คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : [Fic SJ KyuMin] Help Me!!! ช่วยด้วย แฟนผมหื่น 14
Chapter 14
“ นาย!!!.... ”
“ สวัสดี เราเจอกันอีกแล้วนะครับ คุณลีซุนคยู อ้อ หรือจะเรียกให้ถูกก็คือ พี่ซันนี่ ”
ร่างสูงที่ยืนพิงผนังพูดอย่างสบายอารมณ์ ผิดกับหญิงสาวที่เหงื่อแตกซิกๆ
“ เอ่อ...คยูฮยอนนี่เอง มายืมหนังสือเหรอคะ ถ้างั้นเชิญตามสบายเลยค่ะ ”
กระรอกน้อยหาทางชิ่งทันที ขืนอยู่ก็ซวยดิ เผ่นดีกว่า
“ แล้วนี่ล่ะ ไม่เอาแล้วเหรอ ”
คยูฮยอนชูรูปในมือขึ้น ทำให้ซันนี่นึกอะไรบางอย่างได้ทันที
“ ทำไมรูปนั่นถึงไปอยู่ที่นายได้ล่ะ หรือว่า... ”
“ ถูกต้อง ผมเป็นคนเก็บกระเป๋าสตางค์ได้ ”
“ นายมาค้นกระเป๋าของคนอื่นแบบนี้มันเสียมารยาทนะ ”
ซันนี่ที่หายอึ้งแล้วก็ต่อว่าทันที
“ แล้วการที่คุณมาหลอกผม มันไม่เสียมารยาทกว่าเหรอ ”
คยูฮยอนสวนกลับ ร่างสูงเยื้องกรายเข้ามาหาหญิงสาวอย่างเคร่งขรึม แต่เรื่องอะไรที่ซันนี่จะยอมรับง่ายๆล่ะ
“ หลอกอะไร ฉันไปหลอกอะไรนายตั้งแต่เมื่อไหร่ อย่ามามั่ว ”
“ งั้นเหรอ ถ้างั้นรูปนี่มันหมายความว่าไง”
คยูฮยอนดึงรูปที่ซันนี่ถ่ายกับซองมินออกมาจากกระเป๋าเสื้อ
“ อ..เอ่อ..คือว่า...มัน ”
ซันนี่ได้แต่อ้ำอึ้ง โดนจับได้คาหนังคาเขาแบบนี้จะแก้ตัวยังไงดีล่ะ
“ ผมว่าเราไปหาที่นั่งกันดีกว่า เพราะเห็นทีว่าเราคงมีเรื่องต้องคุยกันอีกยาว ”
“ ไม่เอา ไม่ไป ”
ซันนี่ปฏิเสธ สองขาเตรียมจะก้าวหนีแต่คยูฮยอนไวกว่า มือหนาคว้าข้อมือเล็กแล้วออกแรงลากไปที่รถของตน
“ ขึ้นไป ”
คยูฮยอนสั่งอย่างวางอำนาจ แต่การกระทำนี้ทำให้หญิงสาวไม่พอใจ
“ นี่พูดจาให้มันดีๆหน่อยสิ อย่างน้อยฉันก็เป็นรุ่นพี่นายนะ ”
“ ก็ได้ๆครับ พี่ซันนี่ พอใจมั๊ย ”
ร่างสูงเหยียบคันเร่ง เค้าขับรถไปเรื่อยๆ ไม่คิดที่จะพูดคุยอะไร แต่ซันนี่ที่ทนความเงียบที่น่าอึดอัดไม่ไหวก็ชวนคุย
“ นายกับซูยองเป็นอะไรกัน ”
“ ผมไม่จำเป็นต้องบอกพี่ ”
ใบหน้าเรียบเฉยแบบไม่แคร์โลกของคยูฮยอนทำให้ซันนี่หมั่นไส้ แต่แล้วก็คิดเรื่องบางอย่างออก เรื่องที่เธอมั่นใจว่าจะให้เจ้าเด็กไม่มีมารยาทคนนี้ต้องยอมบอก
“ แต่ฉันเคยเห็นนายกอดจูบกับซูยอง ”
“ เหรอครับ แล้วไง? ”
ท่าทีไม่ทุกข์ไม่ร้อนของคยูฮยอนทำให้ซันนี่ถึงกับอึ้ง ทั้งที่มั่นใจว่าเรื่องนี้จะพลิกทำให้เธอกลับมาเป็นต่อ แต่มันกลับไม่เป็นอย่างนั้นจึงทำให้เธอหงุดหงิด
“ แล้วไงเหรอ นายพูดแบบนี้ได้ยังไง ซองมินรักนายมาก แต่นายตอบแทนเพื่อนฉันโดยการทำแบบนี้เหรอ ”
“ พี่ไม่รู้อะไรก็อย่าพูดดีกว่า ”
ดวงตาคมยังคงแน่วแน่กับเส้นทาง
“ งั้นนายก็พูดมาสิ ฉันจะได้รู้ ”
“ มันยังไม่ถึงเวลา ”
คยูฮยอนตอบเรียบๆ เค้าไม่คิดจะตอบคำถามใดๆตอนนี้
“ แล้วเมื่อไหร่จะถึงเวลาล่ะ ต้องรอให้ซองมินเสียใจจนตายก่อนหรือไง ”
ซันนี่ตะคอกใส่อย่างเหลืออด ความอดทนหมดลงเมื่อเห็นท่าทีเฉยชาของคนตรงหน้า แต่ประโยคนี้ทำให้คยูฮยอนหันกลับมา ดวงตาคมเปล่งประกายเจิดจ้า
“ พี่ซองมินจะไม่มีวันเสียใจ ”
ซันนี่อึ้งกับแววตาคู่นั้น สายตาที่เต็มไปด้วยความจริงใจ แต่การกระทำมันขัดกันเหลือเกิน แล้วเธอควรจะทำยังไงดี
“ แต่สิ่งที่นายทำอยู่ทำให้ซองมินเสียใจนะ ”
“ ถ้าไม่เชื่อก็ช่วยนั่งเงียบๆเถอะ ”
คยูฮยอนตัดบท ในเมื่อไม่อีกฝ่ายคิดจะเชื่อแล้วจะอธิบายทำไมให้เสียเวลา
“ นาย.. ”
“ เลิกพูดสักทีเถอะ ”
คยูฮยอนเหยียบคันเร่งหนักๆส่งผลให้ร่างของซันนี่ถูกกระชากด้วยความเร็วของรถจนต้องยอมนั่งหุบปากเงียบๆ ไม่นานรถคันงามก็ชะลอความเร็วลงก่อนจะจอดสนิทที่สวนสาธารณะเล็กแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มที่ทำหน้าที่คนขับก็เปิดประตูและก้าวลงจากรถ
“ มาที่นี่ทำไม ”
ซันนี่เดินตามลงมาแล้วเอ่ยถามคนรักของเพื่อนที่นั่งอยู่ม้านั่ง คยูฮยอนไม่ได้ตอบอะไรและส่งสายตาเป็นเชิงสั่งให้นั่งลง
“ บอกมา ว่าพี่ซองมินวางแผนอะไรไว้ ”
เมื่อเห็นว่าซันนี่นั่งลงแล้ว คยูฮยอนก็เข้าเรื่องทันที เรื่องที่คาใจเค้ามานานแล้ว
“ แผน...แผนอะไร ไม่เห็นรู้เรื่อง ”
“ อย่ามาโกหก วันนั้นในร้านอาหารที่พี่คุยกับพี่ซองมิน ผมได้ยินทุกอย่าง ”
คยูฮยอนบอกคนที่ทำมึน ยังจะบอกว่าไม่รู้เรื่องอีก ก็ในเมื่อเค้าได้ยินกับหูของตัวเอง
“ เฮ้อ...ทำไมฉันถึงได้ซวยแบบนี้น้า ”
กระรอกน้อยตัดพ้อในชะตากรรมของตนเอง มันผิดตั้งแต่เธอตอบตกลงยอมช่วยซองมินในวันนั้น หรืออันที่จริงต้องบอกว่ามันผิดตั้งแต่คบซองมินเป็นเพื่อนแล้วต่างหาก
“ เลิกลีลาได้แล้ว บอกผมมาเร็ว ”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการบังคับขู่เข็ญทำให้ซันนี่รู้สึกหมั่นไส้ ไอ้เด็กบ้านี่หนิ... ว่าแต่ทำไมเธอต้องกลัวคยูฮยอนด้วยล่ะ จับได้แล้วไงล่ะ ก็ถ้าเธอจะไม่บอกซะอย่าง คยูฮยอนจะทำอะไรได้
“ เชอะ นายสั่งฉันไม่ได้หรอก ทำไมฉันต้องทำตามที่นายสั่งด้วยล่ะ ”
“ อยากรู้คำตอบมั๊ยล่ะ นี่ไง คำตอบของผมว่าทำไมพี่ต้องทำตามที่ผมบอก...ทุกอย่าง ”
มือหนาล้วงไปที่กระเป๋าเสื้อแล้วหยิบบางอย่างที่ทำให้ซันนี่ถึงกับจุก อ้าปากพะงาบๆอย่างคนพูดไม่ออก
“ ว่าไงฮะ จะบอกผมได้หรือยัง ”
คยูฮยอนชูแผ่นกระดาษในมือไปมา มันคือรูปของซูยองที่ซันนี่แอบถ่ายไว้และใส่ไว้ในกระเป๋าสตางค์นั่นเอง
“เอาคืนมานะ ”
มือเล็กเอื้อมไปหวังจะหยิบรูปสุดหวงนั้นคืนมา แต่คยูฮยอนไวกว่าจึงหลบได้
“แรงบันดาลใจของฉัน ฉันรักเธอนะซูยอง อะไรจะหวานปานนั้น ”
คยูฮยอนอ่านประโยคที่ซันนี่เขียนไว้หลังรูปพลางดัดเสียงให้เล็กๆแหลมๆ ซันนี่ทั้งโกรธทั้งอาย ใบหน้าน่ารักแดงก่ำ
“ หยุดนะ ถ้านายไม่หยุด ฉันจะยุซองมินให้เลิกกับนาย ”
“ คิดว่ายังมีโอกาสจะได้ทำแบบนั้นอีกเหรอฮะพี่ซันนี่ เอาล่ะ เลิกเล่นได้แล้ว ผมมีข้อเสนอ ”
คยูฮยอนเปลี่ยนท่าทีจากเล่นสนุกเป็นจริงจัง ท่าทางที่ดูเอาจริงทำให้ซันนี่รู้สึกกลัวขึ้นมา
“ ข้อเสนออะไร ”
“ บอกผมมา ว่าพี่ซองมินวางแผนอะไร ไม่งั้นก็เตรียมตัวเป็นคนดังได้เลย เพราะผมเอาเรื่องที่พี่ชอบชเวซูยองไปประจานให้ทั่วทั้งมหาวิทยาลัยเลย และที่สำคัญ รูปใบนี้จะถูกส่งตรงไปถึงมือชเวซูยองอีกด้วย ”
“ นาย... ”
ซันนี่พูดไม่ออก ไม่รู้ว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่าที่ชั่วพริบตา เธอเห็นคยูฮยอนมีหางสีดำโผล่ขึ้นมา คนรักของซองมินนี่น่ากลัวจริงๆ แต่จะว่าไปมันก็น่ากลัวทั้งคู่นั้นแหล่ะ คู่รักอีวิล....
“ ว่าไงครับ ”
“ ตกลง แต่นายต้องรับปากกับฉันก่อนว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับใคร โดยเฉพาะซูยอง ”
“ โอเค ผมสัญญา ”
คยูฮยอนรับปาก เมื่อทำการตกลงกันได้ ซันนี่ก็เล่าเรื่องทุกอย่างให้คยูฮยอนฟัง ในตอนแรกร่างสูงนั่งฟังเงียบๆ แต่ฟังไปเรื่อยๆคิ้วเข้มก็ขมวดมากขึ้น
“ ฉันล่ะสงสัยจริงๆว่านายไปทำอะไร ซองมินมันถึงวิตกจริตแบบนี้ ”
ซันนี่พูดขึ้นหลังจากที่เล่าจบ เธอเองก็สงสัยเหมือนกัน คู่นี้ก็ดูรักกันดีนี่นาแต่ทำไมถึงไม่เชื่อใจกัน
“ ไม่รู้สิ รู้แต่ว่าตอนนี้ผมคงต้องทำอะไรซักอย่างเพื่อให้พี่ซองมินเชื่อใจผมและเลิกคิดมากซักที ”
“ นายจะทำอะไร ”
ซันนี่สงสัย
“ ผมก็... ”
คยูฮยอนตอบเพียงแค่นั้น แต่ซันนี่ที่เห็นสีหน้าของคยูฮยอนก็รู้สึกสงสารเพื่อนขึ้นมาทันที ดูหน้าคยูฮยอนสิ มันทั้งเจ้าเล่ห์ทั้งหื่นจนน่าขนลุก งานนี้เพื่อนเธอต้องรับศึกหนักแน่ๆ คงต้องรีบเตือนให้กระต่ายอ้วนเตรียมฟิตร่างกายไว้ซะแล้ว
TBC.
.........................................................................................................
สวัสดีค่ะแฟนฟิค ขอโทษที่หายไปนานค่ะ(หมอบกราบ) อย่างที่บอกไป คอมไรท์เตอร์เจ๊งค่ะ เอาไปซ่อมมาแล้วแต่ฟิคหายเรียบ เซ็งมากค่ะ เพราะตอนนี้ของเดิมที่แต่งไว้มันดีกว่านี้ พอแต่งใหม่แล้วรู้สึกว่าประโยคมันแปลกๆอ่ะค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ(หมอบกราบอีกรอบ) แล้วก็ขอขอบคุณแฟนฟิคด้วยนะคะที่ไม่หนีกันไปไหน ซึ้งจริงๆค่ะ
สำหรับแฟนฟิคคนไหนที่ทิ้งเมล์ขอเอ็นซีไว้แต่ยังไม่ได้ รบกวนช่วยเช็คหน่อยนะคะว่าเมล์มีปัญหาอะไรหรือเปล่า เพราะไรท์เตอร์ส่งให้เกือบครบทุกคนแล้วค่ะ มีเพียงสองสามคนที่ส่งไม่ได้ ไรท์เตอร์โพสต์บอกไว้ในข้อความลับแล้วด้วย ช่วยตอบกลับด้วยนะคะ
สุดท้ายสำหรับคนที่ประสบปัญหาน้ำท่วม ขอให้เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ สู้ๆค่ะ
ความคิดเห็น