คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : แพทริเซีย เดอ วองโกเล่
ใบสมัครบทพิเศษ
ชื่อ – นามสกุล – ชื่อเล่น : แพทริเซีย เดอ วองโกเล่ - แพท [ Pattrisia De. Vongola - Patt ] เพศ – อายุ: หญิง - 21 ปี
บทบาทในเนื้อเรื่อง: บุตรบุญธรรมคนที่สองของวองโกเล่โนโน่ ชอบแวบไปแวบมาระหว่างหน่วยต่างๆของวองโกเล่และแฟมิลี่พันธมิตร รวมทั้งครั้งนี้ที่แวบมาสอดส่งพฤติกรรมของพวกสึนะโดยการปลอมเอกสารทุกสิ่งอย่างพร้อมนามสกุลเข้ามาเรียนในโรงเรียนนามิโมริในห้องเรียนเดียวกับพวกซาวาดะอย่างง่ายดาย [ นามสกุลที่ใช้ในการปลอมแปลงคือเรมิงตัน "แพทริเซีย เรมิงตัน" | อนึ่ง แน่นอนว่ารีบอร์น โกคุเดระ เบียงกี้ ดร.ชามาล และสัปป้ารู้ถึงตัวเธออยู่แล้วว่าเป็นใคร และเธอก็ทำการ "อุดปาก" เรียบร้อยแล้วเช่นกัน ] แล้วเธอก็ติดลมอยู่ยาวเพราะเหตุการณ์ในเรื่อง.. มีฝีมือโดดเด่นจนมีฉายาและสมญานามมากมาย บางครั้งก็โดนขนานนามเป็นบอสคนที่สองของวาเรียเพราะสามารถสั่งการคนในวาเรียได้ทุกคน ( รวมซันซัสด้วยเพราะเธอรู้ความลับบางอย่างของซันซัสเข้า อันนี้แล้วแต่ไรต์จะเติมแต่งค่ะ เพราะอาจจะมีอะไรที่ไรต์อยากให้ซันซัสเข้ามาเกี่ยวแต่ขัดกับบุคลิกเจ้าตัว ) บางครั้งก็ถูกเรียกว่าราชินีแห่งวองโกเล่เพราะวองโกเล่โนโน่เคี่ยวเข็ญสั่งสอนเธอมากับมือรวมกับนักฆ่าหัวกะทิในรุ่นตั้งแต่รับเขามา ทำให้เธอกลายเป็นนักฆ่าที่มีฝีมือเป็นเลิศทำให้คนทั้งแฟมิลี่ยอมรับได้ง่ายดาย ซ้ำยังพวกชั้นผู้ใหญ่ก็เอ็นดูเพราะเห็นมาแต่เด็ก สมาชิกคนอื่นๆก็ให้ความเคารพกับเธอมากนัก มีเปลวไฟธาตุวายุบริสุทธิ์รุนแรงไหลเวียนทั่วร่าง ( มีสายหมอกปะปนอยู่นิดหน่อยพอให้เธอใช้ภาพมายาได้แต่ก็ไม่มากนัก ) จึงสนิทกับผู้พิทักษ์วายุของรุ่นที่เก้าเป็นพิเศษเพราะเน้นหนักไปเรียนกับผู้พิทักษ์วายุของรุ่นที่เก้าเสียบ่อย [ แพทในขณะนี้ดำรงตำแหน่งหนึ่งในกรรมาธิการของวองโกเล่ ] - อดีตเด็กเร่ร่อนในตรอกแห่งหนึ่งในเขตของวองโกเล่
คำเรียกแทนตัวเอง: กับวองโกเล่โนโน่ - หนู , คุณพ่อ | กับคนที่ตนเคารพ [ พวกชั้นผู้ใหญ่ของวองโกเล่ รวมทั้งพวกวิญญาณรุ่นก่อนๆที่เคยมาให้เธอเห็นทีละคนสองคน ( เธอจึงขาดอาการกลัวผีเป็นที่สตรีปกติพึงเป็นไปเลยเพราะเช่นจี ชอบกวนประสาทเธอเอาเรื่องเลยชอบโผล่มาไม่ให้ซุ่มให้เสียงเลยโดนหมัดลวนๆของเธอไปหลายครั้ง.. ) ที่ปรึกษานอกแก๊ง หัวหน้าแฟมิลี่พันธมิตรรุ่นก่อน ฯลฯ ] - ดิฉัน , คุณ.... ( ปกติจะเรียกด้วยชื่อ แต่ถ้าไม่สนิทจะเรียกเป็นนามสกุล ) | กับรุ่นวองโกเล่พรีโม่รวมทั้งของแฟมิลี่อื่น - เรา/ฉัน , นาย/เธอ [ หากเจาะจงเรียกตัวมักเรียกด้วยนามสกุล เช่น "คุณซาวาดะ ที่นั่งตรงนี้ว่างอยู่ใช่มั้ยคะ?" ] | กับคนที่ไม่รู้จักมักจะดูที่ภายนอกก่อนว่าอายุน่าจะประมาณไหน แต่ส่วนมากจะแทนตัวว่า "ฉัน" | กับพวกหนอนบ่อนไส้ ศัตรูของแฟมิลี่ คนทรยศ - ข้า , เจ้าสวะ [ ภาษาจะกลายเป็นภาษาโบราณทันที ( ตัวอย่างเช่น "คนสูงศักดิ์เยี่ยงข้าจักลงทัณฑ์เศษสวะเช่นเจ้าให้สมกับสิ่งที่เจ้ากระทำลงไป" , "เจ้าไม่คิดรึว่าสำหรับเศษเดนเช่นเจ้า.. ความตายมันปราณีเจ้าเกินไป.." )
ลักษณะการพูด: มักพูดสุภาพพร้อมด้วยเสียงนิ่งๆอยู่เสมอ พูดสั้นๆเข้าใจง่าย หากต้องการข่มขวัญจะไม่มีการกระโชกโฮกฮากหากแต่จะเป็นการแสยะยิ้มร้ายพร้อมแผ่จิตสังหารที่มีอยู่ล้นหลามสมกับจำนวนคนที่เคยฆ่าไปออกมาข่มขวัญแทน ไม่ว่าจะโกรธแค่ไหนก็จะพูดอย่างมีสติไม่กระตุกหนวดเสือให้น่ารำคาญใจ ฉลาดในการพูดการจา รู้จักเลือกใช้คำพูดให้เหมาะกับสถานการณ์และบุคคล รู้จักพูด รู้ตอนไหนควรพูดตอนไหนไม่ควร
ประวัติ: อดีตเด็กเร่ร่อนที่อาศัยอยู่ในตรอกเล็กๆที่อยู่ในเขตของวองโกเล่พอดี มักจะขโมยสิ่งต่างๆจากร้านรวงที่อยู่ในระแวกนั้นมากินประทังชีวิต สายตาแข็งกร้าวมองคนทั้งโลกราวขยะแขยงโลกนี้เต็มทนอย่างเกินอายุ
จนกระทั่งอายุได้ห้าขวบเธอก็ยังคงขโมยของอยู่แบบเดิม แล้วรุ่นที่เก้าที่ออกตรวจตรา ( อู้งาน ) อยู่แถวนั้นดันมาเห็นเข้า มองลึกลงไปในดวงตาเห็นเพียงความแข็งกร้าวจึงรู้สึกสนใจแล้วจึงนำกลับไปเลี้ยง ช่วงแรกเธอหวาดระแวงอย่างยิ่ง เอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้องนอนส่วนตัวที่รุ่นที่เก้าจัดไว้ให้ ชีวิตเธอสุขสบายขึ้นมากจากตอนอยู่ในตรอกเล็กๆนั่นก็จริงแต่เธอก็ยังไม่วางใจโลกใบนี้.. รุ่นที่เก้าเคยส่งครูมาสอนเธอในเรื่องต่างๆอยู่หลายหน แต่เธอก็อาละวาดจนครูทุกคนขอบาย แต่รุ่นที่เก้าก็ไม่ละความพยายามเอาน้ำเย็นเข้าลูบ ราวๆครึ่งปีได้กว่าเธอจะเริ่มปรับตัวยอมรับ พูดคุยกับผู้คนมากขึ้น และได้รู้จักกับซันซัส
และซันซัสก็เป็นอีกคนที่สนใจในตัวเธอเพราะเธอดูไม่สะทกสะท้านกับคำว่า "สวะ" ที่เขาพูดกรอกหูเธอเลยซักนิดทั้งๆที่เป็นแค่เด็กผู้หญิงอายุไม่ถึงหกขวบดีด้วยซ้ำ นั่นเป็นเพราะเธอชินชากับคำด่าว่าในชีวิตในตรอกของเธอไปเสียแล้ว ทำให้ความสัมพันธุ์เชิง "พี่น้องดิบเถื่อน" เริ่มต้นขึ้น เพราะช่วงแรกๆซันซัสเป็นคนบากหน้าไปอาสาสอน "น้องสาว" ของตนในเรื่องต่างๆเอง แถกับรุ่นที่เก้าจนสีข้างถลอกกว่าจะได้ตำแหน่งคุณครูคนแรกของน้องสาวเขามา ( ตามจริงรุ่นที่เก้าไม่ค้านอะไรเพราะรุ่นที่เก้าเองก็งานยุ่ง บลาๆๆ ) ทุกอย่างดำเนินไปโดยไม่ขัดลุคของซันซัสซักนิด เพราะถึงปากจะบอกว่าจะเป็นคนสอนให้แต่เอาเข้าจริงๆก็ใช้ให้ลูกน้องไปหาหนังสือเรียนมาแล้วสอนเธอเรื่องภาษา ซันซัสจะสอนเองแค่เรื่องเกี่ยวกับการต่อสู้เท่านั้น พูดสั้นๆแต่แพทริเซียก็สามารถเข้าใจได้แล้วยังลักจำเทคนิคการเคลื่อนไหวของพี่ชายหล่อนมาปรับใช้ด้วยซ้ำ ช่วงนั้นทุกครั้งที่สองพี่น้องเจอหน้ามันจะเกิดสนามรบขนาดย่อมๆขึ้นมาทันที ( พี่น้องผู้รักกันดีตีกันตาย ) จนเมื่อเธออายุได้เก้าปีซันซัสจึงโยนช่วงต่อให้ "พวกตาแก่" ( ผู้พิทักษ์ของวองโกเล่โนโน่ หัวหน้าหน่วยต่างๆในแฟมิลี่ รวมทั้งอัลโกบาเลโนทั้งหลายด้วย ) ทำกันเอง ซึ่งผลงานก็ออกมาดีเลิศเพริศแพร้ว.. เกินไป จนอยู่มาวันหนึ่งตอนเธออายุได้สิบห้าได้ไปค้นพบความลับบางอย่างของซันซัสเข้าและใช้แบล็คเมล์เขาเรื่อยมา..
หากพูดถึงการฝึกฝนของเธอนั้น เห็นทีธาตุที่มีประโยชน์ต่อเธอรองลงมาจากวายุคงจะเป็นสายหมอกที่มีแทรกซ้อนอยู่ในร่างเธอไม่เยอะนัก เธอทั้งสามารถแยกภาพมายาเสมือนจริง ภาพมายา หรือแค่กลิ่นอายของภาพมายาออก จึงทำให้เธอสามารถรู้ได้ทันทีหากมีการปลอมตัวโดยภาพมายา.. ฝึกสอนโดยผู้พิทักษ์สายหมอกรุ่นที่เก้าและมาม่อน.. ( จึงมีความสนิทสนมกับมาม่อนที่สุดในบรรดาอัลโกบาเลโน่ และรองลงมาคือรีบอร์นที้ชอบแกล้งเธออยู่เรื่อย จนเธอโตมาขนาดนี้รีบอร์นก็ยังเรียกเธอว่ายัยเปี๊ยกเหมือนสมัยเธอพึ่งจะเริ่มเรียนกับเขาไม่มีผิด.. #แค้น )
เธอมีภาระหน้าที่หนักกว่ามาเฟียเด็กธรรมดานับสิบเท่า ทั้งเรียนอย่างหนักให้สมกับตำแหน่งบุตรสาวของวองโกเล่โนโน่ ทั้งฝึกซ้อมแขนงต่างๆให้เหนือใครโดยจุดสตาร์ทของเธอช้ากว่ามาเฟียเด็กคนอื่นมากนักแต่เธอก็ยันตัวเองขึ้นมาจนอยู่เหนือเด็กที่เริ่มฝึกเร็วกว่าเธอได้ในที่สุด ซ้ำยังจัดเป็นเด็กอัจฉริยะคนนึงได้ เพราะเพียงการเริ่มเรียนแค่สิบห้าปีเธอก็สามารถจบปริญญาเอกสาขาบริหารธุรกิจได้ประกาศนียบัตรและรางวัลมานับไม่ถ้วน ( ทั้งยังพูดได้หลายภาษา ไม่ว่าจะอิตาลี อังกฤษสำเนียงบริทิช อังกฤษสำเนียงอเมริกัน และจีนกลาง ) ปรับความรู้เข้าช่วยบริหารธุรกิจต่างๆของวองโกเล่ได้อย่าดีเยี่ยม และในด้านฝีมือการต่อสู้นั้นก็สามารถเรียกได้ว่าอัจฉริยะแบบไม่อายปากเพราะเธอสามารถใช้ไฟดับเครื่องชนธาตุวายุประสานกับอาวุธได้ยิ่งกว่าที่ผู้ใหญ่ในวงการบางคนทำได้เสียอีก แน่นอนว่าเธอเป็นที่รู้จักไปทั่ววงการมาเฟียพันธมิตรของเธอ ถ้าจะถามว่าใครรู้จักเธอบ้างควรเปลี่ยนคำถามเป็นใครบ้างไม่รู้จักมากกว่า
ล่าสุดเธอตามไปคอยจับตาดูวองโกเล่รุ่นที่สิบว่าที่บอสรุ่นต่อไปเพื่อประเมินผล หากจะว่าตามศักดิ์ฐานะในแฟมิลี่เทียบกับพวกบริษัทก็คงเทียบเป็นพวกกรรมการ มีสิทธิ์มากในอำนาจจัดการแฟมิลี่ ซึ่งที่เธอจะประเมินก็ไม่ได้มีอะไรมาก เพราะเรื่องฝีมือนั้นพี่ชายเธอพิสูจน์ไปเรียบร้อยแล้ว ( แม้จะใช้คุณพ่อของเธอเป็นเครื่องมือก็ตาม.. แต่เรื่องนั้นเธอตาเช็คบิลล์เรียบร้อยแล้ว.. ) จึงมาดูความเป็นพิษภัยต่อแฟมิลี่และความพยายามผลักดันตัวเองแทน โดยการปลอมเอกสารเข้ามาเรียนในโรงเรียนนามิโมริห้องเดียวกันกับสึนะแฟมิลี่เพื่อจับตาดูอย่างใกล้ชิด ( โดยเธอพอจะรู้จักเฟียโตอยู่บ้างเพราะศึกษาประวัติแฟมิลี่ต่างๆมาดี แต่ก็ไม่ถึงขั้นปักใจเชื่อว่าพวกหล่อนเป็นเฟียโตจริงๆ จนกว่ารีบอร์นจะมาบอก [ ในที่นี้คือให้ไรต์กำหนดว่าจะให้ลูกเรารู้เรื่องมั้ย ถ้าไม่ก็ปล่อยให้นางส่องผู้ชา--- เอ๊ย บอสรุ่นต่อไปกันต่อไป ] )
ลักษณะนิสัย: เป็นคนที่ค่อนข้างเงียบขรึม แต่ในหัวคิดอะไรอยู่เต็มไปหมด สิ่งที่เธอคิดนั้นล้วนแต่เป็นเรื่องประโยชน์ของแฟมิลี่และความปลอดภัยของผู้มีพระคุณของเธอทั้งนั้น เธอไม่ใช่คนโง่ที่จะตามล้างแค้นให้พี่ชาย แต่เป็นคนฉลาดที่คอยช่วยรีบอร์นดัดหลังพวกวองโกเล่รุ่นที่สิบให้มีฝีมือมากขึ้นรอรับมืออันตรายรอบด้าน เป็นคนที่ซื่อสัตย์มากชนิดที่ว่าหากเอ่ยไปแล้วจะไม่มีวันคืนคำและจะทำให้ได้ แต่หากไม่คิดว่าจะทำได้จะพูดเป็นเชิง "ไม่ขอรับปาก" ซ้ำยังรู้บุญคุณจนใช้ความสามารถทั้งหมดที่มีช่วยทำให้วองโกเล่ก้างหน้ายิ่งขึ้นไปอีกมาตลอดราวชีวิตของเธอได้ยกให้วองโกเล่ไปหมดแล้ว ถวายทุกอย่างให้วองโกเล่จนขณะนี้อายุได้ยี่สิบเอ็ดปีแล้ว.. แต่ไม่เคยมีแฟนซักคนเดียว
มีความรักพวกพ้องในแบบที่มาเฟียคนนึงพึงมี รักมากชนิดที่ว่าหาเกิดการบ่อนไส้ขึ้นซักครั้งเธอจะเป็นคนสุดท้ายที่พวกพ้องจะถามถึงและหนอนเน่าตัวนั้นจะไม่มีวันใช่เธอ และที่สำคัญเธอยังรักและเคารพคุณพ่อของเธอมากจนแม้แต่เขาให้ไปตายเธอก็ทำได้ แต่เธอก็ไม่ได้โง่ เธอสามารถดูออกว่านี่เป็นภาพมายา นี่เป็นตัวปลอม ได้ด้วยความแตกต่างเพียงนิดเดียว มีความเด็ดขาดมากถึงมากที่สุด หากมีหนอนบ่อนไส้เข้ามาซักตัวและตีสนิทเธอจนสนิทจริงๆแต่สร้างความเสียหายให้แฟมิลี่และเธอได้รู้ว่ามันเป็นหนอน เธอก็จะฆ่ามันอย่างไม่ปราณี มีเหตุผลอยู่เสมอไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด ซ้ำยังเจ้าแผนการณ์เป็นที่สุด หากเห็นแผนของศัตรูเป็นลางเลาก็สามารถซ้อนแผนของศัตรูไปเรื่อยๆได้อย่างแนบเนียน.. ไม่มีความประมาทซักวินาทีเดียวทั้งๆที่มีความสามารถที่สูง ทั้งสามารถจับกลิ่นอายภาพมายา ( ผู้พิทักษ์สายหมอกของคุณพ่อเธอสอนมา ) ทั้งศิลปะการต่อสู้สารพัดแขนงทั่วโลก ( คนทั้งแฟมิลี่ผลัดกันสอน ) ฯลฯ แม้เวลานอนก็ไม่มีความประมาท พร้อมเด้งตัวขึ้นมาอย่างเงียบเชียบทันทีที่ประสาทสัมผัสอันดีเยี่ยมทั้งหมดจับสัมผัสอันผิดแปลกได้.. ย่องเงียบเข้าไปจับสิ่งแปลกปลอมไว้อย่างรวดเร็ว.. ความซื่อสัตย์ของเธอนั้นหากให้เปรียบเป็นอัศวินโต๊ะกลมคงหนีไม่พ้น 'เบดิเวียร์' ฝีมืออันล้ำเลิศราว 'แลนสลอต' สมองอันชาญฉลาดราว 'กาเวน'..
มีสัญชาติญาณอันดีเยี่ยม ประสาทสัมผัสทั้งห้าอันว่องไว บวกกับเล่ห์เหลี่ยมที่มี จึงมักเป็นคนแรกๆที่จับตัวหนอนบ่อนไส้ได้และหากคุณพ่อไม่ขัดอะไรเธอก็จะจัดการทรมานโดยสารพัดวิธีให้มันรู้ซึ้งถึงคำว่า "แค่ความตายมันเมตตาเกินไป" ขณะที่ใบหน้ายังคงนิ่งสงบ จะว่าเธอว่าโหดเหี้ยมก็ได้ เธอชินแล้ว..
"ซื่อสัตย์ ฉลาดและไร้ความประมาทในชีวิต" นี่คงเป็นคำจำกัดความแบบง่ายๆของเธอ..
อย่างสุดท้ายคือเธอเป็นพวกไม่ประสีประสากับความรักอย่างแรง ปฏิกิริยาของพวกเวอร์จิ้นทั่วไปอาจจะเป็นเขินอายหน้าแดงยามใกล้ชิด แต่เธอกลับนิ่งสนิทไม่รู้สึกรู้สา ผู้ชายที่เข้ามาใกล้เธอซะอีกที่จะเป็นฝ่ายหน้าแดง..
มุมตัวละครตอบคำถาม
คำถาม | คำตอบ |
ช่วยแนะนำตัวด้วยค่ะ | สวัสดีค่ะ แพทริเซีย เดอ วองโกเล่ ยินดีที่ได้รู้จัก |
ว่าแต่เสื้อเหลืองรึแดงคะ เอ๊ยยยเป็นคนของแฟมิลี่ไหนคะ? หรือไร้สังกัด | เป็นคนของวองโกเล่แฟมิลี่.. |
เป็นไงมาไงมาโผล่ที่นามิโมริคะเนี่ย | มาสอดส่องบอสรุ่นต่อไปของแฟมิลี่ว่ามีอนาคตแค่ไหน |
แล้วมาทำอะไรที่นี่คะ | คอยผลักดันซาวาดะแฟมิลี่ให้มีอนาคต บอสรุ่นต่อไปไร้อนาคตก็คงไม่ดีนัก อาจส่งผลต่อแฟมิลี่ให้ไร้อนาคตตามไปด้วยซึ่งเป็นเรื่องที่ยอมได้ยาก.. |
คิดจะก่อการร้ายอะไรอยู่รึเปล่าเอ่ย | ตราบเท่าที่คุณพ่อไม่สั่งฉันก็จะไม่ทำค่ะ |
คิดยังไงกับวองโกเล่และเฟียโตคะ ถ้าต้องเลือกระหว่างสองแฟมมิลี่นี้จะซบฝ่ายไหนคะ | วองโกเล่คือครอบครัว คือผู้มีพระคุณ คือชีวิตของฉัน ส่วนเฟียโตนั้น.. คือตำนานที่มีชีวิต ส่วนหากให้เลือกซบ คงเลือกวองโกเล่แฟมิลี่ |
ระหว่างสึนะกับอาเธอร์คิดว่าใครเจ๋งกว่ากันคะ | คิดว่าเป็นคุณซาวาดะค่ะ คนที่คุณพ่อเลือกย่อมไม่ธรรมดา |
สเป็คผู้หญิง/ผู้ชายเป็นแบบไหนหรอ? | ไม่มีเป็นพิเศษค่ะ หากให้เลือกคงเป็นคนที่สามารถพัฒนาวองโกเล่ได้ไม่ก็คนที่คุณพ่อเลือกให้ |
คนสัมภาษณ์สวย/น่ารักไหมคะ-.,-? | อา.. สวยค่ะ ทุกคนมีความงามเป็นของตัวเองเสมอค่ะ |
อี๋เหม็นนนนนมากกก! คุณตดใช่ไหมคะเนี่ย!? | เปล่านี่คะ |
ชอบ / เกลียด / กลัว : [ ชอบ ] - คุณพ่อ , แฟมิลี่ - ซื่อสัตย์และทำเพื่อแฟมิลี่จนแม้วินาทีสุท้าย
[ เกลียด ] - คนทรยศของแฟมิลี่ , หนอนบ่อนไส้ , ใดๆที่ตั้งตนเป็นศัตรูของแฟมิลี่หรือทำร้ายคนในแฟมิลี่ / พวกอวดเบ่ง ไม่ว่าจะแก๊งสาวนักตบประจำห้อง อันธพาลท้องถิ่น ฯลฯ - กำจัดโดยเร็ว , นำไปทรมาน / สั่งสอนให้รู้สำนึก
[ กลัว ] - จุดจบของแฟมิลี่ - พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อกอบกูแฟมิลี่
อาวุธ / ลักษณะ / วิธีใช้ : [ อนึ่ง ส่วนมากเธอจะไม่ค่อยใช้อาวุธเพราะแค่ศิลปะการต่อสู้และความรู้ด้านจุดตายต่างๆก็มากพอสำหรับเธอแล้ว แต่อาวุธประจำตัวของเธอก็ไม่เคยอยู่ไกลตัว ]
อาวุธของเธอนั้นเป็นดาบสองคมสไตล์ยุโรปพร้อมด้วยมีดสั้นจำนวนหนึ่งชุดใหญ่ๆ หลอมจากเหล็กดำที่ว่ากันว่าเป็นวัตถุที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก ( ตามจริงรุ่นที่เก้ากะจะใช้เพชรด้วยซ้ำ แต่เพชรมันไม่คงทนต่อความร้อนเท่าเหล็กดำ รุ่นที่เก้าพร้อมหาสิ่งที่ดีที่สุดเพื่อลูกรักอยู่แล้ว.. ) ตรงฐานด้ามดาบนั้นสลักเป็นตราสัญลักษณ์ของวองโกเล่ที่มีเส้นหนามกุหลาบล้อมรอบราวจะปกป้องตีตราอยู่ ( ตามจริงรุ่นที่เก้าให้แพทริเซียเลือกลายเอง แต่เธอก็ยังยืนกรานจะเอาลายนี้.. รักแฟมิลี่สุดๆเลยจ้า ) ขนาดพอดีมือแต่น้ำหนักกลับไม่ใช่เบาๆแต่เธอก็ควบคุมมันได้อย่างดี ความคมนั้นไม่ต้องพูดถึง คมกริบชนิดที่ว่าสามารถตัดศิลาแกร่งขนาดใหญ่ได้ง่ายๆ ( เธอจึงไม่นิยมใช้.. เพราะมันจะทำให้ศพของพวกสวะสวยเกินไป ) ฝึกสอนโดย สเปลบี สควอโล่ ( เดิมทีเธอมีทักษะที่ดีอยู่แล้ว และพออาวุธหลักได้มาเป็นดาบจึงลากคอน้องหลามเื่อนพี่ชายมาสอนโดยให้พี่ชายขู่ให้อ้างการแบล็คเมล์(?)ส่วนมีดนั้นหล่อนก็มีทักษะจากการเรียนก่อนหน้าอยู่แล้วเช่นกัน ) [ สื่อว่าวิธีใช้ก็เหมือนเอาเคล็ดวิชาดาบทั่วโลกเท่าที่เธอเคยเรียนมามายำรวมกับวิถีดาบของสควอโล่นั่นเอง.. ] แต่เธอก็ไม่ได้เป็นพวกโง่ที่ถ้าหากอาวุธถูกปัดตกแล้วจะเก็ยทันทีให้มีช่องโหว่ เธอจะใช้ศิลปะการต่อสู้แบบมือเปล่าสู้แล้วตะล่อมคอยหาโอกาสฉกฉวยดาบกลับมาแทน
เพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวละคร : เรียกได้ว่าเธอเป็นหนึ่งผู้มีอิทธิพลในแวดวงมาเฟีย มีคนนับหน้าถือตาเธอมากมาย เคยเจอพวกรุ่นที่หนึ่งอยู่บ่อยๆ อาจจะเพราะคุณพ่อของเธอโม้ไว้ซะมากมายพวกเขาเลยมาดูว่าเหมือนที่คุณพ่อของเธอโม้ไว้รึเปล่า พอเหมือนปุ้บเลยผลัดกันมาแกล้งแบบนานๆที ( ยกเว้นอเลาดี้ที่มาดูหนังหน้าครั้งเดียวก็หายไปเลย บรัยยยย ) ทำให้จากที่เธอเคยพอจะมีความกลัวสิ่งที่เรียดว่าวิญญาณอยู่บ้างนั้น เลยกลายเป็นว่าเธอไม่กลัวอะไรเลย ( พวกแมลงสาบ จิ้งจก ตุ๊กแก เธอเจอในตรอกบ่อยแล้ว ทั้งที่แคบ ทั้งความมืด เธอผ่านมาหมดแล้ว เรียกได้ว่าหากมาไซด์สตอรี่ย้อนความคงดราม่าตับแตกแหกไตกันเลยทีเดียว.. ) และเธอยังเป็นพวกไม่ยอมใคร แต่ก็โต้ตอบอย่างฉลาดทันควัน มีไหวพริบดีเยี่ยมแต่ก็ชอบเดินตามน้ำแล้วทำการเปลี่ยนบทเล็กๆน้อยๆ ( จากคนที่โดนพาไปตบเป็นคนตบแทน.. อะไรประมาณนี้ ) ซึ่งถือว่าเป็นอีกหนึ่งความบันเทิงในชีวิตของเธอต่อจากนวนิยายฆาตกรรมมากมายที่เบลเฟกอลเพื่อนรักขยันเอามายัดห้องเธอจนตู้หนังสือเต็มไปสองใบ ตรวจโหลดองศพสัตว์ชนิดต่างๆที่เวลเด้เอามาฝากไว้ที่ห้องเก็บของส่วนตัวของเธอด้วยเหตุผลว่าห้องแล็บเต็ม การกลั่นแกล้งสคัลที่มาอ้อนบาทาถึงที่ การโต้วาทีอันดุเด็ดเผ็ดมันกับสควอโล ( สื่อความสนิทต่อวาเรียและอัลโกบาเลโน่.. ความเคารพหรอ? ไม่มีหรอกจ้ะ.. )
และตามที่เห็นในภาพคือเจ้าตัวมีรอยสักรูปปีกหนึ่งคู่อยู่ที่คอ เวลาอยู่ที่โรงเรียนนามิโมริจึงเลือกที่จะใช้ภาพมายาปิดไว้เพราะไม่อยากทำตัวฟู่ฟ่าใช้อำนาจวองโกเล่ให้พวกซาวาดะไหวตัวทัน
คำพูดที่แสดงตัวตนได้ชัดเจนสำหรับเธอคนนี้คงจะเป็น "ทุกสิ่งเพื่อวองโกเล่.."
มีสกิลการเล่นหัวคนสนิทแบบเลเวลตัน ไม่ว่าจะ เบลเฟกอล มาม่อน สควอโล่ ลุซซูเรีย ดีโน่คาบัคโรเน่ รีบอร์น หรือจะเป็น ซันซัส เหล่าผู้น่าหวั่นเกรงในวงการมาเฟียที่มีอายุไล่เลี่ยหรือน้อยกว่าเธอและคนที่เธอสนิทด้วย ( ส่วนมากเป็นคนของวองโกเล่อย่างไม่ต้องสงสัย ) ล้วนผ่านการเล่นหัว แซวหน้านิ่งอย่างสนิทสนม ( สำหรับคนที่รู้จักเธอดีนั้นมักจะรู้ว่าการที่เธอแซวใครนั้นหมายความว่าเธอยอมรับว่าคนคนนั้นเป็นคนที่เธอสนิทด้วยแล้ว ไม่ใช่การแซวเพื่อแขวะแต่อย่างใด ) แน่นอนว่าเธอมักเป็นคนไล่ต้อนไม่ใช่คนโดนต้อน แม้แต่ซันซัสผู้น่าเกรงกลัวก็โดนเธอต้อนมานับครั้งไม่ถ้วนแล้ว.. เห็นจะมีแต่รีบอร์น อัลโกบาเลโน่อรุณ ที่มักเป็นคนต้อนเธอมากกว่าโดนต้อน แต่ก็โดนต้อนอยู่บ้าง.. ( สื่อว่าวาทศิลป์และสกิลความรู้ทุกสิ่งเธอมีมากขนาดไหน ถึงขั้นต้อนรีบอร์นได้.. )
[ ถ้าเลือกได้อยากให้คู่กับ โกคุเดระ ฮายาโตะ ไม่ก็ สเปลบี สควอโล่ค่ะ ( แน่นอนว่าเป็นบทที่ฝ่ายชายโดนหนูแพทไล่ต้อนจนมุม เขินหน้าแดงแต่ปากโวยวาย.. #ติดเชื้อโรคจิตมาจากเบลเฟกอล #โยนความผิดให้เลยค่ะ(?) ) ]
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เมาท์มอยกันเล็กน้อย
1. ปั่นใบสมัครสนุกไหมเอ่ย? ตอบ สนุกมากค่ะ
2. ทำตามข้อตกลงได้แน่นะเออ? ไรท์กลัวโดนทิ้ง TOT ตอบ ได้แน่นอนค่ะ หาฟิคแนวนี้มานานแสนนาน ถ้าลูกสาวติดอาจจะมานั่งปั้นวิวปั่นโหวตให้ทุกวันเพราะนั่งพะวงว่าลูกสาวจะได้ออกมาตอนไหน(?) พ่วงด้วยแพ็กเกจเครื่องแก้คำผิดและเครื่องวิจารณ์อัตโนมัติที่มีอยู่แล้ว(??)
3. สุดท้ายขอบคุณที่มาสมัครกันนะ มีอะไรจะบอกไรท์ไหม? ตอบ ค่า ยังไงก็ฝากลูกสาวด้วยนะคะ ติดไม่ติดยังไงก็อยากให้รีบบอก คือไม่อยากรอเก้อน่ะค่ะ พอดีเป็นพวกค่อนข้างไฮเปอร์ ถ้าส่งใบสมัครแล้วจะนั่งส่องเช้าส่องเย็นว่าประกาศรึยังน้า ลูกเราติดรึเปล่าหว่า
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Thx.
ความคิดเห็น