คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ลำดับตอนที่ 17
ภาพท้องฟ้ายามกลางคืน ที่มักจะเป็นแบบนั้นตลอด ได้ปรากฏแสงสีขาวที่สว่างวาบขึ้นมา ราวกับว่ายามกลางวันได้บังเกิดขึ้นในที่แห่งนี้ แสงนั้นสว่างอยู่สักพักจึงเริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ จนทุกอย่างกลับสู่ปกติ
ผู้ที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเล็กๆ นี้รับรู้ถึงเหตุไม่ปกตินี้ แต่กลับนึกว่านั้นเป็นเหตุปกติ เพราะเรื่องประหลาดทั้งหลายเคยเกิดขึ้นที่หมู่บ้านนี้บ่อย จนชาวบ้านเริ่มชินชา
ชายหนุ่มทั้งสองกับหญิงสาวอีกหนึ่งตน สังเกตเห็นความผิดปกติ ที่ผิดแปลกเกินจะคาดเดาเหตุผลของมัน สามพี่น้องหันมามองหน้าอย่างรู้กันดีว่า ผู้มีสายเลือดร่วมกันคิดแบบเดียวกับตนอยู่ หญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวพยักหน้าให้พี่และน้องของตนอย่างช้า แววตาที่เคยไร้อารมณ์ ในยามนี้ได้ฉายแววจริงจังอย่างผิดแปลก
"ไปเถอะ อาชูร่า... ชาโดว์..." หญิงสาวผู้มีผมสีเงินประกายฟ้าพูดเสียงเรียบ
อาชูร่าฉีกยิ้มสนุกๆ ขึ้นมาพร้อมเอานิ้มแตะที่คิ้ว เหมือนกับการรับคำสั่ง เขากางปีกแล้วพุ่งตัวไปตรงจุดที่คาดการณ์ไว้
ชาโดว์ทำเพียงพยักหน้า จากนั้นจึงทะยาร่างตามผู้เป็นน้องไป
กลางป่าโลกัลย์สีเพลิงและสีควัน ฝูงอสุรกายที่กำลังจับกลุ่มกับอยู่เป็นร้อย รายล้อมร่างเล็กๆ ของชายผู้อยู่ภายใต้นิทรา อย่างหารู้สถานการณ์รอบตัวของตน
อาชูร่าและชาโดว์บินอยู่เหนือร่างนั้น มองร่างชายผู้นั้นด้วยความฉงน ทั้งๆ ทีหลับใหลอยู่ แต่กลับมีเกราะเวทสีฟ้าคลุมกายเอาไว้ และที่น่าสงสัยมากกว่านั้น... ไร้กลิ่นอายแห่งความเจ็บปวดของตราบาป แต่กลับมาถึงที่แห่งนี้ได้
"พี่... รึว่าเจ้านั่นจะเป็น เจ้านั่น ถ้าแบบนั้นเราต้องรีบแล้วนะ" อาชูร่าหันไปถามผู้เป็นพี่อย่างร้อนรน
"แต่เราจะฝ่าวงเวทนั้นได้หรือไม่ หากนั่นเป็นวงเวทมหาแสงสว่าง ตัวตนของเราจะสูญสิ้นหากแตะต้องสิ่งนั้น"
ชาโดว์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นจึงทะยานตัวลงไป ทำเอาอาชูร่าร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ แต่งร่างชายผมสีเทาเข้มผู้เป็นพี่กลับบินทะลุเกราะเวทนั้นไปได้อย่างสบาย เขาจึงเป่าปากอย่างโล่งใจ
"อะไรดลใจให้พี่เสี่ยง" อาชูร่าถามหลังจากบินตามชาโดว์มา
"ทำก็หาย ไม่ทำก็หาย อย่างไรก็ขอหายไปโดยที่ได้ทำอะไรบ้าง" ชาโดว์ยกร่างนั้นขึ้นพาดบ่า แล้วบินกลับไปที่คณะเดินทางนั้นพร้อมด้วยน้องชายของเขา
85%... ที่เหลือนั้นไปถามที่ชายหลงทาง
ความคิดเห็น