ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

    ลำดับตอนที่ #183 : ไซโคเมะ เล่ม 1 ถึงจะบ้าแต่ก็รักนะ

    • อัปเดตล่าสุด 24 เม.ย. 59




    สำนักพิมพ์: First Page

     

    ราคาปก: 180 บาท

     

    แนวเรื่อง: Comedy, Harem, Romance, School Life

     

    แต่งเรื่อง: Mizuki Mizushiro

     

    Illustration: Namanie

     

    แปล: Ai-Ko

     

    สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 6 เล่มจบแล้ว มีรวมตอนสั้นอีก 1 เล่ม ดูรูปปกทุกเล่มได้ตรงนี้ครับ

     

    เรื่องย่อ:

     


    ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

                    เรื่องนี้เจอแคมมี่สปอยตอนจบเข้าไปทำเอาถอดใจไม่อ่านไปรอบหนึ่ง แต่เจอแรงเชียร์ตามบอร์ดทำให้ตัดสินลองซื้อมาอ่านดูครับ

     

                    เนื้อเรื่องเป็นแนวฮาเร็มเลิฟคอมรั้วโรงเรียน เป็นอีกแนวที่มีงานซ้ำซากจำเจอยู่เยอะมาก แต่เรื่องนี้แหวกตลาดด้วยการเปลี่ยนฉากมาเป็นโรงเรียนดัดสันดานแทน และเพิ่มความหลุดโลกให้กับตัวละครและสถานการณ์ รวมทั้งบทสนทนาสุดหยาบคายที่ทำให้มีเอกลักษณ์โดดเด่นกว่าเรื่องอื่นๆ

     

                    จริงๆแล้วพล็อตของเรื่องนี้มันเป็นแนวดราม่านะ พระเอกโดนใส่ความว่าฆ่าคนเลยโดยจับมาขังในโรงเรียนทั้งๆที่ซิง (บริสุทธิ์) นางเอกหนึ่งเกิดในตระกูลนักฆ่าแต่เป็นคนจิตใจดีทำให้ฆ่าคนไม่ลง นางเอกสองถูกจับเพราะฆ่าคนด้วยความซุ่มซ่ามไม่ได้ตั้งใจ นางเอกสามถูกล้างสมองให้เป็นเครื่องจักรสังหารตั้งแต่เกิด ประเด็นพวกนี้ถ้าเป็นเรื่องอื่นนี่มันคงเศร้า แต่บรรยากาศเรื่องนี้คือโรงเรียนคุโรมาตี้ที่ลดความบันทอนปัญญาลง และเพิ่มความเป็นฮาเร็มเลิฟคอมเข้าไป ทำเอาความซีเรียสดราม่าปลิวหายไปหมดเลย


     


                    ยอมรับว่าคนเขียนทำเนื้อเรื่องแหวกได้ดีมาก แต่จุดที่ขอตัดคะแนนเรื่องนี้ก็ตรงเนื้อเรื่อง ที่หลังๆเริ่มหลุดโลกมากไป จนทำให้ขาดอารมณ์ลุ้น เหมือนเวลาที่คนอ่านนารุโตะวันพีซแล้วดราม่าเวลาตัวละครตาย แต่ถ้าเป็นวอคกิ้งเดดตัวละครตายยกแผงก็คงไม่ค่อยรู้สึกเท่าไหร่ อย่างมุขน้องสาวตอนจบเล่มหนึ่งนี่ ถ้าเป็นเรื่องอื่นผมคงรู้สึกประมาณว่า “คิดได้ไงว้า” แต่พอเป็นเรื่องนี้กลับรู้สึก “ตรูกะแล้ว” กับ “เอาที่คนเขียนสบายใจเถอะ” แทน


      


                    ในเรื่องคาแรกเตอร์นี่ถือว่าโดดเด่นครับ คนเขียนสร้างเอกลักษณ์ตัวละครให้กับตัวละครตลาดๆได้ออกมาชัดเจนมากครับ พระเอกซิสคอนนักตบมุกซึ่งเป็นคนธรรมดาแต่สามารถอัดคนอาวุธครบมือสิบกว่าคนให้กองได้ (ธรรมดาตรงไหนฟะ) อาจารย์โลลิที่เรื่องนี้เป็นแนวโหดอัดแหลก ซึนเดเระผมแดงที่มีเล็บเป็นดาบคาตานะ สาวเป๋อที่ฝีมือทำอาหารห่วยจนฆ่าคนได้ซึ่งพบได้ทั่วไปในเรื่องนี้ดันถูกจับเป็นฆาตกรเพราะมีคนกินอาหารของเธอแล้วตายจริงซะงั้น นางเอกนมโตขยันยิงมุกที่สวมหน้ากากกันแก๊สทำเสียง ฟูด ฟูดตลอดเวลา ทำเอาฆาตกรโรคจิตฆ่าข่มขืนศพจืดจนกลายเป็นตัวประกอบไปเลยครับ

     



                    ในส่วนการพิมพ์การแปลไม่เจอปัญหาอะไรครับ ขอชื่นชมความอุตสาหะคนแปลที่พยามให้เรื่องนี้มีความหยาบคายใกล้เคียงตนฉบับ จึงมีการแปลด้วยสำนวนที่เต็มไปด้วยคำหยาบเยอะที่สุดเท่าที่เคยอ่านมาในชีวิต เล่นเอาอ่านจบแล้วรู้สึกระคายลูกตาเลยครับ       

                         

    ระดับความพึงพอใจ:4/5 แนะนำสำหรับคนตามหาแนวเลิฟคอมรั้วโรงเรียนที่ไม่เป็นแนวตลาดจำเจ แต่ไม่รับประกันความพึงพอใจกับตอนจบนะ

     

    ขอปิดท้ายด้วยวิธีการรักษาบาดแผลที่ถูกต้องที่น้องสาวทุกคนควรเรียนรู้ไว้

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×