ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Episode : 2
Ep.2
“โอ๋ ๆๆ อย่าร้อนะ เ้านี่นัเลยนะ ูิาเเปื้อนหมแล้ว”
ยื่นมือปัาเ เสร็แล้ว็หยิบสำลีุบแอลอฮอล์ มาเ็ให้
“โอ๊ยยยยย อย่าทำแร เฮุนเ็บ” หน้าแรื่น ัวสั่นระริๆ
“มือหนัไปหน่อย พี่อโทษ้วยนะ” เอื้อมหน้ามาระยะประิ าสวยระพริบปริบๆอย่านี้อ้อน
“แร่ แร่”
เสียเท้าที่ระทบพื้นิน็ใล้เ้ามาเรื่อยๆ
แร่
แร่
“โอ เฮุน” ผาเสีย เรียัระห่ำอย่าน่าลัว
“โฮะ ที่มันเสียแม่นี่นา”
“เฮุน ทำไมไม่ยอมไปิน้าวนี่มันี่โมี่ยามแล้ว!!!” ระาแน้วยวามเร็วเลี่ย 5 เมร่อวินาที
“แม่ เฮุนเ็บ”
น้ำาระเ็น หนุ่มน้อยร้อไห้อย่าหนั
มือหนึ่ถือไม้เรียวำลัะฟาลสั่สอนเ็ื้อ แ่มีอีมือว้าไว้ไ้ทันท่วที
“อย่าีเฮุนเลยนะรับ ีผมแทนนะรับ ผมอร้อ” แววาน่าสสาร น้ำในวาพร่าไหล ลานไปอโอเฮุน
“ เอ๊ะ !! นี่หัวเ่าไปโนอะไรมา ไ้แผลอีแล้วใ่มั้ย”
ใบหน้ายู่ยี่ หน้าแเือราวับนาพา
“ไม่้อมาเล่นอีแล้วนะ เ้าใมั้ย”
เ็น้อยร้อไห้หนัว่าเิม ร่าายอ่อนล้า อพี่ลู่หานไว้อย่าแนบแน่น ใบหน้าลอเลีย
“ฮืออออออ ๆๆๆ ฮืออออออออออออออ”
“ลับบ้าน!!!”
พลาูแนโอเฮุนเิน้ำอ้าวลับบ้านอย่ารวเร็ว
พลาูแนโอเฮุนเิน้ำอ้าวลับบ้านอย่ารวเร็ว
เมื่อเห็นน้อเ็บ ลู่หาน็สสารน้อเหลือเิน แ่ะให้ทำไรไ้ ็เรามันเ็ห้ามผู้ให่ไม่ไ้อยู่แล้วหนิ
“ลู่หานหลานย่า เป็นอะไรไปลูมานี่มา” ย่ามอเห็นหลานน้อยร้อไห้อย่าน่าสสาร ้ำใ
“ย่ารับ ทำไมแม่อเฮุนใร้ายอย่านี้รับ” (?) เสียสั่นเรือ มือำหมัแน่น ในใลุเป็นไฟ
“ไม่เป็นไรหรอนะลู่หาน แม่อเฮุนเป็นห่วเฮุนมาน่ะ”
เอามือลูบหัวหลายอย่าทะนุถนอม เลื่อนลมา่ำ 2 อ้อมแน อหลานแน่นอบอุ่น
เอามือลูบหัวหลายอย่าทะนุถนอม เลื่อนลมา่ำ 2 อ้อมแน อหลานแน่นอบอุ่น
่ำืนหลับใหล าวาวสุสาวระยิบระยับเ็มท้อฟ้า
วันทร์ทอแสสีนวลเหลืออ่อนๆละมุนละไมในยามึมันสวย และ สวยเหลือเินนนนน
“พริ้ววววววววววว”
เสียสายลมฤูหนาวพัมา วนให้ายนั้นไ้รับวามหนาวทีเียวเียว
าหวานนั่ที่เีย ิับบานหน้า่าที่แ่้วยลายลูไม้วินเท
ลู่หานะเ้อ แ้มเปิหน้า่าออ
“ แอ๊”
รับลมหนาวอ่อนๆ วาสวยนาแพรยาว แหนมอวันทร์สีนวล
“ แอ๊”
รับลมหนาวอ่อนๆ วาสวยนาแพรยาว แหนมอวันทร์สีนวล
ันทร์เอ๋ย ันทร์เ้า
อ้าว อแ
อแหวนทอแ ผูมือน้อ้า
อ้า อม้า ให้น้อ้าี่
อเ้าอี้ ให้น้อ้านั่
อเียั้ ให้น้อ้านอน
อละร ให้น้อ้าู
อยายู เลี้ยน้อ้าเถิ
อยายเิ เลี้ยัว้าเอ
สอมือประสาน พนมมืออพรในห้อหัวใมีแ่หน้าโอเฮุนลอยึ้นมา -///-
“ รับผม เพลนี้มีนรีเวสเ้ามาไปฟัันเลยร๊าบบบบบบบ” เสียวิทยุอย่าไ้ัึ้น ลู่หานเป็นนเปิ
“ แทม ทา แ แม แม แ่ม แ่ม แม แมมมมม”
“ืนที่าวเ็มฟ้าันินนาารถึหน้าเธอ ละเมอไปไล มอไม่เห็นเป็นาว………”
้อนหัวใอหนุ่มน้อยเริ่มเ้นไม่เป็นัหวะ มี่อยๆแรึ้น ๆ แ้มใสๆเริ่มแ่ำ เริ่มไม่เ้าใวามรู้สึอนเอเลยริๆอนนี้
“ พริ้ววววววววววว”
“ฟื๊”
ลมอ่อนๆพัมาระทบาย วาสวยๆ็่อยๆเลิ้ม และหลับลในที่สุ เหนื่อยทั้ายและใมาทั้วันอหลับเอาแรหน่อยเถอะ
หนุ่มน้อยหน้ามเรียว มูโ่เป็นสัน แ้มใสระเรื่อสีมพูอ่อนเห็นเป็นเลือฝา ปาเรียวสวยเป็นระับสีแุลีบุหลาบส วันนี้เาหล่อเป็นพิเศษ วามสวยรีอายไลเนอร์อย่าับบอยแบรน์ เสื้อหนัสีำ าเฮิพฮอพโทนเ้ม มันทำให้ายหนุ่มร็อเอร์มา
“ ๊อๆๆ” เาะประู 3 ัหวะ
“ แอ๊”
แ้มประูเปิออ
“ อ้าว เฮุนมาถึแล้วหรอ” มือลูบผมสีน้ำาลอย่าเินอายยย -/////-
“…..(วันนี้เฮุนหล่อมาเลย หล่อมาริๆ)....”
แ้มสีนวลเริ่มเปลี่ยนสี เพราะนรหน้าเา่าน่ารั หล่อมาเ้มเหลือเิน
แ้มสีนวลเริ่มเปลี่ยนสี เพราะนรหน้าเา่าน่ารั หล่อมาเ้มเหลือเิน
เฮุนยิ้มหวานหยาเยิ้ม ^_______________________^
“ฮยอ ไม่สบายรึเปล่ารับ”
“็สบายีหนิ ทำไมนายว่าันไม่สบายล่ะ” ุนระับ 30 X D
“็หน้าพี่แไปหมแล้วน่ะสิ”
“ฮ่าาาาาาาาาาาา ป่าววะหน่อย” เสียสูยิ่ว่ายอเาเอเวอเรส
สายาเ้าเล่ห์มอมาที่หน้าหวาน ลู่หานหลบสายาอย่ารวเร็ว
ทำเป็นมอนาฬิา
“เรารีบไปันเถอะเฮุนนา”
ายหน้าหวานใส่เสื้อเิ้สีาว าเสีรม าลมใส นาแพรยาว มูสวยไ้รูป ลีบปาเรียวสวยมพูอ่อน ส่วนแ้มไม่้อพูถึใสเว่อร์ๆมพูราวับลูสรอเบอร์รี่เลยล่ะ
หน้าสวยราวับผู้หิ หน้าหวานึ้นเป็นอ
มัน็ไม่แปลหรอ็มันผ่านมาแล้ว 6 ปี หนุ่มวัย 18 วามหล่อ็ัึ้นเป็นเรื่อธรรมา
เมาท์มอย์ : นี่สอหนุ่ม็โันแล้วน๊าาาา หล่อมาๆ้วยยยๆ
เอ๊ะ ! ยัมีเรื่อวุ่นวายที่ 2 นนี้ยั้อเอ้วยน๊าาาาา
อมเมน์ันหน่อยยยยน๊าาาอยารู้วามิเห็นอ่าาาา่าาาา
CRY
.q
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น