M E S S A F T E R S T O R M "

ลำดับตอนที่ #18 : ♔ MECHANISM OF TIME ♕ (YAOI) (MC)2

ใบสมัคร

“....อา แกช่วยถอยออกไปห่างๆได้ไหม มันอึดอัด”

"จะใจร้อนอะไรนักหนา แกยังไม่ตาย หัวมีก็คิดแก้ปัญหาไปสิอย่ามัวแหกปากว่ามีปัญหา"

บทที่ต้องการ  : ประธานนักเรียนธาตุไฟ

ชื่อ – นามสกุล  : ไทเรล กิงนิว Tyrell Guineu (ทีราเนีย Tyrania) (สงสัยตามอ่านค่ะ...) 

ชื่อเล่น  : ไทเรล (นี่คือชื่อที่ทุกคนเรียกและรู้จักกันดีค่ะ) / เนียนี่อนุญาตให้แค่สัตว์เลี้ยงของตัวเองกับแม่เรียกเท่านั้นค่ะ xD 

เผ่าพันธุ์  : คิทสึเนะ (สัตว์ภูต สายจิ้งจอก)

เมืองที่อยู่  : เวสเทอร์เอล

อายุ  : 198 (อายุคิทสึเนะ) / 19 (อายุมนุษย์)

ชั้นปี  : 3

น้ำหนัก/ส่วนสูง : 54 / 170

นิสัย  :  นิยามสามคำของหนุ่มไทเรลคนนี้คือ "เอื่อยเฉื่อย" "เผด็จการ" "กิโมโน" อันที่จริงเพียงแค่เห็นผู้ชายใส่กิโมโนเดินร่อนไปทั่วมหาลัยคุณก็รู้แล้วว่า อ้อ นี่น่ะเหรอ ไทเรล กิงนิว กิโมโนที่ไม่ว่าจะเห็นกี่ครั้งๆก็ชุดเดิมจนน่าสงสัยว่าเคยเปลี่ยนชุดบ้างรึเปล่า และนอกจากนั้นที่ไหล่ขวาจะมีแมวอยู่บนนั้นเกือบตลอดเวลา 

ไทเรลเป็นบุคคลที่เอื่อยเฉื่อยมากถึงมากที่สุด ดูเป็นคนที่ไร้แรงบันดาลใจกับทุกๆสิ่งและไร้ซึ่งความกระตือรือร้นที่จะกระทำการใดๆ เหมือนชอบใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยอิสระตามใจตน อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากทำก็จะไม่ทำ จนมีหลายคนสงสัยว่าได้ตำแหน่งประธานมาได้ยังไง? ทำตัวเหมือนพวกไม่มีตัวตน ร่อนไปร่อนมาจนลำบากรองประธานที่ต้องตามหาตัว เพราะอยู่ไม่เคยเป็นที่ แต่ถึงอย่างไรคิทสึเนะก็ยังคงเป็นคิทสึเนะ คือยังชอบอยู่ท่ามกลางธรรมชาติและป่าเขามากกว่าตึกรามบ้านช่อง และเพราะนิสัยนั้นเองทำให้สีหน้าปกติของไทเรลคือจะเรียบเฉย เพราะเจ้าตัวไม่รู้จะแสดงอารมณ์อะไร

ไทเรลเป็นคนขี้เซา นอนได้ทุกที่ทุกเวลา ในหนึ่งวันจำเป็นต้องนอนให้ถึงสิบห้าชั่วโมง(นับการงีบและการหลับกลางวันด้วย)ไม่ฉะนั้นเขาจะไม่สามารถควบคุมพลังของคิทสึเนะในตัวได้ดีเท่าที่ควร ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่เพื่อนที่สนิทกันอย่างท่านรองประธานเท่านั้นที่รู้ และนั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้รองประธานทั้งสองยอมโขกสับก็เป็นได้.....

ในสายตานักเรียนคนอื่นๆ ไทเรลเป็นบุคคลที่เผด็จการติดอันดับหนึ่งในสาม หรืออาจจะอันดับหนึ่งในหมู่นักศึกษา เพราะการที่เจ้าตัวชอบผลักงานไปให้รองประธานของตนรวมทั้งติดการสั่งและทุกคนต้องทำตาม แถมยังชอบเขกหัวหรือดีดหน้าผากคนหากใครไม่ทำตามคำสั่ง ไม่ก็สั่งลงโทษแบบให้ไปยืนอยู่บนยอดต้นไม้สักสี่ชั่วโมง ถึงแม้ว่าไทเรลจะไม่ใช่พวกขี้โวยวายเสียงดัง แต่ฤทธิ์เขกหัว(?)และดีดหน้าผาก(?)ของเขานั่นสามารถทำให้คนสลบไปได้หนึ่งวันเต็มๆจึงไม่มีใครอยากจะลองดีเสียเท่าไหร่นัก จึงยอมทำตามที่สั่งเงียบๆ

เห็นเอื่อยเฉื่อยเหมือนเมฆที่ลอยไร้ทิศทางแบบนี้แต่ไทเรลก็ขี้หงุดหงิดและขี้รำคาญพอสมควร โดยเฉพาะยามที่ถูกพูดข้างหูด้วยเสียงดังๆหรือการที่ต้องทนฟังเรื่องไร้สาระ คิ้วจะขมวดลงและเริ่มออกอาการหงุดหงิด และถ้าใครทำให้ไทเรลหงุดหงิดบทลงโทษจะหนักกว่าการถูกเขกหัวหรือดีดหน้าผาก จะได้รู้ซึ้งถึงพลังของคิทสึเนะเลยแหละ อ๊ะ แค่พลังพื้นฐานนะ :)

ไทเรลเป็นคนที่ยิ้มยาก คืออย่างที่บอกไม่ใช่คนเย็นชา แต่แค่เป็นคนสนใจอะไรยาก แม้เวลาอยู่กับสิ่งที่เขารักอย่างแมวหรืออาหารเขายังไม่ยิ้ม (แค่ใบหน้าอาจจะดูละมุนลงมานิดนึง) ว่ากันว่าตั้งแต่ทุกคนรู้จักบุรุษนามไทเรล กิงนิวมา ยังไม่เคยเห็นไทเรลยิ้มเลยสักครั้ง จนทำให้บางทีมีการพนันกันว่า อะไรนะที่จะทำให้ไทเรลยิ้มได้

ไทเรลจะเรียกว่าเป็นคนพูดน้อยก็ได้ เพราะเป็นคนที่พูดไม่ค่อยทันเพื่อน ส่วนมากก็จะใช้ความเผด็จการนั่นแหละตัดบทแล้วสั่งแทน เช่นกันทุบโต๊ะไม่ก็สร้างไฟมายาขึ้นมาท่วมห้องให้คนชะงักไป (ซึ่งในห้องประชุมประธานไม่สามารถใช้ได้ ส่วนใหญ่จึงเป็นหน้าที่ของรองประธานที่ทำ เพราะบางครั้งประธานคนนี้ก็โดด ถถถถ)

ไทเรลเป็นคนที่พูดตรง ประโยคสั้นๆที่บางครั้งก็อาจจะไม่ถนอมน้ำใจกันสักนิด แต่บางครั้งคนพูดก็ไม่ได้มีเจตนาร้าย ไทเรลมักจะทำตัวไม่ถูกเวลาได้รับความห่วงใยหรือการดูแลจากคนรอบข้าง เขาไม่ใช่คนพูดเก่งหรือมีวาทศิลป์ดีอะไร เพียงแค่พูดอย่างที่อยากจะพูด บางทีมันก็อาจจะแก้ไขเรื่องได้ หรือบางทีก็อาจจะทำให้เรื่องแย่ลง เป็นคนที่ไม่ชอบอยู่กับคนหมู่มากแต่ถ้าจำเป็นต้องอยู่ก็อยู่ได้ แต่อาจจะต้องขอตัวไปอยู่คนเดียวในพื้นที่อากาศถ่ายเทหรือบริสุทธิ์เป็นระยะๆ เพราะถ้าเขาอยู่ที่ๆแออัดหรือเป็นมลพิษทางอากาศหรือเสียงนานเกินไป ร่างกายจะทรุดเอาได้ง่ายๆถึงขนาดที่เป็นลมเลยก็มี

เป็นคนที่ซื่อตรงและยุติธรรม เป็นนักโกหกที่แย่และจับโกหกที่เก่ง และมีข่าวลือว่าเขาคนนี้เป็นหนึ่งในพัศดี(?)ที่สามารถรีดเอาความจริงคนได้เก่งคนหนึ่งเลยล่ะ!

ไทเรลเป็นคนที่กินเก่งและกินได้ตลอดโดยที่ไม่อ้วน ชอบของฟรีที่เพื่อนซื้อมาให้ อาหารโปรดก็เหมือนคิทสึเนะทั่วๆไปคือเต้าหู้ทอด แต่เขาจะชอบปลามากเป็นพิเศษ

คนที่อยู่ด้วยกันมานานจะรู้ว่าจริงๆแล้วไทเรลไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร แค่พูดและแสดงอารมณ์ของตัวเองไม่เก่ง เติบโตมาคนเดียวบางครั้งอาจจะดูใจดำไปบ้าง เพราะไม่ค่อยยื่นมือช่วยเหลือใคร แต่ทุกคนรู้ ว่าไทเรลต้องการจะสอนว่า คนเราต้องรู้จักดูแลและเอาตัวรอดได้ด้วยตัวเอง และอันที่จริง หมอนี่แหละตัวขี้ใจอ่อนขี้สงสาร แถมยังอ่อนโยนเอาเรื่อง!

ไทเรลเป็นบุคคลที่คิดเสมอว่า "ปัญญาทุกอย่างต้องมีทางออก" เพราะขนาดเขาที่อยู่คนเดียวมาตลอดก็ยังไม่ตายใช่ไหม? เพราะงั้นไม่มีอะไรที่แก้ไม่ได้ ทำให้เวลาเจอปัญญาอะไรมักจะเป็นคนที่ใจเย็นกว่าคนอื่น (จนดูเหมือนไม่สนไม่เดือดร้อนกับปัญหานั้น) และเพราะความใจเย็นนั้นทำให้สามารถมองเห็นทางออกและแก้ไขได้อย่างขาญฉลาด รวมถึงการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ไทเรลสามารถเป็นที่พึ่งของคนอื่นได้เสมอ อีกอย่างแม้ว่าจะดูไม่สนใจอะไร แต่เขาเป็นคนที่สามารถควบคุมสถานการณ์ได้ดีโดยเฉพาะยามที่เด็กนักเรียนโกลาหลวุ่นวายตื่นตระหนก อย่างที่บอก ไทเรลไม่จำเป็นต้องตะโกนดังๆเพื่อเรียกความสนใจ แค่ไฟมายาแค่นั้นก็ทำให้ทุกคนหันมาสนใจเขาได้แล้ว :)

บุคลิกลักษณะ  : ไทเรลเป็นคนที่ไม่สูงมากถ้าเทียบกับคนอายุใกล้ๆกัน หน้าตาไม่ได้แย่มากแต่ก็ไม่ได้ถึงขั้นหล่อเหลาชวนมองอะไร แต่เด่นเพราะการที่เดินไปทั่วมหาลัยด้วยเท้าเปล่าและเครื่องแต่งกายอย่างกิโมโน(หรือเรียกว่าฮากามะ) ผมสีน้ำตาลอมเทาซอยสั้นที่มักจะชี้ฟูไม่เป็นทรงเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน ดวงตาสีโกเมนที่มักจะเรียบเฉยหรือง่วงงุนเช่นเดียวกับใบหน้า ผิวขาวจัดตามประสาพวกคิทสึเนะ แบบพวกไม่เคยโดนแดด ซึ่งถ้าเลือกได้ไทเรลก็จะไม่ขออยู่ในพื้นที่โดนแสงแดด.....

ประวัติ  :  ไทเรล หรือ ทีราเนีย สายเลือดคิทสึเนะที่ไม่มีเลือดอื่น แต่กระนั้นก็ยังแปลกแยก เพราะโดยธรรมชาติของคิทสึเนะนั้นเมื่ออายุครบร้อยปี ตบะในร้อยปีที่บำเพ็ญมานั้นจะสามารถทำให้แปลงกายเป็นคิทสึเนะได้ แต่ไม่ใช่กับทีราเนีย แม้ว่าเขาจะมีหางงอกออกมาใหม่ๆทุกร้อยปีเช่นคิทสึเนะตนอื่น แต่เขาไม่สามารถแปลงกายเป็นปีศาจจิ้งจอกได้ หรือก็คือเป็นได้แค่มนุษย์ หรือแค่จิ้งจอกตัวเล็กๆยามที่พลังในร่างกายไม่เสถียร มันตัวเล็กกว่าแมวของเขาเสียอีก ยิ่งเขาไม่ได้มีผมสีเงินอย่างที่ควรมีของคิทสึเนะอีก เพราะงั้นคิทสึเนะโดยรอบจึงหาว่าเขาเป็นพวกพันธ์ุทางไม่ใช่คิทสึเนะโดยแท้และทุกคนก็ตราหน้าพ่อแม่ของเขาว่าเป็นพวกสวะทรยศ เขาไม่เคยเห็นหน้าพ่อ ใบหน้าของแม่ก็เลือนลาง จำได้แค่ว่าแม่มีผมสีเงินยาว และเขาชอบร่างจิ้งจอกของแม่มาก เขาชอบปีนเล่นและซุกตัวอยู่กับแม่ แต่แม่เขาก็ทิ้งเขาไปตั้งแต่เขาอายุประมาณ 60 ปี (อายุคิทสึเนะค่ะ อายุมนุษย์ก็ประมาณ 6-7 ขวบ) และเขาใช้ชีวิตคนเดียวในป่า ส่วนที่ลึกที่สุดของเวสเทอร์เอลกับคิทสึเนะคู่กายเท่านั้น และเขาตัดสินใจเปลี่ยนชื่อตนจากทีราเนียเป็นไทเรล เพราะเขาไม่ต้องการให้ใครเรียกชื่อนั้นอีก นอกจากแม่ของเขาคนเดียวเท่านั้น....

ชอบ/ไม่ชอบ  : นอน, อากาศปลอดโปร่ง, คนทำตามคำสั่ง, กิน / การอยู่ในที่ๆคนเยอะๆ 

ธาตุ  : ไฟ

พลังพิเศษ  : 

ไฟมายา - สร้างภาพมายาด้วยไฟ ไทเรลสามารถสร้างภาพมายาอะไรขึ้นมาก็ได้ด้วยไฟของคิทสึเนะ และไทเรลสามารถควบคุมความร้อนของไฟได้เช่นกัน หรือพวกมนต์มายาหลอกความรู้สึกนึกคิด นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ว่าทำไมไทเรลจึงสามารถเค้นคอพวกคนทำผิดได้ดีกว่าใคร เพราะไทเรลจะสร้างภาพทั้งตรงหน้าและในใจของคนนั้นๆให้เห็นสิ่งที่กลัวหรือไม่อยากเห็น บางทีก็เหมือนเอาจุดอ่อนคนๆนั้นมาเล่น เพราะการที่ใช้ไฟมายาเข้าไปในใจ ทำให้ไทเรลสามารถรับรู้จุดอ่อนหรือช่องโหว่ในใจของคนนั้นๆได้ แต่กระนั้นมันก็เป็นดาบสองคม เพราะไทเรลจะได้รับผลกระทบของความรู้สึกนึกคิดขณะนั้นของคนๆนั้นมาด้วยเช่นกัน

การรับรู้ความรู้สึกนึกคิด - ไทเรลสามารถสัมผัสได้ถึงไฟชีวิตภายในตัวของคนได้ เพราะงั้นจึงสามารถคาดเดาได้ว่าคนๆตรงหน้ากำลังคิดอะไรทำอะไรหรือรู้สึกอะไรอยู่ และการตามหาคนของไทเรลนั้นไทเรลก็จะอาศัยตามหาพลังชีวิตของคนๆนั้น ซึ่งไทเรลจะจำไฟชีวิตของคนที่สนิทกันได้เท่านั้น

แบ่งร่าง - อย่างที่บอกไปว่าพลังของคิทสึเนะคือไฟมายา นั่นหมายความว่าไทเรลสามารถสร้างร่างจำแลงของเขาได้เช่นกัน แต่พลังของไทเรลตอนนี้สามารถสร้างร่างเหมือนของตัวเองได้แค่สองร่างเท่านั้น ซึ่งที่ไทเรลใช้ก็คือการใช้ร่างจำแลงให้เขาไปในห้องประชุมแทนตน....

อาวุธที่ถนัด  : ปกติไทเรลก็จะใช้มือเปล่า แต่ถ้าอาวุธที่ใช้จริงๆคือปิ่นค่ะ ปิ่นปักผมนี่แหละ แต่ปิ่นของไทเรลมันจะเป็นแง่งสองแง่งซึ่งไทเรลพกติดตัวไว้ (ไม่รู้เหมือนกันพกทำไม) แต่ไทเรลไม่ใช่พวกที่สู้ระยะประชิด ถนัดระยะกลางไกล และวางแผนเสียมากกว่าค่ะ

สัตว์เลี้ยง  : มีสองตัวค่ะ ตัวแรกเป็นแมวธรรมดาๆที่ไม่มีพลังอะไร ไทเรลแค่เก็บมาเลี้ยงเท่านั้น (ไทเรลเรียก เจ้าเทา เพราะตัวมันสีเทา 55555) ส่วนอีกตัวเป็นคิทสึเนะตัวเล็กๆค่ะ ซึ่งพลังของมันยังไม่มาก ถ้าเทียบกันพลังน้อยกว่าไทเรลหลายเท่า ส่วนมากไทเรลก็จะให้ไปจับตามอง สังเกตการณ์ อะไรเสียมากกว่า ซึ่งไทเรลเรียกมันว่า "โออิ" (ตั้งตามเทพจิ้งจากอินาริ) และโออิจะปรากฎตัวออกมายามที่ไทเรลอยู่คนเดียวเท่านั้น เพราะไทเรลอยากให้มันเป็นความลับมากกว่าที่ตนมีโออิ และตำแหน่งไหล่ซ้ายของเขาก็เป็นที่ประจำของโออิ ซึ่งเจ้าเทาก็รู้ถึงไม่เคยมายุ่งกับไหล่ซ้ายของไทเรลเลย แต่ที่พิเศษกว่านั้น คือโออิเองก็เป็นคิทสึเนะ หมายความว่าโออิมีร่างมนุษย์ ซึ่งก็จะเป็นเด็กชายอายุประมาณหกขวบซึ่งเป็นคนเดียวที่ไทเรลอนุญาตให้เรียก "ทีราเนีย" หรือ "เนีย" แบบแม่ของเขา PIC PIC(human)

เพิ่มเติม  : ไทเรลเป็นคนที่แต่งกายเดิมๆทุกวันนั่นก็คือกิโมโนสีเทากับน้ำตาลคาดโอบิสีแดง โดยที่ฝั่งสีเทานั้นจะมีลวดลายรูปไฟและจิ้งจอกอยู่ ซึ่งปกตินั้นจะไม่เห็นเพราะจะมีฮัปปิ(เสื้อคลุมทับกิโมโน)สีน้ำตาลอมเขียวเข้ม และส่วนใหญ่ไทเรลจะใช้แทนตัวเองว่า "ฉัน - แก" เสียมากกว่าค่ะ และไทเรลเป็นโรคที่ไม่ค่อยถูกกับผู้หญิงเสียเท่าไหร่...... จะรู้สึกวางตัวไม่ถูก เพราะว่าผู้หญิงเป็นเพศ "แม่" ไทเรลจึงรู้สึกเกร็งน่ะค่ะ

ไทเรลเป็นคนที่ติด "ชา" มาก และเป็นคนเรื่องมากที่สุดในการดื่มชา ชาที่ไทเรลชอบคือ "ชาร้อนใส่น้ำผึ้งสองช้อน" เขาจะกินทุกวันยิ่งกว่าสามเวลาหลังอาหาร ทำนองว่าไม่กินข้าวไม่เป็นไรแต่ไม่ดื่มชาไม่ได้ ซึ่งปกติก็จะชงเองบ้าง ไม่ก็โออิจะชงมาให้(ซึ่งส่วนใหญ่โออิจะชงมาให้เสียมากกว่า) ที่สำคัญเจ้าตัวยังชอบดื่มชาพร้อมกับดูการละเล่น(แม้แต่การประลอง) หรือบางครั้งก็จะดื่มไปอ่านหนังสือหรือเล่นหมากล้อมไป จริงๆไทเรลเป็นคนชอบเล่นเกมประลองสมองพอสมควร ไม่ว่าจะหมากล้อม หมากรุก ไพ่ แต่เพราะมีนิสัยแย่ๆอย่างขี้เบื่อและนั่งเล่นได้ไม่นาน ถ้ารู้สึกรำคาญก็จะหลับกลางวงนั่นแหละ

สัมภาษณ์ผู้ปกครองของเหล่าลูกชาย

สวัสดีค่ะ เราชื่อส้มนะ คืออะไรเอ่ย?  : พายค่ะ มาแล้วกับประธาน xD 

ถ้าไม่ได้ตามบทที่หวังจะรับกลับหรือจะเป็นตัวประกอบคะ?  : ยกให้ค่ะ... (คือจริงๆอยากปั่นแบบหนุ่มที่หล่อไม่มากแต่มีนิสัยที่คนลืมยากอะไรประมาณนั้น ก็เลยออกมาแบบนี้ค่ะ ถถถถ)

ขอบคุณที่มาสมัครนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ :)  : เดี๋ยวราชาราชินีจะตามมาค่ะ