คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : My Princess♥10::งานเลี้ยงสุดสนุก(?) [Part II]
งานเลี้ยงสุดสนุก(?) [Part II]
เวลา 1 ทุ่มตรง
ตอนนี้ทุกคนในบ้านได้มารวมตัวกันในงานMeeTTiNG ที่คุณนายจัดไว้เพื่อต้อนรับหนุ่มๆ(?)ที่มาเป็นคนดูแลลูกสาว และแน่นอนที่จะไม่ลืมให้คุณหนูทั้งหลายใส่ชุดที่เตรียมไว้ให้
“นี่มันชุดอะไรกันเนี่ย ใส่ชุดแบบนี้แต่งงานเลยดีมั้ย!”เสียงของไอรินะบ่นตั้งแต่คนที่อยู่ในงานยังไม่เห็นว่าเธอใส่ชุดอะไร แถมทุกคนหันไปมองตามที่มาของต้นเสียง
เมื่อไอรินะเดินออกมาก็ถึงกับหยุดกึกทันที เพราะสายตา(เกือบ)ทุกคู่มองมาทางเธอทางเดียว
“เอาน่าๆ แค่งานเดียวเอง”ฮิรามิที่เดินตามออกมาช่วยปลอบ(?)ไอรินะ
“ว่าแต่คนที่เหลือหายไปไหนล่ะ”ฮิรามิพูดพร้อมกับหันหลังกลับไปมอง
.........
“ออกมาได้แล้ว”หลังจากฮิรามิพูดจบร่างของสาวที่เหลืออีก5คนก็ปรากฏออกมา
มันคงจะไม่สะดุดตาของใครหลายคนถ้าชุดที่พวกเธอใส่นั้นเป็นชุดอื่น แต่นี่พวกเธอใส่ชุดสีขาวพิสุทธิ์ยาวคลุมเท้าเหมือนกันทุกคน
“เอาล่ะครับ ตอนนี้คุณหนูของพวกเราก็มากันครบแล้ว ขอเชิญคุณหนูขึ้นมาบนเวทีหน่อยครับ”พ่อบ้านคนหนึ่งในบ้านทำหน้าที่เป็นเหมือนพิธีกร ประกาศให้กับทุกคนที่อยู่ในงานรู้ว่าคุณหนูของพวกเขามาแล้ว
“ครับ ตอนนี้ก็ขอเชิญผู้ดูแลคุณหนูด้วยครับ”เมื่อพูดจบเหล่าวองโกเล่ที่ยืนอยู่ด้านล่างก็เดินขึ้นไปบนเวที
“ดูไปดูมาคล้ายกับงานแต่งเลยนะครับ ชุดขาวกันทั้งคุณหนูและผู้ดูแล”เสียงแซวของพ่อบ้านทำให้คุณหนูทั้งหลายต่างถลึงตาใส่ทันที
“ผมให้แนะนำตัวกับทุกคนในบ้านดีกว่าครับ เริ่มจากผู้ดูแลคุณหนูชินเนริก่อนเลยครับ”เมื่อเห็นดังนั้นพ่อบ้านที่รับหน้าที่เป็นพิธีกรก็ประกาศต่อไปเพื่อไม่ให้เกิดการนองเลือด(?)
“ผมซาวาดะ สึนะโยชิครับ คนดูแลคุณหนูชินเนริครับ”สึนะพูดแนะนำตัวกับพ่อบ้าน สาวใช้และทุกคนที่อยู่ในงาน โดยที่ไม่ลืมรอยยิ้มพิมพ์ใจให้กับทุกคน และแน่นอนว่าสาวใช้แต่ละคนจะเคลิ้มไปกับรอยยิ้มนั่นซะแล้ว
“ผมยามาโมโตะ ทาเคชิ คนดูแลของคุณหนูริริน ฝากตัวกับทุกคนด้วยนะ”ยามาโมโตะเป็นคนแนะนำตัวคนถัดมา และไม่ลืมที่จะยิ้มเหมือนทุกครั้งที่ยิ้มให้ใครๆ ส่วนริรินที่ยืนอยู่ด้านหลังก็เหมือนจะไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ที่เขาจะยิ้มให้กับทุกคนด้วยรอยยิ้มที่สดใสของเขาแบบนั้น
“ฉันโกคุเดระ ฮายาโตะ ดูแล(ยัย)คุณหนูฮิรามิ”โกคุเดระพูดด้วยหน้าตาที่ไม่ค่อยเต็มใจที่จะดูแลสักเท่าไหร่ แต่ทำยังไงได้เมื่อรุ่นที่10ของเขารับทำงานนี้และเขาก็ไม่มีข้ออ้างพอที่จะให้ยกเลิกงานครั้งนี้
“ฮิบาริ เคียวยะ ดูแลยัยบ้านี่”ฮิบาริพูดแนะนำตัวพร้อมกับเดินไปหาซาโยริแล้วชูมือของซาโยริขึ้น
“ไอ้ประสาท”ซาโยริแอบกระซิบด่าฮิบาริทำเอาเจ้าตัวมองเธอด้วยหางอย่างดุๆ
การกระทำของฮิบาริถึงแม้ในสายตาของใครบางคนจะดูเหมือนเป็นพวกคนเถื่อน แต่ในสายตาของสาวใช้ทั้งหลายกลับดูเหมือนว่าเขาเป็นคนที่มีเสน่ห์มากคนหนึ่ง(?)
“คุฟุฟุ ผมโรคุโด มุคุโร่ ครับ มาดูแลคุณหนูมิโนริที่น่ารัก(ของผม)ครับ”มุคุโร่แนะนำตัวพร้อมกับหันไปยิ้มให้กับมิโนริที่ยืนอยู่ด้านหลัง แต่เหมือนเดิม คุณหนูไม่คิดที่จะสนใจรอยยิ้มนั้น แต่เมื่อมุคุโร่หันกลับไปยิ้มให้กับคนในงาน มิโนริกลับยิ้มออกมาเล็กๆคนเดียว
“ผมแลมโบ้ครับ มาดูแลคุณหนูมิโยโกะ เพราะผมอายุยังน้อย ผมก็ขอคำแนะนำและฝากตัวด้วยนะครับ”แลมโบ้พูดพร้อมกับยิ้มให้กับทุกคน และเป็นที่แน่นอนอีกว่าสาวใช้ทั้งหลายต่างสนใจพ่อหนุ่มน้อยคนนี้กันเยอะเลยทีเดียว
“ซาซางาวะ เรียวเฮ! ดูแลหนูไอรินะสุดหูรูด!!”เอ่อ...ดูเหมือนคนนี้ไม่ต้องใช้ไมโครโฟนก็ทำให้คนทั้งงานได้ยินกันทั่ว แต่ดูเหมือนว่าจะมีใครบางคนไม่พอใจเขาอยู่
“เอาล่ะครับแนะนำตัวกันหมดแล้ว แต่ครับ แต่ยังไม่หมดแค่นี้ เรายังมีอีกหนึ่งคนมาให้ได้รู้จักกันครับ ขอเชิญครับ”พิธีกรพูดจบก็ปรากฏร่างของหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันกับพวกวองโกเล่ใส่ชุดราตรีสีครามเดินขึ้นมาบนเวที
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโคลม โดคุโร่ เดิมทีฉันมาเพื่อที่จะมาช่วยท่านมุคุโร่ดูแลคุณหนูมิโนริ แต่ตอนนี้ฉันต้องเปลี่ยนไปดัดนิสัยของใครบางคนแล้วล่ะค่ะ ยังไงก็ขอฝากตัวกับทุกคนด้วยนะคะ”เมื่อโคลมพูดจบสายตาของทุกคนก็มองเธออย่างงงๆ
“เอาล่ะครับ แต่ละคนก็แนะนำตัวแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาเปิดงานจริงๆแล้วล่ะครับ”พิธีกรพูดจบเหล่าคุณหนูและวองโกเล่ก็ทะยอยลงมาจากเวทีพร้อมกับเสียงเพลงที่เริ่มบรรเลงขึ้น
“เป็นเกียรติเต้นรำกับผมหน่อยนะครับ”สึนะพูดพลางนั่งคุกเข่าลง
“ขอโทษนะ ฉันเต้นรำไม่เป็น”พูดจบชินเนริก็เดินแยกตัวไปที่โต๊ะนั่งของพวกเธอ
“คุณหนูครับ เป็นเกียรติเต้นรำคู่กับผมได้ไหมครับ”ยามาโมโตะพูดพร้อมกับยิ้มให้กับริรินก่อนริรินจะตอบรับคำขอนั้น ทำให้พวกเขาทั้งคู่กลายเป็นคู่เต้นที่เปิดงานไปโดยปริยาย
“พวกเธอนี่มีหนุ่มหล่อมาดูแลเพียบเลยนะ”หลังจากฮิรามิลงมาจากเวทีก็ตีตัวออกห่างโกคุเดระทันที ส่วนโกคุเดระก็ไปทำหน้าที่มือขวาที่ดีต่อ
“เหอะ หล่อกับผีน่ะสิ หัวก็เหมือนกับปลาหมึก พูดแล้ว....อึ๋ย น่าเกลียดเป็นบ้า”
“เธอไม่ชอบเขาเหรอฮิรามิ งั้นฉันขอนะ”
“จะเอาไปบูชาที่ไหนก็เชิญเถอะ”ฮิรามิพูดจบก็เดินตามชินเนริไปนั่งที่โต๊ะของพวกเธอ
หลังจากซาโยริเดินลงจากเวทีพร้อมกับฮิบาริที่เดินอยู่ข้างๆพร้อมกับเล่นสงครามประสาทกัน ทำเอาคนอื่นที่ตามมาข้างหลังรู้สึกถึงความปลอดภัยที่มีน้อยลงไปทุกที
“คุณหนูคะ”อายูมิ หนึ่งในสาวใช้ที่ได้เข้ามาทำงานในบ้านหลังนี้เมื่อ2ปีก่อนโผล่พรวดเข้ามาแทรกกลางระหว่างฮิบาริกับซาโยริ
“มีอะไร อายูมิ”
“คือว่า....”
“ซาโยะจัง”ทั้งซาโยริ ฮิบาริและอายูมิหันไปมองทางต้นเสียงพร้อมกัน ก็เห็นซามายะยืนโบกมือให้กับซาโยริก่อนจะวิ่งเข้ามาหา
“ก็แบบที่เห็นน่ะค่ะ”อายูมิหันมาพูดกับซาโยริก่อนจะขอตัวไปหาชิอากิน้องสาวฝาแฝดของเธอ
“มีอะไรหรือเปล่าคะ พี่ซามายะ”
“ไปเต้นรำกับพี่หน่อยมั้ยล่ะ”ซามายะพูดพร้อมยิ้มให้กับซาโยริ
“ไปเต้นรำกับฉัน”พูดจบฮิบาริก็ลากซาโยริไปทันทีโดยไม่รอคำตอบของอีกฝ่าย ส่วนซามายะก็มองตามอย่างเคืองๆ
“คุณหนูรังเกียจที่จะเต้นรำคู่กับผมมั้ยครับ”มุคุโร่ถามมิโนริที่เดินคู่กันอยู่ข้างๆ
“ไม่ล่ะ ฉันไม่ค่อยชอบงานพวกนี้สักเท่าไหร่”มิโนริพูดจบก็เดินปลีกตัวไปนั่งอยู่คนเดียว แต่คนอย่างมุคุโร่ไม่ปล่อยให้งานมันจบไปอย่างนี้ง่ายๆหรอก
“คุณหนูไม่อยากเต้นรำกับผมจริงๆเหรอครับ”
“มิรินจัง”เสียงเล็กๆของใครบางคนเรียกความสนใจของมิโนริและมุคุโร่ให้หันไปมองทางต้นเสียง
“ซากุระ”
“โอ๊ะ มีหนุ่มหล่ออยู่ตรงนี้ด้วยงั้นเหรอเนี่ย”ซากุระมองดูมุคุโร่ก่อนจะยิ้มให้ส่วนมุคุโร่ก็ยิ้มตอบตามแบบฉบับของตัวเองตอบ
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อโมริคาวะ ซากุระ ค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณโรคุโด”ซากุระพูดพลางยื่นมือออกไปเพื่อเป็นการทำความรู้จัก
“เช่นกันครับ”ส่วนมุคุโร่ก็ยิ้มพร้อมกับจับมือตอบ
“เต้นรำกันสักเพลงมั้ยคะ”
“เขามีแต่ผู้ชายขอผู้หญิงเต้นรำไม่ใช่เหรอครับ...แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่คุณหนูอนุญาตหรือเปล่าครับ”
“จะไปที่ไหนก็เชิญเถอะ”น้ำเสียงของมิโนริที่ฟังดูเรียบๆแต่กลับแฝงคำประชดประชันไว้อย่างชัดเจน
“งั้นก็ไปกันเถอะค่ะ คุณโรคุโด”
“เอ่อ...ครับ”มุคุโร่ตอบอย่างฝืนๆ เพราะรู้ดีว่าจริงๆแล้วคุณหนูของเขาไม่ได้อยากให้เขาไปสักเท่าไหร่ ถึงแม้ว่าจะไม่พูดออกมาตรงๆ
----------------------------------------------------------
GG ..
ตัดฉับ! มาต่อกันPartหน้านะจ๊ะ
ขอบคุณคุณม่านทรายที่ชวยดูคำผิดให้(อีกครั้ง)
ไรท์ช่วงนี้สงสัยมันเริ่มเบลอจัด- -*
ความคิดเห็น