คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ศึกชิงนาง
วันนี้มีงานที่ชมรมปาติซิเย่ ชมรมปาติซิเย่ก็คือชมรมที่จะคิดค้นสูตรขนมหวานออกมาแล้วขายเป็นทุนให้กิจกรรมชมรม ที่ชมรมบอกว่าสามารถชิมฟรีเพื่อเปิดโหวตในการเลือกขนมไปขายพวกฮารุอยากมาดูขนมหวานและเค้ก พวกสึนะจึงตามมาด้วย
ตอนนี้มีคนในชมรมทั้งหญิงและชายมาเป็นพรีเซนเตอร์ที่แต่งตัวเป็นพนักงานเสิร์ฟให้กับขนม พวกฮารุเดินเข้าไปหาชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นพรีเซนเตอร์ รูปร่างหน้าตาจัดว่าดีทีเดียวถือถาดเค้กต่างๆที่กำลังถูกพวกผู้หญิงมองด้วยสายตาหยดย้อยหยาดเยิ้ม
หน้าตาประมาณนี้
“คือว่า ขอชิมได้มั้ยคะ”ฮารุเดินเข้าไปถามเขาโดยที่มีสายตาของสาวๆแถวนั้นมองอย่างอิจฉา เมื่อได้ยินดังนั้นเขาจึงหันมาหาและเข้าไปจับคางเล็กน้อย
“ได้สิครับ แต่ผมว่าสวยๆอย่างคุณแค่ชิมอย่างเดียวคงไม่พอหรอกครับ”พวกสาวๆจึงส่งเสียงกรี๊ดกร๊าดด้วยความชอบใจบ้าง อิจฉาบ้าง ชายหนุ่มเริ่มช้อนคางของฮารุเข้ามาใกล้ใบหน้าของเขาเรื่อยๆทำให้เธอถึงกับหน้าแดงและหลับตาปี๋
“เฮ้ย! จะทำอะไรฟะ”โกคุเดระเห็นท่าไม่ดีจึงรีบผลักเขาออกไปจากฮารุแล้วโวยวาย
“ทำไมเหรอครับ”ชายคนนั้นถามโกคุเดระด้วยสายตายิ้มแย้ม (เอ็งเป็นยามาโมโตะเรอะ//ไรต์)
“อย่ามากวนประสาทนะเฟ้ย!”นั่นยิ่งทำให้โกคุเดระโกรธเข้าไปอีก
หมอนี่มันกวนเหมือนเจ้าบ้าเบสบอลเลยชิ! ไม่ชอบใจเลย โกคุเดระบ่นในใจ
[Chrome Part]
วะ..หวัดดีค่ะตอนนี้เป็นตาของฉันแล้ว ตอนนี้พวกเรามาอยู่ที่สนามบาส ทำไมเราถึงมาอยู่ที่นี่นะเหรอ ก็เพราะว่าคุณโกคุเดระไปมีเรื่องกับผู้ชายที่อยู่ในชมรมขนมเค้กเลยจะมาดวลกัน ที่นี่มีกำแพงอยู่ก็พอจะป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายข้างนอก แถมมีคนตั้งเยอะเพื่อมาดูการดวลนี้ แถมกรี๊ดกันหนวกหูจังเลย ฉันคิดถูกหรือคิดเนี่ยที่มายืนอยู่ริมสุดเนี่ย -_-;;;
“ใครล้มคนนั้นแพ้นะ”คุณรีบอร์นที่เป็นกรรมการบอกทั้งคู่ ทั้งคู่พยักหน้า
“ทำไมคุณโกคุเดระต้องทำแบบนี้ด้วยคะเนี่ย”ฮารุจังสงสัย ไม่รู้จริงๆเหรอเนี่ย
“โกคุเดระ ฮายาโตะ ผู้พิทักษ์วายุแห่งวองโกเล่เดซิโม่ คุณจะมีฝีมือสักแค่ไหน ขอผมดูหน่อยนะครับ”เขาพูดและตั้งท่าเตรียมพร้อม
“หึ เดี๋ยวก็รู้ เอาล่ะ เตรียมใจไว้ซะ!”คุณโกคุเดระเอาไดนาไมต์ออกมาและปาใส่คนๆนั้นแต่เขาก็กระโดดหลบได้หมด คุณโกคุเดระก็ปาไดนาไมต์ใส่อีกเขาก็หลบได้อีกทั้งคู่ทำแบบนี้ซ้ำไปซ้ำมา คุณโกคุเดระก็เริ่มเอาวองโกเล่เกียร์และแคนบิโอฟอม่าทันที
“โห วองโกเล่เกียร์วายุ จะเจ๋งสักแค่ไหนกันนะ”เขาพูดแล้วหัวเราะออกมานั่นดูเหมือนยิ่งทำให้คุณโกคุเดระเริ่มอารมณ์ไม่ดี
“รับไปซะ!!!”คุณโกคุเดระก็โยนไดนาไมต์ที่อยู่รอบตัวมาปาใส่ชายคนนั้นอย่างคลุ้มคลั่งแต่เขาก็หลบได้อย่างฉิวเฉียดทุกครั้ง แต่ทำไมถึงไม่ตอบโต้ไปบ้างนะหรือว่าไม่อาวุธ? ตอนนี้คุณโกคุเดระก็ยังปาไดนาไมต์ใส่ไม่ยั้งเอามาจากไหนนักหนาเนี่ย เอ๊ะ!เขาเริ่มเข้าไปใกล้คุณโกคุเดระแล้ว เริ่มรุกแล้วสินะ ตอนนี้คุณโกคุเดระรีบปาไดนาไมต์ใส่ไม่หยุดแต่เขาก็เริ่มเข้าไปใกล้เรื่อยๆ จนกระทั่ง…
“การป้องกันอ่อนมากเลยนะครับ”เขาแตะบ่าคุณโกคุเดระแปบนึงแล้วเตะคุณโกคุเดระจนกระเด็นไปชนกำแพง แต่ก็ยังไม่ล้ม อึดจังเลยนะคะ
“หนอยแน่”คุณโกคุเดระกัดฟัดกรอด ดูท่าจะเจ็บใจมากเลยเนอะ (-__-//ทุกคน)
[Chrome Part]
10 นาทีผ่านไปไวเหมือนนิยาย
“แฮ่ก..แฮ่ก… อย่าเอาแต่หลบสิฟะ”โกคุเดระหอบ เหงื่อเต็มตัว
“ไม่หลบก็เสร็จสิครับ”ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนสุดของกำแพงที่เป็นซี่ลูกกรงก็เหนื่อยเช่นกันแต่เหนื่อยน้อยกว่าโกคุเดระมาก (หือ! เสร็จอะไร o_o//ไรต์)
“อย่างนี้การแข่งก็ไม่มีความหมายนะซิ!! ถ้านายยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ละก็สู้ให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลย!!”ชายหนุ่มที่ได้ยินนั้นถึงกับฉีกยิ้มออกมา เขากระโดดลงมาและวิ่งเข้าไปหาโกคุเดระทันที
“ถ้าต้องการละก็ ผมก็จะสนองให้”เขาเตะใส่โกคุเดระไม่ยั้งจนโกคุเดระหลบจนเกือบล้ม แต่.. ก็ไม่ล้ม (อึดจริงวุ้ย//ไรต์)
“เอาหละงั้นผมก็จะขอออกแรงสักหน่อยนะครับ”เขาหยิบเข็มบินออกมา นั่นทำให้โกคุเดระสงสัยมากกว่าเก่าว่าที่ผ่านมาเขากำลังเล่นอยู่รึไง แค่เข็มบินมันจะออกแรงได้สักเท่าไรกันเชียวแต่ด้วยความระแวงเขาจึงปาไดนาไมต์ออกไปก่อน
ชายหนุ่มก็จุดไฟนภาไปที่เข็มบินทั้งหมดแล้วปาไปทางที่ไดนาไมต์ของโกคุเดระปามา ด้วยแรงระเบิดทำให้เกิดควันมหาศาล จนคนดูเริ่มตื่นเต้นว่าจะเกิดอะไรขึ้นและนั่นทำให้โกคุเดระเริ่มระแวงมากขึ้น
“ชิ หายไปไหนแล้--/ช้าไปแล้วครับ”ทันใดนั้นเองชายหนุ่มได้ไปอยู่ข้างหลังของโกคุเดระจนเจ้าตัวไม่รู้ตัว จากนั้นชายหนุ่มได้คว้าไหล่ของโกคุเดระ ด้วยความไม่ระวังตัวโกคุเดระจึงหมุนตัวไปตามแรงเหวี่ยงและล้มลงไปโดยท่าทุ่มยูโดของชายหนุ่มอย่างสวยงาม
“เอาล่ะ รู้ผลแล้วนะ”รีบอร์นว่าหลังผลการแข่งขันจบ
“ครับ คุณรีบอร์น นายอยากให้ฉันทำอะไรฉันยอมทุกอย่าง”โกคุเดระว่าอย่างผู้แพ้
“งั้นฉันอยากให้นาย แข่งแกร่งมากกว่านี้”จากนั้นเขาก็ถอดวิกออกมาเป็นผมสีส้มยาวสลวยที่ใครๆเห็นก็ต้องจำได้
“เฮ้ย! มาเนีย!!!”โกคุเดระตกใจ ยิ่งทำให้พวกสึนะงงเป็นไก่ตาแตก
“มะ..มาโดกะจัง ทำไมถึง..”เคียวโกะถาม
“อ๋อ พอดีทางชมรมเขาวานมาน่ะ แต่ยูกิไม่ได้บอกเหรอว่าเป็นฉันน่ะ”ทุกคนจึงมองไปที่ยูกิเป็นตาเดียว
“คึหึหึ เป็นการแสดงที่น่าทึ่งมากครับ”มุคุโร่ที่ดูการแสดงแต่ไม่ได้กับพวกสึนะเดินมากล่าวชม
“ว่าแต่ทำได้ยังไงกันครับทั้งเสียง ทั้งหน้าตา”สึนะถาม
“เสียงก็แค่ดัดเอานิดหน่อย ใส่บิ๊กอาย ส่วนหน้าก็ไปแต่งมา แล้วก็ใส่วิกเอา ส่วนช่วงหน้าอกก็เอาผ้าพันไว้จะได้เหมือนผู้ชายน่ะ แต่แหวนก็ไม่ได้ถอดนะ มันสมจริงขนาดนั้นเลยเหรอ”ทุกคนพยักหน้า
“มีผู้หญิงตามกรี๊ดซะขนาดนี้ก็ขอชมนะครับ”มุคุโร่ว่าแล้วมองไปทางสาวๆที่มาดูเธอสู้กับโกคุเดระเมื่อกี้
“ขอบใจนะที่ชม”มาเนียโบกมือให้สาวๆที่อยู่แถวนั้น
“กรี๊ดดดด!!!/เท่มากเลยคะ!!!/รักน้า!!!!”มีสียงกรี๊ดกร๊าดมากมายให้เธอ บางคนถึงกับสลบคาที่กันไปเลยทีเดียว
“งั้นไปกันเหอะ พวกเธอจะไปชิมเค้กนี่”แล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไป
ความคิดเห็น