Review Light Novel โดยอคติล้วนๆ

ลำดับตอนที่ #157 : อามาคาวะ สาวน้อยนักล่าพิธีกรรมปริศนา เล่ม 1-4 ปริศนาเอ่ยอย่าซับซ้อนไปเลย

สำนักพิมพ์: Zenshu

ราคาปก: 125-145 บาท

แนวเรื่อง: Action, Comedy, Fantasy, Romance, School Life

แต่งเรื่อง: Tetsu Haruma

Illustration: Kanae Hontani

แปล: Koko Hinamura

สถานะปัจจุบัน: ตีพิมพ์ออกมา 4 เล่มจบแล้ว ดูรูปปกทุกเล่มได้ตรงนี้ครับ

เรื่องย่อ:

...“ฉันมาเพื่อล่ามัน นายหนีไปคนเดียวเหอะ”...จู่ๆ ยูคิมิจิที่เป็นนักเรียนม.ปลายธรรมดาก็ถูกอามาคาวะ อามาเนะ นักเรียนย้ายมาใหม่จู่โจมอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และคนที่มาช่วยยูคิมิจิที่กำลังหนีหัวซุกหัวซุนก็คือ... อามาคาวะ อามาเนะคนนั้นนั่นเอง อามาเนะยกดาบขนาดใหญ่ชื่อ “คาเซะนาคิ” ขึ้น พร้อมกับฟาดฟันไปที่ “ดอปเปลเกงเกอร์” ศัตรูที่มีใบหน้าเหมือนเธออย่างกับแกะ แล้วยังประกาศอีกว่า “ศัตรูกำลังไล่ล่ายูคิมิจิอยู่ จากนี้ไปฉันจะปกป้องนายเอง” พร้อมกับเรียกปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ “ฮิเทย์โคชิกิ” หนึ่งใน 20,004 แบบออกมา มันคือพิธีกรรมซึ่งอยู่นอกกฎฟิสิกส์ของโลกนี้ การพบกันของอามาเนะ ผู้ใช้ฮิเทย์โคชิกิ “คาไมทาจิ” กับยูคิมิจิ ได้เปิดประตูไปสู่เรื่องราว “อันไม่น่าจะเกิดขึ้นได้”! การต่อสู้สุดมันในรั้วโรงเรียนได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!

ความคิดเห็นหลังจากอ่านจบ:

               ปัจจุบันผมได้อ่านผลงานของอ.ฮามุระมาสามเรื่องแล้วคือ อิจิโนะ เกมโชคชะตาหาอดีต และเรื่องนี้อามาคาวะเป็นผลงานที่ผมชอบน้อยสุดครับ คงเพราะเขียนเป็นเรื่องแรกๆ ทำให้ยังขาดลูกล่อลูกชนไปบ้าง บางจุดดูแล้วขาดๆเกินๆ จนขาดความน่าจดจำไป ปกติแล้วนิยายของอ.ฮามูระจะเป็นการผสมผสานของ

ฮาเร็มซาบซ่านดราม่าพอเป็นกระสัย + ปริศนาลึกลับมีหักมุมบ้าง + แฟนตาซีสไตล์จูนิเบียว

พล็อตเรื่องของอามาคาวะเป็นสูตรสำเร็จตามท้องตลาดทั่วไปครับ คือพระเอกได้พบตัวจริงของนางเอก ที่ปกติสวมหน้ากากเป็นคนเรียบร้อย ที่จริงมีฐานะอีกแบบ แล้วทำหน้าที่ปราบปีศาจหรือปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติ ทำให้พระเอกต้องมาจับพลัดจับพลูมาเป็นเบ๊นางเอก จากนั้นค่อยมาค้นพบว่าพระเอกมีพลังบางอย่างแอบซ่อนอยู่ พล็อตนี้เกร่อมากแต่ผมกลับชอบนะ เพราะแนวเรื่องสไตล์นี้พระเอกกับนางเอกจะต้องมาอาศัยด้วยกัน และเรามักจะได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของนางเอกจากซึนๆมาเป็นเดเระได้เป็นลำดับขั้นตอน สรุปคือพล็อตไม่มีปัญหาครับ แต่ผมติดใจตรงการเล่าเรื่อง

               อย่างแรกเลยคือการตั้งชื่อพลังหรือฉายา ที่อ.ฮามูระมักจะใช้ชื่อยาวๆจำยาก ยิ่งเรื่องอามาคาวะนี่บางครั้งเรียกสิ่งเดียวกันดันใช้คำเรียกต่างกันเช่น พิธีลวงตากับพิธีนิรมิต พิธีต้นกำเนิดกับพิธีนิรันดร์ เล่นเอาอ่านแล้วมึนตึบ จุดที่สองคือปริศนาในเรื่อง เป็นเรื่องปกติที่นิยายจะมีการทิ้งปมปริศนาความเป็นมาของตัวละคร และค่อยๆเฉลยเผยปมทีละน้อย เพื่อให้คนอ่านเกิดความรู้สึกอยากติดตาม ประเด็นสำคัญคือคนเขียนสามารถเขียนอธิบายได้กระจ่าง สมเหตุสมผล และรับได้มากแค่ไหนซึ่งเรื่องนี้ทำได้แย่ครับ เพราะอ่านแล้วไม่เคลียร์ เช่นเฉลยว่าที่จริงพระเอกเป็น... นางเอกเป็น..... ผมก็มักสงสัยว่า......นี่คืออะไรว่า บางทีบอกชื่อมามีแต่ตัวละครสามสี่ตัวเข้าใจกันเอง คนอ่านไม่เก็ต รู้สึกเหมือนโดนกีดกันเลยแฮะ ฉากเฉลยปมที่ไม่เคลียร์ทำให้เนื้อเรื่องขาดความน่าจดจำ พอมาอ่านเล่มต่อก็ลืมรายละเอียดไปเกือบหมด ยิ่งอ่านก็ยิ่งงง

               ตัวร้ายของเรื่องที่จนจบก็ยังไม่เข้าใจวัตถุประสงค์เท่าไหร่

 

               พูดถึงข้อเสียไปแล้วขอพูดถึงข้อดีบ้าง ก็คือคนเขียนมักผสมผสานแนวต่อสู้แฟนตาซีเข้ากับฉากชีวิตประจำวัน อย่างเล่มจบนี่ถึงแม้จะต้องไปสู้ตัดสินกับตัวร้าย ก็ยังมีฉากงานโรงเรียน และสอนทำขนมให้รู้สึกซาบซ่า ที่สำคัญคือผลงานของอ.ฮามูระมีความเสี่ยงที่จะจบวินต่ำมาก เนื่องจากตัวเอกมักจะมีความรู้สกกับตัวละครหญิงในเรื่องแบบเท่าเทียบ การเทบทก็กระจายอย่างทั่วถึง (แม้ว่าอ.ฮามูระมักจะเอาชื่อนางเอกหลักมาตั้งเป็นชื่อนิยายเช่น อามาคาวะ อิจิโนะ บาร็อค แต่ก็ไม่ได้อวยเป็นพิเศษ) จึงเหมาะสำหรับคนที่อยากอ่านตอนจบแบบฮาเร็ม หรือจบแบบไปโรงเรียนด้วยกัน

นางเอกหลักอามาคาวะอามาเนะ เปลือกนอกเป็นสาวเพอร์เฟ็คแต่ที่จริงเป็นเด็กไม่เอาไหน

 

เพื่อนสมัยเด็กที่ตอนแรกดูเป็นคุณหนูชิลๆ แต่ที่จริงโคตรรักพระเอกเลย

 

สาวหูแมวปรากฏตัวในเล่มสอง ผสมผสานความน่ารักแบบเด็ก ความภักดีแบบสัตว์เลี้ยง

 

ระดับความพึงพอใจ: 3/5 แนะนำสำหรับคนที่ต้องซี่รี่สั้น ความสนุกระดับอ่านได้เรื่อยๆ และจบไม่วินครับ

Spoiled ตอนจบ

นางเอกแต่ละคนผลัดกันสารภาพรักพระเอก

จากนั้นก็คาดคั้นว่าพระเอกจะเลือกใคร ซึ่งพระเอกก็ตอบว่า

“ขอคิดดูก่อน”