เก็บออริ_

ลำดับตอนที่ #15 : The DarkLight เสียงเพรียกกระซิบจาก "เดธโธเนีย"

ใบสมัคร

"เอ้าๆ ...ไอพวกที่ใกล้ เดธ (โธเนีย) น่ะ เข้ามาสิ!!" 

//นางเล่นประมาณว่าพวกเดธโธเนีย ใกล้ เดธ น่ะค่ะ (เดธ = เสียชีวิต)

  ข้อมูลทั่วไป

ชื่อ - นามสกุล :: บาระชิโระ || BaraSiro

ชื่อเล่น :: (นางชอบให้เรียกว่า 'ท่านผู้นำแห่งอาเทียร์เช่ ภูติสวรรค์ บาระ')

อายุ  :: 20

วันเกิด :: 24 | 12 | -

กรุ๊ปเลือด :: A

ตำแหน่ง :: ภูติสวรรค์

อยู่ฝ่ายไหน :: อาเทียร์เช่

เผ่าพันธุ์ :: มนุษย์ (?!!)

ลักษณะทางกายภาพ... :: เรือนผมสีขาวอมเทาอ่อนๆ ตัดสั้นเพื่อความคล่องตัว นัยน์ตาสีนภาสดใสสะท้อนความมั่นใจ แข็งกระด้าน รูปร่างสูงโปร่งสัดส่วนดูดี (?) และน่าเกรงขาม

มักแต่งกายเต็มยศด้วยสีขาวสะอาดสะอ้านสมกับชื่อ กุหลาบขาว

ประวัติ  :: ตระกูลใหญ่อดีตผู้นับถือที่ซื่อสัตย์ต่ออาเทียร์เช่ หล่อนถูกฝึกฝนให้มีความเคารพต่อเทพเจ้าและการวางตัวกริยาต่างๆ แต่แต่กต่างจากบ้านอื่น (?)

 เรื่อง 'ใช้กำลังควบคุมดีที่สุด' ถูกสั่งสอนให้ใช้ความเด็ดขาดห้ามปราณีต่อลูกน้องและสมบูรณ์แบบ ครอบครัวไต่เต้าจากกลุ่มผู้นับถือเล็กๆ เป็นเวลานานจนได้เป็นผู้นำของเหล่า

อาเทียร์เช่ เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์ ครอบครัวสั่งสอนให้ยึดถือหลักความจริงและความอยู่รอดของเผ่าพันธ์ุ ในช่วงเวลาหนึ่งเมื่อประมารเธอยังเด็กมีการแก่งแย่งอำนาจเกิดขึ้นในตระกูล โดยฝ่ายโค่นอำนาจคือคุณอาแท้ๆ แต่ถูก สังหาร ด้วยมือของเธอเอง ชื่อของเธอมีที่มาจาก ดอกกุหลาบ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของวงศ์ตระกูล ไม่มีใครรู้ว่าคนนิสัยป่าเถื่อนและชอบใช้กำลังอย่างเธอทำไมถึงเข้ามาเป็น ภูติสวรรค์ ได้

  ข้อมูลจิตวิทยา

ลักษณะนิสัย :: ยึดถือหลักความจริง พยามไม่ถอยหลังหรือหยุดอยู่กับที่ อนาคตต้องก้าวเดินไปข้างปล่อยอดีตทั้งหมดทิ้งไป ต้องการให้โลกนี้ก้าวเข้าสู่ยุค ยูโทเปีย เพื่อความสมบูรณ์แบบของทุกสิ่ง มีระเบียบและเนี๊ยบมากที่สุดในหมู่ทูตสวรรค์ เคร่งกฎและไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น ชอบใช้อำนาจข่มขู่ซึ่งตัดกับนิสัยของภูติสวรรค์โดยสิ้นเชิง เธอเคยกล่าวไว้ว่า 'ก็ไม่ใช่ทั้งภูติและพระเจ้า...ฉันก็มนุษย์เนี่ยไง...?มีปัญหาหรอ---' มีความโกรธเกลียดและสุขุม ส่วนใหญ่จะแสดงด้านเย็นชาแก่ทุกคนและต่อมิตรสหาย (?) เป็นภัยต่อพืชสวนทั้งหลาย (?) เพราะนาง ชอบกินผัก มากกก ชอบเรื่อง 18+ และถามได้ทุกเรื่อง

ถ้าให้เปรียบเธอเป็นอะไรเธอก็คงจะเป็น 'แม่ทัพ' ผู้เชียบขาดและสั่งการแบบ

สุขุมรอบคอบ เป็นคนหัวไวทันคนและแอบตลกร้าย เกลียดพวกคนอวดดีและชอบพวกที่พร้อมที่จะดาหน้าเข้ามาท้าทายเธอแม้จะอ่อนแอเพียงไหนก็ตาม เธอชอบพวกที่มีจิตใจแน่วแน่และไม่มีความเกรงกลัวใดๆ เหมือนเธอ เธอไม่สนอะไรทั้งนั้นไม่ว่าใครจะใหญ่มาจากไหน ยอมตายเพื่อศักดิ์ศรีของตน แต่เห็นอย่างงี้แต่เธอก็ได้ชื่อว่า

'เป็นคนที่ห่วงใยมนุษย์ชาติมากที่สุด' ชอบตีตัวออกห่างจากคนอื่นและหมกตัวอยู่แต่ในห้องของตนเอง นานๆ ครั้งจะมีคนอื่นมาเยี่ยมซึ่งเธอก็ทำแต่ ไล่ๆ ออกไปเท่านั้น มักจะสุภาพกับแค่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น และก็แทบนับหัวได้เลย กับคนที่ไม่สนิทแบบจริงๆ เธอก็จะทำตัวแข็งกระด้างให้เห็น ชอบการต่อสู้ และจะ บ้าเลือด สุดๆ ก็ต่อเมื่อได้ลงสนามรบ

ที่มีคน (?) เป็นแสนๆ แต่ก็เป็นคนที่ จริงใจ และ ซื่อสัตย์ ถ้ารับคำแล้วจะไม่คืนคำเด็ดขาด ถือว่าเป็นคนที่ยอมตายเพื่อคำ สาบาน เลยก็ว่าได้ ชอบท้าทายอำนาจของคนอื่นและข้องใจเรื่องพลังของเดธโธเนีย ชอบเล่นปาหมอน(?) กับพวกเดธบ่อยๆ

ลักษณะคำพูด :: ชอบเล่นคำไปมา และมุขตลกร้ายเสียงดังกังวาลน่าเกรงขาม

ใช้แทนตัวว่า ฉัน เรียกคนอื่น นาย หมดเลย ถึงจะทำเมินๆ เหมือนไม่ได้ยินที่คนอื่นถาม

ไปบ้าง แต่เธอ จำทุกคำ และสามารถใช้มันมาย้อนผู้พูดได้เสมอ

สถานการ  

เมื่อนางเบื่อ - รำคาญ

"มีอะไร.." บาระนั่งแกว่งขาเล่นอยู่ในห้องส่วนตัวของตน เธอขยับหมวกสีขาวให้เข้าที่พร้อมกับหมุนเก้าอี้หนังชั้นดีสีดำเข้าหาผู้มาเยือน สองมือก็นั่งเกลี่ยดอกกุหลาบสีขาวในแจกันใสข้างตนโดยไม่สนใจคนที่เข้ามาแม้แต่น้อย นัยน์ตาสีนภานั่นเหม่อมองออกไปไกลกว่าห้องของตนนัก...ไกลกว่านี้

"มิคาเอลเองเหรอ..." เธอเงยหน้าขึ้นมาหลังจากปล่อยให้ภูติสวรรค์อีกตนยื่นรอเป็น

สิบนาทีโดยที่เจ้าตัวไม่ปริปากบ่นแม้แต่น้อย บาระถอนหายใจ ล้วงเอากุญแจดอกดำหลายดอกแล้วไขเข้าไปในลิ้นชักโต๊ะ

"...ได้แล้วก็รีบๆ ไปซะ...รำคาญ" 

.

.

.

เมื่อนางสนุก - บ้าเลือด

"เอ้าๆ !!! เร็วกว่านี้!! พวกเดธโธเนียมีปัญญาแค่นี้เองหรอ?!!" หญิงสาวที่อยู่ในสภาวะ 

บ้าเลือด ตะโกนขึ้นดังก้องท่ามกลางสมรภูมิของเดธโธเนียกับอาเทียร์เช่ เธอแสยะยิ้มอย่างน่ากลัว ชุดคลุมสีขาวตัวโปรดบัดนี้ได้ถูกถอดออกเผยให้เห็นชุดรบเกราะหนักสีดำ 

เธอเอี้ยวตัวหลบอาวุธเวทมีคมมากมายที่ดาหน้าเข้ามาหวังที่จะ โค่น หนึ่งในผู้นำของ

อาเทียร์เช่อย่างเธอลงให้ได้

ฉึก-!

"เสร็จไปหนึ่ง!!" คมดาบสั้นที่เธอมักพกติดตัวเสมอปาดเข้าที่หลังคอของฝ่ายตรงข้ามอย่างเลือดเย็น นัยน์ตาสีนภาฉายแววสนุกแบบสุดขีดที่ได้ เริงระบำ ท่ามกลางซากศพของพวก ปีศาจ ทั้งหลาย บาระสบัดเลือดอันน่าขยะแขยงทิ้งก่อนที่จะก้าวไปหาพวกเดธโธเนียตนใหม่ด้วยความเร็ว 4 มัค ที่ตนถนัด

ท่ามกลางสมรภูมินั้นก็ยังมีอีกบุรุษหนึ่งที่มีอุปนิสัยเหมือนบาระไม่มีผิด แต่ก็ไม่รู้ฟ้าลิขิตหรือนรกเป็นใจให้ สัตว์ร้าย กับ ภูติสวรรค์ มาเจอกันโดยไม่นัดหมาย เธอหยุดฝีเท้าลงกับพื้นดินเปื้อนโลหิต สองตาจับจ้องศัตรูด้วยแววตากระการต่อสู้

"แกเองสินะนะ...เมฟิตส์ ลูซิเฟอร์!!!"

.

.

.

เมื่อนาง เขิน-อาย

"ฉันรักนาย..." 

"ครับ..?"

ราฟาเอล หนึ่งในทูตสวรรค์อีกตนถึงกับหยุดชะงัก สองมือที่กำลังถักเสื้อให้กับเหล่าคนในอาเทียร์เช่ก็พลันหยุดลงด้วย บาระกล่าวด้วยใบหน้านิ่งๆ ไร้ซึ่งความ เขินอาย ตามแบบผู้หญิงที่บอกรักผู้ชาย (?) โดยสิ้นเชิง

"อ้อ...รักทุกคนสินะครับ!" หนุ่มน้อยผู้ใสซื่อตอบกลับมาด้วยยิ้มหวาน นั้นทำให้เธออมยิ้มเล็กน้อย มือขวาขยี้เข้าที่เส้นไหมฟูๆ นั้นจนยุ่งเหยิง เธอกระแอ่มไอเบาๆ แล้วเบนสายตาไปทางอื่นก่อนที่จะพูดขึ้นลอยๆ

"ก็...คงงั้นมั้ง.."

.

.

  .  

//เขียนมันไปหน่อยค่ะ - -"

ความสามารถ(แบบปกติ) :: ถนัดการใช้กำลังด้านการต่อสู้ มักเป็นครูฝึกให้กับเด็กใหม่ที่เข้ามาเป็นกองกำลังสำคัญในการทำศึก ถนัดด้านการ เคลื่อนไหว หล่อนสามารถวิ่งได้เร็วถึง 4 มัค แต่ก็ต้องแลกกับการที่ร่างกายอยู่ในสภาวะที่ ทำงานหนัก เพราะถึงยังไงเธอก็เป็น มนุษย์ ไม่ใช่ผู้มีพลังวิเศษแต่อย่างใด ใช้มีดสั้นสองอันที่เป็นอาวุธประจำกายในการต่อสู้ ว่ากันว่าเป็นมีดแสนคมที่สามารถปลิดชีพ เทพเจ้า ได้เลยทีเดียว ถึงจะเป็นแค่มนุษย์เดินดินแต่เธอก็ก้าวไปได้ไกลกว่านั้นมาก มีความคิดที่เชียบคมและการวางแผนอย่าง

ดีเยี่ยม

ความสามารถ (แบบเวทย์มนต์) ไม่มีค่ะ...เพราะนางเป็นมนุษย์ แต่ก็จะแข็งแกร่งขึ้นอย่างมากเมื่อได้รับ บัฟ(?) จากพวกนักเวท

ชอบ :: การต่อสู้ , คนเเก่งๆ , คนที่กล้าแสดงออก , กุหลาบสีขาว

เกลียด :: พวกขี้เก๊ก , เก่งแต่ปาก , ไร้น้ำยา , อยู่ไปรกโลก (เอามารวมๆ กันเป็น---)

กลัว :: -

แพ้ :: พวกยากลิ่นฉุนๆ

 

Thank :