ห้องสมัครตัวละครต่างๆ

ลำดับตอนที่ #142 : สมัครเรื่อง

ใบสมัคร

"บางทีเธอก็ควรจะคิดก่อนพูดอะไรบ้างนะ"

ชื่อ-สกุล : เรเวียน่า เกรย์ [Reviana Gray]

ชื่อเล่น : เรเวียน่า , เรเวีย , เวียนา ,เรน่า [Reviana , Revia . Viana Rena] (ส่วนใหญ่คนวนครอบครัวจะเรียกว่าเวียน่า แต่คนที่สนิทกับเธอจริงๆเธอจะอนุญาตให้เรียกว่าเรน่าได้ค่ะ)

เพศ : หญิง

อายุ : 18ปี

น้ำหนัก-ส่วนสูง : 160 - 47

ลักษณะรูปร่างหน้าตา : ‘เรเวียน่า’ เป็นเด็กสาวผู้มีคนสูงที่เรียกว่าอาจจะเตี้ยกว่ามาตรฐานไปสักเล็กน้อย แต่นั้นก็ทำให้เธอดูเป็นเด็กสาวผู้น่ารักน่าชังน่าหยิก(?) เป็นคนที่มีรูปร่างดูผอมบางทั้งๆที่น้ำหนักก็ค่อนข้างจะสมดุลกับความสูงของเธอ เรเวียน่ามีเรือนผมสีเทายาวเป็นลอนถึงต้นขา ผมหน้าของเธอถึงตัดเป็นทรงหน้าม้า ผมของเธอถูกสไลด์โดยค่อยๆไล่จากผมด้านหน้าสั้น ไปผมด้านหลังยาว โดยปกติมักจะมัดผมบริเวณหูทั้งสองข้างให้เป็นแกละ สาเหตุเนื่องจากมันแยงหูจนน่ารำคาญ โดยปกติผมของเธอเป็นสีเทาเข้มก็จริง แต่ถ้าอยู่ในที่มืดผมของเธอจะกลายร่าง(?)กลายเป็นสีดำ และถ้าออกมาโดนแสงผมของของเธอจะกลายเป็นสีเทาอ่อนค่ะ เรเวียน่ามีดวงตากลมโตสีฟ้าสดใส และจมูกที่โด่งราวกับว่ากำลังจะบอกว่าเจ้าตัวนั้นแอบดื้อรั้นอยู่ไม่น้อย อีกทั้งยังมีริมฝีปากเล็กที่ออกไปทางซีดมากกว่าขาว(?) เรเวียน่ามีผิวสีขาวจนเกือบซีดเจอตอนกลางคืนนี่มีวิ่ง(?) และสุดท้ายนี่เรเวียน่ามักจะชอบสวมเสื้อผ้าสีโทนขาว-ฟ้า-น้ำเงิน-เทา-ดำค่ะ ถ้าวันไหนใส่สีอื่นแสดงว่ามีเหตุผลที่สำคัญจริงๆไม่ก็โดนบังคับนั่นแล ถถถถถถถถถถ

นิสัย : เรเวียน่าเป็นเด็กสาวที่เพียงแค่คุณเห็นหน้าก็รู้ได้แล้วว่าเธอนั้นมีนิสัยเป็นอย่างไร ก็นะใบหน้าของเธอแทบไม่เคยเผยอารมณ์ออกมาเลย มันก็นานมากแล้วที่เธอยิ้ม หรือหัวเราะให้คนอื่น แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นตัวสื่ออารมณ์ของเธอคือดวงตาค่ะ ดวงตาของเรเวียน่าจะสื่อสิ่งที่อยู่ในใจของเธอออกมาทุกอย่าง ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะเห็นมันหรือไม่ แต่บางทีเรเวียน่าอาจจะไม่ได้เห็นชาแบบที่เราเห็นจากภายนอกก็ได้นะ(?)

สาวหน้านิ่ง ไม่เคยแสดงความรู้สึก แต่ตาของเธอจะสื่อออกมาทุกอย่าง

            เอาจริงๆแล้วเรเวียน่านั้นถือว่าเป็นเด็กสาวที่มีใบหน้าที่น่ารักที่เดียวค่ะ จะบอกว่าเธอไม่มีอารมณ์ความรู้สึกก็ไม่ถูก เพราะเรเวียน่าก็ยังเป็นคนที่มีความสุข ความเศร้า ความโกรธ และอารมณ์อื่นๆอีกมากมายที่คนทั่วไปเขารู้สึกกัน แต่ด้วยสิ่งที่เธอเคยโดนมาในอดีตทำให้เธอต้องกลายเป็นเด็กสาวที่ไม่อยากแสดงอารมณ์ออกมาให้คนอื่นเห็น ดังนั้นใบหน้าที่คุณจะได้เห็นเธอทำมีเพยงแค่แบบเดียวค่ะคือ ‘ใบหน้าปกติ’ แต่ไม่ต้องห่วงไปถ้าคุณกลัวว่าจะอ่านนิสัยของเธอไม่ออก ดวงตาของเรเวียน่านั้นเป็นเหมือนตัวสื่ออารมณ์ที่อยู่ภายในให้คุณได้รู้ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ#โดนตบ เช่นถ้าโกรธเอจะจ้องคุณเขม็ง ถ้าเสียใจจะมีน้ำตานิดๆ เป็นต้น แต่ปัญหาโดยส่วนใหญ่ของเธอคือคนไม่ค่อยกล้ามองหน้าค่ะ อาจจะเป็นเพราะเรเวียน่าหน้ากลัวจนเกินไปก็ได้นะคะ

หัวสมองมักจะทำงานหนักอยู่เสมอ(?)

             ด้วยความที่เรเวียน่าไม่ค่อยแสดงอารมณ์ออกมาสักเท่าไหร่นัก ทำให้เธอจึงไม่สามารถสิ่งที่เธอคิดออกมาได้ทั้งหมด แถมยังไม่ค่อยมีเพื่อนให้ระบายให้ฟังอีก ทำให้เมื่อเธอเครียดเรื่องอะไรก็ต้องเก็บเอาไว้ในใจ และคิดมากอยู่คนเดียวเสมอๆ คิดมากจนบางทีเก็บเอาไปฝันเลยล่ะค่ะ ทำให้ในบางครั้งก็ทำให้เธอปวดหัว ไม่ก็ป่วยเลยทีเดียวค่ะ

มั่นใจในตนเองสูง และมีเหตุผลเสมอ

             เรเวียน่านั้นเป็นคนที่มีความมั่นใจในตนเองค่อนข้างสูงมากค่ะ ถ้าเธอลงมือทำไปแล้วมีโอกาสน้อยมากๆที่เธอจะเปลี่ยนใจ ถ้าทำผิดพลาดก็อาจจะแค่ใช้แผนสำรอง หรือแก้ไขด้วยวิธีที่ดีที่สุด แต่การที่เธอมั่นใจในตนเองนั้นไม่ได้ก็ไม่ได้มั่นใจจนไม่ฟังความคิดเห็นของคนอื่น แต่คนที่คิดจะค้าน หรือจะเสนออะไรเธอจะต้องมีเหตุผลมารองรับเสมอ หากไม่มีเหตุผลเรเวียน่าจะมองว่าข้อเสนอนั้นหากทำไปอาจไม่เกิดผลดีเพราะขนาดตัวคนเสนอังคิดไม่ออกเลย ครมันจะไปคิดออกฟะ ดังนั้นเราก็กล่าวได้ว่าเรเวียน่านั้นชอบคนที่มีเหตุผลค่ะ

ชอบแสดงออกว่าตนเองเข้มแข็ง

             เรเวียน่าเป็นคนหนึ่งที่คิดอยู่เสมอๆว่าการที่เธอนั้นยิ่งเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนอยู่แล้ว แถมยังชอบทำหน้านิ่ง ช่างเป็นเป้านิ่งในการโดนแกล้งดีแท้(?) เรเวียน่าจึงชอบทำตัวให้เข้มแข็งเพื่อไม่ให้คนอื่นกล้าเข้ามาแกล้ง หรือเข้ามาหาเรื่อง นอกจากนี้ยังเป็นการที่ทำให้คนรอบข้างไม่เป็นห่วงกับตัวเธออีกด้วยค่ะ

ปรับตัวได้เก่ง และใช้คนเก่ง

                คนหน้านิ่งก็ใช่ว่าจะปรับตัวไม่ได้(?) ถ้าหากเราอยากให้ใครช่วยเหลือเราต้องยอมหักงอ และประพฤติตนอย่างเหมาะสม เขาจึงจะยอมช่วยเรา เรเวียน่ารู้ดีเป็นที่สุด หลายๆคนอาจจะคิดว่าคนหน้านิ่งจะไปปรับตัวได้ยังไงกัน อย่าลืมไปว่าเรเวียน่าแค่ไม่เปลี่ยนสีหน้าเท่านั้นเอง แต่การกระทำนี่จะค่อนข้างเปลี่ยนไป เช่นถ้าไปอยู่บ้านคนจนเธอก็จะกลายเป็นคนง่ายๆ สบายๆ ไม่เรื่องมาก ช่วยทำงานบ้านต่างๆ ถ้าไปอยู่บ้านของชนชั้นสูงก็อาจจะประพฤติตนให้ดูเป็นผู้ดี เห็นไหมะว่าหน้านิ่งไม่ทำให้คนเดือดร้อนสักเท่าไหร่ พูดถึงการใช้คนเก่ง พูดให้ถูกคือเป็นคนที่ค่อนข้างจะชอบสังเกตคนอื่นค่ะ ซึ่งนั้นทำให้เธอรู้ถึงความสามารถของแต่ละคน และเธอก็มีความสามารถในการดึงความสามารถนั้นออกมาจากตัวบุคคลได้ดีค่ะ กล่าวคือเธอนั้นถ้าจะสั่งให้คนอื่นทำงานอะไรให้เธอจะดูว่าคนๆนั้นสามารถทำงานได้ดีไหม? หรือทำงานออกมาได้ดีหรือไม่ เรียกได้ว่าเป็นคนที่วิเคราะห์เก่ง และเอาใจใส่ผู้อื่นในระดับหนึ่งเลยค่ะ

พูดตรงเว่อร์

           ถึงแม้ว่าเรเวียน่านี่จะเป็นพวกหน้าเก็บอารมณ์ได้ดีก็เถอะค่ะ แต่คำพูดนี่ถ้าเธอคิดอะไรอยู่เธอก็จะพูดออกมาแบบตรงๆเลยค่ะ เช่น’ฉันว่าชุดของเธอเชยชะมัดเลย’ หรือไม่ก็ ‘นายควรไปตัดผมใหม่นะ’และส่วนใหญ่เวลาพูดนี่คือเสียงจะราบเรียบด้วยแหล่ะค่ะ ทำให้คนที่ฟังรู้สึกเหมือนโดนตำหนิ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเธอแค่พูดแสดงความคิดเห็นก็เท่านั้นเอง แต่โดยส่วนใหญ่สิ่งที่เธอพูดออกไปนี่จะไม่เกี่ยวกับด้านอารมณ์ค่ะ ถ้าเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับอารมณ์นี่เธอจะคิดให้ดีก่อนที่จะพูดออกไป และจะไม่มีทางพูดออกไปง่ายๆแน่นอนค่ะ

ไม่เน้นพูด แต่เน้นกระทำมากกว่า

              ถ้าเทียบกับคนทั่วไปเรเวียน่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะพูดน้อยค่ะถึงพูดก็พูดไปแต่แบบตรงๆ ขวานผ่าซาก ไม่มีใครอยากฟัง ดังนั้นเรเวียน่าจึงชอบการทำให้คนอื่นเห็นมากกว่าค่ะเช่นถ้าเรเวียน่าจะบอกรักพ่อแม่ เรเวียน่าอาจจะพูดว่ารักพ่อแม่ไม่บ่อยมากนัก แต่เรเวียน่าจะชอบนวดให้ เป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน ช่วยทำงานบ้านมากกว่าค่ะ ซึ่งสิ่งเหล่านี้เป็นการกระทำให้พ่อแม่ได้รู้ว่าเรเวียน่ารักพวกท่านจริงๆ ไม่ใช่แค่ลมปากที่พูดออกไป

เพื่อนโคตะระน้อย

              เนื่องจากรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูเย็นชา น่ากลัว ใจร้าย ใจดำ นิสัยไม่ดี#หลังๆนี่เริ่มไม่เกี่ยวและ เหตุผลเหล่านี้ทำให้คนอื่นไม่ค่อยกล้าเข้าใกล้เธอค่ะ ทั้งๆที่จริงๆแล้วเรเวียน่าเป็นคนที่ค่อนข้างจะจริงใจมากเลยทีเดียวค่ะ

มีความจริงใจให้กับทุกคนเสมอ

               ถึงแม้ว่าบางทีเรเวียน่าจะน้อยใจก็เถอะที่เธอมีเพื่อนน้อย แต่เธอก็คิดว่าการที่เธอมีเพื่อนแท้ไม่กี่คน ดีกว่าการที่มีเพื่อนกินมากมาย และนอกจากนี้การที่พวกเขา(?)เกล้าที่จะเข้ามาเป็นเพื่อนของเธอแล้ว ทำไมเธอจะไม่กล้าเป็นเพื่อนกับพวกเขาล่ะ และสุดท้ายเรเวียน่าคิดว่าคนที่เข้ามาหาเธอจริงใจกับเธอทุกคนเนื่องจากว่าเธอไม่ค่อยจะมีประโยชน์สักเท่าไหร่ และในเมื่อคนเหล่านั้นคบเธอด้วยความจริงใจ ทำไมเธอจะต้องไม่จริงใจกับเขาล่ะ

เกลียดคนทรยศ และคนโกหกเป็นที่สุด

                         จากข้อที่แล้วในข้อนี้เราจะมากล่าวว่าหากเพื่อนที่เข้ามาหาเรเวียน่าไม่มีความจริงใจเรเวียน่าจะเป็นอย่างไร คงต้องตอบเลยว่าคงจะเสียเซล์ฟมากล่ะค่ะ เพราะเมื่อเธอจริงใจและไว้ใจใครเธอจะทุ่มแทให้หมดเลย ดังนั้นถ้าเขาไม่เห็นค่าของความจริงๆใจของเธอ ถึงในช่วงแรกจะแอบเศร้าเล็กๆก็เถอะ(?) แต่ต่อมานี่จะทำตัวเย็นชากับคนๆนั้นเลยล่ะค่ะ คือไม่คุยด้วยเลยนั่นแหล่ะค่ะ (ในที่นี้การโกหกก็ถือว่าเป็นการไม่จริงใจเหมือนกันค่ะ แถมยังมีเจตนาให้เธอหลงเชื่อในสิ่งที่ผิดอีกต่างหาก)

เป็นพวกปากแข็งแต่ใจดี

              ถ้าคนที่สนิทกับเรเวียน่านั้นจะรู้ว่าลึกๆแล้วเธอก็เป็นคนที่จีคนหนึ่งค่ะ แต่ด้วยความที่เรเวียน่านั้นเป็นคนที่ดูเหมือนจะใจร้าย และพูดตรงๆอยู่เสมอทำให้เธอไม่ค่อยมีเพื่อน และมีคนอยากเข้าใกล้สักเท่าไหร่นัก ยกตัวอย่างให้เห็นภาพก็เช่นแม่ที่ดุว่าของเล่นที่ลูกอยากได้นั้นไร้สาระ แต่ลับหลังลูกนี่จะพยายามหาของที่น่าจะถูกใจลูกที่สุดมาให้ ถ้าหากว่ามีปัญหาอะไรไปปรึกษาเธอ เธอก็จะไม่ตอบอะไรหรือไม่ก็ตอบไปว่าเรื่องของเธอ แต่หลังจากนั้นเธอจะแอบเนียนๆบอกหรือไม่ก็แอบช่วยเหลืออยู่ห่างๆ หรือถ้ามีคนขอให้ช่วยเหลือเธอก็อาจจะตอบกลับไปว่า ‘ฉันช่วยเพราะสงสารหรอกนะ’ ทั้งๆที่ในใจน่ะเต็มใจจะช่วยจะตาย

เป็นพวกแข็งนอกอ่อนใน

                ถึงแม้ว่าเรเวียน่าเป็นคนที่มักจะแสดงออกว่าเธอนั้นเข้มแข็ง มั่นใจ และไม่อ่อนแอ แถมด้วยความที่ภาพลักษณ์ดูเป็นสาวเย็นชาทำให้ในบางครั้งเธอแสดงออกมากไม่ได้ กล่าวคือถ้าหากเธอโกรธ หรือเสียใจเธอก็ต้องเก็บไว้เพียงคนเดียว แล้วสุดท้ายก็มานั่งเครียดอยู่คนเดียวแบบที่บอกไป เอาจริงๆแล้วเรเวียน่าเป็นผู้หญิงที่จัดว่าค่อนข้างอ่อนไหง่ายทีเดียวค่ะ เช่นโดนอะไรนิดอะไรหน่อยก็เริ่มเกิดอารมณ์แล้ว จนในบางครั้งก็อ่อนไหวเกินไปจนเจ้าตัวต้องถามตัวเองว่านี่ตนเองอ่อนไหวเกินไปไหม? แต่อย่างที่บอกค่ะว่าไม่สามารถพูดออกไปได้อารมณ์เหล่านี้จึงอยู่กับเธอคนเดียว ในยามที่อยู่คนเดียวเรเวียน่าก็เคยแอบร้องไห้คนเดียว แม้แต่นั่งเขียนระบายความในใจยังเคยมาแล้วค่ะ บางทีสิ่งที่เรเวียน่าต้องการคือเพื่อนที่เธอสามารถแบ่งปันเรื่องราวต่างๆได้ก็ได้ 

ภายนอกดูเพอร์เฟ็ค แต่เอาจริงๆคือสกิลด้านงานบ้าน งานฝีมือต่ำเรี่ยดิน

                ไม่ได้มีใครกล่าวไว้ว่าเรเวียน่านั้นเป็นสาวที่ค่อนข้างเพอร์เฟ็คทีเดียวค่ะทั้งสวย(?) น่ารัก(?) วิเคราะห์เก่ง(?) ฉลาด(?) แถมยังต่อสู้เก่งอีกต่างหาก แต่มีอย่างหนึ่งที่เธอไม่ชอบ โคตรเกลียด แถมยังไม่เก่งคืองานจำพวกงานฝีมือ และงานบ้านค่ะ เธอเป็นพวกที่ทำงานที่ใช้ความละเอียดอ่อนไม่เป็น ถ้าจับมานั่งสอบนี่คือได้คะแนนต่ำเรี่ยดินเลยค่ะ เช่นถ้าให้ปักผ้าเป็นรูปหน้ายิ้มนี่ จะออกเป็นก้อนอะไรสักอย่างที่แค่กลมยังไม่กลมเลย นอกจากจะออกมาไม่สวยแล้วยังชอบโดนเข้มทิ่มมืออีกด้วย ทำออกมาก็ไม่สวยแถมยังเจ็บตัวอีกใครจะไปอยากทำฟระ#เรเวียน่าไม่ได้กล่าวเอาไว้  ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอจะไม่แตะงานพวกนั้นเลยค่ะ ส่วนด้านการทำงานบ้านเนี่ยยังทำได้ค่ะแต่ไม่ได้คล่องแคล่วสักเท่าไหร่ อาจจะช้าไปสักนิด ไม่สะอาดไปสักหน่อย ถ้าจะให้ปัด กวาด เช็ด ถูเนี่ยเธอยังทำได้นะคะ แต่อย่าพูดถึงการทำอาหารเลยค่ะ บางทีแค่หาส่วนประกอบมาทำอาหารยังหาไม่เจอเลยค่ะ แถมเวลาทำอาหารนี่ยังชอบโดนมีดบาด น้ำร้อนโดนมือ น้ำมันกระเด็นใส่ ราวกับว่าพระเจ้าไม่อยากให้เธอทำอาหารเลยกีดกันเธอ แต่ก็จะมีบางครั้งนะคะที่เธอทำออกมาสำเร็จถ้าอาหารออกมาเลนสันนิษฐานได้ว่ารสชาติจะค่อนข้างโอเค(?) แต่ถ้าหน้าตาอาหารออกมาดุสวยเป็นพิเศษก็สามารถสันนิษฐานด้ว่ารสชาตินี่ขนาดหมายังไม่กินเลยค่ะ

งานอดิเรก : อ่านหนังสือ , นั่งสังเกตคนอื่น , นั่งเล่น , เดินเล่น

ความถนัด/ความสามารถพิเศษ : การวิเคราะห์ข้อมูล , ต่อสู้ได้ค่อนข้างเก่ง

ประวัติ : ‘เรเวียน่า เกรย์’ เป็นเด็กสาวที่เกิดจากพ่อที่เป็นเทพ และแม่ที่เป็นเอลฟ์ค่ะ ทั้งพ่อและแม่เหมือนกันตรงที่รักธรรมชาติค่ะ ถึงทั้งสองคนจะรักกันมากและให้กำเนิดลูกสาวออกมา แต่ตระกูลของทั้งสองนั้นรักศักดิ์ศรีค่ะ พวกเขาไม่ต้องการให้ลุกหลานของตนแต่งงานกับคนต่างเผ่าพันธุ์ ดังนั้นพ่อและแม่ของเธอจึงหนีตามกันข้ามาอยู่ภายในป่า และนั่นทำให้เรเวียน่าเติบโตขึ้นมาในป่า และค่อนข้างจะรักธรรมชาติค่ะ ไม่นานนักพ่อของเธอก็เสียชีวิตลงค่ะ ทำให้เธอต้องอยู่กับแม่แค่สองคน ตอนแรกๆก็ค่อนข้างเสียใจมาก แต่พออยู่ๆไปเรเวียน่าก็เรียนรู้ที่จะอยู่โดยดูแลปกป้องแม่ วันหนึ่งตอนเธออายุประมาณ10ปี คนจากบ้านของพ่อเรเวียน่ามารับไปพร้อมกับบอกว่าคุณย่าของเธอนั้นสงสารที่เธอต้องอยู่อย่างลำบากกับแม่แค่สองคน จึงรับไปทั้งแม่ทั้งลูกค่ะ ด้วยความที่เป็นครอบครัวที่เก่าแก่ทำให้ค่อนข้างเคร่งเรื่องมารยาทมากค่ะ  เธอมักจะโดนแกล้งอยู่บ่อยๆ แม่ของเธอจึงสอนว่าให้เธอทำตัวนิ่งๆไว้คนอื่นจะได้ไม่กล้าเข้ามาแกล้ง ซึ่งนั่นก็จริงค่ะ แต่ส่งผลมาถึงอนาคตเลยทีเดียว นอกจากนี้ยังมีเด็กเทพ(?)บางคนชอบแกล้งแม่ของเธออีกด้วยค่ะเนื่องจากเป็นคนละเผ่าพันธุ์กัน นั่นทำให้เธอเรียนรู้ที่จะปกป้องแม่ขึ้นไปอีกขั้นค่ะ แต่จุดที่พีคสุดๆคือเมื่อเธออายุได้สิบสองปีเธอได้รับการฝึกฝานการใช้อาวุธต่างๆค่ะ เธอเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็วและเก่งมากจนครูฝึกถึงกับเอ่ยปากชม เหตุการณ์ในครั้งนั้น(?)ทำให้ไม่มีใครกล้าเข้ามาแกล้งเธออีกเลยค่ะ

เผ่าพันธุ์ : เทพ-เอลฟ์

พลัง : การเดินทางข้ามเวลา (เดินทางไปได้ทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคต การเดินทางแต่ละครั้งสามารถไปได้มากที่สุดคือสามชั่วโมง แต่ถ้าครบสามชั่วโมงนี่คือเจียนตายล่ะค่ะ การเดินทางในปัจจุบันคือการเคลื่อนย้ายตนเองไปอีกที่หนึ่ง และเมื่อครบเวลาก็จะเคลื่อนย้ายตนเองกลับมาแบบอัตโนมัติ) , รักษา-ฟื้นพลัง (แต่ไม่สามารถชุบชีวิตผู้อื่นได้ค่ะ)

อาวุธ : หอกยาว (ยาวประมาณพื้นดินถึงไหล่ของเธอ ตัวด้ามทำจากเหล็กกล้าที่มีความคงทน ตัวใบมีดทำมาจากอัญมณีสีฟ้าใสที่มีความแข็งแรง และคงทน ส่วนปลายหอกทำให้เป็นด้ามจับเหมือนดาบ(?)ประดับด้วยอัญมณีสีน้ำเงินเข้ม) (แบบที่แม่นางถือในรูปเลยค่ะ)

สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่แกล้งคนอ่อนแอ , งานบ้าน , งานฝีมือ ,งานที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อน , อาหารเผ็ดๆ(?) , อากาศร้อน , ความอ่อนไหวง่ายของตนเอง

สิ่งที่ชอบ : อ่าหนังสือ , นั่ง/เดินเล่น , อากาศเย็นๆ , สีฟ้า , ธรรมชาติ , สัตว์ทั้งหลาย , เพื่อน/ครอบครัวของเธอ , การมีคนที่เข้าใจความคิด/ความรู้สึกของเธอ

ความใฝ่ฝัน : มีเพื่อนสนิทที่สามารถเล่าให้ฟังได้ทุกเรื่อง

อื่นๆ : -

---

สวัสดีค่ะทุกท่าน! ชื่อสีครามค่ะ พึ่งเคยเปิดรับสมัครตัวละครเป็นครั้งแรก ///

หากทำผิดพลาดประการใด ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

---