my locker

ลำดับตอนที่ #18 : no.18

Application

บทที่สมัคร:พระเอก

ชื่อ-นามสกุล: ฟอร์ทีเรอร์ เจนเทอร์(Fortior Gentle)

ชื่อ: ฟอร์ท(Fort)

อายุ :21

รูปร่างหน้าตาลักษณะภายนอก:เป็นชายหนุ่มหล่อหน้าเซ่อ พร้อมจะวอนบาทาอีกโดยมิได้ตั้งใจประจำ ดวงตาสีดำ ผมสีเทา ผิวซีดกว่าคนปกติเล็กน้อย

เผ่าพันธุ์:มนุษย์

นิสัย:ภายนอกจะเป็นชายหนุ่มจะกระตือรือร้น ใจร้อน ชอบทำแบบมุทะลุชนิดเสี่ยงต่อการโดนหักเงินเดือนอยู่บ่อยครั้ง ดูบ๊องๆบวมๆเพี้ยนๆ ชอบทำอะไรพิเรนท์แบบไม่คิดหน้าคิดหลัง หน้าด้านพอๆกับกระดาษทราย แถมจะชอบการยิงมุขตลกเป็นชีวิตจิตใจด้วย(แม้เจ้าตัวจะปฏิเสธก็ตามที)
  แต่เนื้อแท้จริงๆแล้วเจ้าตัวเป็นคนที่อ่อนโยนมาก เห็นคุณค่าของทุกๆสิ่ง มีความุ่งมั่นอย่างแรงกล้าไม่ยอมท้อแท้อะไรง่ายๆ ใครขอให้ช่วยก็พร้อมจะช่วยเสมอ ไม่เกรงกลัวพวกชอบใช้อำนาจเข้าข่ม ไม่ค่อยชอบใจนักถ้าคนรู้จักมีปัญหา เวลารู้สึกผิดกับคนอื่นจะรีบโทษในทันที รักน้องสาวมาก(ถ้าน้องสาวบอกว่าอย่าอะไรก็จะไม่ทำ จนบางครั้งโดนคนอื่นแซวว่าเป็นซิสค่อน) ทว่าด้านความรักเจ้าตัวซื่อบื้อของซื่อบื้อมาก

ลักษณะการพูด: จะพูดแทนตัวว่า"ชั้น" ส่วนคนอื่นจะเป็นนาย เธอ คุณ ทว่าในกรณีเจอบุคคลที่เกลียดหรือไม่ชอบหน้าขึ้น จะเปลี่ยนสรรพนามเป็นเอ็งทันทีชนิดไม่สนว่าอีกฝ่ายจะเป็นใคร ใหญ่มาจากไหน แถมเพิ่มความกวนโอ้ยด้วย ว่ะ ลงไปด้วย

ประวัติ: เป็นชายหนุ่มที่ในอดีตได้สูญเสียพ่อแม่ไปในอุบัติเหตุไฟไหม้ครั้งใหญ่ซึ่งลามมาถึงบ้านพวกเขาเมื่อตอน8ขวบ จนเขาต้องอยู่น้องสาวที่มีอายุห่างกัน3ปี ทว่าหลังผ่านเหตุการณ์ไปได้ไม่นาน ราวกับฟ้ากลั่นแกล้งซ้ำอีกเพราะจู่ๆน้องสาวยังป่วยกระทันหันอีก ซึ่งหมอสรุปได้ว่า เธอเป็นโรคที่จะทำให้ร่างกายอ่อนแอตลอดชีวิต ซึ่งจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลจำนวนมหาศาล

  ด้วยความที่ยังเด็ก เขาต้องตระเวนหางานเล็กๆเลี้ยงปากเลี้ยงท้องไปมาอย่างหนัก ไม่ใช่แค่เพื่อตัวเองอย่างเดียวแต่เพื่อหาค่ารักษาน้องสาวด้วย แถมถ้าเขาดันเป็นไร้พลังเวทย์เสียด้วย มิฉะนั้นคงได้งานที่ดีๆกว่านี้ไปแล้ว

  ถึงเจ็บใจไปก็ไม่ได้อะไร เขาคงต้องก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป จนกระทั่งวันหนึ่งที่เจ้าตัวหิวโซจัด งานก็ไม่มีให้ทำเป็นเวลา2วัน หิวก็กิวจนแสบท้องไปหมด ก่อนสลบไปเพราะความหิวก็ได้มีชายแก่คนหนึ่งโผล่มาช่วยเขาไว้ พร้อมให้น้ำให้อาหารกับเขาฟรี

  เขาสำนึกบุญคุณของชายแก่เป็นอย่างมาก และมารู้อีกว่าชายแก่คนนี้เป็นเจ้าสำนักเพลงหมัดแห่งหนึ่งที่เคยโด่งดังในอดีต ทว่ากลับถึงจุดตกต่ำเพราะหลังๆมาคนส่วนใหญ่เริ่มหันไปสนใจเวทย์มนตร์มากกว่าจนไม่มีลูกศิษย์ และเมื่อได้ยินเรื่องปัญหาที่เขาเล่ามา ชายแก่ก็ไม่ลังเลที่เอาเงินเก็บที่เหลือมาได้ในอดีตจำนวนมหาศาลมาช่วยจ่ายค่ารักษา เพราะสงสารเขาและน้องสาว อีกอย่างชายแก่เองก็ไม่มีลูกหลาน ภรรยาก็ตายจากไปแล้ว ไม่ใครจะมาเป็นลูกศิษย์เขา รู้สึกปลงๆกับชีวิต เลยอยากจะทำอะไรให้คนอื่นบ้าง จนทำให้มีเงินพอจะรักษาน้องสาวของเขาได้สำเร็จ

  และหลังจากนั้นเป็นต้นมาเขากับน้องสาวก็ได้อาศัยอยู่ที่สำนักของชายแก่ผู้มีพระคุณ ทางเขาก็ได้ตัดสินขอตัวเป็นลูกศิษย์เพื่อสืบทอดวิชาตอบแทนบุญคุณในครั้งนี้ ส่วนน้องสาวก็ได้เงินไปส่งเสียเข้าโรงเรียนดีๆ และได้ฉายแววพรสวรรค์ด้านเวทย์มนตร์เต็มที่ ตรงข้ามกับพี่ชายที่ฉายแววด้านด้านวิชาเพลงหมัดแทน

  จนกระทั่งในวันครอบรอบวันเกิดอายุ21ปีของเขา กลับเป็นวันเกิดที่เขาไม่อยากจะนึกมากที่สุด เมื่อชายแก่ผู้ซึ่งมีพระคุณและเป็นอาจารย์ที่คอยพร่ำคอยสอนสิ่งดีๆให้แก่เขา ได้ถึงแก่กรรมโดยโรคชรา ท่ามกลางความเศร้าในวันนั้นงานศพของชายแก่ได้จัดง่ายๆ มีคนไม่กี่คนมาเข้าร่วมตามที่ชายแก่ต้องการไว้ หลังงานศพจบลงเขาที่ยังโศกเศร้าได้พบกับกระดาษแผ่นหนึ่งในห้องนอนเก่าของชายแก่ ซึ่งภายในเขียนไว้เพียงแค่ข้อความสั้นว่า

"จงทำตามความฝันในฉบับตัวเองซะ"

  ตั้งแต่วันนั้นเองเขาได้ตัดสินใจจะทำความฝันในวัยเด็กที่อยากเป็นเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองพร้อมทั้งสืบทอดวิชาของชายแก่ไปในตัวด้วย จึงเก็บกระเป๋าและเดินทางไปเมืองใหญ่พร้อมน้องสาวตัวเองที่จะต้องการเข้าเรียนมหาวิทยาลัยเวทมนตร์ที่มีชื่อเสียงที่สุด

  พอมาถึงเมืองใหญ่ก็ได้พบกับใบปลิวของร้านW.P.เข้าโดยบังเอิญ ทำให้เกิดความสนใจอยากที่จะทำงานที่นั้นเพราะได้เงินเดือนดี แถมยังได้เงินพอที่จะจ่ายค่าเล่าเรียนให้กับน้องสาวอีกต่างหาก แถมมีเงินเหลือเก็บเล็กน้อยเอาไว้เป็นค่าทำร้านอาหารในฝันอีกต่างหาก นอกจากนี้ยังพอมั่นใจกับฝีมือการปลูกและดูแลดอกไม้ของตัวเองอยู่ จึงไม่รีรอทียังเช่าที่พักที่หนึ่ง และตั้งใจจะอยู่ทำงานที่เมืองนี้จนกว่าน้องสาวจะเรียนจบ

  ส่วนด้านพลังเขาได้รู้จักกับพลังตอนอายุได้19ปี ตอนที่กินข้าวเย็นและในโต๊ะมีอาหารที่มีสาหร่ายเป็นส่วนประกอบหลักอยู่ด้วยซึ่งเขาก็ชอบกินมันมาก หลังกินข้าวเสร็จก็ได้เดินเข้าห้องน้ำนอกบ้านไป ในตอนที่บิดลูกบิดประตูและดึงเข้าหาตัว ปรากฏว่าแทนจะเปิดประตูกลับเขาไปกระชากห้องน้ำนอกบ้านออกมาทั้งยวงซะงั้น ก่อนพลังกายจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมใน3นาทีต่อมา
  ในวันต่อมาเขาก็ค้นคว้าเกี่ยวกับสาเหตุที่ตัวเองมีพลังกายเพิ่มขึ้นแบบปุบปับเหมือนเมื่อวาน จนรู้จนได้ว่าสาเหตุที่เขามีพลังเพิ่มพรวดๆแบบนี้เป็นเพราะเขากินสาหร่ายเข้าไปนี่เอง แถมดูเหมือนปฏิกิริยานี้จะเกิดขึ้นเฉพาะเขาแค่เสียด้วยน่ะสิ ซึ่งเรื่องพลังแฝงนี้เขาไม่เคยได้บอกใครทั้งนั้น และปิดเงียบเรื่องพลังเอาไว้

 

 

ความสามารถพิเศษ: ยอดฝีมือการต่อสู้ด้วยมือเปล่า ทำความสะอาด ทำอาหาร ปลูกและดูแลดอกไม้(ประเภทที่ไม่พิลึกพิลั่นเกิน) การเดามั่วสุดถูกเผง

พลังพิเศษ:แม้เจ้าตัวจะไร้พลังเวทย์แต่อาจริอาจมาดูถูกเด็ดขาด เพราะทันทีที่เจ้าตัวกินสาหร่ายเข้าไป(ต่างจากป๊อบอายที่กินผักโขม) สารอาหารในสาหร่ายจะเข้าไปทำปฏิกิริยาในร่างกายอันเป็นลักษณะเฉพาะของร่างกาย จนทำให้ศักยภาพทางร่างกายเพิ่มขึ้นถึง40เท่าตัว(ถ้ามันโหดไปก็ปรับลงก็ได้) ส่งผลให้ไม่ว่าพลังโจมตี ความเร็ว หรือความอึด เพิ่มขึ้นพรวดๆราวกับนำเงินหลักหมื่นมาซื้อบัตรทรูมาเติม

  แต่ก็มีจุดอ่อนอยู่ 1.อยู่ได้แค่3นาทีเท่านั้น 2.ถ้ากินสาหร่ายที่หมดอายุหรือเน่าเข้าไป แทนที่จะเพิ่มขึ้น40เท่ากลับลดลงไป40เท่าแทน

อาวุธ:มือและเท้าทั้งสอง

ชอบ:สาหร่าย นมสด การได้เห็นน้องสาวมีความสุข

ไม่ชอบ:สาหร่ายที่หมดอายุหรือเน่า พวกชอบใช้อำนาจข่ม เด็กเกรียน

แพ้:สาหร่ายที่หมดอายุหรือเน่า เวทย์มนตร์ประเภทคำสาป

เกลียด:พวกชอบใช้อำนาจข่ม เด็กเกรียน พวกมาจีบน้องสาวตัวเอง(เพราะน้องสาวหน้าตาสวยมากจนห่วงมาก)

เพิ่มเติม:ชื่อของเจ้าตัวแปลว่าความแข็งแกร่งตามภาษาละติน ส่วนนามสกุลจะแปลว่าความอ่อนโยนตามภาษาอังกฤษ

นี่คือรูปของน้องสาวของเจ้าตัว



  เธอจะเป็นเหมือนขั้วตรงข้ามกับพี่ชาย สามารถใช้เวทย์สายร่ายได้ชำนาญจนได้เป็นแม่มด และมีนิสัยเรียบร้อย น่ารัก มีสัมมาคาราวะ มีอัธยาศัยดีจนเป็นที่ชื่อชอบของคนหลายคน มักจะเรียกพี่ชายว่า"โอนิจัง"

______

คำถาม ที่อยากถาม ผปค.จากเฟล

สวัสดีค่ะเฟลนะ 

:ผมTJ-12ครับ

ค่ะ ขอบคุณที่มาร่วมสนุกกับทางเรานะคะ ถ้าเกิดแต่งได้ไม่ดีหรือไม่สนุก ขัดใจไปหน่อยหรือผิดพลาดประการใด เฟลต้องขออภัยด้วยนะT__T

:ไม่เป็นไรครับ

แต่ถ้าสมมติว่าเฟลเอาลูกคุณไปปรับบทหรือเปลี่ยนอะไร หรือ ต้มยำทำแกง!!!(โดนตบบ =w=") จะว่าอะไรมั้ยคะ

:ก็ไม่รู้สินะครับ555+

ค่าาา ขอบคุณนะคะ โชคดีค่าา 

:เช่นกันครับ ปล.ถ้าผมมีนิยายรับสมัครตัวละครช่วยมาอุดหนุนกันหน่อยนะครับ