ห้องนอน ออริ ห้ามเข้านะเออ

ลำดับตอนที่ #141 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

ใบสมัคร

"รอยยิ้มน่ะ เป็นสิ่งที่สำคัญนะ^^"

บท :: เจ้าชาย ....งับ

ชื่อ :: มิคาเอล  เรนอฟ ดิทราวิส [Mikael Renof Ditravis]

ชื่อเล่น :: คาเอล [kael] (เฉพาะคนสนิทกัน) , มิคาเอล [mikael]

อายุ :: 18 ปี

เพศ :: ชายยยยย

รูปร่างหน้าตา :: ชายหนุ่มเจ้าของเรือนผมสีบลอนด์สว่างราวกับเเสงตะวัน ตัดสั้นรับกับใบหน้าหล่อเหลาติดจะหวานนิดๆ ราวกับเทพบุตรในนิยาย บลาๆ (โดนสอยร่วง) นัยน์ตาคมสีฟ้าซีดเต็มไปด้วยความอ่อนโยนและใจดี จุดเด่นคือรอยยิ้มแสนอ่อนโยนเปล่งประกายอย่างกับปริ้นซ์ชาร์มมิ่งก็ไม่ปาน รูปร่างสูงแข็งแรงอย่างชายหนุ่มทั่วไป ถึงดูภายนอกจะออกบางๆ อยู่เล็กน้อย แต่อันที่จริงก็ซ่อนกล้า...แค่ก ซ่อนรูปทีเดียว

นิสัย :: คาเอลอ่ะเหรอ...อืม...เป็นผู้ชายที่มีนิสัยแสนอ่อนโยน ใช่ๆ อ่อนโยนมาก (พยักหน้าหงึกหงัก) นิสัยของเขานี่บ่งบอกชี้ชัดผ่านใบหน้านั่นอยู่แล้ว คาเอลน่ะเป็นเจ้าชายที่...ว่ายังไงดี นิสัยสมเป็นเจ้าชาย ประมาณนั้น อ่อนโยนใจดีมากเป็นที่หนึ่ง ไม่แบ่งแยกชนชั้นใดๆ มนุษญ์สัมพันธุ์ดีกับทุกๆ คน คอยช่วยเหลือคนที่ลำบากอยู่เสมอจึงทำให้มีแต่คนรักและชื่นชม ชอบทำตัวติดดินและไม่ชอบอยู่ในมาดเจ้าชายเท่าไหร่นัก เวลาว่างของคาเอลคือใส่ชุดชาวบ้าน แล้วออกไปเดินเล่นในเมือง ทำตัวราวกับว่าตนนั้นเป็นสามัญชนธรรมดา ถึงแม้ความสง่างามและใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาจะทำให้ดูเด่นสะดุดตาเกินกว่าจะเป็นชาวบ้านก็ตามทีเถอะ คาเอลนั้นเป็นคนชอบยิ้มแย้ม และมักทำให้คนที่อยู่รอบๆข้างสบายใจเมื่อได้อยู่กับเขา อารมณ์ดีอยู่เสมอและสดใสชวนให้บรรยากาศรอบด้านสดใสตามไปด้วย ใครๆก็ต่างพูดเหมือนๆกันว่าคาเอลนั้นอบอุ่นดุจแสงตะวันก็มิปาน คาเอลรักเด็กกับสัตว์มากๆๆ และเขาก็มีฟีโรโมนกับสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่และเด็กๆ เป็นพิเศษเลยด้วย อาจเพราะความใจดีอ่อนโยนของเขา เลยทำให้เด็กๆ ในเมืองติดเขาแจ เวลาเจอเขาทีไรจะชอบเข้ามาขอให้เล่นด้วยตลอด (หารู้ไม่หนูๆ จ๋านั่นเจ้าชายนะ) และเขาก็เต็มใจที่จะเล่นกับเด็กเหล่านั้นเสียด้วยสิ แถมคาเอลยังเป็นคนจริงใจมาก และเขาไม่เคยพูดโกหกเลย เรียกได้ว่าซื่อตรงเป็นไม้บรรทัดเหล็ก (?) เห็นอ่อนโยนๆ แบบนี้ก็มีความจริงจังสูงเหมือนกันนะ เวลาเคร่งเครียดก็สามารถแสดงศักยภาพของเจ้าชายที่ดีออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม และเวลาทำงานก็ทำออกมาได้ไร้ที่ติ (เพราะเหตุนี้จึงไม่มีใครกล้าว่าที่เขาชอบออกไปเที่ยวเล่นในเมืองเท่าไหร่นัก) ไม่ใช่คนสมบูรณ์แบบหรือดีเลิศ แค่เป็นคนที่มีความตั้งใจในการทำสิ่งต่างๆ และมีความพยายามสูงเท่านั้นเอง โดยปกติจะเป็นคนสบายๆ และไม่คิดมากกับอะไรเท่าไหร่นัก ไม่ค่อยโกรธใครจริงจัง แต่ถ้าโกรธแล้วก็.....น่ากลัวเลยทีเดียว คาเอลไม่ใช่คนมองโลกในแง่ดี แต่มองโลกในแง่ที่มันเป็น เขาเป็นคนรักษาคำพูด เมื่อพูดอะไรแล้วก็ต้องทำตามนั้น และรักศักดิ์ศรีมากทีเดียว คาเอลนั้นเป็นคนใจเย็น และใช้เหตุผลในการตัดสินใจเรื่องต่างๆ เสมอ รอบคอบและมีความเป็นผู้นำ ไม่เคยใจร้อนผลีผลามทำอะไรก่อนจะคิด มีภาพลักษณ์เหมือน 'พี่ชายเเสนดี' ที่คอยดูแลคนอื่นๆ อยู่เสมอ และถ้ามีคนทะเลาะกันต่อหน้าเจ้าตัวจะช่วยเข้าไปเป็นคนไกล่เกลี่ยปัญหาให้ และแน่นอนว่าคอยตักเตือนและคอยห้ามปรามด้วยเช่นกัน ถึงจะดูจากหน้าตาว่าคงเป็นชายหนุ่มใสซื่อเรื่องความรัก ซึ่งก็จริงอยู่ที่คาเอลไม่เคยมีคนรักเลยตลอดสิบเเปดปี (เขาไม่เจอคนที่เขาถูกใจเสียที) แต่เขาไม่ใช่ไก่อ่อนในเรื่องความรักนี้เลยสักนิด กลับกันแล้วเขาน่ะ 'ร้าย' ในเรื่องนี้เลยล่ะ แต่ร้ายในความหมายนี้คือ ไม่ใช่ว่าเป็นคนเจ้าชู้หรือเล่นกับความรู้สึกอีกฝ่ายนะ เขาแค่ถ้าได้เจอคนที่ถูกใจจะคอยเข้าไปหยอก เข้าไปแกล้งแหย่ และคอยแอบ..แต๊ะอั๋...แค่ก ผิดๆ นั่นล่ะ ถ้าเป็นเรื่องความรักก็อย่าได้ไว้ใจเจ้าชายแสนอ่อนโยนคนนี้เชียวนะ! (ถึงเจ้าตัวจะไม่แสดงออกก็ตาม)

ประวัติ :: เจ้าชายผู้เพรียบพร้อมแห่งราชวงศ์ดิราวิส เนื่องจากเป็นว่าที่ราชทายาท จึงต้องเรียนรู้ในเรื่องต่างๆ มากตั้งแต่เด็กๆ จนมีความสามารถเหนือกว่าเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันในทุกๆ ด้าน พระราชาซึ่งก็คือท่านพ่อของเขาเป็นคนเข้มงวด แต่ก็ใจดี (และกลัวเมี...แค่กก) คอยอบรมสั่งสอนเขาเสมอ โดยที่เข้มงวดกับเขามากทีเดียวตอนเขาเริ่มอายุได้เจ็ดขวบปี ส่วนพระราชินี (บุคคลที่อยู่เหนือกษัตริย์=_=!!!) ซึ่งก็คือท่านแม่ของเขาก็รักและเอาใจเขามากกกก คาเอลไม่ได้ออกจากปราสาทเลยเพราะต้องอยู่เรียนรู้การเป็นราชทายาทบลาๆๆ พอเขาอายุครบสิบสองปฏิบัติการหนีออกจากปราสาทก็เริ่มต้นขึ้น และเขาก็ชอบการหนีออกไปเที่ยวเล่น ปลอมตัวเป็นชาวบ้านในเมืองมากเสียด้วย ตอนแรกๆ ท่านพ่อของเขาก็ต่อว่าอยู่หรอกนะ แต่พอเขาโตขึ้นจนสามารถทำทุกอย่างได้อย่างเพรียบพร้อมสมเป็นเจ้าชายราชทายาทแล้ว ทั้งสองจึงปล่อยเขาให้ทำตามใจอิสระ (อีกเหตุผลหนึ่งคือ โดนดุด่าแค่ไหน  มันก็ยังหาช่องทางมุดออกไปในเมืองได้อยู่ดี=_=!!!)

ลักษณะการพูดการจาของตัวละคร :: การพูดการจาจะฉะฉาน ไม่มีติดขัดหรือไร้ความมั่นใจ น้ำเสียงนุ่มทุ้มน่าฟังชวนหลงใหลไม่แพ้ใบหน้า และคำพูดจะสุภาพมีมารยาท 

ลักษณะที่เห็นแล้วรู้เลยว่าเป็นตัวละครตัวนี่ :: รอยยิ้มเปล่งประกาย และออร่าวิ้งก์ๆ ของเจ้าตัว

-โซนจำลองสถานการณ์ของตัวละคร-

  ร่างบางของสาวน้อยหน้าตาน่ารักใสซื่อ เธอยิ้มร่าเมื่อเห็นผู้มาใหม่อย่าง มิคาเอล เข้ามา พลางโบกไม้โบกมือเรียก "หวัดดี!" นัยน์เนตรงดงามนั้นดูเปล่งประกายมาก "คิดถึงจังเลย ไม่ได้เจอกันสะนาน!!"

  คาเอลมองร่างบางตรงหน้าอย่างฉงนสงสัย แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่ายิ้มบางๆ "ขอโทษครับ คุณเป็นใครงั้นเหรอ?" เขาถามอย่างสุภาพ เพราะไม่คุ้นหน้าค่าตาร่างบางเลยเเม้แต่นิด

  "งั้นเหรอ..."เธอพูดพลางยิ้มเล็กน้อย "จริงสิเรายังไม่รู้จักกัน..เอาเป็นว่าฉันคือนางฟ้าชื่อว่าราเชลล่าล่ะกัน ฉันเป็นคนส่ง มิคาเอลมาที่นี่เอง" เธอพูดอย่างไม่สะทกสะท้าน

"ยินดีที่ได้รู้จักครับ ผมมิคาเอล หรือจะเรียกผมว่าคาเอลก็ได้ ถึงคุณจะรู้ชื่อผมอยู่แล้วก็ตาม" คาเอลตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอ่อนโยนเช่นเดิม

  "เอาล่ะ! เข้าเรื่องนะ..แต่เดิมฉันคือราพันเซลลำดับที่ 99 แต่ทำไม่สำเร็จจึงถูกส่งมาเป็นนางฟ้ายังไงล่ะ"ยิ้มน่ารักพลางเอามือประคองใบหน้าตน 

 "งั้นหรือครับ" คาเอลถามกลับอย่างสุภาพ ถึงจะงงๆ นิดหน่อยเรื่องราพันเซล หรือนางฟ้า แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป "แล้วเรื่องที่ว่า คือเรื่องอะไรกันล่ะครับ?"

  "หวาหมดเวลาสะแล้ว ไปล่ะที่รัก"ทำน้ำเสียงหวานเลี่ยนพลางหายตัวไปเฉยๆ

  "อ้าว...หายไปแล้ว ฮะๆ วันนี้มีเรื่องแปลกๆ แหะ" คาเอลเหลียวมองไปรอบๆ ด้วยรอยยิ้มไม่คิดอะไรมาก ราวกับเรื่องที่จู่ๆ คนโผล่มาแล้วหายไปมันไม่ใช่เรื่องน่าตกใจเเม้แต่น้อย หลังจากร่างบางหายแวบไป แล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเดินออกจากบริเวณนั้น

-โซนผปค.-

ไรท์ชื่อแมวน้ำคะ..ผปค.ชื่ออะไรเอย?

:: คุไซเจ้าเก่า ครับ!

ใบสมัครยุ่งยากไหมคะ?

:: ไม่ครับบบ

ทำไมถึงมาสมัครคะ?

:: ก็เอาอีกเหตุผลหนึ่ง ข้าพเจ้าเป็นหนุ่มวาย (แอ้ก!)

คิดว่าลูกท่านจะสอบติดไหมคะ?

:: ไม่แน่ใจแหะ 55

อ่า..ขอให้โชคดีนะ..

:: เช่นกับงับ!