พื้นที่ตัวละคร (ไม่มีอะไรไม่ต้องกดเข้ามา)

ลำดับตอนที่ #16 : What, again! ก๊วนนักเรียนสัตว์!? #ILYAH AMORNJINDAKUL

“ เลิกมาจีบกันสักที ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว เข้าใจไหม? ”

https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSiuGi18bXakMaeqBTchbPZuHiAzS_EES5R3w&usqp=CAU

บทบาท : [6] diamond

ชื่อ-นามสกุล : อิลญา อมรจินดากุล | ILYAH AMORNJINDAKUL

ความหมายของชื่อ : 

อิลญา ไม่มีความหมาย เปิดชื่อแอฟริกามาค่ะ คือ Aailyah แปล่วาจากด้านบน แต่ตัด Aa ออกไป

อมรจินดากุล :

   อมร แปลว่า อมตะ | ยั่งยืน

   จินดา แปลว่า แก้วมีค่า

ชื่อเล่น/ชื่อที่เรียก : 

ชื่อเล่นที่ตั้งโดยพ่อ : เพทาย (อัญมณีชนิดหนึ่ง)

แต่โดยปรกติแล้ว คนหยิ่งๆอย่างอิลญา ไม่ค่อยชอบให้คนอื่นเรียกชื่อเล่นอย่างสนิทสนมสักเท่าไหร่ คนที่โรงเรียนจึงรู้แค่ว่าชื่ออิลญา ส่วนเพื่อนสนิทรู้ชื่อเล่นนี้ แต่เรียกเธอว่า อิล เพราะเรียกเพทายแล้วรู้สึกแปลกๆ ชื่อเพทายจึงมีแต่คนในครอบครัวที่เรียก

(รีทเชื่อว่าคนไทยตั้งชื่อเล่นลูกไม่ค่อยสอดคล้องกับชื่อจริงค่ะ 555)

เพศ : หญิง

สัญชาติ : ไทย

เชื้อชาติ : แอฟริกา (แม่) - ไทย (พ่อ) (ลูกครึ่ง)

วันเกิด : 9 ม.ค.

อายุ : 18 ปี

สายพันธุ์ที่อยู่ในตัว : เสือดาวแอฟริกา (หลบซ่อนเก่ง ชอบซุ่มโจมตีเหยื่อ ว่ายน้ำได้)

อาชีพ : นักเรียน ม.6

ที่อยู่ : กรุงเทพ คือบ้านเกิด และที่ศึกษา และในวันหยุดยาวทุกครั้งเธอจะไปแอฟริกา (บ้านเกิดแม่) เพื่อหาความเงียบสงบ

ส่วนสูง/น้ำหนัก : 174 cm | 55 kg

รูปร่างลักษณะ : 

รูปร่างหน้าตา : เธอมีผิวแทนเนียนสวย เนื่องจากเป็นลูกครึ่งแอฟริกา-เอเชีย สีผิวจึงค่อนข้างปานกลาง ไม่เอนเอียงไปทางใดทางหนึ่ง ผมสีดำเงางามยาวถึงบั้นเอว ดวงตาเรียวราวกับนักล่า และตาดำสีดำสนิทซึ่งถูกล้อมรอบด้วยแพขนตาหนางอนสีดำ ริมฝีปากอิมสีแดงสด และคิ้วเรียวสีเดียวกับเส้นผม ทั้งหมดนั้นทำให้เธองดงามจนสะดุดตาใครหลายคน ยิ่งประกอบกับความเย่อหยิ่งของเธอ ก็ยิ่งทำให้เจ้าตัวดูสูงส่งจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ยิ่งขึ้นไปอีก

อิลญาเป็นคนรูปร่างดีมาก ไม่ว่าจะกินอะไรไขมันก็จะไปสะสมที่หน้าอกและสะโพกเสมอ หน้าท้องเธอจึงเป็นราบ ตรงข้ามกับส่วนที่ถูกไขมันสะสม ไม่ต้องสงสัยเลยว่าน้ำหนักส่วนใหญ่มาจากไหนทั้งๆที่เจ้าตัวไม่อ้วน (ที่จริงก็เพราะเจ้าตัวออกกำลังกายด้วยแหละถึงไม่อ้วน)

ยามที่เธออารมณ์ไม่คงที่ เช่น โกรธ ตกใจ หรือ กลัวมากๆ หู หาง และเขี้ยวจะงอกออกมา รวมทั้งดวงตาก็เปลี่ยนไปเป็นดวงตาสีทองของเสือดาวแอฟริกาด้วยเช่นกัน อิลญาชอบดวงตาคู่นี้ของเธอเป็นอย่างมาก จึงฝึกมันให้เปลี่ยนได้ดั่งใจ เพื่อใช้ขู่คนที่ทำให้ไม่พอใจ หรือถ่ายรูปให้ตัวเองดูโดดเด่นที่สุดในภาพ

ลักษณะการแต่งกาย : แม้ที่บ้านจะปลูกฝังให้อิลญาแต่งตัวให้เรียบร้อยกว่านี้ยังไง เด็กสาวก็ไม่เคยคิดจะทำตามเลยสักที เพราะเธอถือว่าตัวก็ตัวของเธอ เธอจะแต่งอย่างไรก็ได้ ใครจะมองก็มองไป แค่ไม่หยาบโลนเกินงามก็พอ หรือหากมีใครมาลวนลามเธอ รับรองว่าฝ่ายนั้นจะไม่ได้แค่รอยข่วนแบบแมวกลับไป แต่จะโดนกระชากเนื้อออกมาเป็นก้อนแทน ดังนั้นทุกครั้งที่เห็นอิลญา คุณจะเห็นเธอแต่งกายแบบเปิดเนื้อเปิดหนังบ้างบางส่วนเสมอ ยกเว้นในงานสำคัญๆบางงานเท่านั้น (โดยเฉพาะกับงานของที่บ้าน คุณจะเห็นเธอต้องจำใจแต่งชุดที่ปิดจนถึงคอ!)

บุคลิกภาพ : อิลญาไม่ชอบยิ้ม ทำให้บรรยากาศรอบตัวดูไม่น่าเข้าใกล้จนมีเพื่อนจำนวนที่เรียกว่านับนิ้วได้เลย ยิ่งเจ้าตัวเป็นคนหยิ่งจริงๆ เพื่อนที่ทำใจกล้าลองเข้าหาก็หนีหายกันไปหมด จนเหลือแค่เพื่อนประเภทเดียวกับเธอเท่านั้น ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วเด็กสาวชอบมองข้ามหัวผู้อื่นอยู่เสมอ เพราะถือว่าตนเองเก่ง และบ้านก็มีอำนาจมาก จึงไม่เห็นหัวใคร แม้กระทั่งเพื่อนร่วมกลุ่มก็มักจะถูกเธอทิ้งเป็นประจำ นั่นทำให้พวกเขาระอาไม่น้อย แต่อิลญาก็ไม่เคยเก็บมาใส่ใจ (อาจะเป็นเพราะว่าเสือดาวแอฟริกาไม่ชอบอยู่รวมกันเป็นกลุ่มด้วยกระมัง)

ลักษณะนิสัย :

-เป็นคนหยิ่งๆ ชอบมองข้ามหัวคนที่ต่ำกว่าเพราะถือว่าพวกเขาไม่มีค่าพอให้สนใจ จนเรียกว่ามีเพื่อนน้อยจนนับจำนวนด้วยนิ้วมือได้

-ปากไม่ตรงกับใจ ชอบใครก็ไม่กล้าบอกตรงๆ แต่การกระทำคือชัดเจนมาก และจะรุกหนักมากหากชอบจนไม่สามารถปล่อยให้คนอื่นคาบไปได้

-นิสัยรวย ใช้เงินเก่ง แต่ที่ใช้ๆไปส่วนใหญ่ก็คือสิ่งที่เธอมองว่ามีประโยชน์ทั้งนั้น ไม่ใช่คนประเภทที่ซื้อของแพงๆเพื่อมาอวดคนอื่นโดยเฉพาะ (ถ้าอยากได้อะไรก็เปย์ไม่อั้น)

-ค่อนข้างเป็นคนพูดน้อย เป็นฝ่ายฟังเพื่อนพูดมากกว่า ยิ่งเรื่องนินทายิ่งไม่ชอบใหญ่ เพราะถ้าไม่ชอบใครจะมองแรงมากจนอีกฝ่ายรู้ตัวมากกว่า

-ถ้าสติหลุดจะทำตัวเหมือนแมวโดยไม่รู้ตัว ยิ่งหูและหางโผล่มา จะไม่สามารถควบคุมพวกมันได้เลย (ประมาณว่าหางสะบัด แบบควบคุมไม่ได้)

-ชอบเล่นน้ำ โดยเฉพาะน้ำทะเล เพราะนานๆทีจะได้ไป

-เป็นหัวหน้ากลุ่มคนดังที่ไม่บูลี่คนอื่นเหมือนในหนัง เพราะรู้สึกว่าเป็นการกระทำของพวกไร้การศึกษา แต่จะมองข้ามหัวคนที่รู้สึกว่าด้อยกว่าตัวเองแทน

-ถ้ารู้สึกว่าฝ่ายตรงข้ามต่อกรไม่ได้ (มีอำนาจมากกว่า หรืออะไรก็ตาม) เธอจะไม่สู้ (ไม่กล้าพูดจาเหยียดหรือกวน) แต่ถ้าเห็นว่าอีกฝ่ายอ่อนแอกว่า จะไม่กลัว จะสู้จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งพังไปข้าง แม้จะมารู้ทีหลังว่าสู้ไม่ได้ก็ตาม (กลัวเสียหน้าแหละ)

ความรู้สึกต่อบทที่ [1]

-ในครั้งแรกที่อิลญารู้จัก เธอรู้สึกว่าเขาช่างเพอร์เฟคเสียเหลือเกิน ทั้งหน้าตาดี เก่ง แล้วฐานะที่บ้านเหมาะสมกัน ทำให้เธอเริ่มสนใจเขาขึ้นมาหน่อยๆ แต่เพราะทั้งโลกก็ไม่ได้มีคนเพอร์เฟคแบบเขาคนเดียวจึงอยู่ในระยะของ 'ความสนใจ'

-ต่อมา พอเขาช่วยเธอจากอันธพาล เธอก็ตกหลุมรักในความอบอุ่นของเขา (แบบไม่รู้ตัว) เขาก็เลยอยู่ในสายตาของเธอตลอด ไปสะแล้ว รู้สึกตัวก็คือคลั่งรักจนถอนตัวไม่ขึ้น คอยมองเหยียดผู้หญิงที่เข้าหาเขาตลอด แถมพยายามจีบบทที่ [1] ด้วย (ไม่รู้เลยว่าจริงๆแล้วคนที่ตัวเองควรระวังคือบทที่ [5] ต่างหาก)

-อาการของอิลญาไม่ได้คลั่งรักเงียบๆ แบบบทที่ [1] ที่มีต่อบทที่ [5] แต่ออกแนวรักแล้วกำจัดศัตรูหัวใจ (คนที่กล้าเข้าหาบทที่ [1]) เงียบๆมากกว่า (เพราะโดยส่วนตัวอิลญาไม่ชอบทำอะไรเลวๆซึ่งๆหน้าเท่าไหร่ กลัวบทที่ [1] รำคาญด้วย) แล้วพยายามทำดีกับเขาตลอด

-อาการของเธอชัดเจนมาก บทที่ [1] น่าจะรู้ตัวแหละ...

ลักษณะการพูดจา : 

น้ำเสียง : เวลาพูดกับเพื่อน เธอก็สนทนาแบบคนทั่วไป แต่หากเป็นคนไม่รู้จักเธอจะใช้เสียงเรียบกับแววตาเชิงประเมิณอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว ส่วนถ้าเป็นคนที่เธอไม่ชอบหน้า เธอจะมองเหยียดราวกับอีกฝ่ายเป็นมดปลวก และรีบจบบทสนทนา สำหรับบทที่ [1] คือเธอจะเก็บสายตาเย่อยิ่งไปอย่างไม่รู้ตัวเลย แถมเสียงอ่อนนุ่มลงหลายส่วนด้วย

สรรพนาม : อายุไล่เลี่ยกันหรือเด็กกว่า เธอจะแทนตัวเองว่า ฉัน และอีกฝ่ายว่าเธอ/นาย หรือเรียกชื่อ ถ้าพูดกับผู้สูงอายุ จะมีหางเสียง แทนตัวเองว่าฉัน และอีกฝ่ายว่า คุณลุง/คุณป้า/คุณครู ตามความเหมาะสม แต่ยังคงท่าทีเย่อหยิ่งไม่เสื่อมคลาย

เช่น

พูดกับคนไม่รู้จัก "ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ" ยกยิ้มน้อยๆ แต่สายตามองประเมิณอีกฝ่าย ...อ่า พวกกินพืชงั้นสินะ...

พูดกับเพื่อน "ไปกินข้าวกันเถอะ" น้ำเสียงอ่อนลงกว่าคุยกับคนแปลกน่า

พูดกับคนที่มาหาเรื่อง "อย่างน้อยฉันก็มีดีกว่าเธอเยอะนะ" กวาดสายตามองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วเหยียดยิ้ม

พูดกับบทที่ [1] "นายโอเครึเปล่า ให้ฉันช่วยอะไรไหม" ช้อนตามองอีกฝ่าย ถ้ามีหางอยู่ก็คงสะบัดช้าๆด้วยความตื่นเต้น

ประวัติ : อิลญาเป็นลูกคนเดียวที่เกิดจากพ่อชาวไทยผู้เป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง และแม่ชาวแอฟริกา ซึ่งทั้งสองเจอกันได้เพราะ พ่อของของเธอ(ในขณะนั้นยังเป็นเด็กมหาลัยอยู่)ไปเที่ยวพักผ่อนกับกลุ่มเพื่อนคนรวยที่แอฟริกา แล้วพบกับแม่ที่เป็นชาวพื้นเมืองแถวนั้นเข้า แม่รับงานเป็นไกด์ให้กลุ่มพ่อ ทั้งสองจึงเจอหน้ากันบ่อยมากขณะที่อยู่ที่นั่น จนเกิดความรู้สึกดีๆให้กัน หลังจากพ่อกลับประเทศไทยไป ทั้งสองก็ยังคงติดต่อกันอยู่เสมอ จนกระทั่งพ่อเรียนจบและควบคุมบริษัทของตระกูลได้ดีแล้ว จึงรับแม่ไปอยู่ด้วยกันนั่นเองงง (เป็นรักระยะไกลที่ใช้เวลานานพอสมควร)

ส่วนตัวอิลญานั้น ไม่ค่อยมีเรื่องราวอะไรน่าสนใจมากนัก ครอบครัวของเธอมีความสุขดี พ่อแม่ไม่มีบ้านเล็กบ้านน้อยให้ปวดหัว ไม่มีญาติๆเป็นปลิงคอยเกาะพ่อของเธอ จะมีก็แต่การเข้างานสังคมที่ทำให้เธอปวดหัวไม่น้อยเท่านั้น เพราะทุกคนครั้งที่ไปงาน ผู้หลักผู้ใหญ่มักชอบชวนเธอไปคุยกับลูกชายบ้านนู้นบ้านนี้ทั้งๆที่เธอยังไม่พร้อมมีแฟน

อิลญาเข้าเรียนในโรงเรียนที่ประเทศไทยตั้งแต่เกิดจนถึงปัจจุบัน ซึ่งโดยส่วนเธอมักจะโดดเด่นที่สุดในรุ่น ด้วยเชื้อสาย หน้าตา และความสามารถ รวมทั้งยังเป็นหัวหน้ากลุ่มของกลุ่มคนรวย ที่แต่ละคนล้วนมีความเก่งกาจอีกด้วย นั่นทำให้ถูกจีบบ่อยมาก แต่เธอไม่ค่อยจะสนใจมีความรักสักเท่าไหร่นัก จึงปฏิเสธไปอย่างใจร้าย

งานอดิเรก : 

-ว่ายน้ำ

-นั่งเล่นที่แอฟริกา (บ้านเกิดแม่)

ความสามารถพิเศษ : 

-เก่งรอบด้านจนไม่รู้ว่าจะใส่อะไรลงไป แต่มีสิ่งหนึ่งที่เธอภูมิใจมากๆคือความเร็วของตัวเอง.. แน่นอนว่าน้อยคนนักที่จะวิ่งตามเธอทัน

-ซ่อนตัวเก่งมาก ถ้าเล่นซ่อนแอบจะถูกหาเจอเป็นคนสุดท้าย หรืออาจไม่เจอเลย แต่เจ้าตัวไม่เล่นเกมพวกนี้บ่อยนัก เพราะ(เจ้าตัวคิดว่า)มันปัญญาอ่อน

สิ่งที่ชอบ : เสือดาวแอฟริกา เพราะมันน่ารักมากๆยังไงล่ะ ยิ่งสมัยนี้ที่มีการเลี้ยงพวกมันตอนยังเล็กๆแล้วปล่อยกลับสู่ธรรมชาติเมื่อโตขึ้น ทำให้พวกมันชินกับมนุษย์แล้ว เธอก็ยิ่งหลงไหลพวกมันเข้าไปใหญ่ เพราะสามารถใกล้ชิดได้ (น่าเสียดายที่เธอไม่มีอาการแสดงออก แต่ถ้าเผลอๆ เธออาจจะหายจากข้างกายคุณไปหามันทุกครั้งที่มองเห็นก็ได้)

ทะเล เพราะ ที่แอฟริกาหายากมาก ดังนั้นหากไปทะเลเธอจะลงเล่นเป็นคนแรกๆเลย (แต่ยังคงคีพลุคหยิ่งๆเชิดๆไว้นะ)

บทที่ [1] เรียกว่าคลั่งรักเลยก็ได้ เพราะเขาเคยช่วยเธอไว้จากพวกโรคจิตที่กำลังจะทำมิดีมิร้ายเธอ แถมเขายังสอนเธออีกด้วยว่า ไม่ควรมั่นใจในตัวเองมากเกินไป เพราะถ้าพวกนั้นหมาหมู่เธอก็สู้ไม่ไหวเช่นกัน

สิ่งที่ไม่ชอบ : เมืองใหญ่ๆที่แสนวุ่นวาย เพราะเธอชอบความสงบมากกว่า แต่ในเมื่อต้องเรียนหนังสือ เธอก็คงหนีไปไหนไม่ได้ (บางทีก็คิดจะไปเรียนเมืองสงบๆอยู่เหมือนกัน แต่บทที่ [1] อยู่โรงเรียนนี้เธอจึงตามมา)

สิ่งที่เกลียด : พวกที่เห็นคนอื่นเป็นวัตถุทางเพศ เพราะมันน่ารังเกียจ หากเจอคนลักษณะท่าทางแบบนี้เธอจะเดินหนีไปให้ไกล พร้อมชักสีหน้าใส่

สิ่งที่แพ้ : -

สิ่งที่กลัว : แมลงขาเยอะ ๆ เพราะมันดูน่ารังเกียจ แค่คิดเธอก็ขนลุกแล้ว ถ้าโดนเกาะ เด็กสาวอาจเสียอาการจนถึงขึ้นน้ำตาไหลได้

สเปคคนที่ชอบ : คนรวย และเก่งเหมือนๆกับเธอ (เอาง่ายๆคือเป็นคนที่เพอร์เฟค) อย่างบทที่ [1] เพราะเธอให้เหตุผลว่ามันเหมาะสมกันดี แต่เธอไม่รู้ใจตัวเองว่าที่จริงแล้วเธอแพ้คนอ่อนโยนต่างหาก แต่คนประเภทนั้นมักไม่เข้าใกล้คนอย่างเธอ น่าเสียดายจริงๆ

ข้อมูลเพิ่มเติม : ขอแฟนให้น้องได้มั้ยคะ รีทว่าน้องอกหักชัวร์ๆ แบบชัวร์ เพราะบทที่ [1] ชอบบทที่ [5] ;-;) หลังจากอกหักแล้ว ขอแฟนสักคนย้อมใจน้องได้ไหมคะ ไม่ได้ไม่เป็นไรค่ะ

______________________________________________________________________________

INTERVIEW

            ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้มที่เพิ่งจะเดินเข้ามาในห้องหลังจากปล่อยให้อิลญารอมาเกือบครึ่งชั่วโมง ซึ่งมันก็ออกจะทำให้เธอรู้สึกไม่พอใจสุดๆเพราะต้องเสียเวลากระนั้นชายหนุ่มผู้มาใหม่ก็ยังคงยิ้ม ขยับตัวให้นั่นในท่าที่สบายที่สุดก่อนจะเอยทักทายขึ้น

            “ที่รักครับ ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะ นี่ผมมาสายนิดเดียวเองนะเนี่ย” ยิ้มร่าพร้อมกับโบกมือป้อย ๆ อย่างไม่คิดจะสำนึก “พอดีผมสะดุดยอดหญ้าล้มลงไปบาดเจ็บนิดหน่อยน่ะ มาสายเลย หวังว่าคุณคงจะยกโทษให้ผมนะ” …พูดอยู่ฝ่ายเดียวโดยไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายพูด ซ้ำยังจะเอ่ยต่ออีก “โอเค เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า ผมชื่อลูซิเฟอร์นะครับ อย่างที่รู้กันว่าผมเป็นผู้อำนวยการของโรงเรียนนี้ ไม่ทราบกว่าคุณชื่ออะไรเหรอครับ?”

            "อิลญา อมรจินดากุลค่ะ" เด็กสาวตอบ ขณะลอบสังเกตุอีกฝ่าย และรู้สึกได้เลยว่าเขาไม่ใช่คนที่จะต่อกรได้ด้วยง่ายๆแน่

            “อา... เป็นชื่อที่เพราะดีนะครับนั่นน่ะ” ลูซิเฟอร์ยิ้ม “ว่าแต่…มันมีความหมายรึเปล่าครับ ถ้ามี แล้วมันแปลว่าอะไรล่ะนั่นน่ะ?” จากนั้นเขาก็ขยับตัว โน้มตัวเข้ามาเท้าคางลงกับโต๊ะ ขณะจ้องมองฝ่ายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตรงหน้า

            "ไม่มีหรอกค่ะ แม่ของฉันที่เป็นชาวแอฟริกาบอกว่าพวกเขาไม่ค่อยเคร่งเครียดกับความหมายของชื่อสักเท่าไหร่" นัยน์ตาแอบหดแคบลงเล็กน้อยเพื่อระวังการกระทำแปลกๆจากคนที่ไม่สามารถคาดเดาได้ตรงหน้า

            “งั้นเหรอครับ… ผมชอบจัง” เขายิ้ม “ชอบคุณด้วย” จากนั้นเขาก็หัวเราะ “โอ๊ะ อันนี้ผมพูดจริงนะ ผมชอบคุณจริง ๆ เลยล่ะ… อ่า ว่าแต่ คุณเป็นสายพันธุ์อะไรเหรอครับ?”

            "เสือดาวแอฟริกา" และฉันก็ไม่ชอบคนแบบคุณเลย เธอต่อในใจเพราะไม่กล้าท้าทายอำนาจมืดของอีกฝ่าย

            “โอ้ งั้นเหรอครับ อันนั้นผมก็ชอบเหมือนกันแฮะ ยอดเยี่ยมไปเลย” เขาพยักหน้า ก่อนจะยืดหลังตรงอีกครั้ง เอ่ยถามต่อทันที “ที่บรรยากาศเป็นยังไง คุณชอบโรงเรียนนี้รึเปล่าครับ?”

            "ชอบค่ะ ฉันไม่เรื่องมากอยู่แล้ว"

            “อ๋า…งั้นเหรอ แล้ว…คุณมีอะไรอยากจะเสนอมั้ยครับ อย่างให้เพิ่มเติม หรือปรับปรุงอะไรเกี่ยวกับโรงเรียนนี้น่ะ ผมรับฟังนักเรียนทุกคนเสมอเลยล่ะ” ดวงตาสีน้ำเงินเข้มมองไปยังอิลญาก่อนจะเอ่ยช้า ๆ ชัด ๆ “และผมก็จับตามองนักเรียนทุก ๆ คนเสมอเลยด้วย”

            รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง กระนั้นมันก็ค่อนข้างดูประหลาดเหมือนกับผืนน้ำที่สั่นไหวไม่แน่นอนจนมองไม่ออกว่ามีสิ่งใดกันที่อยู่ด้านใน อิลญาก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันประหลาดบางอย่าง และเข้าใจว่าความน่ากลัวของเขาไม่ใช่สิ่งที่เธอมโนไปเองแน่ๆแล้ว

            ถึงเหงื่อจะแอบไหลลงมาหนึ่งหยดแต่เด็กสาวก็ยังไม่เปลี่ยนท่าทีเย่อหยิ่งของตนเอง... "ถ้าจะให้ดี ฉันอยากให้มีสระน้ำในโรงเรียนนะคะ เชื่อว่าทุกคนต้องชอบมากแน่ๆ" ...เพราะถึงเขาจะปล่อยแรงกดดันออกมาแต่ก็ไม่มีท่าทีคุกคามมากกว่านั้น

            “โอเคครับ… เข้าใจล่ะ” เขาผงกหัว “อืม… งั้นคำถามสุดท้ายแล้วนะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นคนแบบไหนเหรอ โอ๊ะ รวมถึงผมด้วยนะ ผมอยากฟังจากปากพวกคุณจัง ว่าพวกคุณมองว่าผมเป็นคนยังไง”

            "ฉันก็เป็นตัวของฉันค่ะ จำเป็นต้องมีคำนิยามด้วยเหรอ ส่วนคุณ...." อิลญาลังเลสักพักหนึ่งแล้วตอบว่า "เป็นอาจารย์ที่มาสาย ทำให้ฉันต้องนั่งรอครึ่งชั่วโมงค่ะ" และไม่น่าเข้าใกล้มากๆด้วย

            “ขอบคุณครับ… เอาล่ะ ทีนี้ก็หมดธุระแล้ว สามารถกลับบ้านได้เลยนะครับ” ลูซิเฟอร์ฉีกยิ้มอีกรอบ “แล้วก็นะ ถ้าเป็นไปได้ อย่าลืมไปติดตามไอจีของผมด้วยนะ ผมอัพเดททุก ๆ สองชั่วโมงเลยล่ะ—”

            อิลญาผงกหัวลาไม่ตอบอะไรอีกฝ่าย ในใจคิดคำตอบไว้แน่ๆแล้วว่า 'ไม่ค่ะ!'

______________________________________________________________________________

TALK TO JACINDA

สวัสดีคุณผู้ปกครองค่ะ! ทางนี้ชื่อเจนนะคะ ทางนั้นชื่ออะไรเอ่ยย

: มิยูกิคับผม

นึกยังไงถึงมาสมัครเรื่องนี้คะ

: น่าสนใจดีค่ะ อยากให้ลูกได้โลดแล่นในนิยายสักเรื่องด้วย แงงง

มีเหตุผลอะไรถึงเลือกบทนี้รึเปล่าคะะ

: ส่วนตัวคิดว่าจะสร้างน้องคาร์นี้ขึ้นมาอยู่แล้วค่ะ พอเห็นบทที่ [6] มันตรงใจเราพอดีก็เลยเลือกแบบไม่ลังเล

เรื่องนี้ไม่ได้ดาร์คอะไรมาก แต่ก็มีดราม่า และพวกปมอะไร ๆ เข้ามาบ้างนิดหน่อย อาจจะมีการบาดเจ็บบ้างอะไรบ้าง พอจะรับได้ไหมคะ?

: ได้ค่ะ อย่าตายก็พอ ;-;)

เรื่องนี้จะเป็นแนว LGBT+ ซะ 90% เลยนะคะ พอจะรับได้มั้ยเอ่ย

: สายนี้อยู่แล้วค่ะ ไม่ต้องห่วง

ถ้าหากว่าไม่ผ่านบทที่ต้องการ จะรับกลับหรือยัดบทดีคะ

: ยัดบทได้ไหมคะ ฮือออ สักฉากก็ยังดีน้า

อยากให้เลือกระหว่าง พระอาทิตย์ กับ พระจันทร์ พร้อมกับเหตุผลเล็ก ๆ น้อย ๆ มาหน่อยค่ะ เอาให้เข้ากับคาร์ของลูก ๆ เลยก็ได้ค่ะ เค้าอาจจะมีเซอร์ไพรส์นิด ๆ  หน่อย ๆ 555555

: อิลญาไม่ได้เกลียดทั้งพระอาทิตย์และพระจันทร์นะคะ แต่เธอชอบพระจันทร์มากกว่า เพราะให้ความรู้สึกนุ่มนวล ไม่ร้อนแรงเกินไปแบบพระอาทิตย์

อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นกับตัวละคร หรือเนื้อเรื่องรึเปล่าคะ ลอง ๆ เสนอมาได้น้า

: อยากให้น้องมีแฟน--*ค่อกแค่ก*

เราอาจจะอัพช้ามากด้วยความที่เคลียร์งานด้วย แล้วก็เคลียร์เรื่องหลักในไอดีอื่นด้วย คงไม่ว่ากันนะคะ ;w;

: ได้ค่ะ ไม่ทิ้งกันก็พอ รีทส่งกี่เรื่องๆ ไม่เคยอัพกันเลย แง

หมดคำถามแล้ว ยังไงก็ขอให้ทุก ๆ คนโชคดีมีชัยค่า /////7/////