ห้องเก็บของในห้วงเวลา

ลำดับตอนที่ #165 : ใบสมัคร For Survival [3]

◇Special person◇

Application

“รู้ใช่มั้ยว่ามีคนมากมายที่ต้องพบจุดจบเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แล้วเธอคิดยังไงกับคนพวกนั้นบ้างล่ะ~?”

“มาอยู่ต่อหน้าฉันแล้วจะพยายามปิดบังอะไรไปมันก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ”

“ร่างกายมนุษย์น่ะมันมหัศจรรย์กว่าที่คิด จนถึงบัดนี้ก็ยังมีเรื่องของร่างกายบางอย่างที่คนเรายังไม่สามารถพิสูจน์กันได้เลย”

“ต่อให้มีพลังแกร่งกล้าแค่ไหนหากตายก็เป็นได้แค่ศพ นั่นล่ะคือความจริง”

““อย่าหาว่างั้นงี้เลยนะ จากสายตาของพวกเราแล้วเธอก็ยังเป็นแค่เด็กอมมือเท่านั้นแหละ””

บทบาทที่สมัคร :

          SP อื่นๆ - เจ้าหน้าที่ประสานงานบนนครลอยฟ้า

          อาจาร์ยวิชาสอนวิชาพื้นฐานการควบคุมอารมณ์ / อาจาร์ยสอนวิชาจักระและพลังจักรวาล

ชื่อ/นามสกุล : อีฟเวรีน || Evelyn / โยฮันนา || Yohanna

ชื่อเล่น : อีฟ / -

สัญชาติ : -

เชื้อชาติ : -

สถานะก่อนขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า : -

สถานะหลังขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า :

            หนึ่งในผู้คุมการทดสอบคัดเลือกบุคคลขึ้นนครลอยฟ้า

            เจ้าหน้าที่ประสานงานต่างๆ

            ผู้บันทึก และ คอยรายงานเหตุการณ์/เรื่องสำคัญต่างๆที่เกิดขึ้นบนนครลอยฟ้าให้กับผู้นำทั้งสองสี

            อาจาร์ยวิชาสอนวิชาพื้นฐานการควบคุมอารมณ์ / อาจาร์ยสอนวิชาจักระและพลังจักรวาล

เพศ : ญ / ญ

ลักษณะภายนอก :

            หญิงสาวรูปร่างสมส่วนค่อนข้างแบน(?) เรือนผมยาวประบ่าสีขาวเทา ดวงตาสีเทาที่แลดูเหมือนจะมองเห็นความจริงทุกสิ่ง ใส่ผ้าปิดตาขวาไว้ ใบหน้าอ่อนให้ฟีลลิ่งขี้เล่นเป็นกันเอง สูง 164 ซม หนัก 50 กก

            หญิงสาวรูปร่างค่อนไปทางสูงเล็กน้อย เรือนผมยาวสีดำไว้ถึงกลางหลัง ดวงตาสีดำแลดูสงบนิ่งรอบรู้ ขนตางอนพอสมควร ริมฝีปากจิ้มลิ้มเข้าไปใบหน้าได้รูปสวยแลดูเป็นผู้ใหญ่ สูง 170 ซม หนัก 57 กก

อายุ : xxx ปี

นิสัย :

            ทั้งอีฟ และ โยฮันนา เป็นคนที่ หัวดี ไอคิวของพวกเธอทั้งคู่นั้นจัดได้ว่าอยู่ในขั้นอัจฉริยะ สามารถที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆได้อย่างรวดเร็ว และ สามารถที่จะอธิบายให้คนอื่นเข้าใจได้ง่าย

มีวุฒิภาวะ และ ความเป็นผู้ใหญ่สูง ทั้งสองคนสามารถที่จะควบคุมสติ และ อารมณ์ของตัวเองได้ดี ไม่เคยที่จะแสดงท่าทีตื่นตระหนก หรือ กระวนกระวายให้ใครเห็น การกระทำทุกอย่างอยู่ในขอบของกฎระเบียบ และ อำนาจที่ตนได้รับ

            ในเรื่องของ มนุษย์สัมพันธ์ทั้งคู่จัดได้ว่าอยู่ในระดับดี สามารถที่จะเข้าหาผู้อื่น และ พูดคุยได้อย่างเป็นธรรมชาติรวมถึงรู้จักที่จะเลือกใช้คำพูดสำหรับคนแต่ละประเภท ซึ่งจุดนี้ทำให้ทั้งคู่ได้รับตำแหน่งคอยประสานงานต่างๆระหว่างส่วนกลางกับทั้งสองสี

            อีฟนั้นติดนิสัย ขี้เล่นพอสมควร เธอนั้นยังคงชอบที่จะหยอกล้อกับผู้คนเป็นระยะๆ แม้แต่คนที่บอกกับตัวเองว่าเหม็นขี้หน้าก็ยังเข้าไปเล่นด้วยแบบไม่สนใจอีกฝ่าย เวลาเล่นก็ไม่ได้เล่นอะไรแรงมากแค่แบบพอเนื้อพอตัว ซึ่งเธอคงเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่กล้าเล่นกับแคทเธอรีนและไม่โดนเอาเรื่องด้วย

            โยฮันนาจัดว่าเป็นคน มีอารมณ์ตายด้านระดับหนึ่ง เธอนั้นไม่ค่อยจะมีปฎิกิริยาตอบสนองอะไรเท่าไหร่นัก ไม่ว่าจะเกิดเหตุหน้าสิ่วหน้าขวานอะไรขึ้นเธอก็ยังคงตีหน้าปกติได้อย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว แม้กระทั่งตอนโดนซาตานหยอดมุขเสี่ยวๆใส่เจ้าตัวก็ยังคงตอบกลับไปตามปกติได้อย่างหน้าตาเฉย แถมบางทีก็ยังมีพูดตอกกลับจนเฮียแกนั่งกอดเข่ากระซิกๆอีกด้วย

            ทั้งคู่ มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่สูง เรื่องนี้ด้วยภาพลักษณ์ของโยฮันนาก็คงไม่เป็นที่น่าแปลกใจอะไร แต่อีฟที่ชอบทำท่าทีเหมือนเล่นๆเป็นกันเองนี่ก็คงเป็นนิสัยที่น่าตกใจพอสมควร หากเป็นเรื่องงานก็สามารถวางใจได้เลยว่าทั้งคู่นั้นจะทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง และ มั่นใจได้เลยว่าเรื่องที่ไม่สมควรพูดก็จะไม่หลุดออกจากปากไปแม้แต่คำเดียว

            เลือดเย็นกว่าที่เห็น ด้วยตำแหน่งผู้บันทึกทำให้พวกเธอได้ติดตามสังเกตเหตุการณ์ต่างๆนาๆมากมาย รวมถึงเหตุการณ์ผิดจิตสำนึกมนุษย์มนาต่างๆหลากหลายก็ใช่เป็นข้อยกเว้น ช่วงแรกๆก็มีรีแอคชั่นอะไรอยู่บ้างแต่เมื่อเวลาผ่านไปพวกเธอก็สามารถมองการกระทำต่างๆที่โหดร้ายได้อย่างตาไม่กระพริบ และ ถ้าหากโดนถามว่ารู้สึกอะไรมั้ย ทั้งคู่ก็ตอบได้อย่างเต็มปากว่า “เป็นเรื่องปกติ”

ประวัติ : เด็กหลอดแก้วที่เกิดจากการทดลองตัดต่อพันธุกรรมขององค์กรแห่งหนึ่ง เป็นหนึ่งผู้มีชีวิตรอดเพียงน้อยนิดจากจำนวนตัวทดลองมากมาย ซึ่งทั้งสองมีรหัสประจำตัวคือ

E-7E1YN และ Y-0H1NA

            โดยทั้งคู่ถูกเลี้ยงดูเติบโตท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่โดนควบคุม และ ได้รับการทดสอบต่างๆเพื่อการเจริญเติบโตที่ดึงพรสวรรค์ออกมาให้ได้ถึงขีดสุด

            กาลเวลาผ่านจากการสังเกต และ ทดสอบต่างๆของกลุ่มผู้รอดชีวิตที่สามารถเรียกทุกคนได้อย่างเต็มปากว่าเป็นอัจฉริยะนั้นพวกเธอทั้งสองได้แสดงศักยภาพที่เหนือกว่าคนอื่นๆจนเป็นที่ยอมรับ และ ได้รับการกล่าวขานในกลุ่มนักวิจัยว่าเป็น “ก้าวขั้นต่อไปของมนุษย์” ซึ่งเหตุนี้ทำให้องค์กรได้รับการติดต่อขอซื้อพวกเธอด้วยเงินจำนวนมากมายมหาศาลจากกลุ่มคนที่อยู่เบื้องหลังนครลอยฟ้า

            หลังจากที่โดนซื้อไปทั้งสองก็ได้รับมอบชื่อ และ หน้าที่ก่อนถูกส่งมาประจำบนนครลอยฟ้าแห่งนี้จวบจนถึงปัจจุบัน

ลักษณะการพูด : เรียกแทนกันและกันด้วยชื่อ เรียกคนอื่นด้วยนามสกุลตลอด ไม่ค่อยพูดลงหางเสียงยกเว้นแต่เป็นงานแบบทางการ

[ทักทาย]

            อีฟ : สวัสดีค่า~ ทุกคน เราชื่ออีฟเวรีน เป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่อาวุโสของที่นี่ หวังว่าทุกคนจะอยู่ร่วมกันได้อย่างสงบนะ

            โยฮันนา : โยฮันนาค่ะ จากนี้ไปก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วย ถ้าเป็นไปได้เวลาที่เรากำลังพูดช่วยรบกวนอย่าขัดจังหวะด้วย ขอบคุณค่ะ

 [พูดคุยกันระหว่างสองคน]

            อีฟ : ฮิลล์คนพี่งั้นเหรอ … อื้ม~ ไม่รู้สินะ ถึงแม้จะทำตัวดูก้าวร้าวแต่สีที่เราเห็นมันไม่ได้แสดงออกมาแบบนั้นน่ะ (//กินคุกกี้) แล้วทางคนน้องเป็นไงบ้างล่ะ โยฮันนา?

            โยฮันนา : ระดับพลังของฮิลล์คนน้องก็เรียกได้ว่าไม่ธรรมดาเหมือนกัน พอได้ดูใกล้ๆแล้วมีท่าว่าจะยังมีอะไรซ่อนอยู่อีก (//แกะสลักท่อนไม้)บางทีเจ้าตัวอาจจะยังไม่รู้ว่าตัวเองมีพลังถึงขั้นนั้นอยู่ แต่ว่า … ก็คงต้องดูต่อไปล่ะนะ

[ระหว่างการสอน]

            อีฟ : เอ้า ( xxx ) เหม่อลอยแบบนั้นแสดงว่ารู้ดีแล้วสินะ ไหนลองบอกให้ฟังหน่อยซิว่าอาการของคนที่กำลังซึมเศร้าสามารถดูจากอะไรได้ และ ส่งผลต่อคนรอบข้างยังไงบ้าง ตอบไม่ได้มีวิ่งรอบสนาม 5 รอบนะเออ

            โยฮันนา : ถ้าเพิ่งเคยรู้จักวิชานี้จะฟังดูไร้สาระ แต่ถ้าเข้าใจเมื่อไหร่จะรู้เลยว่ามันเกี่ยวข้องกับชีวิตที่เราใช้อยู่ทุกวัน … (xxx) ช่วยออกมาเป็นคู่แสดงให้กับครูหน่อยสิ  

พลังพิเศษ :

            [Absolute Adaptation] – พลังที่จะสามารถปรับสภาพร่างกายของตัวเองได้อย่างฉับพลัน ทำให้สามารถอยู่รอดได้ในทุกสภาพแวดล้อมแม้ว่ามันจะ Extreme จนถึงขั้นไร้เหตุผลแค่ไหนก็ตาม อาทิเช่น

            อยู่ใต้น้ำได้โดยไม่ต้องใช้ออกซิเจน

            สามารถขึ้นลงลาวาได้โดยไม่โดนหลอมละลาย

            โดนพิษที่ถึงตาย 100% เข้าไปแต่ก็ไม่ตาย แถมยังฟิตปึ๋งปั๋ง

            อยู่รอดมาได้เป็นร้อยปีมาจนถึงปัจจุบัน

[Color of Soul] – สามารถที่จะมองเห็นตัวตนรวมถึงความรู้สึกของผู้อื่นเป็นรูปร่างของออร่า และ สีต่างๆ โดยจะมองเห็นสีของบุคลิกเป็นสีพื้น และ ความรู้สึก ณ ขณะนั้นจะแสดงออกมาในเชิง Shade สี และ รูปร่างต่างๆของออร่า (อาทิเช่น รื่นเริงสีจะดูสดใส / เรืองแสง, หมองหม่นสีจะแลดูไร้ชีวิตชีวา, ยามโกรธลักษณะของสีรอบตัวจะเพิ่มโทนสีส้มกว่าปกติ และ ลักษณะคล้ายเหมือนพุ่งออกมาอย่างรุนแรง, สับสันจะเห็นออร่าในรูปแบบคลื่นที่ดูไม่เป็นรูปร่าง หรือ ถ้าหากอีกฝ่ายมีหลายบุคลิกก็จะเห็นเป็นหลายๆสีซ้อนกันสลับไปมา) ซึ่งถ้าหากได้จ้องตากันตรงๆซักพักก็สามารถที่จะมองเห็นจิตใต้สำนึก และ ล้วงความลับต่างๆของอีกฝ่ายออกมาได้

[Mind eye] – สามารถที่จะมองเห็นการไหลเวียนจักระ และ พลังของผู้อื่น ทำให้รู้ถึงระดับของพลัง และ ศักยภาพที่แท้จริงได้แบบคร่าวๆระดับหนึ่ง (คล้ายๆเห็นเกทจักระในนารูโตะน่ะครับ) สามารถรู้สึกได้ถึงตัวตน และ ตำแหน่งของผู้มีพลังพิเศษคนอื่นๆในระยะ 5 กิโลเมตรรอบตัว หากเพ่งสมาธิมากๆก็สามารถที่จะแทรกแซงการเคลื่อนไหวจักระ/พลังของผู้อื่นได้

จุดอ่อนหรือขีดจำกัดของพลัง :

            [Absolute Adaptation]

            แม้จะปรับตัวได้ Extreme ขนาดไหนแต่สุดท้ายแล้วก็ร่างกายตั้งตั้นก็ยังคงเป็นมนุษย์ หากโดนแทงเข้าหัวใจ ตัดหัว หรือ บดละเอียดพวกเธอก็ตายได้อยู่ดี

            [Color of Soul]

            เพราะการมองเห็นถึงอารมณ์ของบุคคลต่างๆตลอดเวลาทำให้สมองต้องรับภาระค่อนข้างหนัก

            ไม่สามารถจดจ้องจิตใต้สำนึกของผู้อื่นเป็นเวลานานได้ สามารถจ้องได้เพียงแค่ 1-2 นาที และ ขณะใช้เจ้าตัวเองก็ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวอะไรได้ทั้งสิ้น

            [Mind eye]

            ถึงแม้จะสามารถแทรกแซงได้ แต่มันก็เพียงแค่ระยะเวลาหนึ่ง และ การแทรกแซงนั้นไม่สามารถทำให้ถึงขั้นไม่สามารถใช้พลังได้ ทำได้เพียงแค่ชะงักการเคลื่อนไหว และ ทำให้พลังอ่อนด้อยลงเท่านั้น

ความสามารถพิเศษ : เรี่ยวแรง ความเร็ว และ ตอบสนองที่รวดเร็วเหนือมนุษย์ (ผลจากการตัดต่อพันธุกรรมปกติแล้วไม่ค่อยได้ใช้เท่าไหร่), การซึมซับ และ เรียนรู้สิ่งต่างๆในระยะเวลาอันสั้น

            อีฟ : การเจรจาต่อรองต่างๆ และ การเล่นฮาร์ป

            โยฮันนา : การพูดจาโน้มน้าว และ งานแกะสลัก(?)

สิ่งที่ชอบ : หมากรุก, มนุษย์, คุกกี้, ฮาร์ปเสียงใสๆ และ ดอกไม้หอมๆ / กาแฟสด, งานแกะสลักไม้ประณีต และ แมว

สิ่งที่ไม่ชอบ : การโดนดูถูก, ทุเรียน / คนรังแกสัตว์

สิ่งที่กลัว : -

เพิ่มเติม :

            เป็นสองคนแรกที่ได้ขึ้นมาอาศัยอยู่บนนครลอยฟ้า (ไม่มีประกาศอย่างเป็นทางการ)

            อาศัยอยู่ในห้องเดียวกัน

            ใส่ชุดเหมือนกันตลอดเวลา เวลาทำงานก็ใส่เสื้อเชิ้ท, ชุดสูท และ รองเท้าเหมือนกันโดยจะต่างกันที่เนคไทสีขาว-ดำเท่านั้น

            อีฟเป็นคนคอยประสานงานของฝั่งสีขาว ส่วนโยฮันนาเป็นคนประสานงานของฝั่งสีดำ

            ตาขวาอีฟไม่ได้เป็นอะไร แต่ที่ใส่ผ้าปิดตาไว้เพื่อไม่ให้สมองต้องทำงานหนักจนเกินไป

            มีรหัสตอนเป็นตัวทดสองสักอยู่ที่บริเวณสะโพก โดยของอีฟจะอยู่ด้านซ้าย และ โยฮันนาจะอยู่ด้านขวา

บทสัมภาษณ์

??? : โอ้…สวัสดีครับ คุณมีชื่อว่าอะไรเหรอ

อีฟ : ร่างโปร่งเดินกึ่งกระโดดเข้ามาอย่างรวดเร็วพร้อมหมุนตัวรอบนึงก่อนทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆ โดยไม่สนเก้าอี้ที่อยู่ตรงหน้าคนถามเลยแม้แต่น้อยก่อยเอ่ยตอบด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีชีวิตชีวา “อีฟค่ะ”

โยฮันนา : ร่างสูงค่อยๆเดินตามคนข้างๆเข้ามาพร้อมใช้มือปิดประตูอย่างไร้เสียง สองเท้าก้าวมายังเก้าอี้ตรงหน้าผู้เอ่ยคำถามพร้อมนั่งลงอย่างไม่เร่งรีบ ริมฝีปากค่อยๆขยับออกมาเป็นเสียงนุ่มนวลว่า “โยฮันนาค่ะ”

??? : ฮะๆงั้นเหรอครับ เป็นชื่อที่เพราะไม่เบาเลย ว่าแต่…คุณรู้สักยังไงบ้างล่ะครับที่ถูกเลือกให้ขึ้นไปอยู่บนมหานครลอยฟ้า

อีฟ : สองมือเล็กถูกยกขึ้นมาไขว้บริเวณหลังศรีษะ สายตาเหม่อขึ้นไปด้านบนพลางครุ่นคิดอยู่ชั่วครู่ ก่อยเอ่ยปาก “ก็สนุกดี … อยากพูดแบบนั้นแหละนะ แต่มันอยู่มานานจนไม่รู้สึกแล้วสิ”

โยฮันนา : สองเปลือกตาค่อยๆปิดลง สมองคิดวิเคราะห์ความรู้สึกของตัวเองก่อนพูดว่า “.. ก็เฉยๆ”

??? : งั้นเหรอครับ… ถ้างั้นผมขอถามคำถามข้อต่อไปเลยนะ ว่าคุณต้องการจะเลือกอยู่ฝั่งไหนระหว่าง…สีขาวกับสีดำ ในส่วนของรายละเอียดนั้นคุณจะได้รับมันหลังจากการสัมภาษณ์เสร็จสิ้น

อีฟ & โยฮันนา : หลังได้ยินคำถามทั้งสองก็หันไปสบตากันชั่วครู่ อีฟแสดงสีหน้ายิ้มออกมาเล็กน้อย โยฮันนาพยักหน้าตอบรับหนึ่งที ก่อนที่จะหันกลับมาตอบต้นคำถามพร้อมกันว่า

“ไม่เลือกสีไหนทั้งนั้นแหละ!! / ค่ะ”

??? : หืม? คุณแน่ใจแล้วเหรอ? เลือกครั้งเดียวและเปลี่ยนไม่ได้อีกเลยนะครับ

อีฟ : เจ้าตัวก็พยักหน้าหนึ่งทีพร้อมยิ้มเล็กๆ

โยฮันนา : เจ้าตัวยังคงนั่งนิ่งๆจ้องมองไปยังเจ้าของคำถามโดยไม่แสดงท่าทีอะไรจนก่อเกิดความ Dead Air ขึ้นมา

??? : โอเคครับ ทีนี้คุณก็กลายเป็นหนึ่งในประชากรของฝั่งนั้นแล้ว… อ้ออีกอย่างผมอยากจะรู้ว่าในเมื่อคุณกลายเป็นบุคคลชั้นสูงที่ได้รับสิทธิพิเศษทุกอย่างซึ่งเป็นประชากรบนนครลอยฟ้าแล้ว…คุณคิดยังไงกับพวกที่ยังอยู่ด้านล่างเหรอ?

อีฟ : ร่างเล็กค่อยๆขยับก่อนทิ้งหลังลงบนโซฟาเสียงดัง ‘ตุบ’ สองมือยื่นขึ้นไปด้านบน สองตามองมืออยู่สักพักก่อนเอ่ยตอบว่า “พวกเราอยู่มานานขนาดนี้ก็ไม่รู้สึกอะไรแล้วล่ะ แต่ลงไปทดสอบกี่ทีๆพวกคนข้างล่างก็ยังขยันอยากขึ้นมาข้างบนจังเลยนะ ว่ามั้ยโยฮันนา?”

โยฮันนา : สิ้นเสียงของอีฟใบหน้าเล็กก็พยักขึ้นลงหนึ่งทีก่อนพูดออกมา “ก็นั่นสินะ แต่จะไปโทษคนเหล่านั้นที่ไม่รู้ว่าขึ้นมาแล้วจะต้องเจอกับอะไรก็คงไม่ได้หรอก”

??? : ….สมเป็นคุณดีนี่ เอาล่ะ การสัมภาษณ์ของคุณคงจบเพียงเท่านี้ ขอให้โชคดีนะครับ แล้วก็อย่าตายจากไปไหนซะล่ะ J

สิ้นเสียงทั้งสองคนลุกขึ้น อีฟหันหน้าเดินไปทางประตูอย่างไม่แยแสในขณะที่โยฮันนาโค้งให้กับอีกฝ่ายก่อน 1 ทีตามมารยาทก่อนค่อยเดินไปทางประตู