ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : no.16
APPLICATION
" พูดอะไรของแก รำคาญว่ะ "
ชื่อ-นามสกุล : เจค็อบ ไอแซค(Jacob Isaac)
ชื่อเล่น : ไอเจ(IJ)
เพศ : ชาย
อายุ : 18
ส่วนสูง : 171ซม.
ฝ่าย : เรเนลล่า
อาชีพ : ไร้บ้าน
รูปร่างลักษณะ : ทั้งสีผมและตาเป็นสีดำสนิท ชอบทำหน้านิ่ง หน้าตายตลอด(แทบจะไม่เคยยิ้มเลยสักนิด) สายตาขวางโลกเหมือนจะไปฆ่าคนได้ทุกเมื่อ ชอบใส่เสื้อผ้าขาดๆหรือเปื้อนๆ
นิสัย : ถ้าจะอธิบายเป็นง่ายๆเกี่ยวกับนิสัยของเจ้าตัวนั้นต้องใช้คำนิยามว่า เกิดมาฆ่าของแท้ เนื่องพื้นฐานนิสัยเขาจะเป็นเลือดเย็นในระดับติดลบ0องศา ถ้ามันผู้ใดลองของหรือขวางทางเจ้าตัวอาจจะถึงตายได้สถานเดียว เน้นฆ่าลูกเดียวไม่มีปราณี ไม่แคร์หัวชาวบ้าน ไม่อ่านบรรยากาศรอบข้างชนิดต้องเรียกว่า หน้าด้านระดับกระดาษขัดไม้เรียกป๋า(สมมุติขณะกำลังดูหนังโรแมนติกอยู่แล้วถึงฉากกำลังฟินอยู่ เขาจะพูดขัดว่า"โง่เปล่า ไม่กลัวโรคเอดส์กันหรือยังไง" ทุกคนเงียบกริบแน่) สมองนั้นคิดแต่วิธีที่จะหาทางฆ่าเหยื่อยังไงเท่านั้น มองโลกในแง่ร้าย(สุดขั้ว)ตลอด ชอบเก็บรายละเอียดตกที่คนอื่นพลาดไป
ถ้าคนของเฮเดสไปเจอกับเจ้าตัวเข้า ถือว่าโชคร้ายแบบสุดๆเพราะชะตากรรมนั้นมักจบลงด้วยการโดนฆ่าประจำ ถึงจะสารภาพความลับให้ก็โดนฆ่าอยู่ดี
ทว่าในด้านที่โหดร้ายนั้นก็ยังมีด้านดีอยู่บ้าง เพราะเขานั้นเป็นพวกเห็นอกเห็นใจคนอื่นถึงปากดันไปคนละทางแบบสุดขั้วก็ตามที ช่วยเหลืองานในกลุ่มทุ่มสุดกำลัง พร้อมรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำไปทุกสิ่ง รับบทเสี่ยงตายมากกว่าเพื่อนเสมอ(ไม่ใช่เพราะรู้สึกท้าทายแต่อย่างใด เป็นเพราะคิดว่าคนอื่นต้องตายไม่ได้) ไม่ชอบเห็นใครต้องมาตายเพราะตัวเองเป็นต้นเหตุอีกแล้ว โดยรวมแล้วเขาก็เป็นคนที่โหยหาความอบอุ่นและที่พักพึงอาศัยของตัวเองก็เท่านั้นเอง
และหลังจากที่เข้าร่วมกลุ่มเรเนลล่านิสัยของเขาเริ่มไปในทางที่ดีขึ้นมาในหลายๆอย่าง.......
ถ้าคนของเฮเดสไปเจอกับเจ้าตัวเข้า ถือว่าโชคร้ายแบบสุดๆเพราะชะตากรรมนั้นมักจบลงด้วยการโดนฆ่าประจำ ถึงจะสารภาพความลับให้ก็โดนฆ่าอยู่ดี
ทว่าในด้านที่โหดร้ายนั้นก็ยังมีด้านดีอยู่บ้าง เพราะเขานั้นเป็นพวกเห็นอกเห็นใจคนอื่นถึงปากดันไปคนละทางแบบสุดขั้วก็ตามที ช่วยเหลืองานในกลุ่มทุ่มสุดกำลัง พร้อมรับผิดชอบในสิ่งที่ตัวเองทำไปทุกสิ่ง รับบทเสี่ยงตายมากกว่าเพื่อนเสมอ(ไม่ใช่เพราะรู้สึกท้าทายแต่อย่างใด เป็นเพราะคิดว่าคนอื่นต้องตายไม่ได้) ไม่ชอบเห็นใครต้องมาตายเพราะตัวเองเป็นต้นเหตุอีกแล้ว โดยรวมแล้วเขาก็เป็นคนที่โหยหาความอบอุ่นและที่พักพึงอาศัยของตัวเองก็เท่านั้นเอง
และหลังจากที่เข้าร่วมกลุ่มเรเนลล่านิสัยของเขาเริ่มไปในทางที่ดีขึ้นมาในหลายๆอย่าง.......
ชอบ : การอยู่แบบสันโดด คนที่คอยปลอบใจเขาตลอดเวลา(เพราะมันรู้สึกอบอุ่นใจดี) การออกกำลัง
ไม่ชอบ : ความวุ่นวาย เรื่องแตกแยก การสูญเสียคนที่ตัวเองเคยอยู่ด้วยกัน
กลัว : การสูญเสียคนที่ตัวเองเคยอยู่ด้วยกัน ภาพหลอนจากอดีต
งานอดิเรก : ฝึกฝนตัวเอง(มีแค่เนี้ยจริงๆ)
ประวัติ : เขานั้นเป็นลูกที่เกิดจากโสเภณีเถื่อนข้างถนนแล้วถูกทิ้งไว้ในถังขยะเน่าๆในตรอกซอยแห่งหนึ่ง และดันมีพวกแก๊งอันธพาลที่ใหญ่ที่สุดในย่านนั้นเก็บไปเลี้ยง ทว่าไม่ใช่เพราะความเอ็นดูหรือสงสารแต่อย่างใด แต่เป็นเพราะในเวลานั้นทางนั้นต้องการกำลังคนในแก๊งให้เพิ่มขึ้นเท่าที่จะทำได้เพื่อที่จะขยายอิทธิพลยึดครองเขตอื่นให้ได้
ในวัยเด็กของเขาจึงวนเวียนอยู่กับเรื่องโลกมืดและความรุนแรงเป็นหลัก ไร้ชื่อนามสกุล ต้องเอาตัวรอดจากคนที่ใหญ่การให้กลุ่มซึ่งพากันกลั่นแกล้งเขาสารพัดเพราะเห็นว่าเล็กกว่าจนบางครั้งต้องไปเป็นกระสอบทรายให้คนอื่น เอาซะปางตายก็ยังมี อาหาร3มื้อที่ให้มามีเพียงปลากระป๋องเดียวต่อวันจนบางครั้งหิวจัดต้องกินแมลงสาบเป็นอาหารเลยด้วยซ้ำไป ทว่าทุกสิ่งทุกอย่างได้ถาโถมใส่เขากลับทำให้เขาเหี้ยมโหดขึ้น เก่งขึ้นดุจสัตว์ร้าย ไร้ความปราณีแด่ทุกชีวิตที่ขวางทางคำสั่งราวกับเครื่องจักรสังหาร ตอนจบละครการสังหารมักจบด้วยความตายของอีกฝ่ายทุกครั้ง สภาพเขาในตอนนั้นก็ไม่ต่างกับผ้าขาวที่ถูกย้อมไปด้วยสีดำมิด ในวัย12ขวบนั้นเองเขาก็ได้เป็น1ในตัวอันตรายในแก๊งไปซะงั้น เผลอๆอันตรายที่สุดด้วยซ้ำไป เพราะคนที่ต่อสู้กับเขาด้วยนั้นมักจบด้วยการตายอย่างโหดเหี้ยมตลอด
ทว่าในวันหนึ่งทางตำรวจได้ทำการระดมพลครั้งใหญ่เพื่อทำการกวาดล้างอิทธิพลในเมืองที่เขาอยู่ให้หมดสิ้น แน่นอนว่าแก๊งของเขาก็โดนไปด้วยจนในท้ายสุดแก๊งก็มีอันล่มสลายกันไปตามระเบียบ มีเพียงเขาคนเดียวที่รอดมาได้โดยในระหว่างการหลบหนีเขาก็สังหารเจ้าหน้าที่ตำรวจตายไปหลายนายด้วยมือเปล่าล้วนๆแต่เขาเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน และสลบไประหว่างทาง
ในระหว่างที่สลบไปในก็ได้มีเด็กสาวที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาเดินเข้ามาพบเขาที่นอนสลบอยู่พอดี จึงรีบโทร.หาพ่อที่เป็นหมอมารับตัวไปรักษาทันท่วงที พอเขาตื่นมาในตอนแรกก็เกือบจะเผลอพลั้งมือฆ่าคนที่รักษาตัวเองด้วยซ้ำไปเพราะความระแวง ยังดีที่เด็กสาวคนนั้นมาห้ามไว้ได้ทันและด้วยความใจดีของเธอนั้นเป็นเหตุให้เขาได้มาอยู่ที่บ้านของเธอเป็นที่พักพึงอาศัย
ช่วงแรกๆนั้นเขามักจะระแวงคนในบ้านเธอตลอดแทบไม่มีอันจะกินแต่ด้วยความใจดีของเธอคนนั้นช่วยทำลายกำแพงที่ปิดกั้นหัวใจอันสูงตระหง่าน หลังจากนั้นเป็นต้นมาเขาก็ได้เรียนรู้เรื่องต่างๆมากขึ้น ได้เห็นด้านดีในชีวิต ความอ่อนโยน ความเห็นอกเห็นใจ ความรับผิดชอบในบาปที่ตนกระทำ ช่วงชีวิตนี้เองที่เขาได้สัมผัสและเรียนรู้ถึงความอบอุ่นอย่างแท้จริง ถ้าเปรียบกับเขาเป็นผ้าที่ย้อมไปด้วยสีดำ เธอคือคนซักย้อมผ้าให้มาเป็นสีขาวอีกครั้งหนึ่งนี่เอง
ซึ่งเจค็อบเองก็หวังว่าชีวิตคงเป็นแบบนี้ต่อไป......จนกระทั่ง
เขาในวัย17ปีได้เดินทางกลับบ้านอยู่ดีดีๆ ก็พบกับการแลกค้าขายอาวุธกันระหว่างกลุ่มของฮาเดสและพ่อค้าอาวุธเข้า นอกจากนี้ยังเป็นพยานที่รู้เห็นถึงการฆ่าปิดปากพ่อค้าอาวุธคนนั้น เมื่อกลุ่มฮาเดสรู้สึกถึงคนที่จับตามองอยู่จึงรีบแยกกันค้นหา ดีที่เขานั้นสามารถหนีออกมาได้เสียก่อนเลยรอดตัวไป
เมื่อกลับมาถึงบ้านก็นำความไปบอกทุกคนในบ้านเพื่อจะปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ผลคือ ในวันพรุ่งนี้พวกเขาทั้งหมดจะไปแจ้งความกับตำรวจ(ตอนนั้นยังมีใครในบ้านรู้จักฮาเดส) ทว่าก่อนได้ถึงวันรุ่งขึ้น ในยามดึกพวกของฮาเดสที่เป็นอัลฟินทั้ง5คนได้บุกมายังบ้านแล้วทำการฆ่าทุกคนในบ้านโดยเริ่มจากพ่อกับแม่ของเธอคนนั้นก่อน เขาจึงตัดสินใจปกป้องเธอคนนั้นด้วยการต่อสู้กับเหล่าอัลฟินทั้ง5
1คน 2คน 3คน 4คนทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้ถูกเขาฆ่าจนหมด(ถึงจะสะบักสะบอมก็ตามที) จนกระทั่งถึงคนที่5เขากลับเสียท่าเพราะความเหนื่อยล้าสะสมและจากการโดนรุมอย่างยาวนาน และนั้นก็ก่อเกิดเรื่องที่เป็นบาดแผลแห่งความเจ็บปวดที่หลอกหลอนเขาไปตลอดกาล
หลังเล่นงานเขาจนสิ้นท่า มันก็เข้าไปสังหารเธอคนนั้นอย่างเลือดเย็นด้วยการยิงจ่อหัวหลายครั้งจนถึงแก่ชีวิต ในขณะที่เขาทำได้เพียงนอนดูอยู่เฉยๆเท่านั้น และก่อนที่เขาจะถูกยิงจ่อหัวเป็นคนสุดท้าย ได้พูดไว้ว่า
ส่วนพลังอัลฟินของเขาจะเป็นการปลดปล่อยลิมิตร่างกายจนถึงขีดสุด ทั้งมวลกล้ามเนื้อ กระดูกและสมองจะทำงานเต็มที่100% ในสภาพนี้เขาจะมีพละกำลังและความเร็วมากกว่าปกติมากโขหลายเท่าทว่าจะจำกัดเวลาอยู่ที่3นาที ซึ่งเขาต้องพยายามปิดฉากศัตรูให้เร็วที่สุด ถ้าเกิดเกินเวลาจะทำให้เขาไม่สามารถขยับร่างกายได้เป็นเวลา6ชม.
ในวัยเด็กของเขาจึงวนเวียนอยู่กับเรื่องโลกมืดและความรุนแรงเป็นหลัก ไร้ชื่อนามสกุล ต้องเอาตัวรอดจากคนที่ใหญ่การให้กลุ่มซึ่งพากันกลั่นแกล้งเขาสารพัดเพราะเห็นว่าเล็กกว่าจนบางครั้งต้องไปเป็นกระสอบทรายให้คนอื่น เอาซะปางตายก็ยังมี อาหาร3มื้อที่ให้มามีเพียงปลากระป๋องเดียวต่อวันจนบางครั้งหิวจัดต้องกินแมลงสาบเป็นอาหารเลยด้วยซ้ำไป ทว่าทุกสิ่งทุกอย่างได้ถาโถมใส่เขากลับทำให้เขาเหี้ยมโหดขึ้น เก่งขึ้นดุจสัตว์ร้าย ไร้ความปราณีแด่ทุกชีวิตที่ขวางทางคำสั่งราวกับเครื่องจักรสังหาร ตอนจบละครการสังหารมักจบด้วยความตายของอีกฝ่ายทุกครั้ง สภาพเขาในตอนนั้นก็ไม่ต่างกับผ้าขาวที่ถูกย้อมไปด้วยสีดำมิด ในวัย12ขวบนั้นเองเขาก็ได้เป็น1ในตัวอันตรายในแก๊งไปซะงั้น เผลอๆอันตรายที่สุดด้วยซ้ำไป เพราะคนที่ต่อสู้กับเขาด้วยนั้นมักจบด้วยการตายอย่างโหดเหี้ยมตลอด
ทว่าในวันหนึ่งทางตำรวจได้ทำการระดมพลครั้งใหญ่เพื่อทำการกวาดล้างอิทธิพลในเมืองที่เขาอยู่ให้หมดสิ้น แน่นอนว่าแก๊งของเขาก็โดนไปด้วยจนในท้ายสุดแก๊งก็มีอันล่มสลายกันไปตามระเบียบ มีเพียงเขาคนเดียวที่รอดมาได้โดยในระหว่างการหลบหนีเขาก็สังหารเจ้าหน้าที่ตำรวจตายไปหลายนายด้วยมือเปล่าล้วนๆแต่เขาเองก็ได้รับบาดเจ็บสาหัสเหมือนกัน และสลบไประหว่างทาง
ในระหว่างที่สลบไปในก็ได้มีเด็กสาวที่จะเปลี่ยนชีวิตเขาเดินเข้ามาพบเขาที่นอนสลบอยู่พอดี จึงรีบโทร.หาพ่อที่เป็นหมอมารับตัวไปรักษาทันท่วงที พอเขาตื่นมาในตอนแรกก็เกือบจะเผลอพลั้งมือฆ่าคนที่รักษาตัวเองด้วยซ้ำไปเพราะความระแวง ยังดีที่เด็กสาวคนนั้นมาห้ามไว้ได้ทันและด้วยความใจดีของเธอนั้นเป็นเหตุให้เขาได้มาอยู่ที่บ้านของเธอเป็นที่พักพึงอาศัย
ช่วงแรกๆนั้นเขามักจะระแวงคนในบ้านเธอตลอดแทบไม่มีอันจะกินแต่ด้วยความใจดีของเธอคนนั้นช่วยทำลายกำแพงที่ปิดกั้นหัวใจอันสูงตระหง่าน หลังจากนั้นเป็นต้นมาเขาก็ได้เรียนรู้เรื่องต่างๆมากขึ้น ได้เห็นด้านดีในชีวิต ความอ่อนโยน ความเห็นอกเห็นใจ ความรับผิดชอบในบาปที่ตนกระทำ ช่วงชีวิตนี้เองที่เขาได้สัมผัสและเรียนรู้ถึงความอบอุ่นอย่างแท้จริง ถ้าเปรียบกับเขาเป็นผ้าที่ย้อมไปด้วยสีดำ เธอคือคนซักย้อมผ้าให้มาเป็นสีขาวอีกครั้งหนึ่งนี่เอง
ซึ่งเจค็อบเองก็หวังว่าชีวิตคงเป็นแบบนี้ต่อไป......จนกระทั่ง
เขาในวัย17ปีได้เดินทางกลับบ้านอยู่ดีดีๆ ก็พบกับการแลกค้าขายอาวุธกันระหว่างกลุ่มของฮาเดสและพ่อค้าอาวุธเข้า นอกจากนี้ยังเป็นพยานที่รู้เห็นถึงการฆ่าปิดปากพ่อค้าอาวุธคนนั้น เมื่อกลุ่มฮาเดสรู้สึกถึงคนที่จับตามองอยู่จึงรีบแยกกันค้นหา ดีที่เขานั้นสามารถหนีออกมาได้เสียก่อนเลยรอดตัวไป
เมื่อกลับมาถึงบ้านก็นำความไปบอกทุกคนในบ้านเพื่อจะปรึกษากันว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี ผลคือ ในวันพรุ่งนี้พวกเขาทั้งหมดจะไปแจ้งความกับตำรวจ(ตอนนั้นยังมีใครในบ้านรู้จักฮาเดส) ทว่าก่อนได้ถึงวันรุ่งขึ้น ในยามดึกพวกของฮาเดสที่เป็นอัลฟินทั้ง5คนได้บุกมายังบ้านแล้วทำการฆ่าทุกคนในบ้านโดยเริ่มจากพ่อกับแม่ของเธอคนนั้นก่อน เขาจึงตัดสินใจปกป้องเธอคนนั้นด้วยการต่อสู้กับเหล่าอัลฟินทั้ง5
1คน 2คน 3คน 4คนทั้งหมดทั้งมวลเหล่านี้ถูกเขาฆ่าจนหมด(ถึงจะสะบักสะบอมก็ตามที) จนกระทั่งถึงคนที่5เขากลับเสียท่าเพราะความเหนื่อยล้าสะสมและจากการโดนรุมอย่างยาวนาน และนั้นก็ก่อเกิดเรื่องที่เป็นบาดแผลแห่งความเจ็บปวดที่หลอกหลอนเขาไปตลอดกาล
หลังเล่นงานเขาจนสิ้นท่า มันก็เข้าไปสังหารเธอคนนั้นอย่างเลือดเย็นด้วยการยิงจ่อหัวหลายครั้งจนถึงแก่ชีวิต ในขณะที่เขาทำได้เพียงนอนดูอยู่เฉยๆเท่านั้น และก่อนที่เขาจะถูกยิงจ่อหัวเป็นคนสุดท้าย ได้พูดไว้ว่า
"ไปลงนรกซะ"
ความสามารถพิเศษ : การต่อสู้ทุกรูปแบบโดยเฉพาะมวยไทยถนัดสุดของที่สุด ฟรีรันนิ่ง ทำลายหลักฐาน เค้นความลับจากศัตรู ขับขี่มอไซด์ เรียนรู้การต่อสู้ได้เร็ว ที่สำคัญคือ การสังหารคนทุกรูปแบบและความอึดที่ตายยากตายเย็น มันจ่อยิงเข้าหัวเขาเข้าเต็มและเดินจากไปพร้อมเผาบ้านให้เรียบร้อย ทว่ามันไม่รู้เลยว่าสิ่งที่ตัวเองทำไว้มันผิดมหันต์เพราะกระสุนนัดที่อยู่เจาะลงสมองของเจค็อบนั้นดันไปกระตุ้นพลังอัลฟินที่ถูกเก็บซ่อนไว้ในส่วนลึกของสมองให้ตื่นขึ้น และกลับมามีชีวิตอีกครั้ง ก่อนจะหายสาบสูญไปพร้อมกับบ้านที่ลุกเป็นเพลิง กลายเป็นเถ้าถ่านแห่งความทรงจำ
ทางฮาเดสคิดว่าเจค็อบนั้นได้ตายจริงๆ ทว่ามันไม่ใช่อย่างรุนแรง หลังจากวันนั้นเป็นเวลา1ปี อัลฟินที่เผาบ้านนั้นได้พบเป็นศพอยู่ในห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่าโดยหน้าจุ่มหน้าอยู่นอกอ่างอาบน้ำและมีเลือดไหลออกมาจากศีรษะ สาเหตุการตายมาจากการถูกใครบางคนจับกดน้ำและในระหว่างนั้นก็ถูกเข่าแทงซ้ำเข้าไปที่ศีรษะอย่างไม่ยั้งจนตาย โดยฆาตรกรได้ทิ้งข้อความในห้องไว้ว่า Go to hell
ใช่แล้ว เขายังไม่ตายและที่หายไปก็เพื่อฝึกฝนตัวเองให้อันตรายมากพอ มากพอจะให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังในนอนไม่หลับ ไม่มีความสุขเมื่อรู้ว่าพวกตนพร้อมตายได้ทุกเมื่อ
พวกมันพรากความสุข แจกจ่ายความตายมาให้ผู้อื่นมามากพอแล้ว บัดนี้ถึงเวลาเสียทีที่พวกมันจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกของคนเหล่านั้นได้เสียที!!
ทางฮาเดสคิดว่าเจค็อบนั้นได้ตายจริงๆ ทว่ามันไม่ใช่อย่างรุนแรง หลังจากวันนั้นเป็นเวลา1ปี อัลฟินที่เผาบ้านนั้นได้พบเป็นศพอยู่ในห้องน้ำในสภาพเปลือยเปล่าโดยหน้าจุ่มหน้าอยู่นอกอ่างอาบน้ำและมีเลือดไหลออกมาจากศีรษะ สาเหตุการตายมาจากการถูกใครบางคนจับกดน้ำและในระหว่างนั้นก็ถูกเข่าแทงซ้ำเข้าไปที่ศีรษะอย่างไม่ยั้งจนตาย โดยฆาตรกรได้ทิ้งข้อความในห้องไว้ว่า Go to hell
ใช่แล้ว เขายังไม่ตายและที่หายไปก็เพื่อฝึกฝนตัวเองให้อันตรายมากพอ มากพอจะให้ผู้ที่อยู่เบื้องหลังในนอนไม่หลับ ไม่มีความสุขเมื่อรู้ว่าพวกตนพร้อมตายได้ทุกเมื่อ
พวกมันพรากความสุข แจกจ่ายความตายมาให้ผู้อื่นมามากพอแล้ว บัดนี้ถึงเวลาเสียทีที่พวกมันจะได้รับรู้ถึงความรู้สึกของคนเหล่านั้นได้เสียที!!
ส่วนพลังอัลฟินของเขาจะเป็นการปลดปล่อยลิมิตร่างกายจนถึงขีดสุด ทั้งมวลกล้ามเนื้อ กระดูกและสมองจะทำงานเต็มที่100% ในสภาพนี้เขาจะมีพละกำลังและความเร็วมากกว่าปกติมากโขหลายเท่าทว่าจะจำกัดเวลาอยู่ที่3นาที ซึ่งเขาต้องพยายามปิดฉากศัตรูให้เร็วที่สุด ถ้าเกิดเกินเวลาจะทำให้เขาไม่สามารถขยับร่างกายได้เป็นเวลา6ชม.
อื่นๆ : เวลาที่บาดเจ็บเจียนตาย เขามักจะได้เห็นภาพหลอนในอดีตมาปรากฏให้เห็นตลอด
งานอะไรต่างๆที่เสี่ยงอันตรายเขามักจะขออาสาทำตลอด
งานอะไรต่างๆที่เสี่ยงอันตรายเขามักจะขออาสาทำตลอด
บทที่ต้องการ : ถ้าเป็นไปได้ขอเอาตัวนี้ไปเป้นพระเอกจะได้มั้ยครับ(?)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น