วมีอะไร"
    "อ่อ ก็ไม่มีอะไรหรอก คือฟ้าแค่เดินมาทักน่ะ นี่มากินข้าวกันหรอ"
    "อืม มากินข้าวกับ"ครอบครัว"น่ะ"

    ร่างสูงของฟิสิกส์ตอบพรางเน้นคำว่าครอบครัว

    "อ่อค่ะ แล้วผู้ชายคนไหนใครหรอค่ะ?"

    ผู้หญิงคนนั้นว่าพรางชี้ไปที่ไบโอ

    "พี่ชาย"
    "อ่อค่ะ งั้นฟ้าไปก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่"

    เมื่อหญิงสาวเดินจากไปแล้ว ฟิสิกส์ก็หันมาอธิบายให้ฟังพร้อมกับเคมีที่ช่วนชี้แจงด้วย

    "ฟัาไม่ได้เป็นอะไรกับฟิสิกส์นะมาม๊า ผู้หญิงคนนั้นมันก็แค่มาตามจีบไอฟิสิกส์ก็แค่นั้น"
    "ก็อย่างที่เคมีว่า แต่ผมไม่ได้สนใจเขานะ ออกจะรำคาญด้วยซ้ำ"
    "ถ้าเป็นอย่างงั้นก็ดีละ ปะป๊าไม่ค่อยชอบเท่าไร"
    "ถึงปะป๊าไม่ชอบไอฟิสิกส์มันก็ไม่เอาหรอก"
    "พูดเหมือนหล่อเลือกได้ - -"
    "ก็หล่อเลือกได้จริงๆนั้นแหละ ถามไอเคมีได้"
    "ก็ตามนั้นแหละไบโอ เห็นนิสัยแบบนั้นแต่ก็มีหญิงมาจีบเยอะนะ แต่มันไม่เล่นด้วย"
    "รู้ดีจังนะเคมี"
    "รู้สึกเหมือนโดนไบโอว่าเลยวะฟิสิกส์"
    "ไบโอว่าเมิงว่าเสือกไง"
    "ไบโอป่าวนะ ฟิสิกส์พูดเอง"
    "ไอฟิสิกส์!!"

    .
    .
    .
    .
    .
    .
    และแล้วก็จบไปตอนหนึ่ง ไรท์นั่งมึนอยู่ตั้งนาน 5555
    ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะค่ะ
    สุดท้ายนี้ขอคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะค่ะ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×