ห้องสมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #175 : สมัครเรื่อ The Last Love Memory

::Application::

"ข้าเกลียดท่าน ทำไมท่านต้องเอาแต่มาอยู่ในสมองของข้าจนข้าไม่มีสมาธิ แต่ถึงข้าจะยิ่งเกลียดท่าน แต่ในหัวของข้ากลับคิดถึงท่านบ่อยขึ้น"

“นายคิดว่าผู้หญิงที่เปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่น จะสามารถรักใครสักคนได้จริงๆหรือเปล่า? แล้วคนที่ฉันจะรักได้อย่างจริงๆนี่จะมีอยู่บนโลกใบนี้ไหม?”

ชื่อ : โอยามะ มิไรฮะ / โอยามะ คาเรน [Oyama Miraiha / Oyama Karen]

ชื่อเล่น : มิไรฮะ , มิไร / คาเรน , เรน [Miraiha , Mirai / Karen , Ren]

ลักษณะรูปร่าง : อดีต – เป็นหญิงสาวที่เรียกได้ว่ามีความสวย และสง่างามมากจนมีชื่อเสียงโด่งดัง เธอมีใบหน้ารูปไข่สวย เรือนผมสีน้ำตาลเข้าออกหนักศกเล็กน้อย ราวกับว่าไม่ใช่ชาวญี่ปุ่นแท้ โดยปกติแล้วผมของเธอจะถูกมัดเป็นมวยเอาไว้ และประดับด้วยดอกไม้อย่างสาวญี่ปุ่นทั่วไป เธอมีดวงตาที่กลมโตสีเดียวกันกับเรือนผม จนตายาวเป็นแพดูสวยงาม จมูกโด่งเล็กน้อยอย่างชาวญี่ปุ่นทั่วๆไป ปากเล็กมีสีอมชมพูแลดูน่ารัก เธอมีผิวขาวอย่างชาวเอเชียตะวันออกทั่วไป แสดงให้เห็นถึงความเอาใจใส่ในผิวพรรณของเธอเอง นอกจากนี้เจ้าตัวยังค่อนข้างมีหุ่นที่ดี และซ่อนรูปมากกว่าที่ใครๆคิด เธอสูง165ซม. และหนัก 48กก.

                       ปัจจุบัน – ในปัจจุบันเธอก็ยังคงนิยามคำว่า ‘สวย’ เอาไว้เช่นเดิม แต่ถ้าหากมิไรฮะเป็นสไตล์ญี่ปุ่น คาเรนก็จะคงเป็นสไตล์ตะวันตก คาเรนมีเรือนผมสีออกครีมยาวลงมาจนถึงบริเวณสะโพก ซึ่งโดยส่วนมากก็จะปล่อยเอาไว้แบบนั้นนั่นแหล่ะค่ะ นอกจากนี้เจ้าตัวยังมีดวงตาสีฟ้าอ่อนดูแปลกตา ดวงตาของเธอทั้งคม ทั้งโตทำให้มีเสน่ห์มากทีเดียว จมูกโด่งเล็กน้อยแสดงถึงความดื้อรั้นของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี เธอมีผิวขาว และยังมีหุ่นที่ดีจนเป็นนางแบบได้อย่างสบายๆ โดยปกติแล้วคาเรนออกจะแต่งกายไปในทางตะวันตก มากกว่าเรียบร้อยๆแบบญี่ปุ่น เธอมักจะเลือกหยิบชุดที่เรียบๆ แต่ใส่ออกมาแล้วดูดี โดยเฉพาะกางเกงขาสั้นที่คาเรนมักจะใส่อยู่เสมอ คาเรนสูง 168ซม. และหนัก 50กก.

นิสัย : อดีต – มิไรฮะเป็นหนึ่งในนางรำภายในพระราชวัง ซึ่งโดดเด่นด้วยหน้าตาอันสวยงามระดับต้นๆของเมือง และการร่ายรำที่อ่อนช้อยงดงามเป็นที่สุด ด้วยความอ่อนช้อยในการร่ายรำนี้ทำให้นางสามารถร่ายรำได้อย่างสวยงาม เหมาะสมกับการเป็นนางรำอย่างมากที่สุด ทำให้เมื่อมิไรฮะร่ายรำผู้ที่พบเห็นจะรู้สึกเหมือนต้องอยู่ในมนสะกด ไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลยค่ะ นอกจากมิไรฮะจะร่ายรำได้อ่อนช้อย สวยงามแล้ว ในด้านกิริยามารยาทต่างๆเธอก็ได้รับการอบรมมาเป็นอย่างดี ให้เหมาะสมกับการเป็นนางรำ และเป็นหญิงในวัง ทั้งในการแสดงออกซึ่งเธอก็สามารถแสดงออกมาได้อย่างอ่อนช้อย และงดงามเช่นเดียวกับการร่ายรำ (เช่นการเดิน การนั่ง การเคารพผู้ใหญ่ การรับประทานอาหาร เป็นต้น) การพูดการจา (พูดอย่างอ่อนหวาน เมื่อไม่พอใจต้องไม่แสดงอาการถึงความไม่พอใจ) สำหรับมิไรฮะแล้ว การถูกอบรมในเรื่องต่างๆนั้นเธอรับได้อยู่แล้ว แต่เธอออกจะทนไม่ได้ในเรื่องของการเก็บอารมณ์แล้วปั้นหน้ายิ้ม และการพูดที่จะต้องดูดีอยู่เสมอ แต่เธอเอก็รักการเป็นนางรำมากเช่นกัน แถมยังได้เป็นนางรำในวังยังถือเป็นเกียรติ์อย่างยิ่งสำหรับเธอ เพราะฉะนั้นถึงจะไม่ชอบใจแค่ไหนเธอก็ยอมที่จะปฏิบัติตาม

                 แต่กว่าที่มิไรฮะจะได้มาเป็นนางรำภายในวัง เธอเองก็ต้องใช้ความอดทน และความพยายามสูงมาก เพราะการคัดเลือกนางรำเข้ามาในวังนั้นค่อนข้างจะเข้มงวด เพื่อให้แน่ใจว่าคนที่เข้ามาจะมีฝีมือมากพอจริงๆ และนอกจากนี้ยังมีการแข่งขันที่ค่อนข้างสูง ส่งผลให้มิไรฮะต้องหมั่นฝึกซ้อม แต่โดยนิสัยของมิไรฮะเองก็เป็นคนที่มีความอดทน และความพยายามสูงมากอยู่แล้ว ทั้งด้านการร่ายรำ (ที่อดทน และพยายามฝึกเพื่อให้ตนเองก้าวหน้า) หรือเป็นด้านจิตใจเช่น ไม่ว่าเธอจะโดนว่าเท่าไหร่ หรือโดนนินทามากแค่ไหน เธอก็จะอดทนไม่ระเบิดอารมณ์ออกมา และไม่รู้สึกเสียใจด้วย มิไรฮะมีความคิดที่ว่าถ้าไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่แล้ว ตนเองจะต้องเสียใจมากแน่ๆ เธอจึงลงทุนลงแรงอย่างเต็มที่เพื่อไม่ให้มาเสียใจในภายหลัง ถึงแม้จะเหนื่อยสักแค่ไหน แต่ถ้าผลที่ได้มันคุ้มค่า ก็สมควรที่จะพยายาม แต่ในกรณีที่เธอพยายามอย่างเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จ เธอจะเกิดอาการเฟล และเสียใจเป็นอย่างมากค่ะ แต่ถึงกระนั้นเมื่อหายเสียใจแล้ว เธอก็จะลุกขึ้นมาพยายามต่อไป เพื่อจะให้ได้ในสิ่งที่เธอต้องการค่ะ

                 มิไรฮะเป็นคนที่กล้าได้กล้าเสียอยู่พอสมควร เธอมักจะชอบทำอะไรเสี่ยงๆอยู่เสมอ แต่แน่นอนว่าสิ่งที่ได้มานั้นจะต้องคุ้มค่าที่จะเสี่ยง(ทั้งนี้เป็นความคิดของเธอเองว่าคุ้มค่าหรือไม่ ในความคิดของคนอื่นมันอาจจะไม่ได้คุ้มค่าอย่างที่เธอคิดก็ได้) มิไรฮะชอบทำอะไรที่มีความเสี่ยงสูง จนทำให้คนรอบข้างต้องเป็นห่วงอยู่บ่อยๆ เช่นในตอนเด็กๆมิไรฮะเจอกลุ่มเด็กผู้ชายที่กำลังทำร้ายแมวอยู่ เธอก็เข้าไปช่วย แต่ก็โดนตอบกลับมาว่าจะไม่รังแกแมวถ้าเกิดว่าเธอปีนต้นไม้ให้ดู(ในความคิดของเด็กผู้ชายคือ เด็กผู้หญิงคงไม่กล้าทำอะไรเสี่ยงๆ แถมไม่สมกับการเป็นกุลสตรีแบบนี้หรอก) มิไรฮะจึงจัดการปีนขึ้นไปในทันทีเลยค่ะ แต่ประเด็นคือขึ้นน่ะขึ้นได้ แต่ลงไม่ได้ พวกเด็กผู้ชายเห็นดังนั้นจึงวิ่งหนีไปด้วยความกลัวโดนดุ แต่ก็ยังโชคดีที่มีคนมาช่วยเธอเอาไว้ได้ ซึ่งในความคิดของเธอคือถึงเธอจะเสี่ยงไปหน่อย(?) แต่ก็คุ้มที่จะแลกกับชีวิตของแมวน้อยตัวนี้ นอกจากนี้เธอยังมีความกล้าหาญ กล้าในทุกๆเรื่อง จนกลายเป็นแนวหน้าบ่อยๆ เธอกล้าที่จะทำในสิ่งที่ผู้หญิงญี่ปุ่นสมัยก่อนไม่กล้าจะทำ แต่พอกลายมาเป็นนางรำในวังแล้วกล้ามากๆก็ไม่ค่อยจะดี อาจจะถูกเตะออกจากวังวันใดวันนึงก็เป็นได้

                  มิไรฮะเป็นคนที่มีความเอาแต่ใจไม่แพ้ใครเลยทีเดียว เธอชอบที่จะให้คนอื่นทำตามที่เธอคิด ไม่ชอบการที่คนอื่นมาขัดใจ ซึ่งส่วนตัวเธอก็รู้ว่ามันเป็นนิสัยที่ไม่ดี แต่ก็อดไม่ได้ที่จะอารมณ์เสียทุกเมื่อที่โดนขัด และในตอนนี้เธอกำลังแก้ไขนิสัยนี้อยู่ค่ะ นอกจากนี้เธอยังชอบที่จะให้คนอื่นมาตามใจ ได้ในสิ่งที่ตนเองอยากได้ แต่ถ้าไม่ได้ ก็ไม่ใช่พวกที่จะงอแงเพื่อจะได้ในสิ่งที่ตนเองต้องการขนาดนั้น และยังไม่ใช่พวกที่จะร้องขอจากคนอื่นอีกด้วย เพราะมิไรฮะเป็นพวกที่ไม่ชอบการพึ่งพาผู้อื่น และยิ่งไปร้องขอจากผู้อื่นนี่เรียกได้ว่าเป็นไปไม่ได้เลยล่ะค่ะ มิไรฮะจะพยายามจนกว่าจะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ นอกจากนี้ยังไม่ชอบการพ่ายแพ้ ถ้าหากแพ้ขึ้นมามิไรฮะจะจำฝังใจเลยล่ะค่ะ เธอไม่ใช่พวกที่จะจมอยู่กับความเศร้านั้น แต่จากที่พยายามหนักอยู่แล้ว ก็จะพยายามมากขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว พยายามเข้าไปจนกว่าจะเอาชนะ และเป็นที่1ได้ มิไรฮะชอบความรู้สึกในตอนที่ชนะ ชอบในตอนที่สิ่งที่เธอพยายามที่จะไขว่คว้ามาเป็นจริง นั่นทำให้เธอเป็นพวกชอบแข่งขันไปโดยปริยาย ถึงแม้จะไม่ชอบความพ่ายแพ้ก็ตามที

                  โดยปกติแล้วมิไรฮะเป็นคนที่มั่นใจในตนเองสูง ตัวเธอเชื่อว่าการมั่นใจในตนเอง จะส่งผลดีมากกว่าการไม่มั่นใจในตนเอง เพราะถ้าหากไม่มั่นใจแล้วล่ะก็จะมีแต่ทำให้กังวล และลนลาน เธอมั่นใจในทุกๆด้าน ทั้งในด้านการร่ายรำที่เธอมักจะมั่นใจในตนเองเสมอว่าจะไม่ทำผิดพลาด และจะไม่ทำงานล่ม(?) ซึ่งถ้าหากเธอกังวลล่ะก็เธอจะทำผิดได้ง่ายมากกว่าปกติมากค่ะ ในการอยู่ต่อหน้าคนเยอะๆ เธอก็จะมั่นใจในตนเองเช่นเดียวกัน โดยการที่มั่นใจว่าฉันสวยแล้ว(?) ฉันสง่าแล้ว(?) และเธอจะพูดด้วยความมั่นใจ และกล้าที่จะแสดงความคิดเห็นด้วยความมั่นใจ ถึงแม้ในความเป็นจริงแล้วเธออาจจะไม่ได้รู้สึกมั่นใจเลยก็ตามที และสุดท้ายนี้เธอยังเป็นพวกที่มั่นใจในความคิดของตัวเองแบบสุดๆ ประมาณว่าความคิดของตนเองดีที่สุดอะไรประมาณนั้น เธอไม่แคร์ว่าคนอื่นจะคิดยังไง การโน้มน้าวมิไรฮะที่ได้ผลมากที่สุดก็คือ การที่พูดกับเธอด้วยเหตุผลเพียงครั้งเดียวก็พอแล้วเธอจะกลับไปคิดเอง ถ้าหากยิ่งพูดมากๆแล้ว มิไรฮะจะยิ่งเกิดความรู้สึกต่อต้าน และจะไม่ยอมเปลี่ยนใจเลยล่ะค่ะ

                ลักษณะนิสัยที่โดดเด่นที่สุดของมิไรฮะ ที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยก็คือ ความถือในเรื่องของศักดิ์ศรีเป็นที่สุด สิ่งที่มิไรฮะเกลียดเป็นอันดับต้นๆเลยก็คือการโดนคนอื่นหยาม ดูถูก หรือว่าเธอ ซึ่งตัวของมิไรฮะนี่ยอมไม่ได้แบบสุดๆเลยค่ะ ประมาณว่า ‘ฆ่าได้ แต่หยามไม่ได้’ ถ้าโดนหยาม โดนดูถูก เธอจะรู้สึกเจ็บใจอย่างสุดๆ จะเกลียดคนๆนั้นแบบฝังใจ และจะหาวิธีตอบโต้คืน ในความคิดของคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องสนุกๆ แต่สำหรับมิไรฮะเองแล้วอาจจะเป็นเรื่องที่ใหญ่สุดๆจนไม่สามารถให้อภัยได้ และการตอบโต้คืนของมิไรฮะนี่ก็ออกจะถึงพริกถึงขิง ทางที่ดีก็อย่าไปทำให้นางโกรธเลยจะดีกว่าค่ะ นอกจากนี้มิไรฮะยังไม่ชอบการก้มหัวให้คนอื่น ถึงแม้ว่าจะตนเองอยู่ในสภาพใกล้ตาย ก็จะไม่ยอมก้มหัวให้คนอื่นโดยเด็ดขาด สิ่งหนึ่งที่ยากเป็นอย่างยิ่งสำหรับเธอเลยก็คือ ‘การเอ่ยคำว่าขอโทษ’ ค่ะ ด้วยความที่เป็นคนที่ไม่เคยจะคิดว่าตนเองผิด รักในศักดิ์ศรียิ่งชีพ การเอ่ยคำว่าขอโทษจึงเป็นเหมือนกับการก้มหัวให้กับผู้อื่น แต่ก็มีในบางกรณีที่เธออยากขอโทษจริงๆ เธอก็จะเข้าไปขอโทษแบบดูไม่ค่อยตั้งใจ แต่ก็ขอให้รู้ไว้ว่านั่นคือเธอพยายามแล้วช

                 เนื่องจากเป็นพวกที่รักในศักดิ์ศรีของตัวเอง และไม่ชอบการโดยดูถูก หรือการมองด้วยสายตาที่แสดงออกถึงความสงสาร ส่งผลให้มิไรฮะเป็นพวกที่จะไม่ยอมให้คนอื่นเห็นด้านที่อ่อนแอของตนเองเป็นเด็ดขาด เพราะมันจะทำให้เธอดูน่าสมเพช และไม่ดูเข้มแข็งอย่างที่เธอพยายามจะเป็น ถึงมิไรฮะจะแสดงออกว่าเธอ strong แค่ไหน หรือจะดูเป็นสาวมั่นสักแค่ไหน แต่ตัวตนของเธอก็ยังเป็นเพียงแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง เอาจริงๆแล้วออกจะเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอจะตายไป เหมือนกับว่าเธอแสดงออกว่าตัวเองเข้มแข็ง เพื่อปิดบังความอ่อนแอของตนเอง มิไรฮะเป็นพวกที่ถ้าโดนแกล้ง ก็จะถูกแกล้งไปเรื่อยๆ โดยปกติแล้วถ้าผู้หญิงร้องไห้ออกมาผู้ชายจะเลิกแกล้งใช่ไหมคะ? แต่ในกรณีของมิไรฮะนั้นเป็นเพราะเธอไม่ร้องไห้ออกมา(ถึงในใจจะอยากร้องก็เถอะ…) แต่แสดงออกด้วยการโวยวายออกมาแทน ทำให้ยิ่งโดนแกล้งมากยิ่งขึ้นไปอีก ด้วยความที่เก็บความรู้สึกเอาไว้ภายในมากๆ ทำให้เมื่อเธอระเบิดออกมาจะแลดูน่าสงสารมาก เธอจะร้องไห้แบบที่ใครปลอบก็หยุดไม่ได้ และจะพูดระบายทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมาทั้งความกลัว ความเศร้า ความยากลำบากที่ผ่านมาทั้งหมด จะถูกระบายออกมาในทันที ซึ่งเหตุการณ์แบบนี้จะไม่ค่อยเกิดขึ้นหรอกค่ะ เพราะอย่างที่บอกไปว่า เธอนั้นเกลียดการที่ผู้อื่นเห็นด้านที่อ่อนแอของตนเองเป็นที่สุด

                 โดยปกติแล้วมิไรฮะเป็นคนที่ตรงไปตรงมาเสมอ เธอมักจะพูดสิ่งที่เธอคิดอย่างตรงไปตรงมาโดยที่ไม่สนใจว่าคนอื่นจะคิด และรู้สึกอย่างไร นอกจากนี้เธอยังวิจารณ์คนอื่นได้อย่างตรงไปตรงมา จนเพื่อนๆต้องตะครุบตัว(?)เอาไว้ เพื่อห้ามไม่ให้พูดในสิ่งที่คิดออกมา แต่ถึงกระนั้นมิไรฮะก็ยังมีความแอบซึนในบางสถานการณ์เช่นถ้าหากไปขอให้คนอื่นช่วย(ซึ่งเปอร์เซ็นต์การเกิดขึ้นนั้นเป็นไปได้ต่ำมาก)เธอก็อาจจะพูดว่า ‘ข้าไม่ได้ขอหรอกนะ เพื่อนข้าฝากให้มาพูดต่างหาก’ หรือถ้าหากจะเข้ามาช่วยเธอก็อาจจะพูดว่า ‘ข้าทนเห็นเจ้าทำท่าทางที่น่าสมเพชเช่นนั้นไม่ได้’ โดยเฉพาะในเรื่องเกี่ยวกับความรักเนี่ยแหล่ะค่ะ ที่จะซึนเป็นพิเศษ ส่งผลให้มิไรฮะมักจะนกอยู่บ่อยๆเมื่อไปแอบชอบคนอื่นเขา เพราะเล่นไม่บอกว่าตนเองรู้สึกยังไง แถมจะยังไปว่าเขาอีกต่างหาก จะเรียกว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยประสีประสาในเรื่องของความรักก็ได้มั้งคะ มิไรฮะมีความน่ารักในแบบของตนเองส่วนหนึ่งก็คือการซึนแหล่ะค่ะ

                  อย่างที่ได้บอกไปแล้วว่ามิไรฮะเป็นพวกที่แสดงด้านที่อ่อนแอของตนเองออกมาได้ยากมาก ในคราวนี้เราจะมากล่าวถึงเมื่อนางอ่อนแอกันบ้างค่ะ ในเวลาที่อ่อนแอ มิไรฮะจะเหมือนกลายเป็นอีกคนอีกคนหนึ่งในทันทีเลยล่ะค่ะ จากที่มั่นใจในตนเองก็จะไม่มั่นใจในตัวเองไปเสียหมด จากคนที่กล้าได้กล้าเสีย และกล้าไปเสียทุกเรื่องจะกลายเป็นคนที่ขี้กลัว ไม่กล้าทำอะไรไปหมด คิดแล้วคิดอีกกว่าจะทำอะไร ร้องไห้ง่ายและอารมณ์อ่อนไหวมากขึ้น และจะเอาแต่หมกตัวอยู่ในห้อง อยู่คนเดียวเสมอๆ ถ้ามีอะไรมาสะกิดใจหน่อยก็เริ่มที่จะระบายออกมาไม่หยุด พูดง่ายๆก็คืออะไรที่กล่าวมานั้นจะตรงกันข้ามหมดเลยค่ะ ในเวลาแบบนี้สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดก็คือคนที่คอยรับฟังเธออย่างเงียบๆ และคอยปลอบใจเธอ ให้กำลังใจเธอ แต่แน่นอนค่ะว่ามิไรฮะไม่ใช่พวกที่จะจมปลักกับความทุกข์อยู่นาน เมื่อได้ระบายออกมามากพอแล้วเธอก็จะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับว่าเรื่องที่ทำให้เธออ่อนแอนั้นร้ายแรงแค่ไหน แต่ยังไงก็ไม่เกิน1เดือนแน่นอนค่ะ

                  นิสัยที่น่ารักที่สุดในความคิดของผปค.ก็คือ การที่เมื่อมิไรฮะรักใครแล้วก็จะรักจริงไม่เปลี่ยนใจไปง่ายๆ มิไรฮะเป็นคนที่ได้พบผู้ชายมากหน้าหลายตา แต่ที่ทำให้เธอรู้สึกตกหลุมรักได้นั้นมีอยู่ไม่กี่คน และเมื่อเธอรู้สึกตกหลุมรักพวกคนเหล่านั้นแล้วเธอก็จะเอาแต่มองเขา เขินอายเวลาอยู่ต่อหน้าทั้งๆที่ปกติเป็นคนที่มั่นใจในตนเอง และพยายามจะทำให้ตัวเองดูดีที่สุดเมื่ออยู่ต่อหน้าคนที่เธอรัก จะมีการเพ้อในใจ แต่จะไม่เพ้อออกมาอย่างเด็ดขาด การที่รักใครแล้วรักจริงมีข้อเสียคือจะตัดใจได้ยาก ซึ่งตัวของมิไรฮะเองก็ออกจะมีอาการเช่นนั้น แต่ไม่ได้แสดงออกแบบน้ำตาไหล ฉันคิดถึงเค้าอะไรแบบนั้นหรอกนะคะ ออกจะคิดถึงนะแต่ไม่แสดงออก แล้วเอาสมาธิไปจดจ่ออยู่กับสิ่งอื่น เพื่อไม่ให้คิดถึงเรื่องนี้ เมื่ออยู่กับคนรัก มิไรฮะจะทำตัวเช่นเดิมค่ะ แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปคือแสดงด้านน่ารักๆออกมาให้เห็นมากขึ้น และยังเป็นพวกที่จะไม่แสดงออกว่ารักออกมาทางการพูด แต่จะแสดงผ่านทางการกระทำเสียมากกว่า

         ปัจจุบัน – คาเรนเป็นเด็กสาวที่สมกับเป็นคนยุคสมัยปัจจุบันมาก เพราะเธอมีความเปรี้ยว แซ่บไม่แพ้ใคร ทั้งในด้านคำการแต่งกายที่ออกแนวตะวันตกมากกว่า เธอชอบที่จะสวมกางเกงขาสั้น กับเสื้อ และเครื่องประดับที่เรียบๆแต่ดูดี ด้วยความที่ชอบแต่งกายโชว์เนื้อหนัง ทำให้มักจะโดนพวกหัวโบราณตำหนิอยู่บ่อยๆว่าไม่สมกับเป็นหญิงญี่ปุ่น หรือแม้แต่ผู้ใหญ่ในบ้านยังตำหนิเธอเลย แล้วยังบอกอีกว่าในอดีตบรรพบุรุษเคยอยู่ในวังนะ ทำตัวให้เหมาะสมหน่อย ซึ่งนางก็ไม่แคร์ค่ะ เธอไม่อยากจะไปใส่กระโปรงยาวถึงตาตุ่มเหมือนสาวญี่ปุ่นหรอกนะ นอกจากนี้คาเรนยังเป็นคนที่มักจะตามเทรนด์อยู่เสมอ เรียกได้ว่าทันสมัยไม่ยอมตกยุคเลยล่ะค่ะ ทั้งในด้านเทคโนโลยีที่ถ้ารุ่นไหนดังก็จะใช้รุ่นนั้น หรือการแต่งกาย และการแต่งหน้าแต่งเล็บที่มักจะตามเทรนด์อยู่เสมอ ถ้าอยากรู้ว่าเทรนด์ไหนกำลังมาก็ให้มองที่คาเรนเนี่ยแหล่ะค่ะ บอกได้เป็นอย่างดีเลย หรือแม้แต่สีที่เป็นเทรนด์ประจำปีเธอก็ยังตาม โดยที่ข้าวของเครื่องใช้ก็จะเป็นสีในโทนนั้นๆนั่นแหล่ะค่ะ

                      คาเรนเป็นเด็กที่แสบ และซนพอสมควร เธอมักจะชอบทำอะไรที่เด็กผู้หญิงดีๆเขาไม่ทำกัน ออกแนวเล่นแบเด็กผู้ชายมากกว่า โดยปกติแล้วเด็กผู้หญิงต้องเล่นตุ๊กตาใช่ไหมคะ? แต่คาเรนนี่จะออกแนวล้มลุกคลุกคลานในดินในโคลน เรียกได้ว่าเป็นเด็กที่ชอบสัมผัสธรรมชาติ(?) นอกจากนี้ยังชอบปีนต้นไม้ โดยเฉพาะตอนที่พระอาทิตย์กำลังจะตกดิน เพราะวิวจะสวยมาก และถ้ายิ่งลมเย็นๆล่ะก็จะยิ่งฟินมาก นอกจากนี้ยังชอบแกล้งคนอื่น โดยไม่สนว่าคนอื่นจะรู้สึกอย่างไร เอาให้ตัวเองสนุก และสะใจเป็นพอ การแกล้งของเธอก็มีตั้งแต่แกล้งทำให้ตกใจ หลอกคุณแม่ว่าสอบตก(?) หรือแม้แต่การเอาของเล่นสุดที่รักของเพื่อนไปซ่อน จนทำให้โดนดุ และโดนเรียกผู้ปกครองมาหลายครั้ง จนคุณครูก็ยังเริ่มถอดใจ และนอกจากนี้ยังเป็นคนที่บทจะกวนก็กวนได้ได้เก่งมากๆเช่นการตอบไม่ตรงคำถาม การเล่นมุขต่างๆใส่ในเวลาที่เครียด จนก็โดนดุมาหลายครั้งแล้วเช่นเดียวกัน แต่สำหรับคาเรนแล้ว เธอออกจะรู้สึกสนุกมากกว่าเมื่อเห็นคนอื่นอารมณ์เสีย ทำให้เลิกนิสัยนี้ไม่ได้สักที

                      คาเรนเป็นคนที่อารมณ์แปรปรวนง่ายมากค่ะ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายจนคนอื่นเขาก็ตามกันไม่ทัน คาเรนออกจะเป็นคนที่หงุดหงิดง่าย บางทีอารมณ์ดีอยู่ดีๆ ก็เริ่มอารมณ์เสียขึ้นมา โดยคนที่อยู่รอบ้างก็ไม่รู้เหมือนกันว่านางเหวี่ยงเรื่องอะไร แค่อะไรไม่ได้ดั่งใจเธอนิดๆหน่อยๆก็จะเริ่มหงุดหงิดแล้วล่ะค่ะ และพออารมณ์เสียก็จะเริ่มเหวี่ยง และวีนคนอื่นเขาไปทั่ว จนทำให้คนอื่นรำคาญ และเสียใจอยู่บ้างเหมือนกัน ในบางครั้งเธอก็เหวี่ยงแบบไม่มีสัญญาณเตือน โดยส่วนใหญ่แล้วเรื่องที่ทำให้เธออารมณ์เสียก็คือการโดนขัดใจค่ะ เรื่องเล็กๆน้อยๆที่คนอื่นไม่หงุดหงิดกันเธอก็ยังจะหงุดหงิดได้ อาจจะเรียกว่าเป็นพวกที่ ‘เรื่องมาก’ ก็ได้ค่ะ แต่ถึงคาเรนจะเป็นคนที่หงุดหงิดง่าย เธอเองก็เป็นคนที่ชายหงุดหงิดได้ง่ายเช่นกันค่ะ ปล่อยนางไปสักพักนึงเดี๋ยวก็จะหายอารมณ์เสียเอง ในตอนนี้คาเรนกำลังพยายามเลิกนิสัยนี้อยู่ เพราะนอกจากคนอื่นจะไม่ชอบแล้ว เธอเองก็ยังไม่ชอบอีกด้วยมันทำให้เธออึดอัด และรู้สึกผิดกับคนที่เธอเผลอเหวี่ยงใส่ไป

                      คาเรนเป็นคนที่มีความมั่นใจในตนเองสูงไม่ต่างกับตนเองในชาติที่แล้ว อาจจะเรียกได้ว่าติดอยู่ในจิตวิญญาณเลยก็ได้มั้งคะ ถถถถถถถถถถ คาเรนนั้นออกจะมั่นใจทั้งในด้านของการกระทำ และคำพูด ถึงแม้ว่าในบางครั้งเธอเองก็ไม่ได้มั่นใจเหมือนดั่งที่ตนเองพูดก็ตาม แต่ก็ต้องมั่นใจเอาไว้ก่อนไม่งั้นต้องเสียหน้าเป็นแน่แท้ แต่ข้อแตกต่างอย่างชัดเจนเลยระหว่างทันสองคนคือมิไรฮะจะออกแนวมั่นใจแต่พองาม(ซึ่งก็อาจจะเป็นเพราะอยู่ในวังด้วยนั่นแหล่ะ ก็เลยจะแสดงออกมากไม่ได้ ถ้าไม่ได้อยู่ในวังก็จะเป็นอีกเรื่องหนึ่ง) แต่ตัวของคาเรนเองนั้นเป็นคนที่มีความมั่นใจในตนเองที่สูงมากๆ สูงจนเรียกว่ามั่นหน้าเลยก็ได้ค่ะ เธอไม่ชอบที่ให้คนอื่นมาบอกว่าความคิดของเธอไม่ดีอย่านู้นอย่างนี้ มันเป็นเหมือนการหยามเธอว่าคิดได้แค่นี้หรอ ด้วยความมั่นใจว่าความคิดของตนเองดีที่สุดแล้วนั่นเอง ทำให้เธอมักจะถูกมองในด้านที่ไม่ดีอยู่บ่อยๆ แต่ด้วยความที่นางเป็นคนที่ไม่ค่อยแคร์ใครจึงทำให้เธอไม่รู้สึกอึดอัด หรือไม่สบายใจ วิธีการที่จะทำให้เธอยอมรับฟังก็เหมือนกับมิไรฮะนั่นแหล่ะค่ะ แค่ปล่อยให้เธอไปนั่งคิดเอง และอย่าเซ้าซี้มาก

                      ด้วยความที่คาเรนนั้นเป็นคนที่ทันสมัย อาจจะกล่าวได้ว่านางเผ็คนที่ชอบสิ่งที่แปลกใหม่ อะไรที่ใหม่ กำลังเป็นกระแส หรือเขาบอกว่าดี คาเรนก็จะตามไปลอง ตามไปพิสูจน์อยู่เสมอว่าเป็นจริงอย่างที่เขาบอกใหม่ โดยเฉพาะเรื่องกินที่เมื่อเธอเห็นอะไรน่ากินก็จะเข้าไปลองทันที แล้วบอกประมาณว่าถ้าอะไรก็จะได้มากินอีก แต่ถ้าไม่อร่อยก็จะได้ไม่พลาดมากินอีก และนอกจากนี้คาเรนยังชอบสิ่งที่ท้าทายตัวเธอ เช่นการเล่นเกม(?) การโดนท้าจากผู้อื่น หรืออาจจะเป็นสิ่งที่เธอยังไม่เคยทำ(เช่นการทำอาหาร การวาดรูป) โดยปกติแล้วคาเรนเป็นคนที่มักจะไฟแรงในตอนต้นๆ ประมาณว่าว่างๆก็จะทำในสิ่งที่กำลังติดอยู่ตลอดเวลา แลดูจะไปได้สวย แต่อีกนิสัยเสียเลยของคาเรนก็คือการที่เธอเป็นคนที่ขี้เบื่อเนี่ยแหล่ะค่ะ ประมาณว่าแกๆก็ไฟแรงดีอยู่หรอก พอผ่านไปประมาณสัปดาห์เดียวก็เริ่มเบื่อ เริ่มดอง แล้วก็ไปหาอะไรอย่างอื่นมาทำแทนค่ะ จนทำให้คาเรนใช้ของหลายๆอย่างได้ไม่เต็มที่ ก่อนที่จะวางเอาไว้ประดับบ้านเล่นๆค่ะ(?)

                     ด้วยความที่คาเรนเป็นคนที่รักการเที่ยว โดยเฉพาะการเที่ยวกลางคืน ทำให้เธอได้พบคนมากหน้าหลายตา ซึ่งด้วยความสวย และแซ่บของเธอทำให้มีคนเข้าหาเธอมากมาย คาเรนชอบผู้ชายที่ความประทับใจแรกดี ถ้าเธอประทับใจเธอก็จะเริ่มสานสัมพันธ์ต่อไป แต่ด้วยความที่เป็นคนที่ขี้เบื่อ เมื่อเบื่อเธอก็จะหาคนใหม่ หรือถ้าเจอคนที่น่าสนใจ น่าท้าทายมากกว่าเธอก็พร้อมจะทิ้งได้อย่างไม่ใยดี เรียกได้ว่าเป็น ‘เพลย์เกิร์ลตัวแม่’ เลยล่ะค่ะ นั่นทำให้คาเรนคบกับใครได้ไม่ยืดยาวมากนัก คบได้นานสุดก็แค่3เดือน หลังจากนั้นก็จะเริ่มเบื่อ การคบแบบจริงจังในความคิดของคาเรนก็เป็นเหมือนกับการผูกมัดตนเองไว้กับคนๆหนึ่ง จะทำตามใจตนเองมากไม่ได้ เพราะฉะนั้นการคบใครแบบจริงจังจึงไม่ใช่สไตล์ของเธอเลย ในกรณีที่มีคนเข้าหาเธอ แต่เธอไม่ชอบในขั้นแรกคาเรนจะแกล้งเมินทำเป็นไม่ได้ยิน ถ้ายังไม่ยอมออกไปเธอก็จะพูดอ้อมๆด้วยความอยากรักษามารยาท ขั้นต่อไปก็จะเริ่มพูดตรงๆด้วยน้ำเสียง และหน้าเหวี่ยงๆ และขั้นสุดท้ายก็ยืนด่ากันตรงนั้นนั่นแหล่ะค่ะ ถถถถถถถถถถถถถถถถ

                      อย่างที่ได้กล่าวไปแล้วว่าคาเรนนั้นเป็นคนที่รักอิสระยิ่งชีพ เธอชอบที่จะทำตามใจตนเอง ตามที่ตนเองต้องการ คาเรนเป็นคนที่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไร เวลานี้ตัวเองต้องทำอะไร เพราะฉะนั้นถึงแม้ว่าเธอจะชอบหนีเที่ยว แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไร้สาระ ออกนอกลู่นอกทางให้ครอบครัวเป็นห่วง แต่เอาจริงๆแล้วถึงครอบครัวของคาเรนจะคอยบ่นคอยว่าเธอสักแค่ไหน แต่เมื่อถึงเวลาก็พร้อมที่จะให้เธอทำตามใจตนเองถ้าหากมันไม่ใช่เรื่องที่ผิดอะไร อย่างเช่นในตอนที่กำลังจะขึ้นม.ปลาย ตอนแรกครอบครัวจะให้เข้าอีกโรงเรียนหนึ่งที่เพื่อนสนิทเธอไม่ได้อยู่ด้วย ขอย้ายก็ไม่ยอมให้ย้าย คาเรนก็งอแง อ้อนแล้วอ้อนอีก จนครอบครัวใจอ่อนยอมให้คาเรนทำตามใจตัวเอง นอกจากนี้คาเรนยังไม่ชอบการบังคับ ถ้าหากมีใครมาบังคับ มาสั่งการให้เธอทำตาม เธอจะเกิดอาการต่อต้านทันที อาจจะเมินใส่ หรือถ้าเป็นคนที่เธอไม่ได้กลัว-เคารพเธอก็อาจจะด่าออกไปตรงๆเลยก็ได้ค่ะ และยิ่งถ้าบังคับเธอก็จะยิ่งทวีความหัวดื้อมากขึ้นไปอีกค่ะ

                      คาเรนเป็นคนที่ไม่ยอมคน ถ้าโดนดุหรือโดนว่าเธอก็จะเถียงใส่อย่างเต็มกำลัง ถึงแม้ว่าตัวเองจะอยู่ในสถานะที่แก้ตัวไม่ได้ หรือเป็นคนที่ผิดจริงๆเธอก็จะใช้เหตุผลค้างๆคูๆไปเถียง ด้วยความไม่อยากยอมแพ้ ถ้าด่ามาเธอก็จะด่ากลับ ถ้าตบมาเธอก็จะตอบกลับ เรียกได้ตาต่อตา ฟันต่อฟันกันเลยล่ะค่ะ นอกจากนี้เจ้าตัวยังเป็นคนที่พูดตรงไปตรงมาเหมือนในชาติก่อน คือมีอะไรก็จะพูดออกมาโดยที่ไม่ทันได้คิดถึงจิตใจของผู้อื่น คนอื่นมักจะนินทาถึงข้อเสียนี้ของคาเรนอยู่บ่อยๆ แต่นางก็หาได้แคร์ไม่ อารมณ์ประมาณว่าอ่อนแอก็แพ้ไป(?) แต่ก็มีบางครั้งเช่นเดียวกันที่เธอรู้สึกผิดจริงๆ อยากจะขอโทษสำหรับสิ่งที่ได้พูดไป ตามสไตล์ของเธอก็จะเข้าไปขอโทษเหมือนไม่ตั้งใจจะขอโทษ แต่ถึงแม้ว่านางจะพูดตรงไปตรงมามาก แต่ก็ยังมีความซึนในบางสถานการณ์เหมือนชาติก่อนแบบเป๊ะๆเลยค่ะ ทั้งไม่กล้าที่แสดงด้านที่อ่อนโยนของตนเองออกมา(ซึ่งก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม) หรือไม่กล้าที่จะเอ่ยคำที่แสดงออกถึงความรักออกมา

                     สิ่งหนึ่งเลยที่คาเรนชอบมากที่สุดเลยที่สุดก็คือ 'การร้องเพลง' ค่ะ เวลาว่างๆคาเรนก็จะนั่งฟังเพลง พร้อมกับร้องเพลงออกมาด้วย ดังนั้นเราจึงจะเห็นคาเรนใส่หูฟังอยู่เสมอๆ คาเรนเป็นคนที่เมื่อไหร่ที่ได้ยินเสียงเพลง ก็อดไม่ได้ที่จะร้องเพลงออกมา ถ้าอยู่ในที่สาธารณะนางจะแค่ฮัมเพลงเฉยๆ แต่ถ้าเกิดว่าอยู่คนเดียว หรือคนที่สนิทแล้วล่ะก็เธอจะแหกปากร้องออกมาอย่างไม่สนใจใคร โดยส่วนใหญ่แล้วคาเรนร้องเพลงได้ทุกแบบ แต่ออกจะชอบเพลงป๊อปมากที่สุด คาเรนชอบร้องเพลงมาก จนมีความฝันว่าอยากจะเป็นนักร้องเลยล่ะค่ะ

                      คาเรนอาจจะดูเป็นคนที่ไม่ค่อยรักแฟนนัก(?) สามารถทิ้งขว้างได้ง่าย และหาเปลี่ยนใหม่ได้ไวยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ่(?) แต่กลับกับครอบครัว และเพื่อนแล้ว กลับเป็นคนที่รักครอบครัว และพวกพ้องมาก โดยปกติแล้วคาเรนเป็นคนที่อาจจะดูเหมือนไม่ค่อยเชื่อฟังครอบครัวมากนัก แถมยังออกจะคอยกวนอีกต่างหาก แต่เมื่ออยู่กับครอบครัวบทจะน่ารักก็โคตรน่ารักเลยล่ะค่ะ มีความขี้อ้อน เหมือนเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่คาเรนอย่างไรอย่างนั้น ถ้าอยากเห็นด้านใหม่ๆของคาเรนก็คงต้องมาเจอนางตอนอยู่กับครอบครัวนี่แหล่ะค่ะ คาเรนเป็นพวกที่ฆ่าได้แต่หยามไม่ได้อยู่แล้ว แต่เอาจริงๆแล้วอาจจะกลายเป็นว่าฆ่าได้ แต่ฆ่าคนที่เธอรักไม่ได้ คาเรนอาจจะดูไม่ค่อยแคร์คนอื่นสักเท่าไหร่นัก แต่กับคนที่เธอรักนี่เธอจะแคร์เป็นพิเศษเลยค่ะ ถ้าคนที่เธอรักโดนว่านี่ดูเหมือนว่าคุณเธอจะโกรธยิ่งกว่าตัวเองโดนว่าเองเสียอีกถ้าเพื่อคนที่นางรักแล้ว นางก็จะขอสู้แบบสุดใจขาดดิ้นเลยล่ะค่ะ

                      ถึงคาเรนเป็นผู้หญิงที่มีคู่ควงเยอะก็จริง และเปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่น แต่คนที่คาเรนรู้สึกว่ารักจริงๆนั้นมีอยู่เพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้น โดยส่วนใหญ่คนเหล่านั้นจะเป็นพวกที่เข้าใจความคิด ความต้องการของคาเรนได้เป็นอย่างดี แถมยังสามารถรับตัวตนของเธอได้ เอาจริงๆแล้วคาเรนออกจะเป็นคนที่รักคนอื่นยาก แต่รักแล้วก็รักจริง เหมือนกับว่าที่คบๆอยู่น่ะแค่เพื่อความสนุกสนานในชีวิตเฉยๆ แต่ถ้าได้เจอคนที่รักจริงขึ้นมาเมื่อไหร่นี่ก็จะแบบไม่หันไปมองคนอื่นเลยล่ะค่ะ ออกจกติดแฟนเสียด้วยซ้ำ นอกจากนี้นางก็จะทำท่าทางน่ารักๆออกมามากขึ้น เหมือนแม่เสือสาวกลายร่างเป็นแมวน้อยอย่างไรอย่างนั้น และเมื่อเลิกกัน คาเรนก็จะเกิดอาการเฮิร์ตแบบสุดๆ เอาแต่โทษตัวเองอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ทั้งหมดนี้จะระบายอยู่แค่ในใจ ภายนอกจะแสดงออกมาแค่ว่ากำลังเศร้าอยู่เฉยๆ เธอจะระบายความในใจให้กับคนที่สนิทฟังเท่านั้น โดยแค่ปล่อยให้เวลาผ่านไปเธอก็จะสามารถหายเศร้าได้เองค่ะ

คู่ : คิเสะ เรียวตะ

สิ่งที่ชอบ : อดีต – การร่ายรำ (เป็นสิ่งที่เธอชอบทำมากที่สุด เธอชอบในความอ่อนข้อยงดงาม และเมื่อร่ายรำแล้วก็จะรู้สึกสงบ) , การนั่งชมธรรมชาติ (รู้สึกผ่อนคลาย) , สวนแบบญี่ปุ่น (รู้สึกชอบสถาปัตยกรรมแบบญี่ปุ่นแท้ๆ และเห็นแล้วรู้สึกสบายใจ) , สิ่งที่ท้าทายความสามารถ (ทำให้รู้สึกตื่นเต้น) , ฤดูใบไม้ร่วง (ชอบสีสันของใบไม้ และอากาศที่ไม่หนาวมากจนเกินไป) , สีโทนส้ม-แดง (ทำให้เธอรู้สึกตื่นตัวอยู่เสมอ) , อาหารจำพวกเส้น (รู้สึกชอบสัมผัสของอาหารจำพวกเส้น(?)) , งานเทศกาลต่างๆ (เพราะได้เจอเพื่อนๆ ได้ทำกิจกรรมที่ท้าทาย และได้กินอาหารอร่อยๆ(?))

              ปัจจุบัน – ของใหม่ๆทันสมัย (ใช่แล้วรู้สึกดี รู้สึกทันสมัย) , การแกล้งคนอื่น (รู้สึกสนุก) , การกวนคนอื่น (ชอบที่ได้เห็นคนอื่นอารมณ์เสีย(?)) , การได้ท่องเที่ยว (รู้สึกผ่อนคลาย สนุก และได้เจอกับสิ่งใหม่ๆ) , ช็อคโกแล็ตเย็น (ชอบอาหารหวานๆ กินแล้วรู้สึกกระปรี้กระเปร่า) , อาหารฝรั่ง (ชอบอาหารเลี่ยนๆ(?) และรู้สึกถูกปากมากกว่า) , ของหวานๆ (กินแล้วจะรู้สึกกระปรี้กระเปร่า และอารมณ์ดีมากขึ้น) , สิ่งที่ท้าทายความสามารถ (ทำให้รู้สึกตื่นเต้น) , อิสระ (รู้สึกสบายๆ ไม่ต้องโดนผูกมัดกับอะไร) , เสียงเพลง (ฟังเเล้วรู้สึกผ่อนคลาย สนุกสนาน) , การร้องเพลง (รู้สึกสบายใจ และสนุก) , งานสังสรรค์ (ไ้ด้เจอผู้คนใหม่ และทำให้รู้สึกสนุก)

สิ่งที่เกลียด : อดีต – การพ่ายแพ้ (รู้สึกเสียเซล์ฟ และเสียใจ) , ตอนที่ตัวเองแสดงความอ่อนแอออกมาให้คนอื่นเห็น (รู้สึกเหมือนเสียศักดิ์ศรีไป) , การโดนดูถูก (รู้สึกไม่ชอบ และจะรู้สึกโกรธเป็นอย่างมาก) , การต้องแสดงออกถึงแต่ด้านดีของตนเอง (รู้สึกเหมือนไม่เป็นตัวของตัวเอง แต่ด้วยความที่อยู่ในวังก็จะแสดงตัวตนออกมามากไม่ได้)

                ปัจจุบัน – การพ่ายแพ้ (รู้สึกเสียความมั่นใจ และเหมือนเสียศักดิ์ศรีนิดๆ) , การโดนบังคับ (รู้สึกไม่เป็นอิสระ และไม่ชอบการที่จะต้องอยู่ใต้ผู้อื่น) , การที่โดนขัดใจ (รู้สึกเหมือนไม่ได้ดั่งใจ รู้สึกเหมือนโดนหยามนิดๆ) , ผักทุกชนิด (ไม่ชอบสัมผัส กลิ่น และรสชาติ) , การที่จะต้องอยู่นิ่งๆเฉยๆ (รู้สึกอึดอัด)

เเพ้/กลัว : อดีต – - /การที่ตัวเองจะแสดงด้านที่อ่อนแอออกมาให้คนอื่นเห็น

             ปัจจุบัน – ถั่ว (กินแล้วจะผื่นขึ้น) / การที่จะต้องสูญเสียคนที่ตัวเองรักไป

ลักษณะการพูด : อดีต – มักจะพูดด้วยน้ำเสียงที่มีความมั่นใจในตนเอง แต่น้ำเสียงจะอ่อนหวานเสียหน่อย คำพูดจะค่อนข้างเรียบร้อยกว่าความเป็นจริง เพราะอยู่ในวัง

             “ข้ามีนามว่าโอยามะ มิไรฮะเจ้าค่ะ ท่านคงเป็นขุนนางที่มาใหม่ เพราะข้าพึ่งจะเคยได้เห็นหน้าท่านเป็นครั้งแรก ยังไงก็ต้องขอให้เพลิดเพลินกับการชมการแสดงนะเจ้าคะ”

             “ท่านคงไม่รู้หรอกว่าที่ผ่านมาข้าต้องอดทนมามากแค่ไหน และท่านก็ไม่เคยรู้หรอกว่าข้าต้องเสียใจกับอะไรบ้าง” – เมื่ออ่อนแอแล้วระบายความในใจออกมา

             “เพราะเหตุใดข้าถึงได้คิดถึงท่านเช่นนี้กันนะ…” – เมื่อเพ้อถึงใครสักคนในใจ่่

              “การที่ท่านดูถูกข้า ก็เหมือนกับการที่ท่านเหยียบย่ำข้าด้วยเท้าสกปรกๆนั้นของท่าน”

              “ท่านคิดว่าข้าจะยอมแพ้ยังไงหรือ? งั้นท่านก็คงจะคิดผิดไป ข้าจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆแน่ ถ้าหากข้ายังไม่ได้เป็นยอดของนางรำภายในวังแห่งนี้”

         ปัจจุบัน – จะพูดด้วยคำที่มั่นใจเช่นเดิม แต่จะแตกต่างตรงที่มีความพูดกวน และตรงไปตรงมาอย่างมาก

            “ฉันคิดว่าเธอควรจะเปลี่ยนวิธีการต่างหน้าใหม่นะ ดูสิ หน้ากับคอนี่คนละสีกันแล้ว” – เมื่อพูดตรงๆกับคนอื่น

            “แม่จ๊า วันนี้คาเรนอยากกินพาสต้าจังเลย แม่ทำให้กินหน่อยนะ ฝีมือแม่น่ะอร่อยที่สุดในโลกเลย” – เมื่ออยู่กับครอบครัวจะมีความน่ารัก

            “อย่ามัวแต่สำออย ตอนอยู่กับฉันนี่ตบเอาตบเอา ที่พออยู่ต่อหน้าผู้ชายนี่เอาแต่โหยหวนอย่างกับตัวอะไรคลอดลูก” – เมื่อด่าคนอื่นแบบตาต่อตาฟันต่อฟัน

             “ถามว่ามาจากไหนหรอ? ก็มาจากบ้านไง จะให้มาจากไหนหรอ อังกฤษหรือไง?”

             “เออ ฉันจะเลิกกับนายแล้วนะ ก็นายมันไม่น่าสนใจนี่ ยังไงก็ไปก่อนนะ อย่าลืมล่ะ ว่าเราเลิกกันแล้ว” – เมื่อเทผู้ชาย

เพิ่มเติม : - เมื่ออยู่ในวังมิไรฮะจะสงบเสงี่ยมขึ้นถึง 80%

            - มิไรฮะอายุ 23 ปีแล้วค่ะ

            -          คาเรนมีรอยสักบริเวณหน้าท้องด้านขวาเป็นรูปเรือใบ สื่อถึงว่าเธอจะเดินไปข้างหน้าเสมอ ถ้าไม่ล่มเสียก่อน ถถถถถถถ

คำถามลองใจผปค.

1.สวัสดีค่ะ ผปค.ชื่ออะไรค่ะ?

ชื่อเพิลค่ะ XD

2.ทำไมถึงมาสมัครคะ?

ฮือออออออ พล็อตน่าสนใจดีค่ะ

3.ลูกสาวชื่ออะไร เป็นใครมาจากไหน?

          ลูกสาวคนแรกชื่อ โอยามะ มิไรฮะค่ะ เกิดในครอบครัวชั้นกลางของสังคมญี่ปุ่น บ้านของเธอเปิดร้านขายของทั่วๆไปอยู่ในระดับพอมีพอกิน มิไรฮะเป็นคนที่หลงไหลในการร่ายรำตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็นแล้วล่ะค่ะ เมื่อโตสักนิดก็ได้ไปฝึกในโรงเรียนที่สอนการร่ายรำ และสุดท้ายก็ผ่านการคัดเลือกเข้ามาเป็นนางรำในวังค่ะ

           ชาติต่อมามิไรฮะได้มาเกิดเป็น โอยามะ คาเรน คือเกิดในสกุลเดิมเป๊ะๆเลยค่ะ เธอเป็นลูกสาวคนเล็ก จากลูกสาวสองคน โดยทางบ้านนี่ถือว่ารวยพอใช้ เพราะทำธุรกิจในครัวเรือน ด้วยความที่เป็นครอบครัวใหญ่ คนส่วนใหญ่ในครอบครัวจึงทำงานให้กับบริษัทของตระกูลนี่แหล่ะค่ะและนอกจากนี้ยังถือว่าเป็นครอบครัวสมัยใหม่ ค่อนข้างจะเลี้ยงแบบปล่อยมากทีเดียว

 4.ถ้าไม่ติดจะรู้สึกอย่างไร โกรธไรท์ไหม?

ไม่โกรธหรอกค่ะ

 5.ถ้ามีการดองนานจะรู้สึกหรือมีความคิดเห็นอย่าไงร จะทนรอได้มั้ยคะ?

รอได้ค่ะ เพราะเราก็ดองเหมือนกัน XD