ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ◣ Mч яøoɱ!! ◥

    ลำดับตอนที่ #19 : WHiTE

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 61


    B
    E
    R
    L
    I
    N
     

    APPLICATION.

    - THE student -



    Ayumi Kasai


    “เมื่อกี้....พูดว่าอะไรนะ?”


    ชื่อ - นามสกุล : ไวเลอร์ มิมอริม I Wriler Mimorim

    ชื่อเล่น : ไวท์ I White

    อายุ : 36 ปี ร่างเนื้ออายุประมาณ 17 ปี

    ชอบเพศ : หญิง - ชาย [ กับผู้ชายจะรับ ]


    ประเภท : อสูร

    ชื่อ : อันเดด [ Undead ]


    Racith : B.

    Class : C.

    ชมรม : ว่ายน้ำ


    ลักษณะ : ไวท์เป็นชายหนุ่มที่เรียกได้ว่าขาวสมชื่อ เขามีรูปร่างสูงโปร่ง ด้วยส่วนสูง 179 cms. และน้ำหนัก 58 kgs. ทำให้ดูผอมบางและไร้เรี่ยวแรง มีใบหน้าที่ดูอมโรคซึ่งก็รับกับผิวที่ขาวซีดประหนึ่งกระดาษของเขาอย่างดี แท้จริงเขามีใบหน้าที่จัดได้ว่าดูดีอยู่ไม่น้อย ถ้าไม่เพียรทำหน้านิ่งสนิทราวกัยหุ่นที่ไม่มีชีวิตล่ะก็นะ เขามีเรือนผมสีขาวสว่างเช่นเดียวกับสีผิว คิ้วเรียวบางโก่งโค้งรับกับดวงตาคมสีดำสนิท จมูกโด่งเป็นสัน รับกับริมฝีปากหยักบางสีแดงสด


    นิสัย : ไวท์นั้นเรียกได้ว่าถ้าไม่เหมือนก้อนน้ำแข็งเดินได้ก็เป็นหุ่นไม้มีชีวิต เกือบจะเรียกได้ว่าไร้ชีวิตจิตใจเพราะมักจะทำใบหน้าเรียบเฉยอยู่ตลอกเวลา มักจะทำตัวนิ่งเงียบและไม่สุงสิงกับใครและไม่ค่อยจะมีคนอยากเข้าใกล้เขามากนักมากเช่นกัน แต่แท้จริงแล้วเขาก็ยังมีความเป็นมนุษย์อยู่ค่อนข้างมาก เพียงแค่เส้นประสาทแสดงอารมณ์บนใบหน้าเสีย(?) และความรู้สึกช้าเข้าขั้นวิกฤตจนค่อนหน้าน่าเป็นห่วง

              บางคราเขาดูเป็นคนที่อ่อนโยน เพราะมักจะช่วยเหลือคนอื่นตลอดเวลา แต่แท้จริงแล้วเพราะเขาปฏิเสธใครไม่เก่งและคิดว่าไม่เสียหายอะไรที่จะช่วย เพราะงั้นต่อให้เรื่องที่ขอมันจะแปลกสักเท่าไหร่ ไวท์ก็ยอมช่วยแน่นอน (จริงๆแบบนี้ก็น่าเป็นห่วงไม่น้อย) เขาเป็นคนที่ไม่คิดมาก อีกนัยคือไม่คิดอะไรเลย และเพราะแบบนั้นทำให้บางเรื่องเขานั้นพูดตรงเสียยิ่งกว่าไม้สามหน้าเสียอีก เขามักจะไหลไปตามสถานการณ์หรือไม่ก็กลืนไปกับพนังสีขาว เรียกได้ว่ามีความจืดจางเลเวลสูงพอตัว

              ไวท์นั้นเรียกได้ว่าในชีวิตอันเดตของเขานั้นไม่เคยโกรธใครสักที เพราะไม่ว่าใครจะทำอะไรกับเขา เขาก็จะไม่เก็บมาคิดมาและปล่อยผ่านไป แต่เชื่อว่าถ้าเขาใด้โกรธใครเมื่อไหร่คงน่ากลัวมิใช่น้อย


    ลักษณะคำพูด : ไวท์มักจะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย พูดไม่ช้าแต่ก็ไม่เร็วนั้นด้วยน้ำเสียงโมโนโทน มักจะแทนตัวว่า ผม ถ้าสนิทขึ้นมาหน่อยก็แทนตัวว่า ฉัน กับคนอื่นจะแทนตัวว่า นาย เธอ คุณ ตามความสนิทและสถานะของอีกฝ่าย และมักจะลงท้ายว่า ครับ ทุกครั้งเมื่อคุยกับผู้อาวุโส

              ตัวอย่าง

         - "สวัสดี...ครับ" มองอีกฝ่ายด้วยดวงตาเรียบนิ่งก่อนจะก้มหัวลงเล็กน้อย

         - "ขอโทษ" กล่าวด้วยใบหน้านิงเฉยแล้วก้มหัวน้อยๆ

         - "ลิ้นฉันพัง(?)ไปแล้วน่ะ" พูดพลางชี้ลิ้นที่แลบออกมานิดหน่อย

         - "ถ้าอยากรู้ว่าฉันขาวทั้งตัวจริงมั้ยจะถอดเสื้อให้ดูก็ได้นะ" พูดจบก็ปลดกระดุมคอเสื้อทันที ก่อนจะหยุดมือลงเมื่ออีกฝ่ายห้ามอย่างร้อนรน

         - "มันอร่อยหรอ?" ถามพลางเอียงคอเล็กน้อยอย่างสงสัย


    ประวัติ : แรกเริ่มนั้น ไวท์เป็นเพียงศพที่ฝังอยู่ในสุสารศพไร้ญาติที่น่าวังเวง เขานั้นไร้ซึ่งความทรงจำเมื่อยังมีชีวิต เมื่อลืมตาตื่นก็รับรู้เพียงแค่ว่าตนนั้นได้กลายเป็นอันเดดของพ่อมดดำคนหนึ่งเสียแล้ว

              มาสเตอร์นั้นสอนหลายๆอย่างให้เขา ถึงแม้บางเรื่องเขาจะไม่สามารถทำได้เลย เช่น การแสดงอารมณ์ทางสีหน้า หรือทำอาหารให้อร่อย แต่ก็ถือได้ว่าเขาเป็นคนรับใช้ที่สมบูรณแบบ(?) เพราะไม่ว่ามาสเตอร์จะสั่งอะไรเขาก็ทำได้ ตั้งแต่กวาดห้องยันถอนหญ้า(?) ก่อนชีวิตจะพลิกผัน(?) ถูกตัดหายปล่อยโรงเรียนแบบไม่ทันตั้งตัว...


    งานอดิเรก : ว่ายน้ำ , อ่านหนังสือ

    ชอบ : ของนุ่มนิ่ม , ว่ายน้ำ

    ไม่ชอบ : งู

    ความสามารถ : ว่ายน้ำ , ทำความสะอาด , งานฝีมือ

    พลัง : พื้นร่างกายและบาดแผลได้รวดเร็วกว่ามนุษย์สามเท่า


    เพิ่มเติม : - ประสาทสัมผัสตาย (จมูก ลิ้น ผิวหนังไม่สามารถรับรู้ถึงสิ่งเร้าได้)

                   - ไม่ชอบกินอะไรเป็นพิเศษเพราะเป็นคนลิ้นจระเข้


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×