ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : ดันเจี้ยน: บ่อน้ำแห่งกาลเวลา(2)
ซ่า...ชายน์พุ่งตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ สะบัดเส้นผมยาวสีน้ำตาลของตนไปเบื้องหลัง ประกายน้ำหยดพรายใบหน้าเรียวสวยได้รูป ขนตาเปนแพงอนเปียกละอองน้ำเป็นประกาย น้ำไหลลงผ่านสัดส่วนโค้งเว้า พระองค์หญิงค่อยๆ ก้าวขึ้นจากบ่อน้ำแห่งกาลเวลา
โซรอสจ้องเธอตาเขม็ง แล้วรีบๆ โยนผ้าเช็ดตัวให้
"เลิกเล่นน้ำเป็นผู้หญิงได้แล้วน่ายายองค์หญิง" เสนาบดีหนุ่มว่า เดินกลับไปช่วยเรสเก็บสัมภาระเตรียมสำรวจต่อ
"อารายกัน เราลงไปดำสำรวจใต้บ่อต่างหาก" แต่เล่นน้ำก็สนุกดีนะ ฮ่าๆๆ
เดินๆ สำรวจไปรอบหนองน้ำได้สักพัก ก็พบแต่ไอ้ลิงลมงี่เง่าที่ชอบพุ่งเข้ามาตอนเผลอๆ นั่นแหละ หลังๆ นี่ชายน์จึงใช้ดาบแห่งลมของเธอเสียบสวนทวารลิงมานำทำเป็นอาหารกลางวันเสียเลย เรสดูท่าจะชื่นชอบเมนูพิศดารที่เพิ่ม HP ได้เยอะกว่ายาเลือดปกตินี่ ทว่าโซรอสกลับมองมันอย่างขยะแขยงแล้วเลือกที่จะทานซากขนมปังกรอบขึ้นราที่เขาเตรียมมาจากเมืองแทน
"เราเดินวนกันจนทั่วหนองน้ำแล้วนะครับ แต่ก็ไม่พบอะไรเลย" เรสว่าอย่างสิ้นหวัง "ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าที่บ่อน้ำนี่มีเควสอะไรซ่อนอยู่อีกรึเปล่า...ไม่งั้นเราก็ควรจะหาเจอแล้วสิ"
"ช่าย...ที่เราเจอก็แค่ลิงลมย่าง" ชายน์ยื่นซากลิงให้กับอัครเสนาบดี เขาเบือนหน้าหนีไปอีกทาง "เห็นไหมล่ะ! บอกแต่แรกแล้วว่าไม่ใช่ที่นี่หรอก! เราไปดันอื่นกันเหอะ!"
"เรส...นายแน่ใจรึเปล่าว่าเป็นที่นี่" โซรอสถาม เด็กชายพยักหน้า "เท่าที่ดูๆ แล้ว โอกาสมากที่สุดก็น่าจะเป็นที่นี่แหละ แต่โซรอส...ข้าไม่เข้าใจ ทำไมไม่มีแม้แต่คำใบ้..."
"ข้าว่ามันต้องอยู่ในแอ่งน้ำนี่แหละ" ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเธอก็กระโจนลงไปในแอ่งน้ำใสแจ๋วนั้นทันที
"ชายน์!!!!!"
น้ำเย็นผ่านหัวและศีรษะทำเอาปวดแสบไปหมด ครั้นพอปรับตัวได้ สติก็เริ่มจะลางเลือน...
[ไปยังเนื้อหาต่อไปเลย]
"เดี๋ยว! เรส โซรอส...ข้าคิดว่าข้าพอเดาอะไรได้แล้วนะ" ชายน์โผล่ขึ้นมาจากเหนือผิวน้ำ พยายามจูนความคิดในหัวของเขา แต่ิิคิดยังไงก็คิดไม่ออก
"นายว่ามัน แปลกไหมล่ะ? ทำไมกี่ครั้งๆ ที่เราพยายามจะสำรวจแอ่งน้ำนี้ ไม่ว่าจะหายังไงเช้าวันต่อมาเราก็ยังจะมาอยู่ที่เดิม ทุกสิ่งทุกอย่างดูจะซ้ำๆ เดิมมาหลายครั้งแล้ว!"
"นายหมายความว่า..." โซรอสหันไปมองเธออย่างตกตะลึง
"ใช่ แล้วชายน์! เรากำลังติดอยู่ในเควส! ติดอยู่ในเงื่อนไขของกาลเวลา!" เรสตะโกนขึ้นแย่งซีนเธอ "ทุกวันที่ผ่านจะเหมือนไมไ่ด้ผ่านไป ไร้กาลเวลา...เพราะที่นี่คือบ่อน้ำแห่งกาลเวลาที่เราไม่สามารถผ่านไปได้! คราวนี้เราก็รู้แล้ว วิธีผ่านเควสนี้ไปก็คือการไปจากบ่อน้ำแห่งกาลเวลานั่นเอง!"
โซรอสรีบ โยนผ้าเช็ดตัวให้กับพระองค์หญิง เก็บข้าวของอย่างรีบเร่ง ทุกคนดูจะตื่นเต้น รีบสาวเท้าออกห่างจากบริเวณบ่อน้ำแห่งกาลเวลาให้เร็วที่สุด
"Thunder Spike!"
ทัน ใดที่โซรอสชะงัก ลำแสงสายฟ้าเพิ่งตัดผ่านหน้าเขาไปหยกๆ ชายน์เบรกไม่ทันชนร่างใหญ่ล้มลงไปกองอยู่บนพื้น เรสรีบวางห่อสัมภาระลง ชายน์ลุกขึ้นโวยวายลั่น
"เงียบ!" คราวนี้น้ำเสียงของเสนาบดีนักรบดุดันกว่าคราวไหน เขากวาดดาบจ๊าบโคตรขึ้นเตรียมอยู่ในท่าตั้งรับ ระแวดระวังไปโดยรอบ
"ระวัง นะขอรับ" เรสกระซิบเตือน สีหน้าสอดส่ายไปมา "เรากำลังจะได้พบอาคันตุกะชาวเอลฟ์แล้ว...ดูพวกเขาอยากจัดงานเลี้ยงให้เรา เต็มแก่เลยล่ะ!"
[รบกวนคลิกไปลิงค์ไปยังบทต่อไป ตอนที่ 35นะคะ]
โซรอสจ้องเธอตาเขม็ง แล้วรีบๆ โยนผ้าเช็ดตัวให้
"เลิกเล่นน้ำเป็นผู้หญิงได้แล้วน่ายายองค์หญิง" เสนาบดีหนุ่มว่า เดินกลับไปช่วยเรสเก็บสัมภาระเตรียมสำรวจต่อ
"อารายกัน เราลงไปดำสำรวจใต้บ่อต่างหาก" แต่เล่นน้ำก็สนุกดีนะ ฮ่าๆๆ
เดินๆ สำรวจไปรอบหนองน้ำได้สักพัก ก็พบแต่ไอ้ลิงลมงี่เง่าที่ชอบพุ่งเข้ามาตอนเผลอๆ นั่นแหละ หลังๆ นี่ชายน์จึงใช้ดาบแห่งลมของเธอเสียบสวนทวารลิงมานำทำเป็นอาหารกลางวันเสียเลย เรสดูท่าจะชื่นชอบเมนูพิศดารที่เพิ่ม HP ได้เยอะกว่ายาเลือดปกตินี่ ทว่าโซรอสกลับมองมันอย่างขยะแขยงแล้วเลือกที่จะทานซากขนมปังกรอบขึ้นราที่เขาเตรียมมาจากเมืองแทน
"เราเดินวนกันจนทั่วหนองน้ำแล้วนะครับ แต่ก็ไม่พบอะไรเลย" เรสว่าอย่างสิ้นหวัง "ข้าไม่รู้จริงๆ ว่าที่บ่อน้ำนี่มีเควสอะไรซ่อนอยู่อีกรึเปล่า...ไม่งั้นเราก็ควรจะหาเจอแล้วสิ"
"ช่าย...ที่เราเจอก็แค่ลิงลมย่าง" ชายน์ยื่นซากลิงให้กับอัครเสนาบดี เขาเบือนหน้าหนีไปอีกทาง "เห็นไหมล่ะ! บอกแต่แรกแล้วว่าไม่ใช่ที่นี่หรอก! เราไปดันอื่นกันเหอะ!"
"เรส...นายแน่ใจรึเปล่าว่าเป็นที่นี่" โซรอสถาม เด็กชายพยักหน้า "เท่าที่ดูๆ แล้ว โอกาสมากที่สุดก็น่าจะเป็นที่นี่แหละ แต่โซรอส...ข้าไม่เข้าใจ ทำไมไม่มีแม้แต่คำใบ้..."
"ข้าว่ามันต้องอยู่ในแอ่งน้ำนี่แหละ" ตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเธอก็กระโจนลงไปในแอ่งน้ำใสแจ๋วนั้นทันที
"ชายน์!!!!!"
น้ำเย็นผ่านหัวและศีรษะทำเอาปวดแสบไปหมด ครั้นพอปรับตัวได้ สติก็เริ่มจะลางเลือน...
[ไปยังเนื้อหาต่อไปเลย]
"เดี๋ยว! เรส โซรอส...ข้าคิดว่าข้าพอเดาอะไรได้แล้วนะ" ชายน์โผล่ขึ้นมาจากเหนือผิวน้ำ พยายามจูนความคิดในหัวของเขา แต่ิิคิดยังไงก็คิดไม่ออก
"นายว่ามัน แปลกไหมล่ะ? ทำไมกี่ครั้งๆ ที่เราพยายามจะสำรวจแอ่งน้ำนี้ ไม่ว่าจะหายังไงเช้าวันต่อมาเราก็ยังจะมาอยู่ที่เดิม ทุกสิ่งทุกอย่างดูจะซ้ำๆ เดิมมาหลายครั้งแล้ว!"
"นายหมายความว่า..." โซรอสหันไปมองเธออย่างตกตะลึง
"ใช่ แล้วชายน์! เรากำลังติดอยู่ในเควส! ติดอยู่ในเงื่อนไขของกาลเวลา!" เรสตะโกนขึ้นแย่งซีนเธอ "ทุกวันที่ผ่านจะเหมือนไมไ่ด้ผ่านไป ไร้กาลเวลา...เพราะที่นี่คือบ่อน้ำแห่งกาลเวลาที่เราไม่สามารถผ่านไปได้! คราวนี้เราก็รู้แล้ว วิธีผ่านเควสนี้ไปก็คือการไปจากบ่อน้ำแห่งกาลเวลานั่นเอง!"
โซรอสรีบ โยนผ้าเช็ดตัวให้กับพระองค์หญิง เก็บข้าวของอย่างรีบเร่ง ทุกคนดูจะตื่นเต้น รีบสาวเท้าออกห่างจากบริเวณบ่อน้ำแห่งกาลเวลาให้เร็วที่สุด
"Thunder Spike!"
ทัน ใดที่โซรอสชะงัก ลำแสงสายฟ้าเพิ่งตัดผ่านหน้าเขาไปหยกๆ ชายน์เบรกไม่ทันชนร่างใหญ่ล้มลงไปกองอยู่บนพื้น เรสรีบวางห่อสัมภาระลง ชายน์ลุกขึ้นโวยวายลั่น
"เงียบ!" คราวนี้น้ำเสียงของเสนาบดีนักรบดุดันกว่าคราวไหน เขากวาดดาบจ๊าบโคตรขึ้นเตรียมอยู่ในท่าตั้งรับ ระแวดระวังไปโดยรอบ
"ระวัง นะขอรับ" เรสกระซิบเตือน สีหน้าสอดส่ายไปมา "เรากำลังจะได้พบอาคันตุกะชาวเอลฟ์แล้ว...ดูพวกเขาอยากจัดงานเลี้ยงให้เรา เต็มแก่เลยล่ะ!"
[รบกวนคลิกไปลิงค์ไปยังบทต่อไป ตอนที่ 35นะคะ]
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น