พื้นที่ตัวละคร (ไม่มีอะไรไม่ต้องกดเข้ามา)

ลำดับตอนที่ #15 : Brother's secret น้องครับ อย่าจับได้เลยนะครับ #KLAYTON NYGELTON

***ภายในอาจมีเนื้อหาที่ค่อนข้างติดเรทอยู่นะฮะ ได้โปรดอ่านอย่างมีวิจราณญาณด้วย (เราค่อนข้างกังวล เพราะนี่คือเว็บเด็กดี แงงง ;-;)***

ถ้าเราใช้คำไม่เหมาะสมยังไง ตักเตือนได้นะคะ

Housemate

Pic by : siki (@chyoellll) , pinterest

ชื่อ-นามสกุล :  เคลย์ตัน ไนเกลตัน | KLAYTON NYGELTON

อายุ :  25 ปี

อาชีพ : สัตวแพทย์ (เขาทำงานในโรงพยาบาลสัตว์แห่งหนึ่ง และเปิดคลีนิคนอกเวลางานด้วย เผื่อว่าสัตว์เลี้ยงของคนในชุมชนมีปัญหาเล็กๆน้อยๆ จะได้ไม่ต้องถ่อไปไหนไกล)

ส่วนสูง: 176 cm

การแต่งตัวและบุคลิกภาพ : 

  -การแต่งตัว : ไม่ชอบแต่งตัวหวือหวา แบบเปิดเนื้อเปิดหนังมากเกินไป แต่ก็ไม่ได้แต่งตัวเรียบร้อย หรือเป็นทางการขนาดนั้น ปกติเขาจะใส่เสื้อยืด (หรือเสื้อคอเต่าถ้าหนาว) กับกางเกงวอร์ม หรือกางเกงยีนส์ และรองเท้าผ้าใบ (ไม่ใส่ถุงเท้า) เสมอยามไปเที่ยว หากจริงจังขึ้นมาสักหน่อยก็อาจเลือกเสื้อเชิ้ตเรียบๆ คู่กับกางเกงสีดำขายาวแบบปรกติ และรองเท้าหนังสีเข้มขัดเงา (เวลาไปงานแต่งงานของเพื่อน อะไรทำนองนั้น) ส่วนเวลาทำงานเขาใส่ชุดสัตวแพทย์เป็นปกติอยู่แล้ว

  -บุคลิกภาพ :

   ไม่ออกสาว เชื่อว่าหลายๆคนที่ไม่ได้อยู่ในวงการ คิดว่าเกย์เคะต้องออกสาวแต่ก็ไม่ใช่เสมอไป เขาออกจะดูเท่ห์ในสายตาสาวๆด้วยซ้ำ โดยเฉพาะเหล่าพยาบาล ที่เขาแอบได้ยินพวกเธอหวีดเรื่องเขาอยู่บ่อยๆ แต่น่าเสียดายที่เขาดันไม่ชอบผู้หญิงนี่สิ

   เป็นคนสุภาพ ปกติเจอคนแปลกหน้าก็สุภาพไว้ก่อนเสมอ เมื่อเริ่มสนิทกันจึงค่อยเผยตัวตนจริงๆออกมา อย่างการพูดคำหยาบอะไรทำนองนั้น ซึ่งสำหรับเขาคิดว่ามันเป็นการวางตัวที่ดี แต่บางคนอาจแอบให้คำนิยามลับหลังเขาว่า ‘ตอแหล’ ก็เป็นได้

   ดูเป็นคนอบอุ่น โดยเฉพาะเมื่ออยู่กับสัตว์ แต่เขาไม่ค่อยสัดทัดด้านการมีมนุษยสัมพันธ์ขนาดนั้น ดังนั้นหากเห็นว่าเขาน่าจะเป็นคนเฟรนลี่แล้วเขามาคุยคนๆนั้นก็อาจพบกับผิดหวังได้ง่ายๆ (ปกติตอนอ่อยหนุ่มเขาก็แค่พูดคุยเล็กน้อย ก่อนจะชวนไปเล่นกับน้องหมาที่ห้อง แล้วพากลับบ้านเลย....) ส่วนการสานสัมพันธ์กับสัตว์ เขาพบว่ามันง่ายมาก แค่หลอกล่อไม่นานพวกมันก็ติดเขาดั่งเจ้าของอีกคนแล้ว

   ยิ้มแย้มเสมอ ไม่ว่าจะเจอเรื่องเลวร้ายแค่ไหน หรือไม่พอใจอะไรก็ตามก็จะยิ้มรับเสมอ แต่บางทีถ้าเขาไม่พอใจจริงๆก็จะจิกกัดกลับไปแบบแสบๆพร้อมร้อยยิ้มเช่นกัน ในขณะที่ยามอยู่กับสัตว์เขาจะอมยิ้มตลอดเวลายิ่งเอ็นดูพวกมันมากแค่ไหน ตาเขาก็จะกลายเป็นสระอิจนไม่เห็นตาดำมากเท่านั้น

  -อื่นๆ : เขาผิวขาวแบบคนสุขภาพดี ผมสั้นสีทอง (แบบรถยนต์สีทองนั่นแหละ) ตามธรรมชาติ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มจนบางคนเข้าใจว่าเป็นสีดำ ต้องให้เขาออกแดดมันถึงจะสีอ่อนลงจนเห็นเป็นสีน้ำเงินชัดเจน

เคลย์ตัน : เอาเป็นว่าถึงผมจะตอแหล แต่ก็มีมารยาทมากกว่าพวกขวานผ่าซากอย่างพวกคุณละกันนะครับ //ยิ้ม

ลักษณะการพูด : 

   -คำพูดติดปาก : สนใจไปเล่นกับน้องหมาที่ห้องผมไหมครับ (ชวนไปกินตับนั่นแหละ)

   -คำแทนตัว : กับคนไม่รู้จัก ผม-คุณ กับคนสนิท ฉัน-เธอ/นาย (ถ้าเอ็นดูก็อาจเรียกผู้ชายว่าเธอได้ด้วย) ตามความเหมาะสม และลงท้ายว่าครับบ้าง ตามความเหมาะสม

   -กับสัตว์ : เรียก ‘น้อน’ แบบเสียงสองเสียงสาม อ่อนๆ งุ้งงิ้งๆ

   -เป็นคนเสียงนุ่ม ให้ความรู้สึกอ่อนโยน

เพศ : ชาย

รสนิยม : เขาเป็นฝ่ายรับเท่านั้น เลยชอบผู้ชายฝ่ายรุก (กับผู้หญิงไม่มีอารมณ์) ซึ่งที่จริงหากไปเจอใครสักคนที่น่าจะทำให้เขาพอใจได้ เขาก็ไม่เกี่ยงทั้งนั้น แต่ถ้าเรื่องสเปค เขาชอบผู้ชายที่ภายนอกดูไม่ร้อนแรงทว่าบนเตียงเผ็ดร้อน (ประมาณว่าปกติตามใจเขา แต่บนเตียงดุเก่งมาก)

เคลย์ตัน : อยู่บนเตียงแล้ว อย่าอ่อนโยนกับผมนักเลยครับ ช่วยดุผมแรงๆจะดีกว่า

นิสัย : 

   -รักสัตว์มากๆ ไม่ว่าจะเป็นชนิดไหน จะเป็นสัตว์ป่าหรือสัตว์บ้าน ยิ่งมีขนหนาๆฟูๆยิ่งได้ใจเขาเป็นพิเศษ

   -เป็นคนดื้อเงียบ ภายนอกอาจดูเชื่อฟัง แต่จริงๆแล้วเขาอาจแค่ทำท่าทีแบบนั้น แต่ในใจคือ 'ไม่ทำตาม' ไปเรียบร้อยแล้ว

   -เป็นคนขี้หงุดหงิดหน้ายิ้ม เพียงเรื่องเล็กน้อยก็ทำให้เขาหงุดหงิดได้ เช่น คนไข้พาแมวมารักษาเชื้อราในหูเพราะเผลออาบน้ำไม่ระวังจนน้ำเข้าไปในหูอีกแล้ว เขาก็จะหงุดหงิด แต่ไม่ว่าอะไรทั้งยังมีรอยยิ้มอยู่ หรืออย่างน้องชายของเพื่อนมีอคติทางเพศทำให้เขาต้องงดผู้ชาย เขาก็หงุดหงิด แต่ยิ้มให้อีกฝ่าย

   -ซึนเดเระ เวลาไม่พอใจอะไร ก็พูดว่าไม่เป็นไรไว้ก่อน (ที่จริงถ้าเขาปากตรงกับใจทุกคนอาจคิดว่าเขาขี้หงุดหงิดจนเป็นคนไม่น่าคบหาเลยก็ได้ เคลย์ตันจึงไม่กล้าแสดงออกมากนัก)

   -ใส่ใจสัตว์มากกว่าคน หากตรงหน้ามีคนหนึ่งคน กับสัตว์หนึ่งตัวบาดเจ็บอยู่ เขาก็จะวิ่งเข้าไปช่วยสัตว์ก่อนเป็นอันดับแรก อย่างไม่ต้องสงสัย

   -ค่อนข้างหัวโบราณในบางเรื่อง เนื่องจากโตมาในตระกูลที่เต็มไปด้วยไดโนเสาร์ เขาจึงถูกปลูกฝังมาบ้าง เช่น ยามเห็นคนแต่งตัวเปิดเผยเนื้อตัวมาก เขาอาจแอบคิดว่ามันเกินไปหน่อย แต่แน่นอนว่าเขาจะไม่พูดออกมา เพราะเขาเคารพการแต่งตัวของผู้อื่น

   -เข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง โดยเฉพาะกับคนที่พึ่งเคยเห็นหน้าเป็นครั้งแรก เขาจะไม่สามารถชวนคุยได้เลย เนื่องจากนึกอะไรไม่ออก และเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเดทแอร์ เขาจึงยิ้มให้ทุกคำพูดของอีกฝ่าย และตอบรับว่าเขาฟังอยู่ด้วยการพยักหน้า ส่งเสียงในลำคอ หรือต่อบทสนทนาจากหัวข้อที่อีกฝ่ายเปิดแทน (เขาไม่ได้พูดไม่เก่ง เขาแค่อึดอัดที่จะคุยกับคนแปลกหน้าจนคิดอะไรไม่ออกก็เท่านั้น)

   -รับมือกับอารมณ์ของมนุษย์ไม่ค่อยถูก เช่น หากเพื่อนสนิทมาปรึกษาปัญหาหัวใจกับเขา เขาก็ทำได้เพียงแค่ตบบ่าปลอบใจเพื่อนเท่านั้น หรือหากมีคนนั่งร้องไห้อยู่ข้างๆ เขาก็ทำได้เพียงนั่งอยู่เฉยๆเป็นเพื่อนเท่านั้นแหละ

เคลย์ตัน : เจมส์ ผมเคลย์ตัน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ //ยิ้ม แล้วเงียบยาวๆเพราะไม่มีใครเปิดบทสนทนา

ประวัติ : ครอบครัวของเคลย์ตันคลั่งไคล้อาชีพหมอมาก อย่างที่เขาไม่เคยเห็นครอบครัวไหนคลั่งไห้เท่านี้มาก่อน แม้กระทั่งตอนที่แม่เลือกคนมาแต่งงานด้วย เธอก็ยังต้องเลือกชายหนุ่มที่ทำอาชีพหมอเท่านั้นเลย (เจ้าตัวเล่าว่าอย่างนั้น) อาจเป็นเพราะเป็นหมอมาตั้งแต่บรรพบุรุษ และตระกูลมีชื่อเสียงโด่งดัง ผู้เป็นแม่และญาติผู้ใหญ่ฝ่ายเธอจึงคาดหวังไว้สูง ในขณะที่พ่อไม่สามารถมีสิทธิ์มีเสียงอะไรได้ เพราะเขาเป็นฝ่ายแต่งเข้าตระกูลมา

แต่เคลย์ตันไม่อยากเป็น สุดท้ายเขาจึงตัดปัญหาชิงทุนไปเรียนสัตวแพทย์ไปเรียนที่เมืองนอก พร้อมสัญญาณมหาโหดที่ว่าหากเป็นฝ่ายยกเลิกสัญญาก่อนเรียนจบ หรือถูกถอนทุนจะต้องจ่ายเงินชดเชยหลายหมื่นดอลลาร์ เพราะเป็นฝ่ายฉีกสัญญาข้ามประเทศ ที่อาจทำให้ประเทศเสียความน่าเชื่อถือ จนการทำสัญญาต่างๆในอนาคตยากขึ้น (เพราะเป็นโครงการที่เคร่งเครียดมาก พวกเขาจึงร่างสัญญาแบบนี้)

คนในตระกูลสาบแช่งเขากันยกใหญ่ แต่ก็ไม่ยอมเอาเงินเป็นหมื่นๆดอลลาร์มาจ่ายค่าฉีกสัญญาให้เขา (แหงล่ะ ลูกหลานตระกูลนี้ยังมีอีกมากให้คาดหวัง พวกเขาจะมาลงทุนเพื่อคนอย่างเคลย์ตันทำไมกัน) เคลย์ตันจึงเป็นอิสระในที่สุด ขณะเรียนเขาจึงรู้สึกราวกับถูกปลดปล่อย ไม่มีญาติจอมจุ้นมาคอยคุม คอยจ้องจับผิด คอยขอยืมเงิน ไม่มีแม่ที่คอยบังคับให้เขาอยู่ในขอบเขตของกฏตระกูลอีกแล้ว เขาจึงใช้ชีวิตตามที่ต้องการ

รวมไปถึงการเขาวงการเกย์ด้วย ในทีแรกเขาก็ยังไม่รู้ใจตัวเอง แต่วันหนึ่งที่เพื่อนสนิทชายออกสาวในมหาลัยของเขาชวนไปเที่ยวบาร์เกย์ แล้วทิ้งเขาไว้คนเดียว เขาก็ถูกผู้ชายมากหน้าหลาตาเข้าหา สุดท้ายก็จบที่ถูกใครสักคนลากกลับบ้านแบบงงๆ มีเซกกันแบบงงๆ (เขาเต็มใจนะ แต่งงหน่อยๆ อาจเพราะภายใต้ความคึกคะนองของวัยรุ่น และเหล้าเบาๆที่ดื่มเข้าไปด้วย) จึงได้รู้ตัวเองในที่สุด ...มีอะไรกันผู้ชายมันดีแบบนี้นี่เอง... มิน่าล่ะทำไมเขาถึงไม่ค่อยมีความสนใจในเพศหญิงเลย

ตั้งแต่ตอนนั้น(สมัยมหาลัย) จนถึงตอนนี้ที่มีคลีนิกเป็นของตัวเอง เขาก็วนเวียนอยู่กับการมีอะไรแต่กับผู้ชาย จนติดใจไปเสียแล้ว

ส่วนเรื่องทางตระกูล... เขาไม่ได้กลับไปหลายปีแล้ว แม้จะมีติดต่อกับที่บ้านบ้างแต่ก็ไม่เคยถามถึงญาตๆเท่าไหร่ และถึงแม้จะถาม ทุกคนก็เอาแต่บอกเขาว่าดีแล้ว อย่าไปสนใจเลย ให้เขาใช้ชีวิตอย่างอิสระเถอะ เขาจึงไม่สนใจฝ่ายนั้นอีกต่อไป

สิ่งที่เคลย์ตันไม่รู้คือพวกหัวหน้าตระกูลไม่พอใจอย่างมากที่เขาทั้งไม่ยอมเป็นหมอ และเป็นพวกผิดเพศ (คนพวกนั้นพูดว่าแบบนั้น) แล้วตัดเขาออกจากกองมรดกตระกูล แต่แม่ของเขาไม่ยอมจึงเกิดการแตกหักเงียบๆจากภายใน แม้จะดูไม่รุนแรงคอขาดบาดตาย แต่ก็ให้ความรู้สึกราวกับสงครามเย็นที่ดูท่าว่าจะไม่จบง่ายๆเลยทีเดียว

(ครอบครัวของเครย์ตันมี พ่อ แม่ พี่ชาย พี่สาว และตัวเขา)

สิ่งที่ชอบ : สัตว์ทุกชนิดยกเว้นแมลง (เขาไม่กลัว แค่ไม่อยากเข้าใกล้ แต่แมลงที่เห็นอยู่ทุกวัน อย่างมด ผึ้ง น่ะชิวๆ) | ผู้ชายหน้าตาดี | การเรียนรู้เกี่ยวกับสัตว์เช่นพฤติกรรมของสัตว์เป็นต้น (ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เลี้ยงหรือสัตว์ป่าก็ตาม)

สิ่งที่ไม่ชอบ : พวกชอบทำร้ายสัตว์ | พวกชอบเลี้ยงสัตว์เด็กๆน่ารักๆ พอโตไม่น่ารักแล้วก็ทิ้ง | พวกชอบเลี้ยงสัตว์แปลกๆแล้วไม่ศึกษาให้ดี สุดท้ายก็โดนน้องทำร้าย! | พวกไม่ศึกษาวิธีเลี้ยงสัตว์ จนทำน้องป่วย (อย่างพวกเอาอาหารคนให้สุนัขกิน โซเดียมมันเยอะ อย่าหาทำ!)

งานอดิเรก : เลี้ยงสัตว์ (แม้ว่าตอนนี้จะสะดวกเลี้ยงแค่แอชลีย์ตัวเดียว เพราะงานสัตวแพทย์มันค่อนข้างยุ่งก็เถอะ เอ่อ ที่จริง... เขาแบ่งเวลาไปกินผู้ด้วยน่ะนะ โทษทีก็แล้วกัน)

คิดยังไงกับการต้องช่วยโจชัวร์ปกปิด : ค่อนข้างไม่เข้าใจว่าปิดบังไปเพื่ออะไร เพราะการเป็นเกย์ไม่ใช่เรื่องผิด ทำไมเขาจะต้องปรับตัวเองเพื่อคนเอาแต่ใจคนหนึ่งด้วย? แถมยังค่อนข้างรู้สึกอึดอัดที่ไม่ได้เป็นตัวของตัวเอง และรู้สึกแปลกๆอยู่ไม่น้อยที่ไปผับบาร์แล้วหิ้วผู้ชายกลับมากินที่ห้องไม่ได้!! (ครั้นจะให้หิ้วไปกินในโรงแรมก็กังวลว่าแอชลีย์ (เจ้าหมาน้อย) ที่เลี้ยงไว้จะเหงาอีก เพราะตั้งแต่ซื้อมันมาก็ไม่เคยได้ห่างกันไปนานเลย) เลยต้องถือศีลเข้าไว้ เพราะในเมื่อเพื่อนขอมา เขาก็ต้องจัดให้แบบไม่มีบ่นล่ะนะ แต่พอพ้นช่วงหายนะนี่ไปเมื่อไหร่ เขาจะจัดปาตี้ให้บ้านแตกไปเลย! (ล้อเล่นน่ะ--)

เคลย์ตัน : ช่วงนี้ผมกำลังถือศีลอยู่ เพราะฉะนั้นอย่าพึ่งอยากมาเล่นกับแอชลีย์ตอนนี้เลยนะครับ เดี๋ยวผมจะตบะแตกสะก่อน

สูบบุหรี่หรือดื่มแอลกอฮอล์ไหม : 

-บุหรี่ : สูบเฉพาะตอนเครียดๆ แล้วคลายเครียดด้วยเซกไม่ได้ เลยจะไม่ค่อยได้เห็นเขาสูบสักเท่าไหร่ (ด้วยความเชื่อที่ว่ามันจะทำให้หน้าแก่เร็วด้วยน่ะนะ)

เคลย์ตัน : *ค่อกแค่ก* ใครมาสูบบุหรี่ตรงที่สาธารณะกันครับเนี่ย พื้นที่สำหรับสูบบุหรี่ก็มีจัดไว้ให้ ทำไมไม่ไปสูบตรงนั้น...

-เหล้า : ค่อนข้างคออ่อน แม้จะไม่ได้ดื่มแก้วเดียวแล้วน๊อค แต่ก็ใกล้เคียง เลยไม่นิยมดื่มข้างนอกบ้านสักเท่าไหร่ หากอกหักแล้วอยากย้อมใจ ก็จะชอบซื้อเหล้าแรงๆมากระดกคนในห้องกับแอชลีย์เจ้าหมาน้อยมากกว่า ส่วนเวลาไปผับก็สั่งแบบชงอ่อนๆเอาล่ะนะ ไม่งั้นก็กำแก้วเอาไว้ประหนึ่งว่ากินอยู่...

เคลย์ตัน : คอแข็งนี่มันฝึกกันไม่ได้เหรอครับ ผมฝึกมาเป็นปีแต่ผมก็ยังคออ่อนเหมือนเดิม (มีแต่ตับเนี่ยสิที่ตั้งท่าว่าจะแข็ง //หัวเราะแห้ง)

เพิ่มเติม :

น้องหมาที่เคลย์ตันเลี้ยง

ชื่อ : แอชลีย์ | ASHLEY (น้องตัวสีเทาเหมือนขี้เถ้า เคลย์ตันเลยตั้งชื่อว่า ash แล้วต่อด้วย ลีย์ ตามชื่อคนที่เขาเคยได้ยินมา...)

เพศ : ผู้ (อะแฮ่ม เขารู้นะว่าคิดอะไรอยู่ ถึงแอชลีย์จะเป็นชื่อผู้หญิง แต่เขาว่ามันน่ารักดี เอาเป็นว่าถ้ามันขัดใจใครจริงๆก็อนุญาตให้เรียกน้องแค่ 'แอช' ได้ก็แล้วกัน)

สายพันธุ์ : ปอม (หน้าหมี)

สี : เทาขี้เถ้าเหมือนเปื้อนฝุ่นอยู่ตลอดเวลา (สีเทาเกือบเข้ม แต่พอโดนแสงสีจะอ่อนจะเกือบขาว)

เคลย์ตัน : ถึงน้องแอชลีย์จะดูเปื้อนตลอดเวลา แต่มันก็น่ารักนะครับ อีกอย่าง... ผมเป็นคนจ่ายเงินค่าเลี้ยงดูน้อง แล้วคุณล่ะ เป็นใครกันถึงได้มาวิจารณ์หมาผมเสียๆหายๆแบบนี้ //ยิ้ม (เคลย์ตันตอกกลับพวกคนที่บอกว่าแอชน่าเกลียด)

จากรีท : ขอผู้แซ่บๆสักคนให้นางนะคะไรท์ เห็นแบบนี้ก็ใช่ว่านางชอบวันไนท์ แต่อยากมีสัมมีย์เป็นตัวเป็นตนบ้างน้า