คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : งานเต้นรำที่แสนจะวุ่น
ตอนนี้พวกวองโกเล่ได้มาถึงสถานที่จัดงานแล้ว ที่นั่นก็คือ...........ริมสระว่ายน้ำของโรงเรียน ซึ่งดูเหมือนเอลด้าจะชอบเป็นพิเศษก็แหงละโลโล่มันจัดเพื่อเอลด้าโดยเฉพาะ
แล้วเมื่อพวกวองโกเล่มาถึงทุกคนก็ตาค้างเพราะแต่ละคนอย่างกับเทพบุตรเทพธิดา
แล้วพวกวองโกเล่ก็มานั่งที่โต๊ะวีไอพีที่โลโล่จัดไว้โดยเฉพาะ
แล้วซักพักก็มีนักเรียนคนหนึ่งขึ้นไปพูด
"เอาละครับ เพื่อเป็นการเปิดงานเต้นรำรับน้องในปีนี้ขอเชิญท่านประธานขึ้นมาพูดต้อนรับเหล่าน้องใหม่ด้วยครับ"แล้วจีโน่ก็เดินขึ้นไปตามคำเรียกร้อง
"ก็ไม่มีอะไรจะพูดมาก ก็ขอต้อนรับสู่นามิโมริก็แล้วกันนะ"จีโน่พูดแล้วเดินลงไปท่ามกลางเสียงปรบมือ
"ต่อไปรองประธานครับ"แล้วฮายาเตะก็เดินขึ้นไป
"เหมือนประธานนั่นแหละ"แล้วพี่แกก็เดินลงไป ทุกคนค้างมันจะไม่มีพิธีอะไรซักหน่อยหรอ
"เอ่อ ต่อไปประธานกรรมการคุมกฏครับ"แล้วคาซึกะก็เดินขึ้นไป
"ก็ไม่มีอะไรกเข้ามาแล้ว ก็ทำตัวให้ถูกฏระเบียบของโรงเรียนไม่งั้นฉันขย้ำแน่"แล้วพวกคนในงานก็ต่างคิดขอถอนคำพูดตอนเดินเข้ามาได้ไหม เปลี่ยนจากเทพบุตรเทพธิดา เป็นนางมารกับซาตาน
"ก็ถึงเวลาอันสมควรแล้วนะครับขอเชิญ ท่านประธาน เปิดฟลอร์ครับ"แล้วจีโน่ก็คุกขอให้โยโกะเต้นรำด้วยแล้วเดินไปที่ฟลอร์ หลังจากจบ 1 เพลงทุกคนก็เริ่มไปเต้นรำตาม
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อไปจะพากย์เป็นคู่แล้วนะเริ่มจากจีโน่กับโยโกะก่อน
หลังจากที่ทั้งคู่เต้นรำไปทั้งหมด 5 เพลงกเริ่มเหนื่อยจึงมานั่งที่โต๊ะ
"จี นายเหนื่อยไหม"โยโกะถาม แล้วยื่นน้ำให้ จีโน่ก็รับไปดื่ม
"ขอบใจก็นิดหน่อยอะนะ เป็นประธานนักเรียนก็งี้แหละ"จีโน่ว่า โยโกะจึงยิ้มให้ ในใจของจีโน่ได้แต่คิดว่ายัยนี่จะยิ้มทำไมนะเดี๋ยวฉันก็กลายเป็นพวกหลายใจชอบคน 2 คนในเวลาเดียวกันหรอก
แล้วความสุขก็หมดลงเมื่อมีมารมาผจญ
"พี่จี เหนื่อยไหมค่ะเดี๋ยววา(มาจากวารายุ)ซับเหงื่อให้นะค่ะ(อยากจะขอโทษคนสมัครที่ไม่ว่ายังไงมันก็ต้องร้าย)"แล้ววารายุก็เอามาเช็ดหน้ามาเช็ดให้ ในใจโยโกะได้แต่สับสนเธอก็รู้อยู่หรอกว่าวารายุชอบจีโน่แต่ก็ไม่คิดว่าเธอจะหักหลังแล้วทำแบบนี้
"โยโกะเป็นอะไรรึเปล่า"จีโน่ถามเมื่อจู่ๆเห็นโยโกะเงียบไป เพราะปกติเจ้าหล่อนต้องมาเห็นดีเห็นงามกับวารายุ
"เปล่าค่ะ แค่รู้สึกปวดหัวนิดหน่อยขอตัวกลับก่อนนะ"แล้วโยโกะก็เดินไปเลย
"โยโกะๆ วาพี่ขอตัวก่อนนะ"แล้วจีโน่ก็สลัดแขนวารายุแล้ววิ่งตามโยโกะไป
ในใจของวารายุคิด ชิ ฝากไว้ก่อนเถอะ ยังไงฉันก็ต้องเอาพี่จีโน่มาเป็นแฟนฉันให้ได้
ทางด้านจีโน่ที่ตามโยโกะไป
"โยโกะเป็นอะไรรึเปล่า"จีโน่เดินตามาทันเพราะโยโกะสะดุดล้มนั่นเอง
"เปล่าสบายดี นายกลับไปอยู่เป็นเพื่อนวาเถอะนะ"โยโกะว่า
"โยโกะเธอเป็นอะไรก็บอกฉันมาเถอะ"จีโน่บอก เขารู้สึกไม่สายใจเลยที่เห็นโยโกะเป็นแบบนี้
"เป็นอะไรนะหรอ ถามได้ก็สับสนนะสิ ที่ผ่านมาฉันรักนายมาตลอดรักข้างเดียวทั้งๆที่ก็รู้อยู่ว่านายชอบเอลด้า แต่ก็ทำเพื่อนายมาตลอดจนฉันมีเพื่อนสนิทอย่างวารายุฉันรู้ว่าเขาชอบนายก็เริ่มไม่สบายใจแต่เธอก็บอกจะหลีกทางให้ฉันแต่ตอนนี้วากลับมาทำแบบนี้กับนายทั้งๆที่พูดกับฉันยั่งงั้นแล้ว ฉันเลยสับสนว่าฉันนะควรจะรักคนอย่างนายดีรึเปล่า แต่ตอนนี้พอมาคิดๆดูถึงจะรักนายไปนายก็ไม่เคยสนใจเพราะในใจนายมีแต่ผู้หญิงคนนั้นคนที่ชื่อเอลด้า เพราะฉะนั้นพอกันที ฉันมันโง่เองที่ดึงดันไปรักนาย ฉันว่าทุกอย่างมันควรจะจบได้แล้วหัวใจของฉันมันเจ็บๆ ที่นายไม่เคยสนใจมามากพอใจ เรื่องหมั้นนะฉันจะจัดการถอนหมั้นเอง นายก้หลังจากถอนหมั้นก้ไปขอหมั้นเอลด้าซะแล้วก้ดูแลเธอให้ดีด้วยละ"โยโกะพูดเสร็จแล้ววิ่งหายไป ทิ้งให้จีโน่อึ้งที่เขาทำร้ายคนที่ทำเพื่อเขาได้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทำไมแต่งอะไรมันก็ออกมาแนวเศร้าทุกทีเลยคิดแล้วกลุ้ม มาดูคู่นี้บ้างดีกว่า
"เรียวนะ เธออย่ามัวแต่กินได้ไหมไปเต้นรำกัน"ฮายาเตะบอกหลังจากนั่งดูเรียวนะเขมือบมาตั้งแต่เมื่อกี้
"ฉันเต้นไม่เป็น"เรียวนะพูด แล้วเขมือบต่อ
"เดี๋ยวฉันสอน"แล้วฮายาเตะก็ดึงเรียวนะไป ทำให้ตอนนี้เธออยู่ในอ้อมกอดเขา
"เต้นตามฉันละ"ฮายาเตะกระซิบที่ข้างหู เรียวะไม่พูดอะไรเพราะอายจนพูดไม่ออก แล้วเต้นตามที่ฮายาเตะว่า
"แล้ววันนี้มีใครบอกเธอรึยังว่าวันนี้เธอสวยมากเลย"ฮายาเตะพูด (ตอนนี้ยังเต้นรำกันอยู่นะ)
"ก็ยัง มีนายคนแรก"เรียวนะพูด หน้าก็ยังแดงไม่หาย
"นี่ ถ้าสมมุติมีคนมาชอบเธอจะทำไง"ฮายาเตะถาม บางทีเขาอาจจะรู้ก็ได้ว่าเรียวนะชอบเขารึเปล่าถ้าความไม่แตกก่อนนะ
"ก็ต้องดูก่อนว่าใคร ถ้านิสัยแบบนายฉันก็ว่าน่าจะพอได้นะ"เรียวนะพูดแบบซื่อๆ แต่ทำเอาใจของฮายาเตะลอยเพราะความดีใจไปดาวอังคาร
"แล้ว ถ้าสมมุติฉันชอบเธอละ"ฮายาเตะพูด เรียวนะตกใจมากเลยไปเหยียบเท้าฮายาเตะ เข้ามันคงไม่เจ็บเท่าไรถ้ารองเท้าที่เธอใส่ไม่ใช่ส้นสูง
"ขะ...ขอโทษเจ็บมากไหม"เรียวนะพูด เมื่อเห็นเลือดที่เท้าของฮายาเตะ ก็ส้นสูงมันแหลมมากเลยนิแมน้ำหนักตัวของเรียวนะอีก
"ไม่เจ็บเลยมั้งพอไปทำแผลหน่อย"ฮายาเตะพูด เรียวนะรู้ดีว่าฮายาเตะประชดแต่ก้ไม่ได้เถียงกลับเพราะรู้ว่าเธอผิดเต็มๆ จึงพาฮายาเตะไปทำแผล ฮายาเตะก็เสียดายคำตอบของเรียวนะเหมือนกันแต่ก็โล่งที่เรียวนะลืมไปแล้วว่าเขาพูดอะไร
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาดูที่นางร้ายกันบ้าง
"ทำได้ดีมากเลยวา"มิคุรุบอกหลังจากที่เห็นโยโกะวิ่งออกไป
"ไม่ต้องชมหรอกยังไงฉันก็ยังไม่ได้พี่จีโน่มาเป็นแฟนอยู่ดี"วารายุพูด ตอนนี้ในใจของเธอเองก็ยังสับสนอยู่ไม่น้อยที่ทำแบบนั้น
"เอาน่าพยายามต่อไป ว่าแต่มิโฮะเธอจะไปป่วนคู่ไหน"มิคุรุหันไปถามมิโฮะที่ทำหน้าตาครุ่นคิดอยู่
"คู่พี่ไทจินสุดหล่อกับยัยฮายารุอะไรนั่นก็ละกัน"มิโฮกะพูดที่เลือกป่วนคู่นี้ไม่ใช่อะไนเพราะเธอเริ่มรู้สึกว่าจะชอบไทจินเข้าให้แล้ว ซึ่งมิคุรุก็ดูออก
"หึ ชอบนะชอบได้แต่อย่าทำให้เสียงานเชียวละ"มิคุรุบอก
"ไม่เสียงานอยู่แล้วน่า บอกพี่เธอเถอะจ้องยัยคาซึกะอะไรนั่นตาเป็นมันอยู่แล้ว แน่นอนว่ารวมถึงนาคุรุที่มองรุ่นพี่โลโล่อยู่แบบตาไม่กระริบด้วย ห่วง 2 คนนี้จะดีกว่า ห่วงฉันไปก็เสียเวลาปล่าว"มิโฮกะว่า เธอนะมือฉันไหนแล้วเรื่องแค่นี้มีหรือจะพลาด
"นั่นสินะ"มิคุรุว่า แล้วยิ้มอย่างชั่วร้าย
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาที่คู่โนโนสึมิบ้าง
"สาวน้อยครับได้โปรดเต้นรำกับผมสักเพลงด้วยนะครับ"โนโน่ว่า มันคงทำให้นาสึมิรู้สึกดีมาก ถ้าโนโน่มาขอเธอไม่ใช่เหล่าแฟนคลับของเขา ตอนนี้ในใจนาสึมิเกิดคำถามขึ้นมากมาย ทั้งที่มีคนมาขอเธอเต้นรำตั้งเยอะแยะแต่ใจมันบอกว่าอย่าไปทุกครั้งให้รอโนโน่รอเพื่อเขาจะมาขอเราเต้นรำทำไมนะทำไมต้องรอเขาด้วย ทั้งที่เขาไม่ชายตามองเราเลยด้วยซักนิดตั้งแต่เข้ามาในงานเอาแต่เต้นรำกับสาวๆ แล้วทำไมนะขนาดเราเป็นคู่หมั้นเขายังไม่ชวนเราเต้นรำแบบคู่อื่นๆบ้าง คำถามเหล่านี้คิดอยู่ในใจของนาสึมิมาตลอดจนเวลาล่วงเลยมาจนดึก
"อ้าวนามิ ทำไมเธอไม่ไปเต้นรำบางละ กินก็ไม่กินนั่งบื้อเป็นยายแก่ไปได้"โนโท่เต้นรำกับสาวๆเป็นสิบคน เห็นนสึมินั่งเงียบมานานหลายชั่วโมงประกอบกับเขาเต้นรำจนเหนื่อยเลยเดินมาถาม แต่เขาไม่รู้เลยว่าคำถามนั้นมันก่อให้เกิดฉนวนบางอย่างในใจของนาสึมิ"
ปึง < เสียงนาสึมิทุบโต๊ะ
"นายมันจะไปเข้าใจอะไรฉัน ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะนายนั่นแหละ ถ้าจะถามว่าฉันเป็นอะไถมตัวนายเองซะก่อนเถอะว่านายทำอะไรกับฉันไว้ฉันถึงเป็นแบบนี้ นายกลับไปคิดดูให้ดีว่านายนะทำหน้าที่ของคู่หมั้นที่ดีแบบที่คนอื่นเขาทำบ้างหรือยังแล้วค่อยมาถามฉันอีกทีดีกว่าว่าฉันเป็นอะไร"แล้วนาสึมิก็วิ่งออกไป โนโน่ได้แต่งงนี่เราทำอะไรผิดเนี่ยสงสัยกลับไปต้องปรึกษาพี่จีโน่หน่อยแล้ว
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เศร้าอีกแล้วหันไปแต่งแนวเศร้าๆดีไหมเนี่ยฉัน มาต่อคู่คาอุริริวนะก่อนนะ
"นี่อุริไปเต้นรำกัน"ริวนะชวนอุริ หลังจากเห็นเธอนั่นเหม่อนานแล้ว
"อืม" แล้วทั้งคู่ก้เต้นรำกันที่อุริเหม่อไม่ใช่อะไรก้นึกเรื่องที่ริวนะพูดอยู่นะสิ คิดทางไหนก็ได้แต่คำว่าริวนะชอบเรา อุริเลยตัดสินใจถาม
"นี่ริวที่นายบอกว่า นะ...นายหึงฉันหมายความว่าไงหรอ"คาอุริได้แต่พูดแบบเขินๆ ริวนะคิดแต่ว่าซวยจริงไม่น่าหลุดปากไปเลย
"ซักวันเธอจะรู้เองแหละ"ริวนะตอบแบบปัดๆ
"ถ้านายไม่บอกฉันไม่ยอมจริงๆด้วย"คาอุริพูด ก็เธออยากรู้นิว่าที่เขาพูดนะคือชอบเธอหรือพูดไปงั้น
"ก็ได้บอกก็บอกแต่เธอจะรู้รึเปล่าฉันไม่รู้นะ"ริวนะบอกเขาคิดไว้แล้วว่าจะต้องจบแบบนี้แต่ถ้าตอบไปแบบนั้นจะก็อุริจะไม่รู้แน่ๆ
"อืม"อุริคิดว่ายังไงเธอก็ต้องรู้แน่
"Tiamo"ริวนะพูด แล้วทุกคนว่าอุริจะคิดว่ายังไงละ
"ภาษาอะไรนะ"อุริถาม ก็เธอไม่เคยได้ยินเลยนินา
"อิตาลี ถ้าอยากรู้ว่าแปลว่าอะไรก็ไปหาเองละกัน"แน่นอนว่าเขารู้อยู่แล้วว่าอุริไม่รู้ภาษาอิตาลีเลยซักนิด เพราะลุงฮิบาริเป็นคนญี่ปุ่นป้าเหมยเป็นคนจีน-ญี่ปุ่น แถมอุริไม่เคยช่วยงานพ่อด้วยเธอจะรู้ได้ไงว่า Tiamo นะ แปลว่าฉันรักเธอ
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อไปคู่ เมโลดี้ กับ โคเรน
"เมโลดี้ ได้โปรดเต้นรำกับผมซักเพลงนะเว้ยเฮ้ย"โคเรนทำท่าเหมือนเจ้าชายขอเจ้าหญิงเต้นรำ แล้วมันคงจะโรแมนติกมากถ้าไม่มีคำว่าเว้ยเฮ้ย
"ค่ะ พี่เรน"แล้วทักคู่ก็เต้นรำกัน ได้ซักประมาณ 5 นาที ก็มีผู้หญิงคนนึงเดินมาชนเมโลดี้จนล้ม
"ขอโทษค่ะ พอดีไม่ทันเห็นนะคะ"ใช่แล้วผู้หญิงคนนั้นก็คือมิคุรุนั่นเอง เนื่องจากเธอเห็นคู่นี้แล้วหมั่นไส้จึงมาออกโรงเอง
"ไม่เป็นไรค่ะ"เมโลดี้พูด แล้วโคเรนก็จับมือให้ยืนขึ้น มิคุรุเห็นจึงเริ่มใช้แผน
"คุณใช่รุ่นพี่โคเรนรึเปล่าค่ะ"มิคุรุถาม
"ใช่เว้ยเฮ้ย"โคเรนตอบ มิคุรุถึงจะรำคาญเสียงเว้ยเฮ้ยก็เถอะแต่ก็ต้องคุยต่อ
"ดีใจจังเลยค่ะ ไม่นึกว่าจะได้เจอขอคุยเป็นการส่วนตัวได้ไหมค่ะ"มิคุรุถามแล้วชายตาไปที่เมโลดี้
"งั้นฉัน....."เมโลดี้กำลังจะพูดขอตัวออกไปถึง จะน้อยใจนิดๆก็เถอะแต่เขาขอคุยเป็นการส่วนตัวนิ
"วันนี้คงไม่ได้นะเว้ยเฮ้ย คือคู่หมั้นฉันรออยู่"โคเรนบอก เล่นเอามิคุรุอึ้งเพราะไม่คิดว่าโคเรนจะปฏิเสธ ส่วนเมโลดี้ยิ้มหน้าบานเป็นจานกระด้ง
"งั้นฉันขอตัวค่ะ"มิคุรุพูดแล้วเดินออกไป ร้ายตัวแม่อย่างเธอใช้แผนที่ผู้ชายปกติเขาไม่ปฏิเสธแล้วหมอนี่ยังกล้าปฏิเสธอีกดูท่าเธอจะต้องกลับไปคิดแผนมาใหม่ซะแล้ว
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ต่อไปฮายารุ กับ ไทจิน
"นี่ฮายารุไปเต้นรำกัน"ไทจินชวน ก็เขาอยากจะลองเต้นรำกับฮายารุมานานแล้วมีหรอจะปล่อยให้มันหายไป
"ทำไมฉันต้องเต้นรำกับนาย"ฮายารุถามถามได้ก็เพราะฉันอยากให้เธอเต้นกับฉันไงแต่ก้พูดไม่ได้อยู่ดี
"ก็ลุงรีบอร์นสั่งไว้ไง"ตอนนี้เขานึกอะไรไม่ออกนึกได้แต่คำประกาสิทธิ์ของลุงรีบอร์นที่ชี้นิ้วสั่งพวกเขา
"ก็ได้ก็ได้แต่ขอผู้หญิงเต้นรำขอให้มันดีๆหน่อยไม่ได้หรือไง"ฮายารุบอก
"ก็ได้ๆ เจ้าหญิงฮายารุครับได้โปรดกรุณาเต้นรำกับผมซักเพลงได้ไหมครับ"ไทจินพูดแล้วคุกเข้าลงแบบเจ้าชาย ค่อยดีหน่อยฮายารุคิด
"ค่ะ เจ้าชาย"แล้วทั้งคู่ก็เต้นรำกันท่ามกลางแสงสจันทร์ที่สาดส่องในความมืดดูโรแมนติกเหมือนเป็นเจ้าชายกับเจ้าหญิงจริงๆ แต่เมื่อมีเจ้าชายกับเจ้าหญิงก็มีอีกสิ่งหนึ่งที่ขาดไม่ได้นั่นก็คือ..................แม่มด
"อ๊ะ รุ่นพี่ไทจินนี่ ยินดีที่ได้พบกันนะค่ะ"และแม่มดคนนั้นก็คือมิโฮกะนั่นเอง ทำเอาไทจินกับฮายารุต้องหยุดเต้นรำ
"ยินดีที่ได้พบกันเช่นกับครับ คุณ..."ไทจินพูด
"มิโฮกะค่ะ เรียกมิโฮะก็ได้ค่ะ"มิโฮกะพุดแล้วยื่นมือมาไทจินเลยจับมือตอบส่งผลให้มีพายุรุนแรงลูกหนึ่งก่อตัวขึ้น
"ถ้างั้นฉันขอตัวละกัน ไม่อยากอยู่เป็นก้างขวางคอ"แล้วฮายารุก็เดินออกไปอย่างโมโห
"เดี๋ยวรอก่อนสิ"ไทจินกำลังจะเดินตามไปแต่ก็มือนึงจับเอาไว้
"เดี๋ยวสิค่ะพี่ไทจินมิโฮะมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ"มิโฮกะพูด แผนนี้สำเร็จแน่ก็เธอดูน่ารักกว่ายัยฮายารุตั้งเยอะพี่ไทจินต้องเลือกเธอแน่
"ขอโทษนะ วันอื่นละกัน"แล้วไทจินก็สะลัดมืมิโฮกะทิ้งแล้วเดินตามฮายารุไป
ในใจของมิโฮกะ - หล่อ สุภาพ แถมยังกล้าปฏิเสธคนน่ารักๆอย่างฉันอีก ต้องจับเขาให้ได้ เกิดโรคคลั่งไทจินขึ้นมาซะงั้น
"ฮายารุ เธอจะไปไหน"ไทจินที่เดินมาทันฮายารุถาม
"ก็ไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่เป็นก้างขวางคอคนอื่น แล้วนายละมาแบบนี้มิโฮกะเขาไม่ว่าหรอ"ฮายารุบอก เธอก็ไม่ได้อยากขึ้นชื่อว่าขัดความสุขเขาหรอก
"หึงฉันหรอ"ไทจินถาม ก็ดูท่าทางเธอเหมือนกับท่าทางของแม่ที่เห็นพ่อคุยกับสาวๆเลย
"เปล่าซะหน่อย"อย่าว่าแต่จะตอบเขาเคยเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร
"งั้นกลับบ้านกันเดี๋ยวไปส่ง"ไทจินพูดแล้วถือวิสาสะจับมือฮายารุ
"นายแต๊ะอั๋งฉันหรอ"ฮายารุถาม
"ปล่าวอย่าหลงตัวเองดิ เดินตามมาเงียบๆเถอะ"ตามจริงไม่ใช่อะไรหรอกเขาก็แค่อยากจับมือกันพวกหัวงูมาจีบแล้วก็อยากจำลองภาพที่เขาและเธอจูงมือแบบคนรักกันก็เท่านั้นเอง
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
คู่เอลด้า โลโล่
"เอลด้าไปเต้นรำกันเถอะเว้ยเฮ้ย"โลโล่ชวนแล้ว กำลังจะดึงเอลด้าขึ้นมาเต้นด้วย แต่แล้วก็.........มีนางร้ายมา
"พี่โลโล่อยู่นี่ๆเอง นารุหาตั้งนานไปเต้นรำกันเถอะค่ะ"แล้วนารุก็ลากโลโล่ไปเต้นรำ แต่พวกคุณรู้อะไรไหมความรู้สึกของคนที่ถูกแย่งคนๆนึงไปต่อหน้าต่อตายิ่งเป็นคู่หมั้นเราด้วยแล้วยิ่งยอมไม่ได้ซึ่งเอลด้าก็คิดแบบนั้นถึงเธอจะยอมคนแค่ไหนก็ไม่ได้หมายความว่าจะทนได้
"หยุดนะปล่อยมีจากพี่โลโล่ซะ"เอลด้าบอกเรื่องอะไรเธอจะยอม ทำแบบนี้มันฉีกหน้ากันชัดๆ
"เธอมีสิทธิอะไรมาสั่งฉันฮะ"นาคุรุบอกแบบตกใจหน่อยๆ ไม่คิดว่าเอลด้าจะกล้าทำแบบนี้
"ฉันเป็นคู่หมั้นของพี่เขาแค่นี้พอหรือยังละ"เอลด้าบอก นาคุรุไม่รู้จะเถียงอะไรต่อเลยสะบัดหน้าหนีไปเดินกระทืบเท้าไป
"ขอบใจนะเอลด้า"โลโล่บอก เขานึกว่าจะโดนนาคุรุลากไปซะแล้วแต่ก็ดีแล้วละที่เอลด้ามาห้ามไว้
"ไม่เป็นไรค่ะ"เอลด้าบอกแล้วนั่งลง โลโล่จึงคิดว่านี่อาจจะเป็นโอกาสก็ได้โอกาสที่จะถามถึงความรู้สึกของเธอ
"เอลด้า เธอเสียใจไหมที่ต้องหมั้นกับพี่แทนที่จะเป็นทาคิ"โลโล่ถาม เขาก็รู้ว่าเอลด้าแอบชอบทาคิอยู่
"เอาตามตรงนะค่ะ ก็เสียดายอยู่นะค่ะแต่เอลด้าคิดว่าซึกะกับทาคิเหมาะสมกันมากว่า"เอลด้าพูด จากที่ผ่านมาทาคิไม่เคยจะสนใจเธอด้วยซ้ำไม่เหมือนซึกะที่สามารถทำให้ทาคิมองเธอได้
"งั้นขอโอกาสให้พี่ได้รักเอลด้าได้ไหมเว้ยเฮ้ย"มันจะโรแมนติกกว่านี้ถ้าไม่มีเว้ยเฮ้ยนะ
"ก็ได้ค่ะ"เอลด้าตอบ ใช่แล้วถ้าเป็นพี่โลโล่ละก็อาจจะทำให้เราเปลี่ยนใจจากทาคิไปชอบพี่เขาแทนก็ได้
"สัญญาแล้วนะเว้ยเฮ้ย"โลโล่บอกแล้วขอนิ้วก้อยขึ้นมา
"ค่ะ"แล้วทั้งคู่ก็เกี่ยวก้อยสัญญากัน โดยที่เขาทั้งคู่ไม่รู้เลยว่าการสัญญาครั้งนี้จะเป็นสัญญาที่ผูกใจของทั้งสองคนไว้ด้วยกัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เฮ้อ คู่สุดท้ายแล้ว
หลังจากที่เขาให้เต้นรำกัน ทาคิก็ถูกสาวๆมากมากลุมล้อมสร้างความหมั่มไส้ให้กับซึกะเป็นอย่างมาก
"อ้าว น้องซึกะนี่น่าทำไมมานั่งอยู่คนเดียวละครับ"ทสึยะตัวร้ายเดินเข้ามาถาม
"ก็ไม่มีอะไรมากหรอกค่ะว่าแต่รุ่นพี่เถอะปกติต้องมีสาวๆมาลุมล้อมไม่ใช่หรอค่ะ"ซึกะถาม ก็รุ่นพี่ทสึยะนะฮอตใช่เล่น
"คือน้องสาวพี่ไล่ไปหมดแล้วละ"ทสึยะบอก อันนี้คือความจริงโดยแท้เลย
"แล้วน้องรุ่นพี่จะไม่ว่าหรอมาคุยกับฉันแบบนี้"ซึกะถาม ไม่ใช่อยู่ดีๆก็มีเรื่องมาหาเธอละ
"ไม่ว่าหรอก ว่าแต่จะช่วยเต้นรำกับพี่ซักเพลงได้ไหมครับ"ทสึยะโค้ง ถึงซึกะจะไม่อยากเต้นรำกับทสึยะเท่าไรแต่ก็รับเต้นรำกับทสึยะเพราะอะไรนะหรอ เพราะเธอต้องการประชดทาคิไงละ
"ไม่ได้ครับรุ่นพี่ ให้มันรู้ซะบ้างสิครับว่าคู่ใครคๆมาขอคู่หมั้นคนอื่นเต้นรำแบบนี้มันดูไม่ดีเลยนะ มานี่ซึกะ"ทาคิที่เห็นเหตุการณ์จึงเดินมาโวยแล้วลากคาซึกะไป
"ดีใจมากรึไงที่รุ่นพี่สุดฮอตมาขอเต้นรำนะ"ทาคิบอก ก็ปกติซึกะเต้นรำอยู่คนเดียวเงียบๆไม่ใช่ไปเต้นรำกับไอ้รุ่นพี่ชีกอแบบนั้น
"มันเรื่องของฉันมันไม่เกี่ยวกับนาย"ซึกะว่า ใครบอกว่าดีใจกันอยากประชดเฉยๆ
"แต่เธอเป็นคู่หมั้นฉัน"นี่ขนาดยังไม่หมั้นแม่คุณยังไปคุยกับทสึยะเลยมันงามหน้านัก
"ถ้าฉันเป็นคู่หมั้นนายแล้วทำไมนายไม่เต้นรำกับฉันถึงไปเต้นรำกับคนอื่นละ"ทีตัวเองละเจ้าชู้ไปเรื่อยทีงี้แหละมาห้ามถ้าเอาถอนฟามาแม่จะขย้ำให้เละ
"งั้นก็ได้เรามาเต้นรำจนกว่างานจะเลิกกันไปเลยใครขอหยุดก่อนแพ้ เธอกล้ารับคำท้าฉันรึเปล่าละ"
"เอาสิ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน"แล้วทั้งคู่ก็เดินไปที่ฟลอร์แล้วเต้นรำกันอย่างไม่มีใครยอมใคร
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
ครบซักที
ความคิดเห็น