ห้องสมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #149 : สมัครเรื่อง Epoch Dimension รักลวงมนตราข้ามภพ

SANCHEZELE APPLICATION

บทตัวละคร :: ผู้บริหารเกาะ อีกแล้ว ถถถถถถถ

ชื่อ-นามสกุล :: โซเลย์ อัลวาร์ต [Soleil Alvart]

เพศ :: ชาย

ระดับชั้น :: ปี1

สัญชาติ :: อังกฤษ

นิสัย :: ‘โซเลย์ อัลวาร์ต’ เด็กหนุ่มผู้มีใบหน้าอันน่ารักน่าชัง แถมยังหน้าหวานจนเหมือนกับว่าเป็นทอมยังไงอย่างนั้น(?) เป็นเด็กหนุ่มผู้ถูกนำเข้า(?)จากอังกฤษเมืองผู้ดี จึงไม่แปลกเลยที่เขาจะเป็นคนที่มีความเป็นสุภาพบุรุษค่อนข้างสูง ใจดี อ่อนโยน แต่ก็เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับกฎระเบียบมากคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ

ภาพลักษณ์คือเจ้าชายขี่ม้าขาว

              โค๊ดเนมโดยทั่วไปของคนอื่นเมื่อกล่าวถึงโซเลย์นั้นคือ ‘เจ้าชาย’ ค่ะ อาจจะด้วยหน้าตาที่ดูอ่อนโยน ใจดี น่ารัก และหล่อเหลาที่ผสมเข้ากันได้อย่างลงตัว นอกจากนี้ยังเป็นคนที่มีนิสัยที่ดีมาก ชอบช่วยเหลือคนอื่น อ่อนโยน เป็นสุภาพบุรุษ มักจะยิ้มแย้มอยู่เสมอๆเหมือนกับว่าเป็นเทวดาตัวน้อยๆ แถมยังเป็นคนที่เรียนเก่ง บ้านรวย ชาติตระกูลดี เพอร์เฟ็คแบบนี้นี่มันเจ้าชายหลุดออกมาจากนิทานชัดๆ แต่บางทีความเพียบพร้อมที่มากเกินไปก็ทำให้ทีคนแอบหมั่นไส้อยู่เหมือนกันนะ

ยิ้มแย้มอยู่เสมอ

              โซเลย์เป็นเด็กหนุ่มผู้ที่ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตามก็จะยิ้มเอาไว้ก่อนเสมอค่ะ ไม่ว่าจะโดนด่า เสียใจ อารมณ์เสีย หรือโกรธก็ตาม แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลยล่ะค่ะว่ารอยยิ้มของเขานั้นเหมาะกับใบหน้าหวานๆของเขาสุดๆ และนอกจากนี้รอยยิ้มองเขายังเป็นสิ่งที่ดึงดูดให้คนชอบเข้าใกล้ หรืออยากจะมาเป็นเพื่อนกับเขาอีกด้วยค่ะ

เป็นมิตรอยู่เสมอ

             นอกจากจะมีใบหน้าที่ยิ้มแย้มทำให้ดูเป็นมิตรกับทุกคนแล้ว เจ้าตัวยังมีนิสัยที่เป็นมิตรกับทุกๆคนอีกด้วยค่ะ ถึงแม้ว่าเจ้าตัวจะเป็นถึงผู้บริหารเกาะก็เถอะ แต่ตำแหน่งนั้นก็ไม่ได้ทำให้เขามีนิสัยเปลี่ยนแปลงไป หรือหยิ่งขึ้นเลย โซเลย์มักจะเดินเข้าไปทักทายผู้อื่น และแนะนำตัวก่อนเสมอๆ นอกจากนี้ยังเป็นคนที่ชวนคุยเก่ง และคุยด้วยแล้วไม่รู้สึกเบื่อทำให้มีเพื่อนเยอะทีเดียวเลยแหล่ะ

ใจดีกับทุกๆคน

               โซเลย์เป็นที่รู้จักโดยทั่วไปว่าเป็นคนที่ใจดีอยู่เสมอ และไม่ว่ากับใครก็ตามค่ะ เมื่อเจอใครเดือดร้อนพ่อหนุ่มคนนี้ก็จะเดินเข้าไปหาแล้วถามไถ่ทันที หรือถ้าคนอื่นขออะไรเขาก็จะพยายามช่วยถ้าเขาทำได้ ไม่ผิดกฎ และไม่ช่วยเป็นการช่วยเหลือจนน่าเกลียดเกินไปเช่นการช่วยทำการบ้าน ให้ลอกข้อสอบ หรือการให้แซงคิว(?) แต่ในบางครั้งเขาก็เข้าไปช่วยแหลือโดยที่เจ้าทุกข์ไม่ต้องการ แน่นอนว่าสิ่งที่ได้รับกลับมาคือคำด่า(?) และการโดนไล่ สิ่งที่โซเลย์นั้นทำก็คือ…เดินออกมาแบบหล่อๆค่ะ

เป็นสุภาพบุรุษสุดๆ

                ด้วยความที่โซเลย์นั้นมาจากเมืองผู้ดี และมาจากตระกูลเก่าแก่ทำให้เขาได้รับการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีทั้งในเรื่องของการเรียน หรือมารยาทสังคมก็ตาม นอกจากนี้สิ่งหนึ่งที่โดนเน้นย้ำเป็นทุกๆวันก็คือการเป็นสุภาพบุรุษค่ะ ถ้าหากว่าโดนผู้หญิงด่าเขาก็จะทำเพียงแค่ยืนยิ้มและฟังโดยไม่ตอบโต้ และจะจบด้วยคำพูดที่ว่า ‘พูดจบแล้วใช่ไหมครับ? งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ’ แล้วเดินออกมาเหมือนพระเอกอะไรประมาณนั้น หรือถ้าพบเห็นโซเลย์ลุกขึ้นให้คนอื่นนั่งบนรถไฟฟ้า หรือรถประจำทางนั่นไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ เพราะเขาทำเป็นประจำอยู่แล้ว แถมยังจะสะกิดให้เพื่อนที่(ถ้า)มาด้วยกันยืนให้อีกด้วยค่ะ จนเพื่อนๆไม่อยากจะเดินทางกับโซเลย์เลยล่ะค่ะ ตัวอย่างสุดท้ายก็คือการช่วยเหลือผู้อื่นนั่นแหล่ะค่ะ แต่สำหรับโซเลย์แล้วการเป็นสุภาพบุรุษนั้นคือสิ่งที่ทุกคนควรจะทำ และไม่ใช่กับแค่เด็ก ผู้หญิง คนท้อง คนชรา แต่เป็นสิ่งที่ควรทำให้ทุกคน โดยที่ไม่หวังสิ่งตอบแทนค่ะ #หล่อเฟร่อ

เป็นผู้ชายที่สุภาพเฟร่อ(?)

               อีกภาพหนึ่งที่ติดตาคือความสุภาพของโซเลย์นี่แหล่ะค่ะ ถ้าเขาเดินผ่านผู้ใหญ่เขาจะพยายามก้มตัวทันที หรือว่าเวลาที่โต๊ะในโรงอาหารเต็ม(?)อารมณ์แบบว่าโต๊ะใหญ่แล้วมีคนนั่งอยู่แค่คนเดียวน่ะค่ะ แล้วต้องการที่จะนั่งร่วมโต๊ะกับใครสักคนหนึ่งเขาจะทำการขออนุญาตอย่างเป็นเรื่องเป็นราวก่อน และนอกจากนี้โซเลย์ยังเป็นคนที่มักจะพูดจาด้วยคำที่สุภาพอยู่เสมอ และกล้าพนันเลยว่าคุณต้องไม่เคยได้ยินคำหยาบหลุดออกมาจากปากของโซเลย์แน่นอน ถ้าได้ยินให้ตบหัวโซเลย์เลยค่ะ ถถถถถถถ

เก็บอารมณ์และความรู้สึกเก่งมาก

             โซเลย์ไม่ใช่พวกที่จะแสดงความรู้สึกของตนเองออกมาตลอด เพื่อให้คนอื่นรู้ว่าเขารู้สึกอย่างไร แต่เขาจะเป็นพวกที่ต้องคิดก่อนเสมอว่าการกระทำแบบไหนเหมาะสม หรือการกระทำแบบไหนที่ไม่เหมาะสม แต่โดยปกติทั่วไปแล้วตัวของโซเลย์นั้นจะแสดงออกเพียงเดียวคืออารมณ์ที่ดีใจ หรืออารมณ์ดีนั่นแหล่ะค่ะ แต่ถึงแม้ว่าหน้าตาของโซเลย์จะยิ้มอยู่เสมอก็เถอะ แต่ดวงตาของเขาจะแสดงอารมณ์ของเขาออกมาได้ทุกอย่างค่ะ อย่างที่เขาบอกว่าดวงตาเป็นหน้าต่างของดวงใจ  สำหรับโซเลย์แล้วการเก็บอารมณ์นั้นเหมือนเป็นการให้เกียรติผู้อื่นอีกด้วยนั่นแหล่ะค่ะ

ค่อนข้างให้ความสำคัญกับกฎระเบียบ

                โซเลย์นั้นเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับกฎระเบียบเป็นอย่างมากค่ะ เขากล้าสาบานได้เลยว่าเกิดมาชาตินี้ยังไม่เคยที่จะทำผิดกฎกติกาเลยสักครั้ง แถมถ้าเจอใครทำผิดกฎก็จะเดินไปตักเตือนแบบนิ่มๆทันที โซเลย์นี่อาจจะเรียกได้ว่าเป็นอาจารย์ห้องปกครองเคลื่อนที่เลยก็ว่าได้ค่ะ เหมือนตรงที่จำกฎได้เกือบ(?)หมด และคอยเตือนคนที่ทำผิด แต่จะต่างก็ตรงที่เข้าไปเตือนแบบนิ่มๆสุภาพๆ ให้คนอื่นไม่คิดว่าเป็นการว่า หรือดุค่ะ เคยมีข่าวลือออกมาว่าเขาเป็นลูกรักของอาจารย์ห้องปกครองตอนอยู่ไฮสคูลด้วยล่ะค่ะ ถถถถถถถถ โดยเฉพาะในเรื่องของความตรงต่อเวลานี่ ยอมไม่ได้เลยล่ะค่ะ พ่อหนุ่มคนนี้เขาต้องมาถึงก่อนเวลานัดอย่างน้อยสิบนาทีเสมอค่ะ

แอบเข้มงวดอยู่เหมือนกันนะ

               โซเลย์เป็นคนที่มักจะเข้มงวดกับตนเองอยู่เสมอๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตามเช่นมีการกำหนดว่าในวันหนึ่งจะต้องอ่านหนังสืออย่างน้อยเท่าไหร่ หรือไม่ว่าจะเป็นการทำแบบฝึกหัดก็ตาม นอกจากจะเข้มงวดกับตัวเองแล้ว พ่อหนุ่มคนนี้ยังเข้มงวดกับคนอื่นๆอีกด้วยค่ะ แต่จะเป็นการเข้มงวดแบบเล็กๆน้อยๆ ที่ไม่เท่ากับการเข้มงวดกับตนเองค่ะ เช่นเขาจะเข้มงวดในงานของห้องว่าต้องทำให้ได้เท่านี้ๆ ต้องทำตามให้ได้แบบเป๊ะๆ หรือที่เด่นชัดก็คือการเข้มงวดในเรื่องกฎระเบียบนั่นเองค่ะ แต่ในบางครั้งโซเลย์ก็เข้มงวดเกินไปโดยที่ไม่จำเป็น จนเพื่อนๆเบื่อ เซ็ง และรำคาญอยู่เหมือนกันค่ะ

แอบลำเอียงเล็กน้อย

            คำว่าลำเอียงในที่นี้คือการปฏิบัติต่อเพื่อนสนิท และคนทั่วไปค่ะ สำหรับเพื่อนสนิทแล้วนั้น โซเลย์จะค่อนข้างเข้มงวดด้วยมากกว่า แสดงอารมณ์ / ความรู้สึกออกมาให้เห็นมากกว่า และถ้าจะตักเตือน หรือว่าอะไรก็จะพูดออกมาตรงๆไปเลยโดยที่ไม่มีการอ้อมค้อม ส่วนถ้าเป็นคนที่ไม่สนิท หรือเป็นเพื่อนกันเฉยๆเขาจะไม่เข้มงวดด้วยมาซักเท่าไหร่ แสดงสีหน้ายิ้มตลอกเวลาให้เห็นเพียงแค่อย่างเดียว และเมื่อโซเลย์ต้องการจะเตือนอะไรเขาจะทำเพียงแค่เดินไปตักเตือนแบบนิ่มๆ ไม่รุนแรงมาก แต่ที่โซเลย์ทำแบบนั้นแค่กับเพื่อนสนิทเป็นเพราะว่ารักหรอกนะคะถึงได้แสดงตัวตนที่แท้จริงออกมาให้เห็น อาจจะเรียกว่าโซเลย์นั้นเป็นคนๆหนึ่งที่ไม่ยุติธรรมก็ว่าได้ค่ะ ถถถถถถถถถถถ

โกรธแล้วจะน่ากลัวสุดๆ

             โดยปกติทั่วไปแล้วโซเลย์เป็นคนที่ค่อนข้างจะใจเย็น และเป็นคนที่โกรธค่อนข้างยาก แต่ถ้าโกรธทีหนึ่งแล้วนี่คือซวยล่ะค่ะ โดยเหตุผลที่ทำให้โซเลย์โกรธได้นั้นจะต้องเป็นความผิดที่ร้ายแรงมากเลยค่ะเช่นการทรยศ หรือการที่เพื่อนสนิทกลายเป็นนกสองหัวเป็นต้น เมื่อโซเลย์โกรธแล้วนั้นจะกลายเป็นคนนิ่งๆไปในทันที เขาจะเมินเหมือนกับว่าคนๆนั้นไม่มีตัวตนอยู่เลยค่ะ แต่ถึงกระนั้นโซเลย์ก็เป็นคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่พอที่จะไม่นำเรื่องของอารมณ์มาปนกับในเรื่องของงาน ถ้าหากว่าโซเลย์จำเป็นที่จะต้องทำงานร่วมด้วยจริงๆเขาจะทำงานร่วมด้วย และปรึกษากันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เขาจะไม่พูดด้วยนอกจากเรื่องของงานค่ะ ส่วนวิธีที่จะทำให้โซเลย์หายโกรธได้นั้นมีเพียงแค่การขอโทษค่ะ แต่ถ้าขอโทษแล้วยังไม่หายโกรธ ก็คงจะต้องถอดใจนั่นแหล่ะค่ะ

เดาใจยากสุดๆ

                เนื่องจากความที่เป็นคนที่มักจะยิ้มแย้มอยู่เสมอๆ และไม่แสดงสีหน้าอย่างอื่นออกมา ราวกับว่าปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงเอาไว้ ทำให้เดาใจได้ยากมากค่ะ อย่างที่บอกไปแล้วว่าไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ หรืออารมณ์แบบใดก็ยิ้มได้อยู่เสมอ ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยที่จะเห็นเพื่อนสนิทของเขาพูดออกมาว่าอย่าอารมณ์เสียสิ ทั้งๆที่หน้าของเจ้าตัวยังยิ้มแย้มแจ่มใสอยู่เหมือนเดิม คนที่จะเดานิสัย และความคิดของเจ้าตัวออกก็คงจะต้องเป็นเพื่อนที่สนิทมากเลยทีเดียวล่ะค่ะ

โซน :: Technological Zone

คณะ :: บริหารธุรกิจ

ชมรม :: การอ่าน

ความสามารถพิเศษ :: ความจำดี , มีความคล่องแคล่วว่องไวค่อนข้างสูง , พูดภาษาอิตาลี และจีนได้ค่อนข้างดี สามารถใช้สื่อสารในชีวิตประจำวันได้

จุดเด่น :: ใบหน้าที่หวานราวกับว่าเป็นเด็กผู้หญิง , ภาพลักษณ์ที่เหมือนกับเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาว , รอยยิ้มของเจ้าตัว

จุดด้อย :: ความเคร่งในกฎระเบียบที่มากเกินไป , เข้มงวดกับทุกๆอย่าง

งานอดิเรก :: อ่านหนังสือ , เล่นหมากรุก , ฟังเพลง

ชอบ :: อาหารอิตาลี , อาหารจำพวกเส้น , กาแฟดำ , ชาแบบอังกฤษ / ของสไตล์เรียบๆ ดูคลาสสิค , สีน้ำตาล / เพลงแนวคลาสสิค หรือเพลงที่ฟังสบายๆ , หนังสือแนววิชาการ , เกมแนววางแผน

เกลียด :: ของหวาน หรืออะไรก็ตามที่มีรสชาติหวาน / ของที่มีสีสันฉูดฉาดจนเกินไป / หนู / คนที่ไม่ทำตามกฎระเบียบ

กลัว / แพ้ :: ความสูง / ขนสัตว์ (จามไม่หยุด)

ของที่ชอบพกติดตัวประจำ :: โทรศัพท์ , หูฟัง , MP3

ลักษณะการพูด :: มักจะพูดด้วยคำที่สุภาพกับคนทั่วไป และเมื่อคุยกับเพื่อนๆจะพูดด้วยภาษาปาก และพ่อหนุ่มคนนี้ไม่มีการพูดคำหยาบคายค่ะ

“สวัสดีครับ ผมชื่อโซเลย์ อัลวาร์ต ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ” เมื่อแนะนำตัวกับคนที่พึ่งรู้จัก

“ขอโทษนะครับ แต่คุณกำลังทำผิดกฎอยู่” เมื่อตักเตือนผู้อื่น

“นายกำลังทำผิดกฎอยู่” แต่เมื่อเตือนเพื่อนสนิทจะพูดห้วนๆทันที

“คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ?” พูดพลางยิ้มหวานๆให้ เมื่อยื่นมือเข้าไปช่วยคนที่กำลังจะล้ม

“ขอโทษนะครับ แต่ผมไม่ค่อยชอบของหวาน”ปฏิเสธเมื่อโดนชวนให้ไปกินของหวาน

“ไม่สิ คุณจะต้องขยับโต๊ะตัวนี้เข้าไปอีกหน่อย” เมื่อเข้มงวด(?)กับผู้อื่น

“ให้ผมช่วยไหมครับ?”เมื่อเข้าไปช่วยเหลือผู้อื่น

สไตล์การแต่งตัว :: ส่วนใหญ่มักจะแต่งตัวด้วยเสื้อแขนยาวกับกางเกงยีนส์ค่ะ เอาจริงๆแล้วเจ้าตัวใส่ได้หมด แต่ส่วนใหญ่จะเน้นสีเข้ม และเรียบๆค่ะ

อยากมีคู่รึไม่ :: อยากค่ะ XD

ชื่อในอดีต :: เอลเธอร์ บรู๊ค

เพศในอดีต :: หญิง

อาณาจักรในอดีต :: บานอฟ

ประวัติ :: -ปัจจุบัน } เป็นเด็กหนุ่มที่เกิดในตระกูลอัลวาร์ต ซึ่งเป็นตระกูลเก่าแก่ของอังกฤษ ทำให้เขาได้รับการเลี้ยงดูมาเป็นอย่างดีทั้งในด้านการเรียน และมารยาท โดยจะเน้นที่ความเป็นสุภาพบุรุษเป็นหลักค่ะ ปัจจุบันตระกูลอัลวาร์ตเป็นเจ้าของกิจการโรงแรมรายใหญ่ ดังนั้นโซเลย์จึงเลือกที่จะเรียนคณะบริหารธุรกิจค่ะ

              -อดีต } อดีตเป็นสาวสวย(?)คนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในอาณาจักรบานอฟ เป็นผู้หญิงที่เคร่งในระเบียบเช่นเดียวค่ะ แต่จะเป็นผู้หญิงที่ออกแนวนิ่งๆ เงียบๆ และไม่ค่อยมีเพื่อนสักเท่าไหร่ และอาชีพในอดีตของเขาคือเป็นนักเขียนค่ะ

เพิ่มเติม :: -

พูดคุยกับผู้ปกครอง

1. ข้อมูลทุกอย่างไรท์อาจเปลี่ยนโดยไม่บอกล่วงหน้านะคะ?

:: รับทราบค่ะ

2. เรื่องนี้จะมีคนตายยย...ถ้าผปค. ไม่คอมเม้นท์ติดตาม ออริมีสิทธิ์โดนคัดออกและตายได้ หวังว่าโอเคน้าค้า T^T?

:: จะติดตามตลอดเลยค่ะ XD

3. ถ้าไรท์แต่งนิสัยออกมาไม่ตรง ก็ขอโทษด้วยน้าค้า

:: ไม่เป็นไรค่ะ

4. สุดท้ายมีไรอยากถามหรือบอกไรท์มั้ยค๊า? ขอบคุณที่เข้ามาสมัครค่ะ :D

:: ฝากพิจารณาพ่อหนุ่มคนนี้ด้วยนะคะ XD