The Strange Tales Of Panorama Island

ลำดับตอนที่ #14 : AI NO KATAMARI 「愛のかたまり」

AI NO KATAMARI 「愛のかたまり」

Playlist: Do As Infinity – Desire / Takahashi Yuto & Iwasaki Taisho – Ai no Katamari 「愛のかたまり」 (Cover from KinKi Kids)

.

ฉันไม่ได้มองหาคำสัญญาหรือช่วงเวลานี้จากเธอ

ฉันรู้ว่านั่นคือความอบอุ่นของคนอื่น

นากะ ยูเมนะ ไม่เคยนึกรังเกียจเพื่อนใหม่ที่แตกต่างกันราวกับแม่เหล็กคนละขั้วอย่างอิวาซากิ ไทโช ถึงเขาจะเป็นชายหนุ่มที่เฮฮาร่าเริงเกินเบอร์ พ่วงมาด้วยอุปนิสัยที่อาจฟังดูไม่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่อย่างพูดมากเป็นบ้า...เหมือนที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้ ขณะโดดขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะข้างกันกับเธอที่เท้าคางแหงนคอมองเขาจากเก้าอี้ในห้องสโลประหว่างรออาจารย์ประจำภาควิชาเข้าสอน ยิ้มเออออรับฟังเรื่องเล่าที่ไม่ใช่การนินทาว่าร้ายของรุ่นพี่ รุ่นน้อง เพื่อนร่วมรุ่นที่รู้จักบ้าง ไม่รู้จักมากกว่า ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนพูดอยู่ฝ่ายเดียวอย่างสนุกสนาน อย่างไรก็ดี คนที่มนุษยสัมพันธ์ไม่ค่อยดีและไม่เห็นว่านั่นเป็นข้อเสียที่อยากจะปรับปรุง พ่วงมาด้วยอุปนิสัยเสียๆ ที่ไม่ต้องรอใครมาด่าให้ฟังอย่างขี้หงุดหงิดขี้รำคาญเป็นบ้า...ก็พบว่าเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ใจที่เธอไม่เคยหงุดหงิดรำคาญไทโชเลยสักครั้งอย่างที่ควรจะเป็น

อาจเป็นเพราะใบหน้าใสซื่อ รอยยิ้มสดใส ความจริงใจไร้ซึ่งการปรุงแต่ง ทั้งหมดเหล่านั้นที่ก็พลอยทำให้บรรยากาศอึมครึมรอบตัวของยูเมนะสว่างไสวไปด้วยเช่นกัน

แต่ไม่ใช่กับ ‘ใครคนนั้น’ ที่แค่เพียงได้เห็นชื่อของเขาขึ้นอยู่บนหน้าจอมือถือที่เหลือบตาลงไปมอง ก็จะทำให้อารมณ์ที่เคยดีของยูเมนะเปลี่ยนเป็นขุ่นเคืองได้ในชั่วพริบตา

“ขอโทษนะ เดี๋ยวฉันมา”

ว่าแล้วก็ลุกพรวดพราดขึ้นจากเก้าอี้ ค้อมหัวขอโทษไทโชที่ยกมือโบกปัดบอกว่าไม่เป็นไรด้วยรอยยิ้มที่ยังคงประดับอยู่บนใบหน้า และนั่นก็ยิ่งทำให้ยูเมนะรู้สึกผิด เพราะใช่ว่าหญิงสาวจะไร้เดียงสาขนาดดูไม่ออกว่าเขาคิดอะไรกับเธอ

แต่ในเมื่อเธอยังตัดแฟนเก่า — คนที่หน้าด้านโทรศัพท์มาหาทั้งที่เมื่อวันก่อนเป็นฝ่ายตะคอกบอกเลิกใส่หน้าเธอด้วยถ้อยคำหยาบคาย คนที่อ้อนวอนขอให้เธอลงไปคุยกันข้างล่างตอนนี้หน่อย และคนที่ยูเมนะโง่พอจะยอมทำตามไม่ว่าจะทะเลาะกันรุนแรงแค่ไหนทุกที — ไม่ขาดง่ายๆ อาจเพราะว่าเขาหล่อมาก อาจเพราะว่าเขารวยมาก อาจเพราะว่าความบ้าดีเดือดของทั้งเธอกับเขาทำให้ชีวิตรักๆ เลิกๆ ตลอดหนึ่งปีดูไม่น่าเบื่อหน่าย หรืออาจเพราะว่าอุกิโช ฮิดากะคือคนที่เธอรัก ไม่ใช่แค่ชอบพอมากที่สุดในฐานะเพื่อนที่ดีที่สุดอย่างที่ไทโชเป็น

เพราะอย่างนั้นยูเมนะถึงได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟเมื่อลงไปเห็นเขากำลังยืนหัวเราะพูดคุยอยู่กับผู้หญิงคนอื่น ไม่สิ เธอจะใช้คำว่า ‘คนอื่น’ กับยัยมิยาเบะ โซโยงิ ชู้รักที่เคยนอนกกกับเขามาแล้วแถมยังลอยหน้าลอยตาได้อยู่ถึงจะโดนเธออาละวาดฟาดงวงฟาดงาใส่มาแล้วได้ยังไง

“แฟนนายมาแล้วแน่ะ” ทั้งน้ำเสียงเหยียดหยันและสายตาเหยียดเย้ยที่กวาดดูเธอซึ่งไม่ได้แต่งหน้าแต่งตัวจัดเต็มอย่างหล่อนตั้งแต่หัวจรดเท้า ยูเมนะต้องพยายามข่มใจไม่ปล่อยหมัดที่กำไว้แน่นเข้าใส่หน้าของหล่อน

“แฟนเค้ามาแล้วก็ไสหัวไปได้สักทีสิ”

ทว่ากลับเป็นอุกิโชที่ยอกย้อนกลั้วเสียงหัวเราะขบขันเสียเต็มประดาว่า “ไม่ใช่แฟนฉันสักหน่อย” ที่ก็จะทำให้ยัยบ้านั่นกรีดเสียงหัวเราะหากด้วยความชอบใจออกมา

“อ๋อ ไม่ใช่แฟน แล้วที่มาหาวันนี้ต้องการอะไร? เบื่อเพราะไม่มีคนให้ชวนทะเลาะด้วย หรืออยากให้ฉันมาดูนายกับชู้พลอดรักกันล่ะ?”

 “ในเมื่ออุกิโชบอกว่าไม่ใช่แฟนเธอ เพราะงั้นจะมาเรียกฉันว่าชู้ไม่ได้นะ” ทั้งที่ยูเมนะไม่ได้อยากเสวนาด้วยสักนิดแม้แต่การปรายมองให้รกสายตา แต่หล่อนก็จะดันเป็นฝ่ายเสนอหน้าขึ้นมาเอง “อีกอย่าง หัดดูสภาพของตัวเองหน่อยเถอะว่าทำไมอุกิโชถึงไม่หยุดแค่ที่เธอคนเดียว ฉันจะบอกอะไรให้เอาบุญก็แล้วกันนะยูเมนะ ถึงเขาจะรักๆ เลิกๆ กับเธอ ก็ไม่ได้แปลว่าเขารักเธอมากขนาดนั้นอย่างที่เธอคิดหรอก ก็แค่ไม่มีใครทำให้เขาสนุกได้มากขนาดนั้น ถ้าเธออยากได้รับความรักมากขนาดนั้น บางทีเธอน่าจะลองเปลี่ยนไปคบกับคนระดับเดียวกันดูอย่างเพื่อนสนิทที่ชอบไปไหนมาไหนด้วยกันนั่นไง” ก่อนที่จะหันไปประสานเสียงหัวเราะรวนร่ากับผู้ชายอีกคนซึ่งไม่ปฏิเสธคำพูดของหล่อนต่อข้อเท็จจริงที่ยูเมนะไม่เคยล่วงรู้มาก่อน เหนือสิ่งอื่นใดคือการที่เขาเอาเรื่องพรรค์นั้นไปเล่าให้...ชู้รัก แทนที่จะเป็นเธอในฐานะ...คนรัก

“นายเคยเห็นเพื่อนสนิทในมหา’ลัยของยูเมนะไหมล่ะ? ทั้งที่ตัวสูงหุ่นดีออกจะตาย แต่หน้าตาดันดูซื่อบื้อ ท่าทางก็ดูงี่เง่า เป็นได้แค่ตัวตลกให้เพื่อนๆ หัวเราะขำกันเท่านั้นแหละ”

“จริงดิ? ไว้พาหมอนั่นมาแนะนำให้ฉันรู้จักบ้างดิ ยูเมนะ”

เหลือที่จะทานทนได้ไหวอีกต่อไป แม้แต่ในตอนที่หันหลังหมุนตัวจากไปเธอก็ยังได้ยินเสียงตะโกนร้องเรียกชื่อ ถามว่าจะไปไหนของอุกิโช พ่วงมากับเสียงหัวเราะน่ารังเกียจของยัยโซโยงิที่ยังคงชัดเจนแจ่มชัดอยู่ในโสตสดับ เธอไม่ได้พุ่งเข้าไปต่อยหน้า ตะโกนด่า พ่นคำผรุสวาททั้งหมดเท่าที่จะสรรหามาได้ใส่หน้าทั้งสองคนนั้นที่ลามปามไปถึงเพื่อนสนิทของเธอที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วยให้สาแก่ใจ เพราะความโกรธที่ยูเมนะรู้สึกในตอนนี้ไม่ใช่ความเดือดดาลและพร้อมที่จะระเบิดออกมาใส่คนรอบข้างได้ทุกเมื่อ เมื่อสิ่งเดียวที่ทำท่าว่าจะระเบิดออกมาและยูเมนะอยากเก็บไว้กับตัวเองลำพังก็คือน้ำตาจากทั้งความเศร้า เสียใจ และผิดหวัง ต่อความรักที่ไม่เคยเป็นความจริงแท้ของชายที่เธอรักหมดทั้งใจ

* ไอโนะคาตามาริเวอร์ชั่นไทโชกับยูปี้จ้า

https://www.tiktok.com/@taitaish0823/video/7198516372710624514 *

ยูเมนะได้ยินเสียงเปิดประตูห้องที่มีแค่เธอนั่งฟุบหน้าร้องไห้อยู่กับโต๊ะเตี้ยตรงมุมหนึ่งเข้ามา ปกติไม่มีใครเข้ามาใช้ห้องชมรมวันศุกร์เนื่องจากไม่มีวิชาลงเรียน ดังนั้นก็เหลือสมาชิกแค่คนเดียวที่อยู่ชมรมเดียวกับเธอ คณะเดียวกับเธอ แม้แต่รายวิชาที่ลงเรียนก็เหมือนกันทุกตัวเพื่อที่จะได้คอยช่วยเหลือด้านการเรียนให้แก่กัน หรือไม่พวกเขาก็แค่หลอกตัวเองว่าอย่างนั้น เมื่อความจริงแล้วเป็นเพราะยูเมนะรู้สึกสบายใจที่อย่างน้อยก็ได้มีใครสักคนอยู่เคียงข้าง ทำให้เธอลืมเลือนช่วงเวลาที่ทุกข์ใจตอนทะเลาะกับคนรัก เหมือนกับที่ก็รู้ว่าเป็นเพราะไทโชรักเธอ ถึงได้ต้องการช่วงเวลาเพื่ออยู่กับเธอให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

การร้องไห้ต่อหน้าคนอื่นคือสิ่งที่ยูเมนะไม่อยากทำ เพราะอย่างนั้นเธอถึงได้พยายามกลั้นเสียงสะอื้น ควบคุมร่างกายไม่ให้สั่นไหว เธอไม่ต้องการเรียกร้องความเห็นใจจากใคร ไม่ต้องการแสดงความอ่อนแอเมื่อเธอไม่ใช่ ยิ่งถ้าคนคนนั้นคือคนที่ชอบเธอ แต่เพราะว่าเขาชอบเธอ ถึงได้จับไหล่ดึงตัวเธอให้แหงนเงยขึ้นมา เพื่อในอีกวินาทีต่อมาเขาจะได้โอบกอดเธอไว้

“ฉันจะไม่มองหน้ายูเมนะตอนร้องไห้ แต่ขอให้ฉันได้ทำอะไรเพื่อเธอมากกว่าแค่นั่งอยู่ข้างๆ นะ”

และน้ำเสียงที่ฟังดูรวดร้าวจากคนที่ร่าเริงอยู่เสมอซึ่งยูเมนะเพิ่งจะเคยได้ยินเป็นครั้งแรกก็ทำให้ข้างในอกของเธอบีบรัด

“ขอโทษนะ ไทโช”

ทั้งต่อเรื่องราวที่ผ่านมา เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนี้ และสิ่งที่เธอกำลังจะทำยามดันร่างเขาออกห่าง เพื่อที่จะเอื้อมมือทั้งสองไปประคองใบหน้านั้นไว้แล้วโน้มตัวเข้าไปประทับจูบซ้ำๆ เป็นความไม่ตั้งตัวในทีแรก ก่อนที่ไทโชจะหยุดมันด้วยมือที่โอบรั้งเอวของเธอไว้ จากนั้นกดแนบริมฝีปากลงไปเพื่อถ่ายทอดความปรารถนาที่กักเก็บไว้มาเนิ่นนาน ทว่ารสชาติของจูบแรกที่เจือไปด้วยรสเค็มของน้ำตาก็ยิ่งตอกย้ำให้ยูเมนะได้เข้าใจ แม้ว่าพวกเขาอาจกำลังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวผ่านเนื้อหนังที่ชิดใกล้ แต่หัวใจที่เหินห่างก็ยังคงหนาวเหน็บและเจ็บปวด เพราะความรักไม่เคยใช่ความสุข เพราะทั้งเธอและเขาต่างก็รักคนที่ไม่ได้รักตอบ

ยูเมนะปล่อยความนึกคิดทั้งมวลให้สลายหายไป แล้วโอบกอดช่วงเวลาที่มีกับไทโชซึ่งพร้อมมอบความรักทั้งหมดที่มีในยามนี้ไว้

ฉันจะโอบกอดเธอไว้ด้วยความรักอย่างแนบแน่น และย้อมสีสันของเธอ

มันไม่จีรังเหมือนกับดอกกุหลาบที่เบ่งบานงดงาม

2023年03月13日
_______________

★ โลกรู้ว่าถ้ากูมีเมนรองก็ต้องหาฟิคเปิดตัวบ้างอะไรบ้าง ละเพราะกูฟอลเมนไทโชเยอะมาก (ที่หาง่ายกว่าเมนนาสุ เอ้า งง หรือกูหาไม่ดีเองก็ไม่รู้ว่ะ) เค้าตัดคลิปอะไรมากูก็บ้าจี้กดดูหมด แล้วพอดูเพิร์ฟดูอะไรก็โอ๊ย รักเสียงไทโชเหลือเกิน U_U แต่ไม่ต้องรีบขำนำ เพราะขณะที่พิมพ์อยู่นี้กูก็นั่งดูไลฟ์ไปด้วยแล้วก็พบว่าตัวเองยังรักนาสุที่สุดอยู่โว้ยยย ที่จริงกูมีพล็อตใสๆ ฮาๆ ให้ไทโชเยอะมาก เพราะคนนี้ขายขำ โบ๊ะบ๊ะตีคู่มากับอุกิโชจริง Max Lovely ได้เลย แต่ทีนี้เมื่อวานกูไล่อ่านฟิคที่แต่งทิ้งๆ สิบคำร้อยคำไว้ไปเรื่อย แล้วก็ไปเจอที่ตัวเองจดความฝันถึงไทโชไว้ตั้งแต่วันที่ 10 กุมภา! เคยคิดว่าอยากแต่งนะแต่ก็แต่งไม่ออกสักที แล้วอะไรไม่รู้ ผีเข้ามั้ง เลยว่าไหนลองพิมพ์ดูหน่อยสิ แล้วก็ได้มาแบบนี้เลยในหนึ่งวัน!

★ กูว้าวมากที่ยังจำความฝันได้อยู่เลย ฉากเฉิกอะไรก็ยังจำได้หมดนอกเหนือจากที่จดไว้ แต่ที่จริงมันสั้นมาก เริ่มจากที่ไทโชมานั่งคุยด้วย เมาท์เรื่องคนโน้นคนนี้เยอะแยะมาก สนุกมาก กูก็ฟังๆ ไป ทีนี้แฟนเก่าโทร.มา (ใครไม่รู้) กูเลยคิดว่าจะลงไปหา แต่หาทางลงไม่ได้เพราะในฝันแม่งเหมือนเขาวงกตเลย ซับซ้อนมาก แต่มีคนเดินไปมาตลอดนะ (พอย้อนคิดดูกูว่าเป็นอะไรที่น่ากลัวพอประมาณ) จนกูไปเจออุกิโชที่เป็นเพื่อนกันก็เลยถามทางลง แต่ไม่ยอมบอกแล้วมาหัวเราะใส่ กูโกรธมากเลยเดินหนี ละมีหน้ามาถามด้วยว่าจะไปไหน จากนั้นไทโชก็มาตาม คือมีแค่นี้แหละ แต่เพราะไอเดียเราบรรเจิดเก๊าะย่อมต่อยอดได้อยู่แล้ว ไหนๆ ก็มีอุกิโชด้วยก็เอาล่ะ มาเป็นแฟนเก่าแต่นิสัยยังเหมือนในฝันกูละกันนะ ส่วนตัวร้ายก็ต้องมีไม่งั้นยูเมนะก็ได้คืนดีกับอุกิโชแล้วดิ ไม่ได้ๆ ทีแรกกูจะแต่งแนวดาร์กเลย ให้มันจบที่ความตาย แต่ก็คิดว่าทำทำไมวะ เพื่ออะไร 55555 / ทีนี้ตอนทำงานกูก็เปิดเพลย์ลิสต์ฟังไปเรื่อยแล้วก็เจอเพลงของ DAI วงที่กูรักมากชิบหายสมัยโน้น มึงรู้ โลกรู้ ด้วยความคิดที่ว่าอยากใช้เพลงวงเก่าๆ ที่มีคนเล่นกีตาร์ ซึ่งกูก็ไม่สันทัดวงที่เค้าชอบเช่นมิสชิลหรือวงรุ่นพ่อเหมือนมึง เป็นต้น เลยได้เพลงแนว...คบชู้มาแทน สวัสดี

★ ชื่อเรื่องหายังไงก็ไม่เปิงใจจนนึกได้ว่าไทโชกับยูปี้ (ชื่อเหมือนกู!) ร้องไอโนะคาตามาริของรุ่นพี่คินคิฯในโชคุระวันไหนรู้ไหม! วันเดียวกับที่กูฝันถึงเค้า! แต่กูฝันถึงเค้าตอนเช้าส่วนโชคุระมาตอนเย็น! ขนลุก! ละขนลุกอะไรอีกรู้ไหม! ตรงที่กูเห็นวันที่ขึ้นโชว์เพราะเปิดเพิร์ฟดูตอนที่พิมพ์อยู่นี้แหละ! แต่เลือกชื่อเรื่องก่อนแล้ว! แม่โว้ยยย ที่จริงไม่ใช่ชื่อที่ชอบเท่าไหร่ แต่ไหนๆ นี่ก็เป็นฟิคเรื่องแรกที่แต่งให้ไทโชซึ่งกูอวยเค้าชิบหายตอนร้องเพลงนี้เหมือนวัวเหมือนควาย ชื่อเพลงแปลได้ว่า Bundle of Love เหมือนความรักที่ไทโชมีให้ยูเมนะนั่นเอง เฉียบ! / ส่วนตอนต่อจากนี้เดี๋ยวแค่ไปเจอไทโชก็จบแล้ว น่าจะไม่เกินห้าร้อยคำ แค่ยังหาทางลงอยู่ แต่ยังไงก็จบแน่นอน จบไม่จบกูก็จะเข็นให้จบเอง! / ส่วนเรื่องอื่นที่เกลาไม่เสร็จสักทีเพราะมันยาก ไหนจะพล็อต ไหนจะเริ้บซีนที่กูไม่ถนัดเนาะ แต่เรื่องดราม่า รักใสๆ ธรรมดาคือมันชิวมาก กูก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ยิ่งเป็นฟิคสั้นด้วยอีก / เพิ่งมึ๊งว่าชื่อเรื่องไอโนะเหมือนฟิคเรย์อะก่อนหน้าที่ก็แต่งจากฝันเหมือนกันเลยโว้ย 55555

★ มาร่วมตกใจกับกูหน่อยที่เพิ่งรู้ว่าอิซเซย์เปลี่ยนจากสีชมพูเป็นสีม่วงตั้งแต่ปลายปีก่อนแล้ว กูก็ว่าอยู่ว่าในบล็อกทำไมดอกไม้เป็นสีม่วงวะแต่ก็ไม่มึ๊ง เนี่ยยย ไม่ตามก็คือไม่ตามจริง แต่เอาล่ะ ในที่สุดสีม่วงกูก็มีเด็กที่เป็นผู้เป็นคนแล้วนะ (เหรอวะ) ปรบมือต้อนรับน้องด้วยจ้าา >_<

2023年04月28日
_______________

★ กลับมาพร้อมห้าร้อยคำสุดท้ายในวันที่เมนรองได้กลับมาเป็นเมนหลักอะเกนจ้าา กูบอกมึงไปล้านรอบว่าเมนคนนี้สุดในบนชถึงจะไม่ได้ตาม แต่ก็ชอบคนนี้สุด ฮึ เป็นไง ไม่เคยมีใครฟัง U_U ก็รู้อยู่ว่าเมนกูมันต้องสายเกมสายคุ ควิซคลับเด็กเรียนอะไร กูเรียนจบมาได้ก็บุญหัวละ แต่พอย้อนนึกเวลาฝันถึงนาสุก็ชอบมีไทโชอยู่นะ เป็น cameo อย่างเรื่องเลิ้บซิทูเอชั่นกับบลูมูนนางเอกก็ชอบไทโช เพราะจิตสำนึกกูบอกว่าเมนคนนี้สุดหรือเปล่า ตัดไม่ขาดก็อย่าขาด ไรงี้ ที่จริงกูฝันถึงไทโชคนเดียวก็หลายครั้งอยู่นะ (โดยเฉพาะช่วงนี้) แค่ไม่ได้มาห้าหกคืนติดกันเฉยๆ 55555 เพราะตัวจริงก็คือตัวจริง เหมือนบาบีก้อนที่เป็นตัวจริงเรื่องปิ้งย่างจ้าาา

★ ครึ้มใจเอากลับมาแต่งไม่กี่วันก่อนเพราะงานเยอะมาก ทำก็ไม่ทัน กูทุกข์ กูเครียด ถึงจะทิ้งไว้หนึ่งเดือนแต่ก็ออกมาเหมือนที่คิดไว้ในหัวทุกอย่าง นางเอกต้องหลอกใช้พระเอกแต่ไม่ได้ชอบแบบนี้แหละถึงสมเป็นกู ฉากจูบก็ไม่ได้มาเพิ่มเองเพราะอย่างที่รู้ว่าเดือนก่อนกูหมกมุ่นกับคิสซีนมาก อยากแต่งต้องได้แต่ง ตัดภาพมาเดือนนี้ หายังไงก็ไม่เจอเหมือนเศษเงินหลังตู้เย็น เสียอย่างเดียวคือตอนเกลาแล้วไม่ชอบชื่อยูเมนะเท่าไหร่ ตอนนั้นเลือกใช้แค่เพราะพล็อตมันมาจากฝันไง ยูเมะยูใจ เห้ออ มุเมอะอะไรก็ไม่ใช้นะ แต่ก็ไม่เปลี่ยนละ ช่างมัน ใช้ๆ ไป ยังไงก็ชื่อกู U_U / ปล. ขอบคุณไทโชที่มาเป็นพระเอกทุกแนวให้ได้ตามอารมณ์และทรงผม แต่งอะไรก็ไม่รู้สึกว่าเฝือ บทตัวร้ายยังไม่มั่นใจ แต่ถ้าลองดูก็น่าจะไปได้มั้งวะ (เพราะดวงจอนนี่ปีก่อนบอกว่าถ้าเล่นบทตัวร้ายจะรุ่ง ไม่แน่ใจว่าใช่ดวงไทโชไหม หรือกูจำของใครมาบ่านิ) ใช่คนนี้หรือเปล่าที่จะมาแทนอุมิได้ในฟิคของกู ถ้าไม่เทก่อนก็น่าจะมีลุ้น แต่แรกสุดคือช่วยภาวนาให้ไอเดียฟิคสมัยโน้นกูกลับมาก่อน พอได้หรือยังกับแนวใสๆ วัยเรียนแสนล้านแปดเรื่อง (ยัง)

★ นางเอกร้องไห้ไม่ก็หนีไทโชมาแล้วสี่เรื่อง...จากที่แต่งให้เป็นพระเอกหลักสี่เรื่อง เริ่ดดด ถึงมาเป็นแพทเทิร์นเดิม แต่บทก็ยังไม่เฝือไม่ซ้ำเดิมนะ ใครไม่ต้องว่า กูว่าเอง

TB