--ห้องลองโค้ด--(ไว้เก็บของไปเรื่อย)

ลำดับตอนที่ #17 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

บท :: สายเลือดไดโอนีซัส

"เพียงมีไวน์ชั้นดีกับสาวงามทุกๆที่ก็เหมือนสวรรค์"

"ในเมื่อสืบทอดสายเลือดเทพ สาวๆที่นี่คงสวยระดับเทพด้วยใช่ไหม?"

Part 1

ชื่อ - สกุล :: สตีเวน เมเยอร์ / Steven Mayer

ชื่อเล่น :: สตีฟ / Steve 

(โดยมากสตีเวนมักแนะนำตนกับคนอื่นเพียง 'สตีฟ' และจะแนะนำชื่อเต็มของตนแบบผิดๆหากรู้สึกว่าอีกฝ่ายมีปัญหาบางอย่างและอาจนำเรื่องวุ่นวายมาหาตน เช่น สตีเฟ่น สเตฟาน)

ความหมายของชื่อ :: มงกุฎ

อายุ :: 17

วันเกิด :: 29 February

สัญชาติ :: ออสเตรเลีย

หมู่เลือด :: โอ

รูปร่าง ลักษณะหน้าตา :: 180/62 เด็กหนุ่มรูปร่างสูงเพรียวมีกล้ามเนื้อพอควร ใบหน้าหล่อเหลา ผมสีม่วง(ย้อม สีเดิมคือดำ) นัยน์ตาสีน้ำตาลแดง

Part 2

นิสัย :: สตีฟดูภายนอกเหมือนหนุ่มเจ้าสำราญ เจ้าชู้ หลีสาวไปวันๆ แต่จริงๆกลับมีความเป็นผู้ใหญ่ สุขุม รอบคอบ และมีความเป็นสุภาพบุรุษสูง สตีฟรักสงบ แสดงละครเก่ง และปรับตัวเก่งเกินคาดต่างจากภาพลักษณ์ภายนอก ซ้ำยังทนสมบุกสมบันได้ดีจากประสบการณ์หนีตายนับครั้งไม่ถ้วนในอดีต แต่ก็นั่นล่ะหากมีโอกาสเขาก็ชอบที่จะหาความสุขที่นานๆจะเข้ามาในชีวิตสักครั้งมากกว่า ด้วยความสงบสุขที่ไม่เคยอยู่กับเขานานสตีฟจึงเป็นพวกมองโลกในแง่จริงและมักคิดแผนหรือทางออกเตรียมพร้อมกับสถานการณ์ต่างๆเสมอ จนบางครั้งก็ดูเหมือนคนเจ้าเล่ห์ เวลาโกรธหรือโมโหมากๆมักเงียบและเมินใส่คนที่มีปัญหาด้วย

ประวัติ :: สตีฟมักเห็นสิ่งแปลกๆ ตัวประหลาด ไม่ก็ฝันร้ายบ่อยครั้งเมื่อยังเด็ก ทุกครั้งที่เขาเล่าให้แม่ฟังสุดท้ายก็มักลงเอยด้วยการย้ายบ้าน เขาย้ายบ้านย้ายโรงเรียนบ่อยครั้งจนแทบกลายเป็นกิจวัตรได้ แต่แม่กลับไม่เคยเล่าหรือบอกสาเหตุอะไรกับเขาเลย และสตีฟก็ขี้เกียจถามหรือเอาความกับแม่ที่ทั้งดุทั้งโหดและแอบล่ำราวทหารไม่ก็หน่วยรบพิเศษ สตีฟย้ายกลับมาออสเตรเลียอีกครั้งหลังย้ายไปมาเกือบทุกทวีป  3 ปีหลังที่ซิดนีย์นับว่าสงบสุขเกินคาด มีเวลามากพอให้เขาได้เก็บเกี่ยวช่วงเวลาเรียน เที่ยว ปาร์ตี้ อย่างที่วัยรุ่นทั่วไปควรจะมี และเขาก็ชอบมันไม่น้อย อย่างน้อยมันก็สงบสุขและดีกว่าการคลุกฝุ่น ไม่ก็หนีตายบางสิ่งที่เขาก็ไม่รู้ว่าคืออะไรก่อนหน้า แต่ทว่าความสุขมักไม่เคยอยู่กับเขานาน วันหยุดฤดูร้อนของเขาถูกก่อกวนโดยบางสิ่ง และชีวิตหนีตายของเขาก็กลับมาอีกครั้ง สีหน้าแม่ของเขาดูแย่กว่าครั้งก่อนๆ เธอจองตั๋วและพาเขาบินไปจีนก่อนจะฝากเขาไว้กลับใครบางคนที่บอกว่าจะพาเขาไปยังแคมป์ซึ่งมีคนที่มีสายเลือดพิเศษเหมือนเขาอยู่

ลักษณะคำพูด :: โดยมากมักพูดสุภาพ แลดูเป็นมิตร มักแทนตัวเองว่า ผม และแทนคนอื่นว่า นาย,เธอ,คุณ,ชื่ออีกฝ่าย แต่ไม่ถึงขั้นลง ครับ ท้ายประโยคทุกครั้ง(ส่วนใหญ่จะมีบ้างเวลาคุยกับคนที่ถูกใจ) อาจมีเผลอสบถหยาบบ้างบางครั้งเวลาตกใจกับเรื่องแย่ๆ

การใช้คำพูด เช่น "ผมไม่รู้" "อย่าปล่อยให้ผมรอนานสิครับที่รัก ผมคิดถึงคุณแทบแย่" "เวรเอ๊ย!"

Part 3

ชอบ :: ไวน์, สาวสวยและคนงาม, เพลงแนวrockและdance

ไม่ชอบ :: พวกชอบทำเป็นรู้ดีทั้งที่จริงๆไม่รู้อะไรเลย(จะรู้สึกสมเพชคนประเภทนี้ในใจและรำคาญหากคนประเภทนี้เข้ามายุ่งหรือจุ้นจ้านกับเขา...ยกเว้นกรณีที่เขากำลังหลอกใช้อีกฝ่ายอยู่อ่ะนะ), โคลน(เห็นแล้วแสดงอาการยี้ออกทางสีหน้าด้วยอารมณ์ประมาณจัดการลำบากแถมกลิ่นเหม็นติดตัว ซ้ำแต่ก่อนย่ำโคลนกับแม่ที่ไรเขาต้องมานั่งทำความสะอาดบูทสองคู่ทั้งของแม่และเขาซึ่งลำบากโคตรกว่าคราบดินจะหลุดหมด)

เกลียด :: สิ่งที่มองไม่เห็น (เพราะชอบเรียกปัญหาและทำให้เขาไม่เคยได้ใช้ชีวิตปกตินานๆ)

กลัว :: ถูกมองว่าเป็นพวกแปลก(เพราะบางครั้งเขาก็ถูกเหมาเป็นต้นเหตุของปัญหา เช่น กระจกแตกตอนเดินผ่านอาคารทั้งๆที่ใม่มีใครแล้วเขาก็ถูกคนที่มาเห็นทีหลังมองว่าเป็นตัวการ)

เพิ่มเติมอื่นๆ :: - สตีฟใช้ปืนเป็นและขับรถคล่องตั้งแต่ยังไม่มีใบขับขี่

-          เล่นกีฬาได้หลากหลาย แต่ถนัดสุดคือ บาสเกตบอล และ Free running

-          สตีฟกับแม่มีฝีมือการทำอาหารที่ห่วยสนิททั้งคู่จึงมีกระเพาะที่ทนทานมาก

RP

     ตั้งแต่เช้ายันเกือบสี่โมงเย็น สตีเวนนั่งกับเก้าอี้ แล้วก้มหน้าก้มตาอ่านข้อสอบจนจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว รู้สึกเหมือนหัวสมองขาวโพลนเหลือเกิน ขณะเดียวกันสายตาคู่นี้ก็เหลือบมองไปที่โต๊ะลงทะเบียนเข้าสอบ ท่ามกลางเสียงพูดคุยและการจัดเก็บโต๊ะ

     ผู้หญิงเรือนผมสีมะกอก ใบหน้านิ่ง หากแต่สง่างาม...

     เธอชื่ออะไรหรือ?

     เขาหันซ้ายหันขวา คล้ายมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น อยู่ๆเสียงของผู้หญิงก็แวบเข้ามาในหัวสมอง 

     ตลกจัง ไม่ต้องหาหรอก ข้าอยู่ตรงหน้าไง เอาล่ะ ตอบชื่อของเจ้ามาได้แล้ว

    “เรียกผมว่าสตีฟ ว่าแต่คุณเป็นสาวสวยอย่างที่ผมเห็นจริงๆหรือเปล่า?” (ถามจากประสบการณ์ในอดีต ส่วนใหญ่พวกตัวก่อเรื่องลึกลับที่เขาพบมักเป็นพวกตัวประหลาดไม่ก็มีร่างจริงอัปลักษณ์)

     อื้ม...ข้าหวังว่าจะได้พบเจ้าอีกครั้งนะ

     สิ้นเสียงนั้นในหัว  เธอยกมือขึ้นมาดีดนิ้วก่อนจะหายไปกับอากาศ สตีฟยกมือขึ้นมาขยี้ตาของตัวเองคล้ายไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดนัก

Talk Mawnum

สวัสดีค่ะ ไรท์เตอร์ชื่อแมวน้ำนะคะ! ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านผปค.ชื่ออะไรเอ่ย---

:: nelwadar หรือเรียกเนลเฉยๆก็ได้

ทำไมถึงเลือกสมัครบทนี้เอ่ย มีอะไรเป็นแรงบันดาลใจระหว่างที่เขียนรึเปล่าคะ?

:: พยายามหาบทที่คนน่าจะสมัครน้อย ตอนแรกกะเลือกสายเลือดเฮฟเฟตัส แต่มีความอยากส่งหนุ่มๆเป็นการส่วนตัวแล้วคิดว่าสายเลือดเฮฟเฟตัสถ้ามีพิการหรือโรคหากเป็นสาวน้อยน่ารักคงดีกว่า

อยากทราบนิยามของตัวละครตัวนี้หน่อยค่า ❤

:: หนุ่มหล่อ เสเพล รักการparty แลดูไม่เอาอ่าวที่มีนิสัยจริงๆเป็นพวกเจ้าเล่ห์ รู้จักเอาตัวรอดผิดกับลุคภายนอกลิบลับ ประมาณนั้น

เอ่ออออ ถามอะไรต่อดี... เอ... รักแมวน้ำไหมคะ---- แค่ก (จะตอบอะไรไม่รู้ แต่แมวน้ำรักทุกคนนะ //บิด)

:: รักนะ แต่หมายถึงอุ๋งๆน่าน้วยที่ไม่ใช่ไรท์อ่ะ XD

ถ้ามีการดองเกิดขึ้น ช่วยให้อภัยกันหน่อยนะคะ ฮาาาา

:: ดองได้แต่กลับมาต่อ…อย่างน้อยก็ในอนาคตสักวันก็พอ

ยังไงก็สู้ๆ โชคดีนะคะ!

:: บาย