ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : + + Chapter 13 + + [Fixed : แก้คำผิด] + (BG Music)
เกล็ดเล็กๆ : ในการอ่านให้ได้อรรถรสยิ่งขึ้น แนะนำให้ทำการเปิด BG music ไปพร้อมกับอ่านไป โดยการเปิด tab ขึ้นมาอีก 1 และ Copy ลิงค์ไปใส่ เพื่อความตื่นเต้นที่มากยิ่งขึ้น
------------------------------------------------------------------------------------------------
ทางด้านของเจสสิก้า เธอและลูกน้องยังคงตามกลุ่มของผู้ก่อการร้ายต่อไป
ทางด้านของเจสสิก้า เธอและลูกน้องยังคงตามกลุ่มของผู้ก่อการร้ายต่อไป
ปังง ปังงง ปังงงง !!!
เสียงปืนยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่องจนทำให้การตามจับกุมนั้นเป็นไปได้อย่างยากลำบาก
“นาย ไปทางนั้น !” เจสสิก้าหันไปสั่งลูกน้องที่อยู่ข้างๆ ตนให้อ้อมไปดักเอาไว้อีกทาง พร้อมกับใช้ช่วงจังหวะนี้ในการเปลี่ยนแม๊กกาซีน เธอยังคงใช้หลังพิงกำแพงเอาไว้พร้อมกับเหลือบมองกลุ่มผู้ก่อการร้ายเป็นระยะๆ
“ยอมให้จับซะดีๆ เถอะน่า !!”
“ใครมันจะไปโง่ให้จับกันเล่า !!” ชายคนหนึ่งตะโกนกลับมา
เคร้ง... เคร้ง...
เจสสิก้าเหลือบหันไปมองตามวัตถุทรงกลมที่ลอยผ่านเธอไป
“บัดซบ !!”
ตูมมมมมมมมมมมมม !!!!
ตุบบ !!
เสียงของโทรศัพท์มือถือของยูริที่เผลอปัดไปโดนเข้าหล่นลงพื้นเสียงดังพอสมควรจนเธอต้องลุกขึ้นมาจากเตียงและก้มลงไปหยิบมันขึ้นมา
ภาพของเจสสิก้าที่ถูกตั้งเอาไว้เป็นวอลเปเปอร์เกิดรอยร้าวขึ้นมาจากการตกพื้นเมื่อสักครู่ ทำให้ยูริรู้สึกใจคอไม่ดีเอาเสียเลย มันแทบไม่ต่างอะไรกับลางบอกเหตุร้ายเวลาที่กรอบรูปของคนรักหล่นลงมาแตกเลย
“แกว๊กกก… แกว๊กกกกก !!”
เสียงของเหล่านกกาที่บินโฉบหน้าต่างไปทำให้ยูริเป็นห่วงเจสสิก้ามากขึ้นกว่าเดิม
เดี๋ยวสิก้าต้องไปทำงานต่อน่ะ... ได้เวลาพอดีเลย งั้นสิก้าไปก่อนนะ...
ยูรินึกย้อนกลับไปถึงคำพูดของหญิงสาวคนรัก สายตาของเธอยังคงเหม่อมองออกไปยังภายนอก พร้อมกับนำมือมาประสานกันไว้ที่ระดับอก
ขออย่าให้เธอเป็นอะไรเลยนะ... เจสสิก้า
ยูริหยิบเอาโทรศัพท์เครื่องนั้นกดโทรไปหาเจสสิก้าคนรักทันที
/ขออภัยค่ะ... หมายเลขที่ท่านเรียก ไม่สามารถคิดค่อได้ในขณะนี้ โปรด.../
ยูริกดวางไปทันที ก่อนที่จะกดโทรใหม่อีกครั้ง
แต่... ไม่ว่าจะกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง เธอก็ไม่สามารถติดต่อคนรักของเธอได้เลย ความกังวลที่พุ่งขึ้นถึงขีดสุดเสียจนเธออยากจะบินกลับไปที่นิวยอร์คเสียเดี๋ยวนี้
มันเกิดอะไรขึ้นกับเธอกันแน่นะ เจสสิก้า... บ้าเอ๊ย !!!
แกรกก... แกรกกก...
เสียงของเศษหินและเพดานที่ถล่มลงมายังคงดังอยู่อย่างนั้น ฝุ่นละอองที่ฟุ้งกระจายอยู่ทั่วทั้งบริเวณทำให้ไม่สามารถมองอะไรได้เลย
“หัวหน้า !! หัวหน้า !!!”
“เกิดอะไรขึ้น ?” เอฟเวอร์ลีนที่เพิ่งจะตามเข้ามาสมทบพร้อมกับเพื่อนสาวถามขึ้น พร้อมกับมองดูสภาพเพดานที่ถล่มลงมาปิดทางเอาไว้
“เราขาดการติดต่อกับหัวหน้าหน่วยไปแล้วครับ...”
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรายงานขึ้น พร้อมกับหันไปมองทางด้านหลังอีกครั้งอย่างเศร้าๆ
“นี่เจ้าหน้าที่เอฟเวอร์ลีน ขอให้ทำการตรวจสอบทุกเส้นทางอย่างละเอียด ย้ำ ! ขอให้ตรวจสอบทุกเส้นทางอย่างละเอียด” เธอพูดผ่านวิทยุสื่อสาร ก่อนที่จะพูดขึ้นอีกครั้ง
“สั่งปิดถนนทุกเส้นทาง ห้ามไม่ให้ใครเข้าออก ขยายรัศมีออกไป 2 กิโล !”
ก่อนที่จะหันมายังหน่วย FBI ที่ยังเหลือรอดอยู่บริเวณนั้น
“ไปกันเถอะ !”
“ครับ...”
พูดจบเหล่า FBI ก็วิ่งตามเอฟเวอร์ลีนไป
เพดานที่ถล่มลงมาขวางเส้นทางเอาไว้ทำให้พวกเธอต้องหันไปใช้เส้นทางอื่นแทนอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เพล้งงงงง !!!
เอฟเวอร์ลีนทุบกระจกข้างๆ ออกก่อนที่จะทำการปีนออกไป เธอวิ่งเลียบกำแพงด้านนอกมาเรื่อยๆ ตามถนนทางด้านหลังซึ่งยังคงไร้วี่แววของผู้คน
บรืนนนนนน !!!
รถคันหนึ่งที่วิ่งตรงเข้ามาด้วยความเร็วสูงก่อนที่จะดริฟท์ตีโค้งเข้าจอดเทียบกับประตูทางออกทางด้านหน้า ไม่ห่างจากเธอเท่าไรนัก
กุล่มคนร้ายที่เปิดประตูออกมาพอดี ทำให้เอฟเวอร์ลีนตัดสินใจใช้ปืนเล็งไปที่คนร้ายกลุ่มนั้น
ปังง ปังงง ปังงงง !!!
แก๊งง แก๊งงงง !!
กระสุนที่วิ่งเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาทำให้พวกเขาต้องรีบปิดประตู และออกรถไปทันที ทั้งๆ ที่คนยังขึ้นไม่ครบเลยด้วยซ้ำ
ปังง ปังงง ปังงงง !!!
“อ๊ากกกก !!”
ปังง ปังงง !!!
เพล้งงงงง !!!
“บ้าชิบ !!”
เอฟเวอร์ลีนสบถออกมาอย่างหัวเสีย พร้อมกับมองดูรถของคนร้ายที่ขับหลบหนีไป
“รับผิดชอบทางนี้ต่อด้วย มิลล่า มากับชั้น !”
พูดจบเธอก็หันไปทางถนนด้านหลังและวิ่งไปขวางรถที่กำลังวิ่งมาทันที
“CIA ขอความร่วมมือด้วย...”
เธอพูดพร้อมกับหยิบบัตรประจำตัวชึ้นมาโชว์ ทันทีที่เจ้าของรถคันนั้นออกมาจากรถแล้ว พวกเธอก็ตรงขึ้นไปนั่งขับทันที
ครึ่กก...
บรืนนนน บรืนนนนนนนนน !!!!
http://www.youtube.com/watch?v=ySSpPCN9xRI [Background Music]
เอฟเวอร์ลีนพยายามเร่งเครื่องตามคนร้ายไปโดยที่มีมิลล่าคอยบอกเส้นทาง
“ซ้ายๆ !!”
เอี๊ยดดดดดดดดดดด !!!!
รถที่ดริฟท์ผ่านโค้งไปอย่างเฉียดฉิว โดยที่สวนกับรถที่วิ่งสวนมาและเฉี่ยวเข้ากับเสาไฟฟ้าไปไม่กี่เซนติเมตรเท่านั้น ซึ่งถือว่าเป็นการขับที่ระห่ำจริงๆ
“นี่เจ้าหน้าที่ เอฟเวอร์ลีนจากฝ่ายรักษาความมั่นคงแห่งชาติ CIA ขอความร่วมมือในการติดตามคนร้ายด้วย !!”
เธอพูดผ่านวิทยุตำรวจ สายตาของเธอยังคงจับจ้องอยู่กับถนนไม่เปลี่ยน
“ขอความร่วมมือในการสะกัดจับคนร้ายที่กำลังหลบหนีด้วย !”
/สิบตำรวจเอก คาร์ลอส รับทราบ... ขอรายละเอียดของรถคันดังกล่าวด้วยครับ/
“เธอคุยกับหมอนี่ที !” เอฟเวอร์ลีนพูดก่อนที่จะโยนวิทยุสื่อสารมาให้มิลล่าเพื่อนสาว
เอี๊ยดดดดดดดดดดด !!!!
รถที่เลี้ยวผ่านโค้งไปอย่างระห่ำจนทำให้มิลล่าที่นั่งอยู่ข้างๆ เอียงไปติดขอบประตูทันที
“รถ Toyota CRV คันสีดำ ป้ายทะเบียน 5ADR725 : California กำลังหลบหนีโดยใช้เส้นทางหลวงหมายเลข 8” มิลล่าพูดอธิบาย พร้อมกับหาที่เกาะเอาไว้อีกครั้ง
บรืนนนนน !!!!
เอี๊ยดดดดด เอี๊ยดดดดดดดดดดด !!!!
รถที่ปาดซ้ายปาดขวาไปมาทำให้รู้สึกหวาดเสียวเป็นอย่างมาก
/รับทราบ.../
“นั่นไง !”
มิลล่าพูดขึ้นพร้อมกับชี้ให้เพื่อนสาวที่กำลังขับรถอยู่ดู
“จับไว้ล่ะ...” พูดจบเอฟเวอร์ลีนก็เหยียบคันเร่งอีกครั้ง
บรืนนนนนนน !!!
“ลูกพี่ ! เจ้าพวกนั้นมันตามมาอีกแล้ว !!”
ชายที่นั่งอยู่เบาะหลังพูดขึ้นพร้อมกับเหลือบหันไปมองดูรถ Supra สีขาวที่กำลังขับไล่มา
“ก็หาทางสะกัดมันไว้สิเจ้าโง่ !!”
ชายผู้ที่เป็นหัวหน้าพูดขึ้นอย่างหงุดหงิด ก่อนที่จะหันไปโวยใส่คนที่กำลังขับรถอยู่อีกครั้ง
“ขับให้มันเร็วกว่านี้หน่อยสิวะ !!”
“ค... ครับ ครับ !!”
บรืนนนนนนนนน !!!!
รถ CRV ที่เร่งเครื่องขึ้นอีกครั้งทำให้ระยะห่างของทั้งคู่ค่อยๆ เพิ่มขึ้นทีละน้อยๆ
ปังง ปังง ปังง ปังงงง !!!
เอี๊ยดดดดดดดดดดด !!!!
เสียงกระสุนที่ดังขึ้นทำให้บรรดารถที่ขับตามๆ กันมานั้นต้องหักหลบทันที
โครมมมมม !!!
โครมมม !!!
รถที่ชนกันกลางถนนทำให้สามารถขัดขวางการจราจรเอาไว้ได้ชั่วครู่ แต่แค่นั้นไม่สามารถสะกัดกั้นรถที่ไล่บี้มาติดๆ อย่าง Supra ได้เลย
ปังง ปังง ปังง ปังงง !!!
เพล้งงง !!
กระสุนที่วิ่งผ่านไปมาทำให้พวกเธอทั้งคู่ต้องคอยก้มหลบเป็นระยะๆ
การขับรถทั้งๆ ที่ค้องคอยก้มหลบไปด้วยนั้นเป็นไปอย่างยากลำบาก
ปิ๊นนนน ปิ๊นนนนนนนนนน !!!!
เสียงบีบแตรที่ดังขึ้นทำให้พวกเอฟเวอร์ลีน ต้องหักพวงมาลัยรถที่วิ่งสวนมาทันที
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!
เธอหักพวงมาลัยหลบรถที่สวนมาได้อย่างหวุดหวิด ก่อนที่จะขึ้นเกียร์และเหยียบคันเร่งขึ้นต่อไป
บรืนนนนนนนน !!!
ฟ้าวววว !!
รถที่วิ่งเบียดซ้ายแซงขวาทำให้หัวใจของมิลล่าแทบจะหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เธอตัดสินใจหยิบปืนพกขึ้นมาพร้อมกับทำการเล็งไปที่รถคันนั้น แต่การเล็งปืนบนรถที่กำลังวิ่งแซงซ้ายขวาอยู่นั้น ไม่ได้ทำง่ายๆ เลย
ปังง ปังงง !!!
กระสุนสองนัดที่ถูกยิงสวนกลับมาทำให้ชายที่นั่งอยู่ที่เบาะหลังนั้นรู้สึกตกใจกลัวเป็นอย่างมาก เขาก้มหลบอย่างไม่คิดชีวิต ซึ่งต่างจากชายคนข้างๆ ที่หยิบปืนขึ้นมาและยิงตอบโต้กลับไป
ปังง ปังง ปังงง !!
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!
รถที่เลี้ยวอย่างกระทันหันทำให้ตัวรถนั้นไถลไปกับพื้นถนนเป็นทางยาวพอสมควร
“ขับให้มันดีๆ หน่อยไม่ได้รึไงวะ !”
เสียงของชายคนที่นั่งข้างๆ ตะโกนโวยวาย ก่อนที่จะเหลือบมองไปทางกระจกหลังอีกครั้ง ซึ่งรถ Supra ที่ไล่มาก็ยังคงกัดไม่ปล่อย
“เอาปืนมานี่ !”
อิวานคอฟพูดขึ้น ก่อนที่เขาจะเล็งไปยังรถคันหนึ่งที่กำลังวิ่งสวนมา
ปังงงง !!!
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!
กระสุนหนึ่งนัดที่ถูกยิงเข้ากลางศรีษะของหญิงสาวคนขับ ทำให้รถคันนั้นสูญเสียการควบคุม และด้วยความเร็วที่ขับมาทำให้รถคันนั้นตีลังกาพลิกคว่ำในทันที
โครมมมมม !!!
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด !!!”
เสียงหวีดร้องของผู้คนที่อยู่ในบริเวณชุมชนรอบๆ ต่างก็ตกใจเป็นอย่างมาก บ้างก็วิ่งหลบไม่คิดชีวิต บ้างก็หยุดค้างอยู่กับที่ หรือบ้างก็โทรแจ้งตำรวจ…
เสียงไซเลนของรถตำรวจที่ดังขึ้นทำให้เหล่าผู้ก่อการร้ายในครั้งนี้รู้สึกกลัวมากยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“พบเป้าหมายแล้ว รถ CRV สีดำทะเบียน 5ADR725 : California…” นายตำรวจคนหนึ่งรายงานไปยังเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ สำหรับกำลังเสริมในการสะกัดกั้น
“เปิดระบบ GPS ในการส่งสัญญาณบอกตำแหน่ง !”
นายตำรวจคนนั้นหันไปพูดกับเพื่อนที่นั่งอยู่ข้างๆ ทันทีที่ระบบ GPS ทำงาน จุดพิกัดของพวกเขาก็ได้แสดงไปยังรถของเจ้าหน้าที่คันอื่นๆ ที่กำลังขับตามมาสมทบ ซึ่งคาร์ลอสเองก็ตามมาด้วยเช่นกัน
“ยืนยันพิกัดเป้าหมาย… ขอเฮลิคอปเตอร์ติดตามด้วย 2 ลำ เตรียมแผงตะปูสะกัดและ EMP เอาไว้ให้พร้อม”
/รับทราบ…/
เจ้าหน้าที่อีกคนตอบกลับมา
“เอาล่ะ ! คราวนี้ถึงตาที่เราจะต้องไล่บ้างแล้วสินะ…”
คาร์ลอสพูดพร้อมกับเหลือบมองไปที่หน้าจอแสดงพิกัดของรถตำรวจคันนั้น ซึ่งอยู่ห่างจากจุดที่ตัวเองอยู่ไม่ไกลเท่าไรนัก รอยยิ้มที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าแสดงออกถึงความตื่นเต้นที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างชัดเจน
“ลูน่า… เธอคอยบอกพิกัด แล้วก็คอยประสานงานกับเจ้าหน้าที่คนอื่นๆ ด้วย !”
เขาหันมาพูดกับตำรวจสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย ซึ่งเธอก็พยักหน้าตอบกลับเบาๆ ก่อนที่คาร์ลอสจะเหยียบคันเร่งขึ้นและพารถของตัวเองพุ่งไปด้วยความเร็วสูง
บรืนนนนนนนน !!!!
“ลูกพี่ ! พวกตำรวจมันใกล้เข้ามาแล้วนะ !!”
ลูกน้องคนหนึ่งพูดขึ้น
ปังงง !!!
กระสุนหนึ่งนัดที่ดังขึ้นทำเอาคนอื่นๆ ที่อยู่ในรถสะดุ้ง เลือดสีแดงสดสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งเบาะหลัง พร้อมกับร่างที่แน่นิ่งของลูกน้องคนเมื่อครู่
“เอามันโยนทิ้งไป…” อิวานคอฟพูดอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมกับมองดูกระจกหลังของตัวเองอีกครั้ง ซึ่งรถของทางตำรวจก็ยังคงไล่มาอยู่ไม่ยอมปล่อย
แกร๊กก…
ทันทีที่เปิประตูออก ลูกน้องอีกคนที่นั่งอยู่เบาะหลังก็ใช้ขาของเขาถีบร่างของเพื่อนให้กลิ้งหล่นจากรถไป
ตุบบบ !!
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!
รถที่วิ่งตามๆ กันไปต่างก็หักหลบศพของชายคนนั้น คาร์ลอสเหยียบคันเร่งขึ้นอีกครั้ง แรงกระชากอันมหาศาลทำให้รถของเขาพุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
กึงงงง !!!
คาร์ลอสขับรถไปชนท้ายรถ CRV คันดังกล่าวจนเกิดแรงกระเทือนอย่างมหาศาล แต่นั่นก็ไม่ได้มีผลต่อการขับขี่ของเขาเลยแม้แต่น้อย
/ขออนุมัติการบล๊อคถนน…/ นายตำรวจคนหนึ่งพูดขึ้นผ่านทางวิทยุสื่อสาร
“อนุมัติการปิดกั้นถนน ขยายขอบเขตออกไปดักไว้ 3 ทาง…” คาร์ลอสตอบกลับไป สายตาของเขายังคงไม่ละไปจากรถตรงหน้า เอฟเวอร์ลีนที่ขับไล่ขึ้นมาอยู่อีกฝั่งหนึ่งของตัวรถ ซึ่งเธอเองก็พยายามจะเบียดให้รถคนดังกล่าวนั้นเสียหลัก
ปังง ปังงง ปังงงง !!!
เสียงปืนที่ดังขึ้นอีกครั้งหนึ่งทำให้เธอต้องหักพวงมาลัยออก เช่นเดียวกับคาร์ลอส
/ปิดกั้นถนนในอีก 600 เมตรด้านหน้า…/
เมื่อได้ยินข้อความดังกล่าว เหล่าตำรวจต่างก็ค่อยๆ ชะลอความเร็วลดลงเพื่อกันไม่ไห้เกิดเหตุการซ้ำรอยแบบเมื่อครั้งที่ขับไล่ตาม Audi R8 และ Dodge Viper นั่นเอง
“ด้านหน้ามีการปิดกั้นถนน ระวังด้วย…”
คาร์ลอสพูดผ่านวิทยุสื่อสารของตนพร้อมกับเหลือบมองไปยังรถของเอฟวอร์ลีนที่วิ่งอยู่ข้างๆ
/อืม…/
เธอตอบกลับมา ก่อนที่จะค่อยๆ ชะลอความเร็วลง
แสงไฟสีฟ้าที่กระพริบอยู่ด้านหน้า ห่างออกไปไม่ไกลเท่าไรนักทำให้ผู้ร้ายที่กำลังหลบหนีอยู่รู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก ทันทีที่รู้ว่ามีการปิดกั้นถนน แต่การที่จะเบรกแล้วถอยหลังกลับนั้นก็ไม่สามารถทำได้เพราะเหล่าตำรวจที่ขับตามมา
“เอาไงดีลูกพี่ !!”
“ขับฝ่ามันไปเลย !”
อิวานคอฟตอบกลับไป พร้อมกับหยิบระเบิดมือขึ้นมาและทำการถอดสลักออก
พิ้งงง !!
“เอานี่ไปกิน !!”
พูดจบเขาก็ทำการขว้างระเบิดมือใส่กลุ่มตำรวจที่ทำการปิดกั้นถนนทันที
บรืนนนนนนน !!!
รถที่เร่งความเร็วขึ้นไม่มีทีท่าว่าจะลดความเร็วเลยแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามมันกลับเร็วขึ้นๆ จนดูเหมือนกับตั้งใจจะฝ่าจากการสะกัดกั้นนี้ไปให้ได้
“หาที่เกาะเอาไว้ !!!”
บรืนนนนนนนนนน !!!
การขับพุ่งเข้าไปใส่รถตำรวจที่กำลังขวางอยู่ทำให้รู้สึกหวาดเสียวเป็นอย่างมาก
ตูมมมมมมมมมมม !!!!
เสียงระเบิดที่ดังสนั่นพร้อมๆ กับรถตรวจที่ปิดกั้นถนนปลิวกระเด็นออกจากแรงระเบิดดังกล่าว ทำให้รถของเหล่าผู้ก่อการร้ายสามารถฝ่าออกไปได้
เปลวไฟที่ลุกโชนขึ้นอย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังกลุ่มควันที่ปิดกั้นการมองเห็นทำให้ยากที่จะขับฝ่าตามออกไป
ตูมมมมมมมมมมม !!!!
เสียงระเบิดที่ดังขึ้นตามมาจากรถตำรวจที่จอดขวางอยู่ทำให้คนร้ายสามารถหลบหนีออกไปได้
“พวกมันหายไปแล้ว เริ่มค้นหาด้วยเฮลิคอปเตอร์” คาร์ลอสสั่งการอีกครั้ง
/รับทราบ.../
เจ้าหน้าที่ๆ เป็นคนขับเฮลิคอปเตอร์ตอบกลับมา
ฟ้าววววววววว !!
เสียงของเฮลิคอปเตอร์ที่บินผ่านไป 2 ลำ อีกทั้งแรงลมที่ช่วยพัดเปลวเพลิงให้กระจายออก ทำให้รถบางส่วนนั้นสามารถขับฝ่าออกมาได้
/พบเป้าหมายแล้ว.../
เจ้าหน้าที่คนหนึ่งพูดขึ้น พร้อมกับส่งพิกัดของเป้าหมายผ่านทางระบบ GPS อีกครั้ง
/ขออนุมัติการใช้แผงตะปูสะกัด.../
“รับทราบ...”
เขาตอบกลับไป พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นอีกครั้ง
เสียงเฮลิคอปเตอร์ที่บินผ่านไปและดักอยู่ทางด้านหน้า ทำให้นายอิวานคอฟต้องเอาปืนเล็งไปที่คอปเตอร์ลำนั้นอีกครั้ง แต่แผงตะปูที่ถูกวางดักหน้าเอาไว้ทำให้ชายคนขับต้องรีบหักพวงมาลัยหลบทันที
เอี๊ยดดดดดดดด !!!!
ปังง ปังง !!
ปืนที่ลั่นออกไปนั้นถือว่าโชคยังดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
“ขับบ้าอะไรวะ !!!”
นายอิวานคอฟหันไปด่าลูกน้องของเขาอีกครั้ง
“ขอโทษครับลูกพี่ ผมเพิ่งจะเห็นแผงตะปูเมื่อกี้เลยหักหลบแบบกระทันหัน ผมขอโทษจริงๆ ครับ !!”
บรืนนนนนนนน !!!
เสียงรถยนต์ที่ดังขึ้นอีกฟากหนึ่งพุ่งตัดออกมาจากสี่แยกและดริฟท์เบียดกับรถ CRV คนดังกล่าวอย่างแรง
กึงงงงงง !!!
แรงกระแทกอันมหาศาลทำให้ปืนพกที่เตรียมไว้สำหรับยิงสะกัดตำรวจต้องร่วงหลุดจากมือไป
“บัดซบ !!!”
กึงงงงงง !!!
แรงกระแทกดังกล่าวนั้นรุนแรงพอที่จะทำให้รถของนายอิวานคอฟเสียหลักเลยทีเดียว
เอี๊ยดดดดดดดดดดด !!!!
ปิ๊นนนนนนนนน !!!!
รถที่พุ่งสวนมาบีบแตรใส่ทันทีที่เห็นรถของนายอิวานคอฟพุ่งตรงเข้าใส่ ก่อนที่ทั้งคู่จะรีบหักพวงมาลัยหลบได้อย่างฉิวเฉียด ชายคนขับพยายามมองหาเส้นทางใหม่ ซึ่งตอนนี้ด้านหลังนั้นเต็มไปด้วยขบวนของกรมตำรวจที่กำลังไล่ล่าพวกตนอยู่
บรืนนนนนนน !!!
ความเร็วที่เพิ่มขึ้นเพื่อหวังจะหนีให้พ้นจากกลุ่มตำรวจ แต่ไม่ว่าจะพยายามยังไง มันก็ไม่มีประโยชน์เลย
“เลี้ยวซ้ายหน้า !!!”
นายอิวานคอฟพูดพร้อมกับชี้ให้ลูกน้องดู
ล๊อคเป้าหมายเตรียมให้การยิง EMP…
“เลี้ยววว !!!”
ทันทีที่รถ CRV คันนั้นเลี้ยว EMP ก็ถูกยิงออกไปอย่างพอดิบพอดี
แต่เพราะจังหวะที่รถนั้นเลี้ยวก่อนทำให้การยิงสะกัดด้วย EMP นั้นจึงไม่เป็นผล รถของนายอิวานคอฟนั้นยังคงขับเร่งต่อไป พร้อมๆ กับเหล่าตำรวจที่ตามพวกเขาไปไม่ยอมทิ้งห่าง
“หัวหน้า !! ด้านหน้ามันทะเลนะ !!”
ชายคนขับหันมาถามพร้อมกับทำท่าจะเบรค แต่นายอิวานคอฟกลับไปยอมและยังบอกให้เหยียบคันเร่งขึ้นไปอีก
“ถ้าเราหลุดจากนี่ไปได้ เราก็หนีพ้นแล้ว !!”
ฟิ้ววววววว !!!
เปรี๊ยะ !!!
ทันทีที่โดนกระสุน EMP เข้า วงจรต่างๆ ก็รวนทันที ความเร็วรถที่ค่อยๆ ลดลงทำให้ทั้งหมดต่างก็ตกอยู่ในความหวาดกลัวทันที อิวานคอฟหันไปมองดูทางตำรวจที่ไล่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ก่อนที่จะสลับหันไปมองยังทะเลที่อยู่ด้านหน้า
“เอาไงต่อดีหัวหน้า !?”
“ก็ทำแบบนี้ไงล่ะ…”
อิวานคอฟจับพวงมาลัยเอาไว้เพื่อไม่ให้ลูกน้องของเขาหักพวงมาลัยเลี้ยว รถที่พุ่งตรงสู่ทะเลทำให้ลูกน้องที่นั่งอยู่ข้างๆ ตัดสินใจกระโดดออกจากรถทันที ก่อนที่รถ CRV คันนั้นจะฝ่ารั้วกั้นและพุ่งลงทะเลไป
ซู่มมมมมมม !!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น